Het is buitengewoon wrang dat Alex Burghoorn, de Volkskrant-correspondent in Israel, die voor het CIDI optrad de apartheidsmuur van Israel een 'veiligheidsmuur' noemt, terwijl het bedrijf van een bestuurslid van het CIDI meehelpt aan de bouw van deze illegale afzetting op Palestijns land. Illegaal omdat het Internationaal Gerechtshof in Den Haag dit in een advisory opinion als zodanig heeft bepaald.
Met andere woorden, een afzetting die volgens het internationaal recht illegaal is, wordt door de Volkskrant-correspondent tijdens een optreden voor het CIDI een 'veiligheidsmuur' genoemd, terwijl tegelijkertijd het bedrijf van een CIDI-bestuurslid aan de bouw van deze illegale muur meehelpt. Daar wringt iets. Hoe onafhankelijk is Alex Burghoorn? En dan laat ik de vraag nog even buiten beschouwing of hij voor zijn optreden door het CIDI is betaald. Kennelijk is men bij de Volkskrant niet eens meer geinteresseerd in het ophouden van de schijn van onafhankelijkheid.
Zie: 'JoopMeijers (AD) en Alex Burghoorn (Volkskrant) geven ons een kijkje inde keuken van de Nederlandse mediaberichtgeving aan de hand van onzevragen. We praten onder andere over het belang van specifiekewoorden. Is het veiligheidsmuur, veiligheidshek ofveiligheidsbarriere of gewoon hek of muur? Alex: veiligheidsmuur. Joop: veiligheidsbarriere.'
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/de-volkskrant-43.html
Overigens heb ik nog steeds geen antwoord ontvangen van de Volkskrant-hoofdredactie op mijn vragen over Alex Burghoorn's optreden.
14 opmerkingen:
Zal ik ze een keer stellen Stan, kijken of ze dan wel reageren.
lijkt me een uitstekend idee, lia.
het leuke van amerikanen vind ik dat ze hun politici en hun media publiekelijk ter verantwoording durven te roepen. dat vinden ze de normaalste zaak ter wereld. hier in nederland gebeurt het haast nooit. en als het al gebeurt reageren de politici en de media bijna nooit.
groeten
stan
Het zou me erg verbazen als men zou antwoorden. Maar deze vragen moeten blijven gesteld worden, als is het maar om de mensen die deze artikelen lezen aan het denken te zetten.
Hierin (het tot nadenken bewegen van mensen) vervult dhr. van Houcke met zijn weblog m.i. een zeer grote rol.
Het is mooi om te lezen hoe hij keer op keer de propaganda van de commerciële media blootlegt.
Ik ga het doen. Je hoort van me.
groet,
Wat is er mis met de term: veiligheidsmuur. Hij is toch hoofdzakelijk geplaats voor de veiligheid (o.a. om aanslagen te verkomen).
Zonder eerdere aanslagen was er geen muur/hek geweest.
piet
dat is simpel, een veiligheidsmuur bouw je op je eigen land en niet op het land van anderen. veiligheid krijgen de israel pas als het begint met het respecteren van het internationaal recht door zich terug te trekken uit de bezette gebieden en door het gestolen land weer terug te geven zoals de vn eist. informatie hierover kun je uitgebreid vinden onder de rubriek:
het israelisch expansionisme.
succes
Stan,
Voor 1967 was er ook niet echt veiligheid. En wat verstaat Hamas onder het "gestolen land", volgens mij heel Israel...
Het probleem is dat men niet geloofd dat er vrede komt indien de veiligheidsbuffers worden opgeven, zie hoe het gegaan is met Libanon.
piet
dit is weer een herhaling van zetten, dit verhaal heb ik al tientallen keren verteld, lees mijn weblog. nog 1 keer. voor '67 was er geen veiligheid omdat in 1948 israel etnisch werd gezuiverd, waarbij tenminste 670.000 palestijnen moesten vluchten. zie daarvoor de israelische historici benny morris, avi shlaim en ilan pappe, de laatste kun je uitgebreid op mijn audioblog beluisteren of lezen op mijn weblog. israel heeft deze mensen in strijd met het internationaal recht en de eis van de vn nooit het recht op terugkeer gegeven, en die mensen nooit gecompenseerd voor het verlies van hun huizen, land, banktegoeden, bibliotheken enzovoorts. dat is het begin van het huidige conflict. natuurlijk hebben de palestijnen zich tegen de bezetter verzet, net als elk ander volk dat verjaagd wordt en onderdrukt wordt.vrede zonder rechtvaardigheid is onmogelijk, nu, in de toekomst en in het verleden. zo is het nu eenmaal.
Info Wikipedia:
1947 de Algemene Vergadering van Verenigde Naties stemt in met een Brits plan voor de deling van het mandaatgebied Palestina in twee delen. Er wonen op dat moment tussen de Jordaan (rivier) en de Middellandse Zee ongeveer 1 miljoen Arabieren en 600.000 Joden. 6,7% van het grondgebied is Joods eigendom, de rest openbaar eigendom en privé-eigendom van moslims, christenen en Druzen. De Joden accepteren de VN-deling, de Arabieren niet. Vrijwel onmiddellijk breekt er een burgeroorlog uit tussen Joden en Arabieren. Joodse milities slagen er in een groot deel van de Arabische bevolking met geweld te verdrijven. Met name na gevechten rond het dorp Deir Yassin op 9 april 1948 komt een grote vluchtelingenstroom op gang die volgens sommige bronnen direct door de gevechten op gang kwam terwijl andere bronnen de oproepen van Arabische leiders aanhalen die de Arabische bevolking opriepen tijdelijk te vluchten in afwachting van de verwachte Arabische overwinning.
Voor mensen die globaal het Israel-Palestina verhaal willen weten:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_Isra%C3%ABl
dat laatste is onjuist, zoals je in de boeken van de israelische historici kunt lezen. in de woorden van ilan pappe, die het boek the ethnic cleansing of palestine schreef: ‘"In het midden van de jaren vijftig was de eerste premier van Israël en de belangrijkste leider van de zionistische beweging in Palestina, David Ben-Goerion, voor het eerst niet aan de macht en had zodoende tijd om door het land te reizen. Omdat hij het noorden niet goed kende, besloot hij door Galilea te trekken. Ben-Goerion bezocht er een fabriek, een kibboets, een militaire basis en al met al leek hij een aangename tijd te hebben. Maar ’s avonds schreef de vader des vaderlands in zijn dagboek dat één ding zijn dag danig had verpest, namelijk het feit dat hij voor het eerst besefte dat er zoveel Arabieren in Galilea woonden. Zijn ergernis benadrukt nog eens het feit dat Ben-Goerion een ideologische beweging leidde die al sinds het eind van de negentiende eeuw Palestina wilde veranderen in een joodse staat, waarin zo min mogelijk Palestijnen zouden leven, eigenlijk geen. Met andere woorden: als de aanwezigheid van zoveel Palestijnen de grondlegger van de joodse staat dwars zat, dan betekende dit dat het plan om het te ontvolken van alle Palestijnen niet gelukt was. En als de leider van het Israëlische zionisme - en dus geen marginale randdebiel - zich stoorde aan de aanwezigheid van zoveel Palestijnen, dan kunnen we zonder meer aannemen dat ook de meeste Israëlische joden in de jaren vijftig zich hieraan stoorden. Wat dat betreft is er anno 2007 niets veranderd. Vanaf het allereerste moment dat Palestina gekozen werd als territorium voor een zogeheten ‘joodse staat’ was de enige formule die zionistische leiders als Ben-Goerion konden bedenken het de-arabiseren van het land, aangezien het meteen voor hen duidelijk was dat er een ander volk leefde. Al in 1937 schreef hij aan zijn zoon Amos: “Geen zionist kan afstand doen van ook maar het kleinste gedeelte van het land van Israël. Een joodse staat in een deel van Palestina is geen einde, maar een begin.” Het bezit van een eigen stuk grondgebied was, volgens hem, doorslaggevend want juist “daardoor vergroten we onze macht en elke machtstoename maakt het mogelijk het land in zijn geheel in handen te krijgen. Het vestigen van een [kleine] staat… zal dienen als een zeer krachtig instrument in onze historische inspanning om het hele land te bevrijden.” Kortom, men wilde gewoon een lege ruimte om de zionistische droom te verwezenlijken. Dat was een vitaal onderdeel van de ideologie en het betekende in de praktijk: verdrijf alle inwoners van Palestina, en wel omdat men geen joodse staat kon stichten met destijds slechts 600.000 joden terwijl er ook nog eens 1 miljoen Palestijnen leefden.
Gedetailleerde orders
Die etnische zuivering werd militair voorbereid in een van de mooiste panden in Tel Aviv, bijgenaamd Het Rode Huis, waar sinds 1947 het hoofdkwartier was gevestigd van de Haganna, de belangrijkste ondergrondse zionistische militie, de gewapende tak van links. En in dit inmiddels gesloopte gebouw, er staat nu een Sheraton Hotel, werd op de koude woensdagmiddag van 10 maart 1948 door elf speciaal geselecteerde zionistische leiders van de joodse gemeenschap in Palestina (na een jaar lang op woensdag te hebben vergaderd) de laatste hand gelegd aan een plan om ongeveer 1 miljoen Palestijnen te deporteren. Diezelfde avond nog werden militaire bevelen rond gestuurd naar gevechtseenheden in het hele land voor een systematische verdrijving van de Palestijnen. Die orders waren voorzien van gedetailleerde beschrijvingen van de methodes die gebruikt moesten worden om de Palestijnse burgers met geweld te verjagen: grootscheepse intimidatie; het belegeren en bombarderen van dorpen en bevolkingscentra; het in brand steken van woningen en eigendommen; en tenslotte het opblazen van bebouwde centra om te voorkomen dat de verdreven inwoners zouden terugkeren. Elke gevechtseenheid kreeg haar eigen lijst van dorpen en buurten die etnisch gezuiverd en met explosieven verwoest moesten worden. Deze militaire campagne kreeg als codenaam Plan D. Net als bij andere dergelijke catastrofale besluiten bestaan ook van deze bijeenkomst geen notulen. Politici en generaals die besluiten het lot van zoveel mensen in handen te nemen, laten doorgaans geen bewijzen hiervan achter. Maar er bestaat in dit geval genoeg indirect bewijs, stille getuigen, die het ons als historici mogelijk maken om te reconstrueren wat er tijdens die bijeenkomst werd besloten. Misschien veel belangrijker nog, we beschikken nu over de documentatie die resulteerde uit deze geheime bijeenkomst, te weten een reeks militaire orders aan de joodse gevechtseenheden om te beginnen met de systematische verdrijving van een miljoen Palestijnen uit hun woningen, dorpen en steden. In een tijdsbestek van zeven à acht maanden was de operatie voorbij en hadden tenminste 750.000 Palestijnen hun huizen verloren, hun velden, boomgaarden, bedrijven, bankrekeningen en hun leven in Palestina, waar hun families eeuwenlang zo niet langer hadden geleefd.
overigens geef je impliciet toe dat de palestijnen van israel geen recht op terugkeer hebben gekregen, zoals de wereldgemeenschap bij monde van de vn eiste. en geen compensatie voor al hun verlies en dat is het begin van het huidige conflict zoals ik schreef en ij niet ontkent. tenslotte nog dit piet, om goed over dit conflict te kunnen spreken, heb je meer nodig dan het lezen van 1 uittrekseltje van wikipedia. ik heb er als journalist tientallen boeken over gelezen en honderden mensen erover geinterviewd in de afgelopen 15 jaar. dus wikipedia is wel heel erg globaal om een afgerond oordeel te kunnen vellen met een zelfverzekerdheid die op weinig kennis is gebaseerd.
He Stan,
Over de geschiedenis zal altijd over getwist kunnen worden, ik was er zelf niet bij, dus weet niet welke versie's de waarheid spreken.
Maar wat zie jij als oplossing, of wat moet Israel doen volgens jouw zodat er vrede en veiligheid komt?
1)Het terug gaan naar de situatie van voor 1967 geeft volgens jouw eerdere verhaal geen vrede.
2)De Hamas optie, al het "geslolen" land terug geven (ofwel opheving van Israel) geeft waarschijnlijk ook geen vrede.
3)Het terug laten keren van alle vluchtelingen incl nakomelingen, incombinatie met de land verdeling van 1947, denk je dat deze oplossing vrede brengt?
Nummer 2 en 3 zullen waarschijnlijk alleen maar het (geweldadig) beeindigen van de staat Israel betekenen.
wat betreft de feiten die ik heb aangevoerd, daar wordt niet over getwijfeld door de deskundigen van beide partijen. er heeft een etnische zuivering plaaysgevonden waarbij tenminste 670.000 palestijnen zijn verjaagd en nooit het recht hebben gekregen om terug te keren en ook nooit gecompenseerd zijn voor hun enorme verlies. dat staat niet ter dsicussie. er is wat dat betreft slechts 1 versie, tenminste voor mensen die zich verdiept hebben in de zaak.
hoe er vrede moest komen is een andere zaak. vrede zonder rechtvaardigheid bestaat niet, dat is 1 ding dat ik zeker weet. met andere woorden: allereerst zal israel zich volledig uit de westbank moeten terugtrekken, gaza met rust moeten laten, en alle nederzettingen moeten opdoeken en oost-jeruzalem terug moeten teruggeven aan de palestijnen, zoals de wereldgemeenschap bij monde van de vn herhaaldelijk heeft geeist. dan zal er een oplossing voor de etnisch gezuiverden moeten komen, of recht op terugkeer, zoals het internationaal recht voorschrijft en de vn of een compensatie. dat moeten de slachtoffers zelf bepalen. wie ben ik om dat voor hen te bepalen. het enige dat ik als journalist doe is te benadrukken dat elk volk zich aan het internationaal recht moet houden. als israel dit niet wil, dan zal het door een boycot gedwongen moeten worden. failed states of schurkenstaten die het recht niet respecteren moeten daartoe gedwongen worden, desnoods met vn-geweld. we hebben niets anders dan het recht om de mens te dwingen zich aan de gezamelijk afgesproken regels van de beschaving te houden.
'Nummer 2 en 3 zullen waarschijnlijk alleen maar het (geweldadig) beeindigen van de staat Israel betekenen, schrijf je.' ik denk dat de gedachte dat dit op een gewelddadige manier zal gebeuren, onjuist is. in een democratische staat bepaalt de meerderheid wat het karakter van de staat is. daarom werden ook zoveel palestijnen etnisch gezuiverd. met hen erij had israel nooit een exclusieve joodse staat kunnen worden, wat het in feite nog steeds niet is, aangezien 20 procent van de bevolking palestijns is, van christelijke dan wel moslim afkomst. overigens is israel de enige staat ter wereld gebaseerd op etniciteit, alle andere staten ter wereld zijn gebaseerd op meerdere etnische groeperingen. en ja, als de verdreven palestijnen het recht krijgen naar hun land terug te keren dan betekent dat onvermijdelijk het einde van een joodse staat en zal israel net als alle andere landen ter wereld geen land meer zijn voor slechts 1 etniciteit. so what als dat vrede betekent? eeuwenlang hebben de joden in vrede geleefd met de moslims. alleen de christenen hebben een holocaust veroorzaakt, de moslims nooit.
8:04 PM
Een reactie posten