Iran 157

Voor mijn collega's bij de Volkskrant, nog meer context, nog meer achtergronden, mij gemaild door een anonieme lezer van mijn weblog:

'Anoniem heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Iran 156" achtergelaten: Uit een interview dat Gen. Wesley Clark had bij Democracy Now:So I came back to see him a few weeks later, and by that time we were bombing in Afghanistan. I said, “Are we still going to war with Iraq?” And he said, “Oh, it’s worse than that.” He reached over on his desk. He picked up a piece of paper. And he said, “I just got this down from upstairs” -- meaning the Secretary of Defense’s office -- “today.” And he said, “This is a memo that describes how we’re going to take out seven countries in five years, starting with Iraq, and then Syria, Lebanon, Libya, Somalia, Sudan and, finishing off, Iran.” I said, “Is it classified?” He said, “Yes, sir.” I said, “Well, don’t show it to me.” And I saw him a year or so ago, and I said, “You remember that?” He said, “Sir, I didn’t show you that memo! I didn’t show it to you!”'

Zie: http://www.democracynow.org/article.pl?sid=07/03/02/1440234&mode=thread&tid=25

De vraag is nu waarom de Volkskrant-redactie deze context niet belicht. Per slot van rekening, wanneer de krant wel een journalist naar de regio stuurt die een ondergeschikte militair naar zijn mening vraagt, waarom zou de Volkskrant dan niet internet raadplegen om beter geinformeerde bronnen te raadplegen, zoals de vier sterren generaal buiten dienst Wesley Clark? Mogen de Volkskrant-lezers deze feiten niet weten? Mogen ze de achtergronden, de context niet weten? Waarom beseft de Volkskrant-redactie niet dat ze nu gebruikt wordt als propagandakanaal? Gezien de achtergrond en de context, de feiten, is het toch niet zo moeilijk om dat te beseffen? En denkt de Volkskrant redactie werkelijk dat haar lezers zo stupide zijn dat ze deze propganda even klakkeloos en gedachteloos zal slikken als de redactie zelf? Het raadplegen van internet is veel zinniger en goedkoper dan het sturen van een journalist die onder strenge militaire voorwaarden aan boord van een Amerikaans schip rondgeleid wordt. Sterker nog, als hij iets zou schrijven dat de Amerikaanse militairen onwelgevallig is dan worden hij en de Volkskrant voortaan door de Amerikaanse autoriteiten geboycot. Daarom weten de embedded journalist en de Volkskrant maar al te goed wat wel en niet geschreven mag worden. Uit eigen ervaring weet ik hoe journalisten in conflictsituaties aan banden worden gelegd. Vandaar dat onafhankelijke journalisten als - om er maar twee te noemen - John Pilger en Robert Fisk, journalisten van wereldnaam, zich nooit in een dergelijke situatie laten manoeuvreren, waarbij autoriteiten beperkingen kunnen opleggen. Waarom doet de Volkskrant dit wel? Ik zal het opnieuw mijn collega's bij de Volkskrant vragen. Of ik antwoord krijg begin ik te betwijfelen.