Augustus 2014, dezelfde maand dat National Geographic een uitgebreid artikel publiceert over 'Hunger in America, The New Face of Hunger' met gedocumenteerde informatie over 'Millions of working Americans don't know where their next meal is coming from' bericht The Huffington Post onder de kop:
het volgende:
Aug 22 (Reuters) - The United States is considering taking the fight against Islamic State militants into Syria after days of airstrikes against the group in Iraq and the beheading of an American journalist, the White House signaled on Friday.http://www.huffingtonpost.com/2014/08/22/us-islamic-state-syria_n_5701415.html
Het zogeheten 'democratische Amerika' heeft dus geen geld om zijn eigen hongerige bevolking te voeden, maar wel genoeg geld om bijna anderhalf miljoen dollar te spenderen aan maar één Tomahawk kruisraket, waarvan 161 op Libië werden afgeschoten en meer dan 725 op Iraq, terwijl sinds 1999 de kosten van zo'n raket bijna zijn verdrievoudigd, alles bijeen zo'n 1,3 miljard dollar voor slechts één type wapen.
http://www.huffingtonpost.com/2011/03/25/cruise-missiles-missile_n_840365.html
Het zal iedere lezer duidelijk zijn dat het legitimeren van een dergelijk systeem geen geringe opgave is. Hoe krijgt de macht burgers zover dat ze bereid zijn om deze waanzin te accepteren? Het antwoord is simpelweg: met behulp van de mainstream-media de bevolking zo bang te maken dat zij grove onrechtvaardigheid accepteert. Alleen een levensbedreigende externe vijand kan nog een interne cohesie bewerkstelligen.
Het zal iedere lezer duidelijk zijn dat het legitimeren van een dergelijk systeem geen geringe opgave is. Hoe krijgt de macht burgers zover dat ze bereid zijn om deze waanzin te accepteren? Het antwoord is simpelweg: met behulp van de mainstream-media de bevolking zo bang te maken dat zij grove onrechtvaardigheid accepteert. Alleen een levensbedreigende externe vijand kan nog een interne cohesie bewerkstelligen.
Tot ongeveer half juni 2014 had de westerse mainstream-pers nog nooit gehoord van ISIS, met andere woorden: binnen twee maanden heeft de westerse elite als het ware vanuit het niets een casus belli geschapen. Het is alsof ISIS van Mars is komen vallen; ineens bestaat er een goed georganiseerd, zwaar bewapende strijdmacht die het -- door de VS bewapende en getrainde Iraakse leger -- op de vlucht dreef met de allernieuwste peperdure wapens, en met een logistieke kracht waarvoor zelfs het Amerikaanse leger bewondering heeft. Als het Westen daadwerkelijk over een 'vrije pers' beschikte, dan zou de eerste vraag zijn geweest: Wie betaalt dit allemaal? Hoe komen deze extremisten aan de honderden miljoenen om een dergelijke succesvolle militaire operatie te kunnen financieren? Maar omdat de mainstream-pers gedisciplineerd is en de belangen van de neoliberale elite dient, wordt deze zaak alleen door kritische journalisten op internet serieus onderzocht. Op die manier was eerder bekend geworden dat Israel graag de ISIS-extremisten aan de macht wilde zien, en dat Saoedi Arabië de islamitische fundamentalisten van wapens voorzag.
Israel Sides with Syrian Jihadists
SEPTEMBER 18, 2013
Exclusive: Israel’s Ambassador to the U.S., Michael Oren, has confirmed suspicions that Israel has taken the side of Syrian rebels in their bloody civil war and wants President Assad to fall even if that turns Syria over to al-Qaeda-connected jihadists, a disclosure that may change how recent events are viewed, reports Robert Parry.
Bovendien is bekend dat:
Saudi Arabia and Israel have been cooperating quietly on issues of shared interest for three years starting in the days of Netanyahu’s predecessor, Ehud Olmert. But the basis of understanding has broadened and strengthened in the four months since the fall of Egyptian President Hosni Mubarak and the falling-out between Abdullah and President Barack Obama over the latter’s Middle East policy.
ISIS. Is de voorste man links een Arabier of een Westerling? En wat zijn zijn handen merkwaardig bruin, op die ene witte vlek na.
Met andere woorden: het is niet absoluut krankzinnig te vermoeden dat Israel betrokken is bij een of andere vorm van steun aan ISIS. Saoedi-Arabië en Israel hebben één gemeenschappelijke vijand, en dat is Iran. De door het Westen gesteunde zogeheten Free Syrian Army, dat in Syrië vocht samen met ISIS tegen het Assad-regime en het strijdvaardige Hezbollah, waarvan Israel in 2006 verloor, omdat beide gesteund worden door Iran.
Welnu, een onafhankelijke journalist zou zich onmiddellijk hebben afgevraagd: waarom laat Washington het toe dat bondgenoot Saoedie-Arabië wapens en logistieke steun verlenen aan een soennitische terreurbeweging als ISIS? Wat is het belang van de Amerikaanse plutocratie om hun 'vijanden' te laten bewapenen? En waarom wordt die vraag niet centraal gesteld door mijn mainstream-collega's? Men dient daar een antwoord op te geven wil de commerciële pers niet, net als voorafgaand aan de illegale Irak-inval, opnieuw een propaganda-rol spelen. Het probleem alleen is dat de mainstream-media nu eenmaal niets anders kan dan propaganda bedrijven voor het bestaande systeem. Dat begreep de Amerikaanse intelligentsia onder de gevestigde orde al in de jaren twintig van de vorige eeuw. De invloedrijke media-ideoloog en opiniemaker Walter Lippmann dat de elite erop moest toezien dat 'juiste' denkbeelden onder de massa werden verspreid. Lippmann benadrukte dat daarom:
public opinions must be organized for the press if they are to be sound, not by the press... Without some form of censorship, propaganda in the strict sense of the word is impossible. In order to conduct propaganda there must be some barrier between the public and the event. Access to the real environment must be limited, before anyone can create a pseudo-environment that he thinks is wise or desirable.
Alleen de macht moet de grenzen van de werkelijkheid bepalen, en journalisten dienen die grenzen keurig over te nemen en moeten als opiniemakers erop toezien dat de werkelijkheid in de gewenste vorm wordt gepresenteerd. De massa en de pers worden niet geacht in staat te zijn om voor zichzelf te denken en om visies te ontwikkelen die de de macht ondersteunen. In dat proces waren volgens Lippmann beelden van eminent belang omdat
pictures have always been the surest way of conveying an idea, and next in order, words that call up pictures in memory.
De commerciële massamedia zijn het perfecte medium om complexe gedachten terug te brengen tot ééndimensionale beelden die de consument dwingen partij te kiezen voor het establishment. Lippmann hamerde er keer op keer op dat de massa's
have to take sides. We have to be able to take sides. In the recesses of our being we must step out of the audience on to the stage, and wrestle as the hero for the victory of good over evil. We must breathe into the allegory the breath of life.
Het resultaat is natuurlijk een gemanipuleerde schijnwereld om de massa en de massamedia in het gareel te houden. Professor Ewen:
Raised in a world that looked toward fact-based journalism as the most efficient lubricant of persuasion, Lippmann turned toward Hollywood, America's 'dream factory,' for inspiration. Never before had an American thinker articulated in such detail the ways that images could be used to sway public consciousness. Appeals to reason were not merely being discarded as futile, they were being consciously undermined to serve the interests of power. It is here, at the turning point where Lippmann unqualifiedly abandoned the idea of meaningful public dialogue, that the dark side of his ruminations on the power of the image was most dramatically revealed.
Edward Bernays, de grondlegger van de public-relations industrie, de man die 'was named one of the 100 most influential Americans of the 20th century by Life magazine' en die 'the father of the spinmeisters' was 'who manipulate our perceptions of politicians,' formuleerde het zo:
The counsel on public relations not only knows what news value is, but knowing it, he is in a position to make news happen. He is a creator of events.
Op die manier is een virtuele wereld ontstaan van persconferenties, reclameblokken, politieke babbelprogramma’s, roddel, infotainment, en talloze andere vormen van wat de befaamde Amerikaanse opiniemaker Walter Lippmann ‘pseudo-events’ noemde. Lippmann:
Without some form of censorship, propaganda in the strict sense of the word is impossible. In order to conduct a propaganda there must be some barrier between the public and the event. Access to the real environment must be limited, before anyone can create a pseudo-environment that he thinks is wise or desirable.
Dergelijke ‘pseudo-events’ zijn noodzakelijk omdat, volgens Lippmann, de massamens nagenoeg niet in staat is om rationeel te reageren op de wereld en dus een voorgeprogrammeerd propagandabeeld opgediend moet krijgen, een beeld dat de belangen van de rijke elite ondersteunt. In de werkelijkheid is belangrijker geworden dat iets ‘nieuwswaardig’ is dan dat het ‘real’ is. ‘Far more interest was shown in the performance than in what was said,’ zo definieerde de Amerikaanse historicus Daniel Boorstin de werkwijze van de mediadeskundigen. In zijn boek The Image (1961) schreef hij:
The efficient mass production of pseudo-events – in all kinds of packages, in black-and-white, in Technicolor, in words, and in a thousand other forms – is the work of the whole machinery of our society. It is the daily product of men of good will. The media must be fed! The people must be informed! Most pleas for ‘more information’ are therefore misguided. So long as we define information as a knowledge of pseudo-events, ‘more information’ will simply multiply the symptoms without curing the disease.
Op dit punt aangekomen stel ik het volgende: ISIS is een door het Westen in het leven geroepen en gebruikte organisatie om een nieuwe oorlog in het Midden-Oosten te rechtvaardigen tegenover een sceptisch publiek dat al sinds 2008 wordt gedupeerd na het failliet van het neoliberale kapitalisme. Dit is de enige verklaring waarom Washington accepteert dat zowel het islamitisch regime in Saoedie Arabië als het zionistisch regime in Israel ISIS steunt. De volstrekt overbodige morbide onthoofding van een Amerikaanse journalist, die twee jaar lang gevangen werd gehouden voordat hij als slachtoffer gebruikt kon worden, is onderdeel van een door westerse en Israelische geheime diensten opgesteld scenario van 'pseudo-events,' die nieuw grootscheeps geweld moet legitimeren. Ik stel met nadruk: moet, en wel omdat jaarlijks 58 procent van het beschikbare federale budget van de VS naar het militair-industrieel complex gaat. Dit gaat ten koste van onderwijs, gezondheidszorg, kunsten en wetenschappen, bejaardenzorg, volkshuisvesting etc. en kan alleen gelegitimeerd worden wanneer er een vijand is. Oorlog is dus noodzakelijk om de bestaande kapitalistische structuur te kunnen handhaven. Alles wat nu door de commerciële massamedia wordt bericht is een even grote leugen als dat Saddam Hoessein over massavernietigingswapens beschikte die in 45 minuten konden worden ingezet. U wordt opnieuw bedrogen. Het is zo knap opgezet dat zelfs de overgrote meerderheid van de ISIS-leden daadwerkelijk denken dat ze tegen het Westen vechten, terwijl ze niet beseffen dat ze gebruikt worden in een geopolitiek machtsspel van de NAVO. Wij leven inmiddels allen in een virtuele wereld. Meer later.
E la nave va. Het militair-industrieel complex draait op volle toeren.
1 opmerking:
Angstpropaganda in The Guardian eergisteren: "The Islamic State is now the most capable military power in the Middle East outside Israel," a senior regional diplomat said on Friday. Terwijl het niet eens een luchtmacht heeft.
Een reactie posten