Beste Henk, geachte collega,
Je schrijft in De Groene Amsterdammer:
'Redacties van de serieuze media zijn instituten waar honderden specialisten werken. Met onverbiddelijke regelmaat leveren ze het product op basis waarvan de burgerij tot een gefundeerd politiek oordeel komt. Het zou logisch zijn om de productie van dit drukwerk ook tot de publieke voorzieningen te rekenen, zoals gas, water en licht.'
De stelligheid van jouw bewering is volgens mij onjuist. Uit de praktijk weet jij net als ik dat het overgrote deel van wat de commerciele pers bericht niet het produkt is van onafhankelijke specialisten die 'met onverbiddelijke regelmaat het product [leveren] op basis waarvan de burgerij tot een gefundeerd politiek oordeel komt.' Integendeel, het meeste 'nieuws' komt via persbureau's binnen of wordt overgeschreven dan wel nagepraat. Ik geef een recent voorbeeld uit mijn directe omgeving. Gisteren publiceerde de New York Times het volgende bericht:
'Spanish Court Weighs Inquiry on Torture for 6 Bush-Era Officials.
By MARLISE SIMONS
Published: March 28, 2009
LONDON — A Spanish court has taken the first steps toward opening a criminal investigation into allegations that six former high-level Bush administration officials violated international law by providing the legal framework to justify the torture of prisoners at Guantánamo Bay, Cuba, an official close to the case said.'
By MARLISE SIMONS
Published: March 28, 2009
LONDON — A Spanish court has taken the first steps toward opening a criminal investigation into allegations that six former high-level Bush administration officials violated international law by providing the legal framework to justify the torture of prisoners at Guantánamo Bay, Cuba, an official close to the case said.'
Dit bericht gaat nu de wereld rond, want het is groot nieuws. Overal op aarde nemen journalisten deze informatie over. Hoe komt het dat Marlise Simons als eerste met dit nieuws verschijnt? Dat is simpel, zij is de correspondente in Parijs van The New York Times. Zoals we weten is de journalistiek een slagveld waar allerlei belangen worden uitgevochten. Bepaalde autoriteiten hebben bepaalde belangen en laten daarom informatie lekken naar de belangrijkste krant ter wereld en niet naar bijvoorbeeld de NRC of een andere krant uit een tamelijk onbelangrijk landje als Nederland. Het enige dat die kranten kunnen doen is het bericht van Marlise Simons overnemen en dat gebeurt dus ook. En op die manier worden de commerciele massamedia gebruikt door bepaalde belangen om hun belangen veilig te stellen. 'De democratie' heeft daar doorgaans niets mee te maken. Belangen van mensen die in de positie verkeren om die belangen te verdedigen, daar draait het om.
Nu mijn vraag aan jou, gezien hetgeen ik hierboven beschrijf, op grond van welke feiten baseer jij de stelligheid waarmee je dit schrijft: 'redacties van de serieuze media zijn instituten waar honderden specialisten werken. Met onverbiddelijke regelmaat leveren ze het product op basis waarvan de burgerij tot een gefundeerd politiek oordeel komt'? Hoe 'gefundeerd' is 'gefundeerd', wanneer wij journalisten maar al te vaak weten wat voor belangen er achter de schermen meespelen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten