zaterdag 5 juni 2010

Oil 82

Sonja heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Oil 76" achtergelaten:

"BP heeft me al zeker vijfhonderd keer gezegd dat ik niet met jullie mag praten"

Schokkende getuigenissen van arbeiders die olie moeten opkuisen in Golf van Mexico



"BP heeft me al zeker vijfhonderd keer gezegd dat ik niet met jullie mag praten"

Schokkende getuigenissen van arbeiders die olie moeten opkuisen in Golf van Mexico

Het lijkt onwaarschijnlijk in een land als de VS in 2010, maar het is erg moeilijk werken voor dat deel van de pers dat vastberaden is om kritisch te berichten over de olieramp in de Golf van Mexico. BP gaat heel ver om de schade die de ramp aanricht verborgen te houden.

Iedereen die voor BP werkt, ook in de opkuis, of voor één van de onderaannemers van BP, moet een papier tekenen waarin hij verklaart niet te zullen praten met de pers. Sommigen doen dat wel. Wegens ondertussen te gedegouteerd, of om andere redenen. Zoals het feit dat vorige week de arbeiders die de stranden van Louisiana moeten opkuisen (aan 10 dollar per uur) niet betaald werden.
Sinds er meer olie aan het aanspoelen is, wordt de operatie om die op te kuisen systematisch verkleind. Steeds meer arbeiders vertellen dat ze "het grootste deel van hun tijd" zitten te wachten op orders om ergens ingezet te worden. Orders die ze minder en minder te horen krijgen. Op Elmer Island, één van de ergst getroffen gebieden, zijn nu nog 60 arbeiders aan de slag. Vorige week waren er dat 110. En er is sindsdien heel veel olie aangespoeld daar.
Bwa, eigenlijk staan we nu al drie dagen op dezelfde plaats te werken. Er is een ploeg die de olie bij elkaar harkt, een ander team doet de smurrie in zakken en een derde ploeg rijdt met die zakken naar BP, waar ze hem blijkbaar recycleren. En dan komt het tij opzetten en doen we het allemaal opnieuw. Het is allemaal een maat voor niets. En sinds een paar dagen borrelt de olie zelfs uit de bodem als we hem wegvegen. Ik heb vandaag mijn stukje van een paar vierkante meter al 33 keer gedaan.
Veel van de mensen die op zee en op strand olie opruimen zijn ook ziek. Ze werken gewoon door om dezelfde reden als de jongens van Elmer Island: ze hebben het geld nodig. Opruimers van de Exxon Valdez-ramp kennen de symptomen, gaande van migraine-achtige hoofdpijn, misselijkheid tot serieuze ademhalingmoeilijkheden. Wat uiteraard wraakroepend is volgens specialisten, is dat BP of de onderaannemers de mensen niet voorzien van afdoende beschermende kledij. De combinatie van olie en de chemicaliën om die te verdunnen is nu eenmaal erg giftig.
BP is erg expliciet als het gaat om verhalen of plaatjes van dode of besmeurde dieren, laat staan cijfers van aantallen die de opruimers tegenkomen: wie daar over lekt naar de pers of foto's van neemt voor zichzelf gaat er onverbiddellijk uit. Dat wordt ons bevestigd door een aannemer die met een ploeg aan het opkuisen is in de buurt van Queen Bess Barrier Island.
BP gaat heel ver om dit in de doofpot te steken", zegt de man. "Ze hebben ons heel duidelijk gemaakt dat ze geen foto's van dode dieren willen. Ze weten dat de oceaan het bewijsmateriaal zal opslokken. Maar ik vind het belangrijk dat de mensen weten wat hier aan het gebeuren is.
Dat kan ondermeer ook alleen maar omdat de plaatselijke bevolking BP helpt. Lees: schrik heeft van BP. Want Louisiana, en dan vooral het getroffen deel, is ondanks het feit dat de kustlijn voor de staat tegenwoordig 's lands grootste olieleverancier blijkt, één van de armste regio's in de VS. De doortocht van orkaan Katrina heeft dat alleen maar erger gemaakt. De olie-industrie levert de jobs en wiens brood men eet, diens woord men spreekt.

Iedereen die voor BP werkt, ook in de opkuis, of voor één van de onderaannemers van BP, moet een papier tekenen waarin hij verklaart niet te zullen praten met de pers. Sommigen doen dat wel. Wegens ondertussen te gedegouteerd, of om andere redenen.

Zoals het feit dat vorige week de arbeiders die de stranden van Louisiana moeten opkuisen (aan 10 dollar per uur) niet betaald werden.

Hoe meer olie, hoe kleiner de opkuisploegen

Eén van de opmerkelijkste zaken die ze vertellen, is dit: sinds er meer olie aan het aanspoelen is, wordt de operatie om die op te kuisen systematisch verkleind. Steeds meer arbeiders vertellen dat ze "het grootste deel van hun tijd" zitten te wachten op orders om ergens ingezet te worden. Orders die ze minder en minder te horen krijgen. Op Elmer Island, één van de ergst getroffen gebieden, zijn nu nog 60 arbeiders aan de slag. Vorige week waren er dat 110. En er is sindsdien heel veel olie aangespoeld daar.

Hoeveel, dat hebben we alleen maar van horen zeggen van een paar arbeiders die zich niks aantrekken van de clausule in hun contract ("ze zullen dan toch eerst mijn gsm moeten afpakken"). Want Elmer island, daar mag de pers niet komen. De weg die ernaartoe leidt wordt bewaakt door mannen van de plaatselijke sheriff, wiens vrouw ook toevallig werkt voor BP.

Liegen over een weg
Volgens BP is het geen kwestie van niet mogen, maar van niet kunnen, want ze zijn een nieuwe laag asfalt op de weg aan het leggen. Wat volgens de arbeiders die op Elmer Island aan de slag zijn een flagrante leugen is. "Wat een onzin", aldus één van de arbeiders. "Die werken waren al een paar dagen voor er hier olie aanspoelde achter de rug. Iedereen behalve jullie gebruikt die weg. En by the way, er is hier de jongste dagen veel, veel meer olie aangespoeld."

De Elmer Island-crew, hoofdzakelijk zwarte werkloze mannen gerecruteerd in New Orleans, heeft nog interessante dingen te vertellen. Drie dagen voor de Amerikaanse kustwacht en BP "vaststelde" in het bijzijn van de wereldpers dat de topkill-operatie van vorige week niet had gewerkt, wisten de mannen dat al. "Donderdagavond zeiden de mensen van BP hier al dat het niks zou worden."

Vingers draaien
Wat doen jullie daar eigenlijk? "Bwa, eigenlijk staan we nu al drie dagen op dezelfde plaats te werken. Er is een ploeg die de olie bij elkaar harkt, een ander team doet de smurrie in zakken en een derde ploeg rijdt met die zakken naar BP, waar ze hem blijkbaar recycleren. En dan komt het tij opzetten en doen we het allemaal opnieuw. Het is allemaal een maat voor niets. En sinds een paar dagen borrelt de olie zelfs uit de bodem als we hem wegvegen. Ik heb vandaag mijn stukje van een paar vierkante meter al 33 keer gedaan."

Tien dollar per uur
De mannen zeggen dat ze 12 uur per dag werken en daar tien dollar per uur voor krijgen, maar de jongste tien dagen zijn ze niet meer betaald. Wie protesteerde, werd bedreigd met ontslag. Gezien de heersende recessie wil niemand dat risico hier nemen.

Ziek van de olie
Veel van de mensen die op zee en op strand olie opruimen zijn ook ziek. Ze werken gewoon door om dezelfde reden als de jongens van Elmer Island: ze hebben het geld nodig. Opruimers van de Exxon Valdez-ramp kennen de symptomen, gaande van migraine-achtige
hoofdpijn, misselijkheid tot serieuze ademhalingmoeilijkheden. Wat uiteraard wraakroepend is volgens specialisten, is dat BP of de onderaannemers de mensen niet voorzien van afdoende beschermende kledij. De combinatie van olie en de chemicaliën om die te verdunnen is nu eenmaal erg giftig.

