Zelfs een summier onderzoek naar de onbetrouwbaarheid van de NAVO-propagandist Rob de Wijk levert al snel veelzeggende feiten op. Zo beweerde hij in zijn Trouw-column van 1 november 2013 met betrekking tot het NSA-schandaal ondermeer het volgende:
Vooral de omvang lijkt verbijsterend. Hoewel? De 1,8 miljoen telefoontjes die de NSA vorig jaar december in Nederland onderschept zou hebben lijkt veel, maar is niet meer dan 0,2 procent van het totale telefoonverkeer van die maand. Zo bezien heeft de NSA zich dus nog ingehouden.
Snowden heeft zonder twijfel aangetoond dat de NSA is doorgeslagen en mogelijk wetten overtreedt. Minister Plasterk schreef deze week aan de Kamer dat bondgenoten niet zomaar mogen spioneren: ‘In Nederland geldt de Nederlandse wet, ook voor bondgenoten.’ Klopt. Maar spionnen zullen zich er niet altijd aan houden.
Toch deugt Snowdens actie niet. Als iedereen die voor geheimhouding heeft getekend, toch geheimen openbaart, kunnen wij onze landen net zo goed meteen aan internationale syndicaten van misdadigers en terroristen overleveren. Of aan Chinezen en Russen. Als wij al onze economische en militaire geheimen gewoon in de krant zetten, kunnen zij zich hun spionageactiviteiten besparen.
Voordat ik inga op de minachting van De Wijk voor de democratische rechtstaat dient de lezer allereerst de reikwijdte en omvang te weten van de samenwerking tussen westerse inlichtingendiensten. Zo moet men beseffen dat in:
maart 1946 in Londen een conferentie [werd] gehouden waarin de basis werd gelegd voor wat later het UKUSA-akkoord zou worden, waarbij Groot-Brittannië, Verenigde Staten van Amerika, Nieuw-Zeeland, Canada en Australië akkoord gaan met de voortzetting van de samenwerking van de inlichtingendiensten, het verdelen van de wereld om het maximale te halen uit hun spionageactiviteiten en het uitwisselen van materiaal… Het UKUSA-akkoord is een geheime overeenkomst uit 1947 of 1948 tussen het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten van Amerika, Nieuw-Zeeland, Canada en Australië voor de voortzetting van de samenwerking van de inlichtingendiensten.
Edward Snowdon’s onthullingen over de wereldwijde illegale NSA-praktijken:
have shed light on the implications of several secret treaties signed by members of the UKUSA community in their efforts to implement global surveillance. For example, Der Spiegel revealed how the German Foreign Intelligence Service (German: Bundesnachrichtendienst; BND) transfers ‘massive amounts of intercepted data to the NSA,’ while Swedish Television revealed the National Defence Radio Establishment (FRA) provided the NSA with data from its cable collection, under a secret treaty signed in 1954 for bilateral cooperation on surveillance. Other security and intelligence agencies involved in the practice of global surveillance include those in Australia (ASD), Britain (GCHQ), Canada (CSEC), Denmark (PET), France (DGSE), Germany (BND), Italy (AISE), the Netherlands (AIVD), Norway (NIS), Spain (CNI), Switzerland (NDB), Singapore (SID) as well as Israel (ISNU), which receives raw, unfiltered data of U.S. citizens that is shared by the NSA…
On June 6, 2013, the second media disclosure, the revelation of the PRISM surveillance program (which collects the e-mail, voice, text and video chats of foreigners and an unknown number of Americans from Microsoft, Google, Facebook, Yahoo, Apple and other tech giants), was published simultaneously by The Guardian and The Washington Post.
Der Spiegel revealed NSA spying on multiple diplomatic missions of the European Union (EU) and the United Nations Headquarters in New York. During specific episodes within a four-year period, the NSA hacked several Chinese mobile-phone companies, the Chinese University of Hong Kong and Tsinghua University in Beijing, and the Asian fiber-optic network operator Pacnet. Only Australia, Canada, New Zealand and the UK are explicitly exempted from NSA attacks, whose main target in the EU is Germany. A method of bugging encrypted fax machines used at an EU embassy is codenamed Dropmire.
