vrijdag 29 januari 2010

Sander van Walsum van de Volkskrant 2


Sander van Walsum: 'Hoewel Israël het zijn vrienden sinsdien niet makkelijk heeft gemaakt, ben ik mijn positieve vooringenomenheid tegenover het land nooit helemáál kwijtgeraakt.'

'We must expel Arabs and take their places.' Ben-Gurion in a letter to his son, 1937

'Ben-Gurion was right... Without the uprooting of the Paslestinians a Jewish state would not have arisen here.' Benny Morris, Israeli historian.

'Met de hele familie gingen we in de Amsterdamse Koopmaansbeurs voor het bestaansrecht van de staat Israël betogen – waar ik mij hevig stoorde aan het feit dat een kleine tegendemonstratie van PLO-sympathisanten niet uiteen werd geslagen.' Sander van Walsum, journalist van de Volkskrant.

Sander van Walsum geeft een mooi inkijkje in de mentale houding van veel Nederlandse journalisten wat betrerft Israel, het lijkt op een mengeling van geloof en ideologie, waarbij journalistieke normen geen rol van betekenis spelen.

Waar is Sander van Walsums' 'liefde' voor de Joden in Israel op gebaseerd? Hoe komt het dat ook voor Van Walsum geldt wat Jan Blokker als volgt omschreef: 'na de Tweede Wereldoorlog is het jodendom in de christelijke wereld vrijwel heilig verklaard en geen volk dat in die processie zo hard vooroploopt als de Nederlanders'? Geloof of schuldgevoel? Het moet in elk geval een extreme emotie zijn die ertoe leidde dat hij als jongere het liefst had gezien dat mensen die oog hadden voor het lijden van de Palestijnen 'uiteen werden geslagen.' En ondanks alle feiten, ondanks de decennialange terreur van Israel tegenover de Palestijnen, ondanks de bezetting, de diefstal van land, het onmogelijk maken van een levensvatbare Palestijnse staat, ondanks de voortdurende weigering het internationaal recht te respecteren, ondanks het vermoorden van Palestijnse kinderen en burgers in het algemeen, ondanks het feit dat Israel een schurkenstaat is geworden, constateert Sander van Walsum dat 'ik mijn positieve vooringenomenheid tegenover het land nooit helemáál kwijtgeraakt [ben].' Met andere woorden: het gaat helemaal niet om de Joden in Israel, het gaat om Sander van Walsum. Feiten spelen daarbij geen rol, alleen maar emoties, ressentimenten, driften. De Joden in Israel spelen slechts een bepaalde rol in Van Walsums' wereldbeeld. Sander van Walsum, ik nodig je bij deze uit om de volgende vraag te beantwoorden: waar zijn deze sterke gevoelens precies op gebaseerd en welke rol spelen de Joden in Israel daarin? Het spreekt voor zich dat ik je antwoord integraal zal plaatsen

in afwachting van je reactie,
collegiale groet
Stan van Houcke





Geen opmerkingen: