Als evenwicht het alfa en het omega is, dan slaat de weegschaal met 70 Israëlische doden en 2.000 aan Palestijnse kant inderdaad zwaar door - terwijl het aantal doden een uitermate oppervlakkige maatstaf is voor de weging van een conflict.
Het leed van mensen is dus 'een uitermate oppervlakkige maatstaf' voor de beoordeling van het Israelisch disproportioneel geweld tegen de Palestijnse burgerbevolking. Dat de Israelische terreur buitenpropotioneel was, wordt zelfs door hoge Joods-Israelische militairen met gepaste trots verkondigd, zoals ik al enkele keren gedocumenteerd heb gemeld. Het gaat hier nu om '2000' Palestijnse doden, van wie het merendeel burger is, dat wil zeggen: vrouwen, kinderen, bejaarden etc. Dit in tegenstelling tot de Joods Israelische doden van wie de overgrote meerderheid militairen waren. Met andere woorden: Israel bedreef terrorisme en de Palestijnen niet. Voor een racist tellen evenwel Palestijnse 'doden' niet. Waren er daarentegen '2000' Joden in Israel vermoord dan had de Volkskrant-opiniemaker hetzelfde niet durven te beweren uit angst voor antisemiet te worden versleten, wat hij in feite ook is als we er vanuit gaan dat ook Palestijnen semieten zijn. We hebben hier te maken met het onderhuidse kleinburgerlijke fascisme, waarvan in Nederland al langere tijd sprake is onder de zogeheten 'politiek-literaire elite' in de commerciële massamedia. Alles kan en mag consequentieloos gezegd worden, zonder dat dit enige ophef veroorzaakt. Stel u voor dat Sommer had verklaard dat het vermoorden van '2000' Nederlanders in vliegtuigen 'een uitermate oppervlakkige maatstaf is voor de weging' van de burgeroorlog, die Brussel en Washington in Oekraïne hebben uitgelokt. De man zou gelyncht worden, maar omdat het hier 'slechts' om Arabieren gaat, kennelijk een 'inferieur' mensentype, gelden beschavingswetten niet. Langzaam maar zeker zijn de mainstream media in handen gekomen van hele enge mensen, voor wie het leed van anderen nu eenmaal de prijs is die betaald moet worden om hun rijkdom en comfort te beschermen. Het eigen welbevinden is de enige maatstaf voor dit slag 'opiniemakers.'
Martin Sommer is een typerend voorbeeld van de onvermijdelijk immoraliteit van de postmoderne tijd. Omdat er geen waarheid meer bestaat kan elke extremist de waarheid claimen. Nadat Friedrich Nietzsche God dood had verklaard schreef hij in een brief aan zijn vriend Overbeck:
Es wird einmal an meinen Namen die Erinnerung an etwas Ungeheueres anknupfen, - an eine Krisis, wie es keine auf Erden gab, an die tiefste Gewissens-Collision, an einde Entscheidung, heraufbeschworen gegen Alles, was bis dahin geglaubt, gefordert, geheiligt worden war.
En toen de westerse wereld druk doende was alles te 'ontheiligen,' stelde de filosoof het volgende:
Mir besteht mein Leben jetzt in dem Wunsche dass es mit allen Dingen anders gehen moge, als ich sie begreife; und dass mir jemand meine 'Wahrheiten' unglaubwurdig machen.
En waarom? Omdat, zo voorspelde de filosoof, door de doodverklaring van God het nihilisme zijn intrede zou doen:
der unheimlichste aller Gäste.
Ziedaar Martin Sommer: 'der unheimlichste aller Gäste,' die zijn publiek vertelt dat menselijkheid 'een uitermate oppervlakkige maatstaf is voor de weging van een conflict.'
Wanneer het fascisme weer de alleenheerschappij heeft, zal zijn gezicht dat van Martin Sommer zijn, zelfvoldaan, zelfgenoegzaam en onnozel. Kijkt u maar:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten