De Independent bericht:
'The botched US raid that led to the hostage crisis
Exclusive Report: How a bid to kidnap Iranian security officials sparked a diplomatic crisis.
By Patrick Cockburn
Published: 03 April 2007
Exclusive Report: How a bid to kidnap Iranian security officials sparked a diplomatic crisis.
By Patrick Cockburn
Published: 03 April 2007
A failed American attempt to abduct two senior Iranian security officers on an official visit to northern Iraq was the starting pistol for a crisis that 10 weeks later led to Iranians seizing 15 British sailors and Marines.
Early on the morning of 11 January, helicopter-born US forces launched a surprise raid on a long-established Iranian liaison office in the city of Arbil in Iraqi Kurdistan. They captured five relatively junior Iranian officials whom the US accuses of being intelligence agents and still holds.
In reality the US attack had a far more ambitious objective, The Independent has learned. The aim of the raid, launched without informing the Kurdish authorities, was to seize two men at the very heart of the Iranian security establishment.
Better understanding of the seriousness of the US action in Arbil - and the angry Iranian response to it - should have led Downing Street and the Ministry of Defence to realise that Iran was likely to retaliate against American or British forces such as highly vulnerable Navy search parties in the Gulf. The two senior Iranian officers the US sought to capture were Mohammed Jafari, the powerful deputy head of the Iranian National Security Council, and General Minojahar Frouzanda, the chief of intelligence of the Iranian Revolutionary Guard, according to Kurdish officials.
The two men were in Kurdistan on an official visit during which they met the Iraqi President, Jalal Talabani, and later saw Massoud Barzani, the President of the Kurdistan Regional Government (KRG), at his mountain headquarters overlooking Arbil.
"They were after Jafari," Fuad Hussein, the chief of staff of Massoud Barzani, told The Independent. He confirmed that the Iranian office had been established in Arbil for a long time and was often visited by Kurds obtaining documents to visit Iran. "The Americans thought he [Jafari] was there," said Mr Hussein.'
Dit is nu het verschil tussen een kwaliteitskrant als de Independent en een provinciale krant als De Volkskrant, tussen een onderzoeksjournalist als Patrick Cockburn en een opiniemaker als Henk Muller, die nog geen week geleden in de Volkskrant schreef:
"De verhouding tussen het Westen en Iran is, ook militair, nu uiterst gespannen." Ik schreef toen in mijn weblog: 'Hoe nu Henk Muller? Staat Nederland of de NAVO op het punt Iran militair aan te vallen? Zo nee, waaruit blijkt dan dat 'de verhouding tussen het Westen en Iran, ook militair, nu uiterst gespannen is?' Dat het Verenigd Koninkrijk een territoriaal conflictje heeft met Iran en de VS Iran wil bombaderen is bekend, maar het hele Westen? En welke rechtvaardiging heeft de VS om Iran te bedreigen? Los daarvan: uit de Irak chaos hebben we opnieuw geleerd dat de militaire optie pas zinnig is als de diplomatieke weg tot het eind is bewandeld en de wereldgemeenschap, zijnde de VN, aan de militaire optie haar goedkeuring aan geeft. Anders is er sprake van een agressieoorlog en dat is in strijd met het internationaal recht, zoals we ook sinds Neurenberg weten. Dan geldt alleen nog het recht van de sterkste.' Lees verder: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/03/iran-153.html
Een dag later schreef ik:
'Intussen is de Volkskrant er helemaal klaar voor en probeert ook zijn lezers rijp te maken voor Amerikaans en Brits oorlogsgeweld, net zoals de krant deed voor de rampzalige bezetting van Irak.
Op de voorpagina onder een maar liefst zes kolommen brede foto van een Amerikaanse patrouilleboot op het punt te worden 'gelanceerd',' zoals de Volkskrant dit noemt, staat: Eén vonkje en het is oorlog in de Golf .
