Tijdens zijn interview op BNR met professor Ian Buruma merkte Bernard Hammelburg op dat ‘de overwinning van Biden heel mager’ was, zeker gezien de vier jaar durende campagne van de mainstream-pers tegen president Trump en de Republikeinse Partij. Die magere winst is vooral opmerkelijk als Buruma’s bewering juist is dat ‘Trump en zijn aanhangers’ een ‘aanval op het democratische systeem’ hadden ingezet, een offensief dat, volgens mijn oude vriend, ‘geen precedent’ kent. Hammelburg wees er tevens op dat voorafgaand aan de ‘verkiezingen er allerlei voorspellingen [waren] dat prominente Republikeinen hun zetel’ zouden ‘verliezen. Dat is niet gebeurd. De Democraten deden het veel minder goed dan verwacht. Ook bij de verkiezingen voor het Huis van Afgevaardigden hebben de Democraten het niet zo goed gedaan.’ De interviewer wilde dan ook weten hoe dit te verklaren is, aangezien het ‘een belangrijk gegeven’ blijft. Omdat Buruma geen verklaring had voor het feit dat de Democraten ‘het niet zo goed’ hadden ‘gedaan,’ verviel de opiniemaker meteen weer in de pose van Kees van Kooten’s dr. Clavan door de vraag niet te beantwoorden. Hij zei: ‘Ik denk omdat veel Republikeinen, of althans behoudende kiezers wel een Republikeins programma willen, maar een hekel hebben aan Trump.’ Deze opmerking is irrationeel, want als zoveel ‘behoudende kiezers’ een ‘hekel hebben aan Trump’ zouden juist de Democratische Congresleden veel meer stemmen hebben moeten krijgen. Zoals gebruikelijk onder mijn collega’s van de polderpers die maar wat aan babbelen viel het beiden niet op dat dit ‘antwoord’ de vraag alleen maar urgenter maakte. Waarom Buruma geen antwoord voorhanden had, is niet zo moeilijk te raden. Hij had dan moeten toegeven dat het neoliberale beleid van ook de Democraten een substantieel deel van de Amerikaanse bevolking in grote financiële moeilijkheden heeft gebracht, zoals elk wetenschappelijk onderzoek aangeeft. Sterker nog een aanzienlijk deel van de Amerikaanse bevolking, dat voorheen tot de middenklasse behoorde, is mede door het bewind van Democraten verarmd geraakt. Juist een dergelijk antwoord kan opiniemaker Buruma niet geven, aangezien hij financieel afhankelijk is van het milieu van de ‘liberal Democrats.’ De werkelijkheid vertellen zou hem zijn inkomsten en imago kosten, en dat kan Ian zich absoluut niet permitteren sinds hij in september 2018 gedwongen werd om, na onenigheid met de redactie, als hoofdredacteur van The New York Review of Books op te stappen, en hij daarna verklaarde: ‘Ik ben, zoals iemand zei, toxic, besmet. Daar schrok ik nog meer van dan van mijn ontslag.’ De incrowd durft zich doorgaans niet te encanailleren met een ‘besmet’ persoon. Besmetting kan verbanning betekenen.
Een ander schoolvoorbeeld van de gecorrumpeerde polderpers is de commerciële Charles Groenhuijsen, die in 1999 geprezen werd vanwege het hem toegedichte vermogen om 'allerlei aspecten van de VS, van de structuur van het staatsbestel tot en met de aard van het dagelijkse leven op straat en in de supermarkt, voor de Nederlandse kijker begrijpelijk,' te maken, en daarom verkozen werd tot 'Beste Correspondent.' Deze Nederlandse 'top-journalist' stelde op 21 juli 2015 in de NRC, de krant die zich jarenlang afficheerde als het avondblad voor ‘Voor wie de nuance zoekt,’ dat:
je geen meisjes van zestien zwanger [hoeft] te maken omdat je grootmoeder nog achter in de bus zat. Je hoeft geen mede-zwarten dood te schieten omdat er ooit slavernij was. Een slechte buurt is voor een opgroeiend kind een kolossaal nadeel, maar geen excuus om je school niet af te maken en stelend rond te gaan.
Klinkt dit ongenuanceerd? Luister naar Obama die voor een zaal van net afgestudeerde zwarte studenten over de arbeidsmarkt spreekt. Er is steeds meer concurrentie van super gemotiveerde sollicitanten uit China, India en Brazilië. Obama: 'We kunnen de erfenis van slavernij, racisme en discriminatie niet langer als excuus gebruiken. Je krijgt niks wat je niet zelf verdiend hebt. Het kan niemand wat schelen hoe je opvoeding was of dat je geleden hebt onder discriminatie.'
Zwart Amerika moet naar zichzelf willen kijken. In de demonstraties na de dodelijke incidenten met de politie was de gevleugelde kreet ‘Black Lives Matter!’ Natuurlijk zijn zwarte levens van waarde. Maar waarom vermoorden zwarte Amerikanen elkaar dan zo vaak (meer dan veertig doden per week)? Het aantal moordenaars onder African Americans is vergeleken met blanken zeven keer zo hoog. Geldt de strijdkreet van de demonstranten dan niet? Waarom staat geen zwarte leider op die bij elk zwart moordslachtoffer roept: ‘Yes, all black lives matter’?
https://www.nrc.nl/nieuws/2015/07/21/rellen-en-racisme-zwart-amerika-moet-naar-zichz-1517228-a748215
Zo, de 'nuance' van deze stereotypering moet nu wel overtuigend genoeg zijn, zal mijn mainstream-collega hebben gedacht. Maar klopt zijn uiteenzetting wel? Nee, niet alleen omdat Groenhuijsen feiten verzwijgt en onjuiste beweringen verspreidt, maar ook omdat een bredere context ontbreekt, te weten: de historische zowel als actuele achtergrond. Zo wordt zijn volgende, stellige uitspraak demagogisch geformuleerd in de retorische vraag:
Waarom staat geen zwarte leider op die bij elk zwart moordslachtoffer roept: ‘Yes, all black lives matter’?
In werkelijkheid zijn er tientallen voorbeelden te geven van een 'zwarte leider' die publiekelijk laat weten 'Yes, all black lives matter.’ Een in 2015 recent voorbeeld was een interview met de zwarte geestelijke Corey Brooks uit de beruchte Southside van Chicago die al jarenlang oproept om het zwarte geweld daar te stoppen:
Over the long holiday weekend, eight people were killed and another 46 were wounded in gun violence across Chicago, including in neighborhoods that don’t usually see crime of that kind. Pastor Corey Brooks tells Here & Now’s Meghna Chakrabarti that a lack of opportunity is one of the reasons why the violence is spreading and why more young people are turning to gangs, guns and violence. Brooks is known as the 'rooftop pastor' because he once slept for three months on the roof of a shutdown hotel to protest gun violence.
ik wil als goedwillende blanke niet langer de schuld krijgen voor iets wat twee eeuwen geleden gebeurde.
Eén van de trucs die Groenhuijsen gebruikt is dat hij de maatschappelijke werkelijkheid dood zwijgt, en de misdaad terugbrengt tot een geïsoleerd probleem van het individu, niet van de samenleving en de cultuur. Vandaar dat hij maar al te graag de door de blanke neoliberale elite naar voren geschoven president Barack Obama citeert, die, niet opgegroeid in de zwarte onderkaste, alle Afro-Amerikanen aanspreekt wanneer hij beweert dat:
[w]e de erfenis van slavernij, racisme en discriminatie niet langer als excuus [kunnen] gebruiken. Je krijgt niks wat je niet zelf verdiend hebt. Het kan niemand wat schelen hoe je opvoeding was of dat je geleden hebt onder discriminatie.
Hoog tijd voor de officiële cijfers over 'a lack of opportunity' dat 'one of the reasons' is 'why the violence is spreading and why more young people are turning to gangs, guns and violence.' Tegenover de goed geïnformeerde Chuck Mertz van het radioprogramma This is Hell! verklaarde de zwarte academica Janelle Jones dat de Amerikaanse werknemers sinds de jaren zeventig ervoor gezorgd hebben dat de neoliberale elite tenminste 70 procent rijker is geworden door vooral de stijging van de arbeidsproductiviteit, maar dat dit ten koste is gegaan van de werkgelegenheid van ook de zwarte bevolking, die al een ruime achterstand had. 'We have created an enormous amount of wealth,' aldus Jones, maar al dat geld verdween in de zakken van de plutocratie die in de VS de macht in handen heeft. Sinds het eind van de jaren zeventig is het reëel besteedbare gemiddelde inkomen er niet gestegen. This is Hell kondigde Janelle Jones als volgt aan:
Center for Economic Policy Research‘s research associate Janelle Jones discusses the study she co-authored, 'Has Education Paid Off for Black Workers?' The study argues, 'Over the past three decades, the ''human capital'' of the employed black workforce has increased enormously. Over the same period, the share of black workers with less than a high school degree fell from almost one-third to only about one in 20. The black workforce has also grown considerably older. Economists expect that increases in education and work experience will increase workers’ productivity and translate into higher compensation. But, the share of black workers in a ''good job'' — one that pays at least $19 per hour (in inflation-adjusted 2011 dollars), has employer-provided health insurance, and an employer-sponsored retirement plan — has actually declined.' This paper 'looks at this trend and policies that would have a large, positive impact on the quality of jobs for black workers.' Janelle co-wrote this work with past This is Hell! guest and CEPR chief economist John Schmitt.
https://thisishell.com/episodes/849
Over the past three decades, the educational attainment of the employed black workforce has increased enormously. In 1979, 31.6 percent of black workers had less than a high school degree and only 10.4 percent had a four-year college degree or more. By 2011, only 5.3 percent had not completed high school and more than 26.2 percent had a college education or more. Over the same period, the black workforce also grew considerably older.1 In 1979, the median black worker was 33 years old; today, the median is 39.
Economists expect that increases in education and work experience will increase workers' productivity and translate into higher compensation. In this report, however, we document that the dramatic increase in the educational attainment of black workers, coupled with a large increase in their median age, has coincided with a decrease in the share of black workers holding what we define as a 'good job' (one that pays at least $19 per hour, has employer-provided health insurance, and some form of retirement plan). Over this period, black men saw a particularly sharp drop in job quality. At the same time, the share of black women in good jobs managed to rise, but black women started and ended the period with a lower rate of good jobs than black men, despite surpassing black men's educational attainment.
The lack of a payoff to rising educational attainment and age is not unique to black workers. As we've documented elsewhere, over the same period the overall workforce experienced similar increases in educational attainment and age but also saw the share of good jobs decline. Black workers, however, have consistently trailed white workers by large margins, even when the comparison is limited to workers with the same gender, age, and educational attainment.
Over the last many decades, black workers have made significant – and often overlooked – investments in education. Nevertheless, black workers have little to show for these investments. A lack of 'human capital' does not appear to be causing the difficulties black workers face in the labor market. The factors that lie behind the poor outcomes for black workers include ongoing labor-market discrimination,3 but also the same long-term, policy-driven deterioration in bargaining power experienced by low- and middle-wage workers in general. The key elements of this decline in bargaining power include: a fall in the inflation-adjusted value of the federal minimum wage; a sharp drop in the unionization rate in the private sector; the privatization of many state and local government functions; the deregulation of many well-paid industries such as trucking, airlines, and telecommunications; a fall-off in the enforcement of existing labor standards; trade deals that placed low- and middle-wage workers in direct competition with foreign workers; a dysfunctional immigration policy that pits immigrant workers with no rights against US-born workers with few rights; and macroeconomic policy that has kept the unemployment rate well above full employment for most of the last four decades. Black workers are disproportionately among the low- and middle-wage workers that have been most negatively affected by these policies. Our analysis suggests that these political factors together with ongoing racial discrimination – not a failure to invest in 'human capital' – explain the stagnation and decline in black labor-market outcomes since the end of the 1970s.
Conclusion
Black workers are much better educated today than they were three decades ago. They are also, on average, about six years older than they were at the end of the 1970s. Economic theory suggests that an older, better-educated workforce should fare better in the labor market. Nevertheless, black workers, as a whole, are actually less likely to be in a good job today than they were at the end of the 1970s. The deterioration over time in the labor-market outcomes hold for workers at every age and education level, including those with a four-year college degree or more.
Black women did see important increases in good jobs, but these gains were more than offset by declines for men. Black women's progress still left them with lower rates of good jobs than men, results that hold for every age and education group we examine.
Of the three components of our good jobs measure – earnings, health insurance, and retirement plan – only the share of black workers at or above the earnings threshold has increased since the late 1970s. The share of workers with employer-provided health insurance and employer-sponsored retirement plans both fell.
Our estimates suggest that without the strong educational upgrading of the black workforce that did take place, the good-jobs rate for black workers would have fallen from the actual 1979 rate of 20.8 to only 10.3 percent in 2011. Only the large-scale educational upgrading undertaken by black workers managed to keep the fall in the good-jobs rate to one percentage point (a 19.6 percent rate in 2011). If the economy had sustained through 2011 the same capacity to generate good jobs that it had in 1979, the educational and experience upgrading of the workforce that took place over the last three decades would have pushed the good jobs rate up to 31.2 percent.
Our policy simulations show that universal policies such as universal health insurance and a universal pension plan (over and above Social Security) have, by far, the biggest impact on creating good jobs and eliminating bad jobs for black workers. Universal health insurance and retirement plans implemented simultaneously have a larger impact than each plan implemented separately.
The simulations also suggest that for the overall black workforce, an increase in the unionization rate would create more good jobs, and eliminate more bad jobs, than a comparably sized increase in college attainment. Since creating a higher union share is likely to be cheaper and faster than creating more black college graduates, these findings suggest the importance of emphasizing union organizing alongside the push for higher college completion rates.
http://www.cepr.net/documents/publications/black-good-jobs-2013-06.pdf
Dit is de maatschappelijke werkelijkheid in de VS die de polderpers decennialang volledig ontging, en deels nog steeds ontgaat. Ook hier is de 'corporate press' te lui is om haar vak serieus uit te oefenen, of zij lijdt aan een onderhuids racisme, en heeft geen behoefte aan deze informatie. De witte elite is de erfgenaam van de 'Anglo-Amerikaanse Wereldorde.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten