Extreem rechts Israël in Nederland: de hetze tegen Sigrid Kaag (3)

 

Extreem rechts Israël in Nederland: 

de hetze tegen Sigrid Kaag (3)

Op dinsdag 24 oktober staat minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking al bijna op het bordes met haar collega ministers van het kabinet Rutte III. De gebruikelijke screening van ministers heeft blijkbaar ook niets opgeleverd. Niet dat dit de hetze tegen Kaag enigszins doet kalmeren want op deze dag doet Likoed Nederland, de zusterorganisatie van de in Israël regerende Likud partij van Netanyahu, een laatste wanhopige oproep: ‘Geen terroristenvereerder in het nieuwe kabinet’. Likoed Nederland is een bekende speler op dit terrein die zich vooral manifesteert in de media met het demoniseren van de Palestijnse samenleving en vaak onterechte antisemitisme beschuldigingen. De hele organisatie lijkt overigens uit één man te bestaan, de oud VVD senator Tom Struyk Van Bemmelen.

Van Bemmelen somt in zijn aanklacht tegen Kaag alle eerdere ‘argumenten’ op, inclusief het ‘Netanyahu is een racist’ citaat, echter de kern van zijn betoog is – zoals bij de column van Bas Paternotte op Geenstijl al te zien viel – Kaags relatie via haar echtgenoot tot terrorist Yasser Arafat. Nieuw hierbij is dat in een uitzending van Tegenlicht uit 2015 over Kaag is gebleken dat zij in de woonkamer een foto van het hele gezin met Arafat heeft staan. Vandaar de kwalificatie terroristenvereerder en van Bemmelen haalt zelfs de kinderen van Kaag erbij die ‘pro-terrorisme’ zouden worden opgevoed. Dat het nog hysterischer kan bewijst het extreem rechtse haatblog De Dagelijkse Standaard die de benoeming van Kaag als antisemitisch bestempelt op basis van het artikel van Likoed.

Deze wel hele flagrante poging tot karaktermoord valt zelfs de MSM op en Tom-Jan Meeus van het NRC schrijft er een column over waarin hij de overdreven en ridicule beschuldigingen weerlegt. Zoals eerder hier vermeld werkte de echtgenoot van Kaag voor Arafat ten tijde van het ‘vredesproces’ vanaf 1993 in welk jaar Arafat – ontegenzeggelijk een voormalig terrorist – de nobelprijs voor de vrede voor kreeg. Binnen de extreem rechtse pro-Israël propaganda geldt echter het adagium dat ‘eens een terrorist altijd een terrorist’ en is de uitgangspositie dat alle Palestijnen in eerste instantie terroristen zijn, zelfs kinderen.

Het ‘eens een terrorist altijd een terrorist’ argument is natuurlijk wel lachwekkend indien Likoed als organisatie dat oppert. De oprichter van Likud in 1973, de latere premier Menachem Begin, was namelijk zelf een terrorist. Voor het uitroepen van de staat Israël in 1948 was hij als leider van de terroristische Joodse organisatie de Irgun verantwoordelijk voor bomaanslagen en liquidaties waarvan de bomaanslag op het King David Hotel in 1946 waarbij 91 doden waaronder 17 Joodse slachtoffers de meest beruchte is. Misschien heeft Tom van Bemmelen wel een foto van Begin in zijn huiskamer hangen, hij werd immers net als Arafat na zijn terroristische carrière premier en internationaal staatsman.

In een hetze gelden argumenten echter niet en gaat het erom zoveel mogelijk te framen. En de foto van Kaag met gezin met Arafat is natuurlijk gemakkelijk scoren.

 

Op zaterdag 28 oktober wanneer Kaag inmiddels al beëdigd is, publiceert de Pro-Palestijnse organisatie The Rights Forum het artikel met het verhaal van ex CIDI medewerker Cnaan Lihpshiz die achter het persbericht van JTA zat. Het lijkt er op dat pro-Israël lobyiste, ex-CIDI directeur en hoofdredacteur van het Nieuw Israëlitisch Weekblad Esther Voet als insider hier van het begin af aan van op de hoogte is geweest. Hoewel zij op twitter ook van het begin af aan betrokken is bij het aanzwengelen van de hetze tegen Kaag en daarbij zelfs insinueert dat Kaag een antisemiet zou zijn, blijft zij opvallend terughoudend ten opzichte van het lasterlijke JTA persbericht. Voet die zich graag als gematigd voordoet, distantieert zich op twitter ook van het stuk van Likoed  en gaat er prat op dat haar eigen stuk dat de vrijdag ervoor verscheen gedaan is op basis van eigen onderzoek

Dat stuk Sigrid Kaag in vijf vragen blijkt een wat minder opzichtig maar toch lasterlijk stuk vol insinuaties. Zo komt Voet nu expliciet naar buiten met de beschuldiging dat Kaag een voorstander van de BDS-beweging is. Iets dat bas Paternotte de zondag ervoor nog impliciet suggereerde. Voet levert geen enkel bewijs voor deze beschuldiging. Het enige doel hiervan is Kaag als extreem pro-Palestijns af te schilderen vanwege de extreme reputatie van deze beweging.

Hetzelfde geldt voor het zogenaamde eigen onderzoek dat Voet gedaan heeft. Dat blijkt een analyse van het twitteraccount van Anis al-Qaq @Jerusalem47, de echtgenoot van Kaag, te zijn. Daar valt eigenlijk helemaal niets over te zeggen want het is een vanaf 2012 amper gebruikt account (86 tweets) dat vanaf april 2015 al niet meer gebruikt is. Al Qaq tweet op dit account vrijwel geen meningen slechts artikelen. Voet zegt daarover: ‘Op dat account veel retweets van Electronic Intifada, een activistische BDS-organisatie, en veel meldingen over de carrière van zijn vrouw. Hij is opvallend neutraal over Hamas’. In totaal tweet al-Qaq die dus zelden zelf commentaar bij een tweet zet, 6 keer een artikel van Electronic Intifada van de 86 tweets in totaal. Van die 86 tweets zijn overigens 22 tweets artikelen van het centrum rechtse Jerusalem Post dus in welke zin zijn die 6 tweets veel? Voet schrijft hier ook dat Electronic Intifada een activistische BDS-organisatie is maar ook dat is niet waar. EI is een zelfstandig pro-Palestijns online platform dat niet aan BDS verbonden is. Het is natuurlijk de bedoeling om al-Qaq zo extreem mogelijk af te schilderen. Vandaar ook de laatste opmerking dat hij ‘opvallend neutraal tegenover Hamas’ zou staan. Van alle 86 tweets gaat er maar 1 over Hamas waarbij al-Qaq over een toespraak van Hamasleider Mashaal opmerkt: ‘Interesting to see how Hamas reacts’. De conclusies van Voets ‘onderzoek’ zijn verzinsels gebaseerd op niets.

Het gaat te ver Voets stuk op de nog verder ruimschoots aanwezige onterechte frames richting Kaag te analyseren op de laatste zin van het stuk na waarbij Voet op een bijzonder smerige manier de integriteit van de toekomstige minister ter discussie stelt. Kaag wordt namelijk verantwoordelijk voor het ontwikkelingsgeld dat naar de Palestijnse Autoriteit gaat. Die laatste betaalt vergoedingen aan de families van omgekomen Palestijnse terroristen. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat de internationale gemeenschap waaronder Nederland achteraf zou meebetalen aan het mogelijk in stand houden van Palestijns terrorisme. De internationale gemeenschap zou hier ook veel resoluter tegen op dienen te treden. Het is echter moeilijk voor de Nederlandse regering vanwege te weinig zicht op geldstromen binnen de PA om hier concreet iets tegen te doen. Voet schrijft hierover met betrekking tot Kaag de nieuwe minister:

‘Daarnaast is er nog altijd het hete hangijzer van de salarissen die door de Palestijnse Autoriteit worden uitbetaald aan de families van terroristen, waarvan de Tweede Kamer zich inmiddels bewust is. Het zal aan de oplettendheid van het parlement liggen om te monitoren of Kaag, direct of indirect, ‘douceurtjes’ die kant op zal proberen te sluizen.’

Een bijzonder lasterlijke uitsmijter. Wat minder schreeuwerig maar van hetzelfde niveau als de zwartmakerij van Likoed Nederland of Opiniez waarvan Voet zich voor de vorm distantieert.

Anderhalve week na de start van de hetze tegen Kaag pietert deze iets uit. Het laatste wapenfeit is een wederom nietszeggend stuk op Geenstijl over Kaag, het derde inmiddels (!), waarin auteur Constanteyn Roelofs, Kaag wegzet als ‘Palestijnse mol en Arabisch raspaard van Troje’, daarbij weer verwijzend naar het nietszeggende lasterlijke stuk van Esther Voet.

Kaag is inmiddels in functie dus wat heeft deze hetze nu opgeleverd en wat was de bedoeling ervan? Het antwoord daarop in het volgende en laatste deel. (wordt vervolgd)

https://batavirus.nl/2017/11/03/extreem-rechts-israel-in-nederland-de-hetze-tegen-sigrid-kaag-3/