Dat is de boodschap van de Volkskrant, maar wanneer we het artikel lezen, dan blijkt het een uitspraak te zijn van een Amerikaanse marineman, een mening die klakkeloos en zonder aanhalingstekens door de Volkskrant wordt overgenomen. Het zijn altijd mensen die nooit een oorlog van dichtbij hebben meegemaakt en nooit burgers hebben zien sterven, die de geesten rijp maken voor een of andere oorlog.'
Lees verder: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/03/iran-154.html
Vervolgens schreef ik:
Op de voorpagina onder een maar liefst zes kolommen brede foto van een Amerikaanse patrouilleboot op het punt te worden 'gelanceerd',' zoals de Volkskrant dit noemt, staat: Eén vonkje en het is oorlog in de Golf .
Dat is de boodschap van de Volkskrant, maar wanneer we het artikel lezen, dan blijkt het een uitspraak te zijn van een Amerikaanse marineman, een mening die klakkeloos en zonder aanhalingstekens door de Volkskrant wordt overgenomen. Het zijn altijd mensen die nooit een oorlog van dichtbij hebben meegemaakt en nooit burgers hebben zien sterven, die de geesten rijp maken voor een of andere oorlog.'
Lees verder: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/03/iran-154.html
Vervolgens schreef ik:
Voor mijn collega's bij de Volkskrant, nog meer context, nog meer achtergronden, mij gemaild door een anonieme lezer van mijn weblog:
'Anoniem heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Iran 156" achtergelaten: Uit een interview dat Gen. Wesley Clark had bij Democracy Now:So I came back to see him a few weeks later, and by that time we were bombing in Afghanistan. I said, “Are we still going to war with Iraq?” And he said, “Oh, it’s worse than that.” He reached over on his desk. He picked up a piece of paper. And he said, “I just got this down from upstairs” -- meaning the Secretary of Defense’s office -- “today.” And he said, “This is a memo that describes how we’re going to take out seven countries in five years, starting with Iraq, and then Syria, Lebanon, Libya, Somalia, Sudan and, finishing off, Iran.” I said, “Is it classified?” He said, “Yes, sir.” I said, “Well, don’t show it to me.” And I saw him a year or so ago, and I said, “You remember that?” He said, “Sir, I didn’t show you that memo! I didn’t show it to you!”'
'Anoniem heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Iran 156" achtergelaten: Uit een interview dat Gen. Wesley Clark had bij Democracy Now:So I came back to see him a few weeks later, and by that time we were bombing in Afghanistan. I said, “Are we still going to war with Iraq?” And he said, “Oh, it’s worse than that.” He reached over on his desk. He picked up a piece of paper. And he said, “I just got this down from upstairs” -- meaning the Secretary of Defense’s office -- “today.” And he said, “This is a memo that describes how we’re going to take out seven countries in five years, starting with Iraq, and then Syria, Lebanon, Libya, Somalia, Sudan and, finishing off, Iran.” I said, “Is it classified?” He said, “Yes, sir.” I said, “Well, don’t show it to me.” And I saw him a year or so ago, and I said, “You remember that?” He said, “Sir, I didn’t show you that memo! I didn’t show it to you!”'
Met andere woorden: de Volkskrant was klaar voor een oorlog waarvan de redactie de oorzaken niet kent en ook niet onderzoekt. De context waarin een mogelijk gewapend conflict uitbreekt kent de redactie niet en toch stuurde de krant alvast een embedded journalist naar het 'front'. De krant doet het voorkomen alsof de aanleiding (het oppakken van Britse marinemensen) de oorzaak van het conflict is. Op die manier wordt op zijn minst de suggestie gewekt dat een massaal Amerikaans bombardement legitiem zou zijn. Overigens was de eerdere legitimering van mensen die graag geweld rechtvaardigen dat Iran werkt aan een nucleair wapen.
En nu opletten of de Volkskrant het artikel van de Independent overneemt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten