De Commerciele Massamedia 201

DE OVERHEID KAN DE JOURNALISTIEK NIET REDDEN
column vrijdag 27 maart 2009
Egbert Lachaert

Vorige week riepen verschillende journalisten, schrijvers en politici in een open brief minister-president Kris Peeters op om een aantal maatregelen te nemen ter bescherming van de vierde macht, de media. Dit naar aanleiding van de staten-generaal van de media die op 19 maart 2009 gepland stond. De bezorgdheid dat de kwaliteit van het journalistiek werk daalt, is terecht. Maar of overheidssteun - al dan niet in verdoken vormen zoals lastenverlaging of andere subsidievormen - een passende oplossing biedt, valt te betwijfelen. Een beter statuut voor de journalisten en een strenge aansprakelijkheidsregeling voor uitgevers zijn wellicht efficiënter.

De eerste vraag die we ons uiteraard moet stellen: zijn mediaconcerns gewone ondernemingen? Indien niet, openen we met overheidssteun de deur voor staatsinterventie. En het hoeft geen betoog dat tussenkomst van de overheid bijna per definitie politiek getint is en ook afhangt van de beleidsvisie van dat ogenblik. Politici zullen de media hoe dan ook beïnvloeden door hun financiële inbreng en dat is nu net nog nefaster voor de onafhankelijke journalistiek. Uiteindelijk is het immers diezelfde overheid die zal moeten bepalen of aan de kwaliteitsnormen voldaan wordt om in aanmerking te komen voor steun. Het spreekt voor zich dat politieke willekeur dan om de hoek loert..

Moet de Vlaamse of federale overheid in ons land dan niets doen? Neen, wel integendeel. Het debat is te belangrijk, omdat mediaconcerns wel degelijk de publieke opinie sterk beïnvloeden en op die manier een belangrijke rol spelen in het democratisch besluitvormingsproces. We moeten dus zeker proberen te vermijden dat Vlaanderen in een Italiaans medialandschap vervalt. Een aantal van de in de open brief genoemde maatregelen zijn dan ook het onderzoeken waard, zoals het versterken van fondsen die kwalitatieve onderzoeksjournalistiek sponsoren, het versterken van de mededingingsautoriteiten en het invoeren van flexibele werkvormen (niet alleen voor journalisten overigens).

Maar kwalitatieve journalistiek kan ook door twee andere beleidsmaatregelen bewerkstelligd worden, zonder rechtstreekse invloed van de politiek op de media. De uitgeverijen zullen het op zich niet graag horen, maar daarbij zou toch ook moeten gedacht worden aan (1) het verbeteren van het statuut van de journalist en (2) het herzien van de aansprakelijkheidsregeling van de mediabedrijven.'
Lees verder: http://www.liberales.be/columns/egbertpers