During the 2009 G-20 London summit, the British intelligence agency Government Communications Headquarters (GCHQ) intercepted the communications of foreign diplomats. In addition, GCHQ has been intercepting and storing mass quantities of fiber-optic traffic via Tempora. Two principal components of Tempora are called ‘Mastering the Internet’ (MTI) and ‘Global Telecoms Exploitation.’ The data is preserved for three days while metadata is kept for thirty days. Data collected by GCHQ under Tempora is shared with the National Security Agency (NSA) of the United States.
From 2001 to 2011, the NSA collected vast amounts of metadata records detailing the email and internet usage of Americans via Stellar Wind, which was later terminated due to operational and resource constraints. It was subsequently replaced by newer surveillance programs such as ShellTrumpet, which ‘processed its one trillionth metadata record’ (een miljoen keer een miljoen data. svh) by the end of December 2012.
The NSA follows specific procedures to target non-U.S. persons and to minimize data collection from U.S. persons…
According to Boundless Informant, over 97 billion pieces of intelligence were collected over a 30-day period ending in March 2013. Out of all 97 billion sets of information, about 3 billion data sets originated from U.S. computer networks and around 500 million metadata records were collected from German networks.
In August 2013, it was revealed that the Bundesnachrichtendienst (BND) of Germany transfers massive amounts of metadata records to the NSA.
Der Spiegel disclosed that Germany is the most targeted country of the 27 members of the European Union due to the NSA systematic monitoring and storage of Germany's telephone and Internet connection data. According to the magazine the NSA stores data from around half a billion communications connections in Germany each month. This data includes telephone calls, emails, mobile-phone text messages and chat transcripts.
https://en.wikipedia.org/wiki/Global_surveillance_disclosures_(2013–present)
Kortom, in tegenstelling tot wat Rob de Wijk als lid van de ‘Strategic Advisors Group van de Atlantic Council in Washington’ in Trouw met grote stelligheid beweert, is er geen enkele sprake van dat ‘de NSA zich’ heeft ‘ingehouden’ bij het illegaal bespioneren van vriend en vijand. Integendeel zelfs. Wanneer de NSA al eind 2012 over een biljoen gegevens beschikte en Rob de Wijk doet het, als lid van de ‘Senior Steering Group van de NATO Special Forces Headquarters,’ voorkomen dat er niets aan de hand is, aangezien de ‘omvang’ alleen maar verbijsterend ‘lijkt,’ want de ‘1,8 miljoen telefoontjes die de NSA vorig jaar december in Nederland onderschept zou hebben’ is ‘niet meer dan 0,2 procent van het totale telefoonverkeer van die maand,’ dan is duidelijk dat hij propaganda bedrijft, en zodoende een buitengewoon onbetrouwbare bron is. De Wijk gedraagt zich zelfs alsof hij in dienst van een westerse inlichtingendienst functioneert. Ook zijn volgende voorstelling van zaken is misleidend:
In Nederland geldt de Nederlandse wet, ook voor bondgenoten. Klopt. Maar spionnen zullen zich er niet altijd aan houden.
Hier gaat het niet om op eigen houtje opererende ‘spionnen,’ maar om concreet Amerikaans politiek beleid tegenover zogenaamde bevriende naties en zelfs NAVO-bondgenoten. Op die manier tracht de neoliberale elite in Washington en op Wall Street haar eigen belangen te behartigen en niet die van het Atlantisch Verbond. De Wijk’s bewering dat ‘spionnen’ zich ‘niet altijd aan’ de ‘Nederlandse wet’ zullen houden is eveneens een vertekening van de werkelijkheid, want het betreft hier geen incidenten, maar volcontinue NSA-spionagepraktijken die de privacy van burgers ernstig schenden, evenals de economische belangen van grote Europese concerns, en het beleid van buitenlandse politici. Het is bekend dat Amerikaanse inlichtingendiensten, net als de Mossad, politici chanteren met kennis over hun privé leven.
Ik heb Rob de Wijk als journalist nooit politiek vertrouwd. De man heeft te veel ijzers in het vuur, en is bovendien zo glad als een paling in een emmer snot. En omdat zowel de Nederlandse mainstream-pers als de Nederlandse volksvertegenwoordiging door het poldermodel gecorrumpeerd zijn geraakt, kan De Wijk nog jarenlang mee als propagandist van het westers militair-industrieel complex. Zijn 'nieuwe wereldorde' levert hem forse subsidies op, zoals u in de vorige aflevering kon lezen. Hoe dat geld verdwijnt is een andere zaak. Meer later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten