De Journalistiek Corrupte NRC

Zoals bekend  is 'Nederland is het land van de haat.' Een  voorbeeld daarvan kreeg ik vanochtend toen ik gebeld werd door een opgewonden NRC-redacteur. Hij vertelde me dat één van de financiers van De andere Krant een 'boer uit Brabant' was die ik eens op mijn weblog had beschuldigd van antisemitische opvattingen. Aangezien ik voor De andere krant een artikel had geschreven met betrekking tot de corrupte berichtgeving van ondermeer de NRC over Rusland, werd mij door dezelfde NRC gevraagd wat mijn reactie was op het feit dat die 'boer uit Brabant' medefinancier is geweest. Ik vertelde de NRC-redacteur dat ik niets weet van de financiering van De andere krant, en dat het nummer van die krant geheel gewijd was aan Rusland en niet aan het antisemitisme. 

Ziehier een fraai voorbeeld van Fake News, en de haat die achter deze Nep Nieuws schuilgaat. Omdat De andere krant door de NRC bewust verzwegen informatie over Rusland verstrekt, moet de integriteit van de journalisten die eraan meewerkten in een verdacht licht worden gesteld, door alleen over één financier te berichten. Opvallend is dat de NRC niet durft te reageren op mijn analyse van NRC's corrupte berichtgeving. 

Voorbeeld van NRC's corrupte berichtgeving:

Onder de kop ‘To Counter Russia, U.S. Signals Nuclear Arms Are Back in a Big Way’ berichtte The New York Times op 4 februari 2018: 

The Pentagon envisions a new age in which nuclear weapons are back in a big way… that advocates say are needed to match Russian advances and critics warn will be too tempting for a president to use. 

Daarmee is ook volgens westerse deskundigen een begin gemaakt aan een ‘nucleaire wapenwedloop,’ waardoor een holocaust nog dichterbij is gekomen. Hoewel alleen al dit jaar de VS bijna achttien keer meer spendeert aan het militaire apparaat dan de Russische Federatie, blijven de westerse mainstream-media Rusland afschilderen als een ‘expansionistische' grootmacht die allereerst Europa bedreigd. Daarbij verzwijgen zij dat sinds de opheffing van het Warschau Pact in 1991 de NAVO, tegen de afspraken in, almaar Oostwaarts is opgerukt en het aantal lidstaten sinds het opheffen van de Sovjet Unie is uitgebreid van 16 naar 29. Maar omdat het Amerikaans militair-industrieel complex ongeveer de helft van het federale budget opslokt dat het Congres kan toewijzen, moet er natuurlijk een vijand worden verzonnen, die het voortbestaan van het Westen bedreigt. Vandaar de noodzaak van een tweede Koude Oorlog. In het kader daarvan gaf voormalig PVDA-minister van Buitenlandse Zaken Koenders in 2016 de oud NRC-buitenland-redacteur Hubert Smeets 294.000 euro om de anti-Poetin website ‘Raam op Rusland’ te beginnen. ROR dient nu als platform voor bijvoorbeeld de zelfbenoemde ‘onafhankelijk geopolitiek adviseur’ Elmar Hellendoorn, die in 2016 in de NRC verkondigde dat ‘een sterke NAVO sinds het einde van de Koude Oorlog nog niet zo hard nodig [is] geweest als nu,’ want, ‘Rusland dreigt de laatste tijd immers met het inzetten van nucleaire wapens.’ Daarbij wordt vanzelfsprekend genegeerd dat zomer 2015, de ‘geopolitiek adviseur’ van wereldnaam, Henry Kissinger, heeft gewaarschuwd dat onder president Obama ‘Breaking Russia has become an objective,’ terwijl ‘the long-range purpose should be to integrate it.’ 

Veelzeggend blijft tevens dat Hubert Smeets een graag geziene gast is bij de Atlantische Commissie, de propaganda-arm van de NAVO. Ook zijn vriend Geert Mak gedraagt zich als een fervente anti-Rusland opiniemaker, maar dan op een nog opportunistischere manier. Na eerst in 2014 te hebben beweerd dat ‘meneer Poetin’ door het ‘landjepik’ van de Krim ‘Europa [dwingt] om meer aan defensie uit te geven,’ vertelde hij twee jaar later dat ‘of we dat nu leuk vinden of niet,’ Oekraïne ‘deel [is] van de Russische invloedssfeer. Als president van Rusland kon Poetin zich niet permitteren niet op het verlies van de Krim te reageren,’ om een jaar later als ‘populairste geschiedenisleraar van het land’ weer te spreken van ‘een agressief en gefrustreerd Rusland dat de komende tijd best weer eens een gewapend conflict kan opstoken.’ 

Een ander treffend voorbeeld is NRC’s Chef bijlage Boeken Michel Krielaars, wiens schotschrift Het Klein Koude Front zonder enig keihard bewijs al in oktober 2014 wist te beweren dat 'separatisten in Oost-Oekraïne vlucht MH17 neerhaalden.’ Eerder al had de NRC-columnist Bas Heijne, slechts vier dagen na het neerstorten van de MH-17, in zijn krant laten weten dat ‘[d]e terreurdaad met het vliegtuig van Malaysia Airlines het moment voor Nederland [is] om eens te stoppen met zijn knuffelhouding tegenover Rusland,’ en dat ‘Nederland’ weliswaar ‘een klein land [is], maar we hebben machtige bondgenoten en we maken onderdeel uit van een krachtige alliantie die zijn weerga niet kent.’ Zonder ook maar over één bewijs te beschikken suggereerde Heijne, die in 2017 de P.C. Hooftprijs ontving, dat het de hoogste tijd was om de Russen eens een lesje te leren. Op zijn beurt schreef de NRC-Atlanticus H.J.A. Hofland, die in 1999 door zijn sycofanten was uitgeroepen tot de ‘beste journalist van de eeuw,’ in 2015 dat het ‘noodzaak voor het Westen [is] om grenzen aan de Russische expansie te stellen. We naderen het stadium waarin van Poetin alles te verwachten valt.’ Tenslotte mag de Nederlandse columnist en huidige hoofdredacteur van The New York Review of Books, Ian Buruma, wiens meningen regelmatig door de NRC worden verspreid, niet aan het lijstje anti-Russische mainstream-opiniemakers ontbreken, want in 2014 verzekerde hij zijn publiek dat zowel Rusland als China ‘mafia societies’ waren, om naderhand zijn publiek te verzekeren dat, met het oog op op het naderende einde van ‘Pax Americana,’ de mensheid zich zal ‘moeten voorbereiden op een tijd waarin we met weemoed terugkijken op het betrekkelijk goedaardige imperialisme uit Washington.’ En zo leggen de commerciële massamedia de basis voor een nucleaire oorlog met de Russische Federatie. 

Welnu, ik heb van de NRC nog steeds geen enkele reactie hierop gekregen.