"Het zal wel voedselvergiftiging zijn"

Niet volgens BP. Nadat nog eens zeven arbeiders in het ziekenhuis waren beland, reageerde het alsvolgt: "We hebben de lucht laten testen op de sites waar die mensen werkten, en vonden niks abnormaal. 't Ligt waarschijnlijk aan een combinatie van vermoeidheid en werken in de volle zon." En BP CEO Tony Hayward voegde er nog eentje toe aan zijn palmares door te stellen dat "die mensen echt wel ziek zijn hoor, dat betwijfelen we niet, maar het is waarschijnlijk voedselvergiftiging. Dat krijg je al snel wanneer je zoveel mensen inzet en onderbrengt in tijdelijke woonverblijven." ("I am sure they were genuinely ill, but whether it was anything to do with dispersants and oil, whether it was food poisoning or some other reason for them being ill, you know, food poisoning is surely a big issue when you've got a concentration of this number of people in temporary camps, temporary accommodations.")

Drievierde van de ziektegevallen (meer als 100 ondertussen die het zo erg te pakken kregen dat ze in bed moesten blijven of naar het ziekenhuis moesten) zijn trouwens locals die gewoon thuis gingen slapen.

BP is dus niet zo begaan met het lot van de plaatselijke bevolking, de beestjes daarentegen zijn heel belangrijk. BP is erg expliciet als het gaat om verhalen of plaatjes van dode of besmeurde dieren, laat staan cijfers van aantallen die de opruimers tegenkomen: wie daar over lekt naar de pers of foto's van neemt voor zichzelf gaat er onverbiddellijk uit. Dat wordt ons bevestigd door een aannemer die met een ploeg aan het opkuisen is in de buurt van Queen Bess Barrier Island.

"BP knows the ocean will wipe away most of the evidence"

"BP gaat heel ver om dit in de doofpot te steken", zegt de man. "Ze hebben ons heel duidelijk gemaakt dat ze geen foto's van dode dieren willen. Ze weten dat de oceaan het bewijsmateriaal zal opslokken. Maar ik vind het belangrijk dat de mensen weten
wat hier aan het gebeuren is." ("There is a lot of coverup for BP. They specifically informed us that they don't want these pictures of the dead animals. They know the ocean will wipe away most of the evidence. It's important to me that people know the truth about what's going on here.")

Queen Bess
"We hebben daarstraks nog een dolfijn gevonden. De olie liep er gewoon uit. Zo triest. Wat ik hier heb gezien, dat is gewoon niet te doen. Alles wat leeft zit onder de olie. Queen Bess was een ware schat. Dit is de plek waar in de jaren zeventig de met uitsterven bedreigde bruine pelikaan opnieuw werd uitgezet, en hij deed het hier zo goed dat in 2002 de soort als gered werd beschouwd. Hier komen ze om hun kleintjes te krijgen. De meeste pelikanen die we zien zitten onder de olie, de eieren in de nest zitten onder de smurrie. Ze gaan er volgens mij allemaal aan."

"Dolfijnen beseffen het"

De man vertelt ook dat de floaters, het opblaasbare cordon dat de olie moet weghouden, niet werken. "Daarstraks heb ik nog geprobeerd om vijf schildpadden te redden die aan het verdinken waren in de olie. Geen enkele heeft het gehaald. Maar het ergst zijn de dolfijnen. Het klinkt gek, maar het is alsof ze weten dat ze doodgaan." (mvl)

05/06/10 07u13
volledig dossier: Olieramp Golf van Mexico

2 opmerkingen:

Paul zei

''Het lijkt onwaarschijnlijk in een land als de VS in 2010, maar het is erg moeilijk werken voor dat deel van de pers dat vastberaden is om kritisch te berichten over de olieramp in de Golf van Mexico. BP gaat heel ver om de schade die de ramp aanricht verborgen te houden.''
Onwaarschijnlijk?

AdR zei

En dus...

Willy van Damme: Het einde van het Europees expansionisme

  Willy Van Damme's Weblog Zoeken Hoofdmenu home Buitenland Binnenland Lokaal Media Opinie etc Berichtnavigatie ←  Vorige Het einde van ...