Ceci N'est Pas Une Pipe

Wat opvalt in het conflict over de Islam-spotprenten is dat iedereeen volstrekt voorspelbaar reageert. Abu Jaja, voorzitter van de Arabisch Europese Liga, riep vanochtend via de BBC-World Service op om de tekenaars uit te leveren aan een islamitische rechtbank die hen dan vervolgens ter dood zullen veroordelen omdat de sharia dit voorschrijft. Maar de tegenpartij reageert al even absurd. Zo bericht de Volkskrant vanochtend: 'NRC Handelsblad plaatste vorige week maandag een bericht over de problemen en drukte daarbij een van de cartoons af. Hoofdredacteur Folkert Jensma zegt zich wel te hebben afgevraagd of de tekeningen grievend waren, maar: ''Wij vonden het vrij onschuldige plaatjes. Ze zijn niet grievender dan wat we bij andere onderwerpen afdrukken, dus het past in ons repertoire." Meer cartoons uit de serie afdrukken, vindt Jensma niet nodig. "We willen de zaak ook niet op de spits drijven." Maandag drukte de krant opnieuw een cartoon af, maar dan een bewerkte. Onder de profeet met een bomtulband staat: Ceci n’est pas un prophète. Jensma: "Ik denk dat dat voor sommige mensen weer op het randje is."' Zie: http://www.volkskrant.nl/binnenland/article211507.ece De tekenaar Ruben L. Oppenheimer wil kennelijk naam maken en heeft daarom een kopie van de gewraakte Mohammed met de bom in zijn hoofd gemaakt met daaronder de tekst: 'Ceci n'est pas un prophete, met dank aan Magritte.' Alleen Magritte was een beeldend kunstenaar die liet zien dat zijn pijp niet een echte pijp was, maar een afbeelding ervan zoals hij die zag. Maar voor meer dan een miljard islamieten op aarde is Mohammed wel degelijk de profeet en de profeet mag niet belachelijk worden gemaakt en vernederd. Dat beschouwen de gelovigen als een taboe, als een waarheid waaraan niet getornd mag worden, net zo min als ontwikkelde mensen willen dat er getornd wordt aan de waarheid van de zes miljoen joden die in de holocaust vermoord werden. Vandaar ook dat de AEL provoceert door met tekeningen de waarheid van de holocaust ter discussie te stellen, met als argument dat als het ene taboe van het Westen mag worden doorbroken dan ook elk ander taboe. Maar met deze waarheden speelt een beschaafd mens niet. De opmerking van Jensma is daarom ook zo absurd. Het zijn niet 'vrij onschuldige plaatjes.' De reactie van de tekenaar Kamagurka op de voorpagina van de NRC is ook veel intelligenter. Twee mannen aan een tafel. De een zegt tegen de ander: 'Eindelijk word ik als tekenaar au serieux genomen.' Door miljarden mensen, maar niet door zijn eigen hoofdredacteur, die ze maar 'vrij onschuldige plaatjes' zegt te vinden. Natuurlijk heeft Kamagurka gelijk. Een tekenaar van spotprenten tekent om te treffen. Zijn werk is bedoeld om belachelijk te maken, het absurde te laten zien, zelfs om te kwetsen en soms te vernederen. Dat laatste wordt nog eens duidelijk onderstreept door het feit dat gisteren uitlekte dat 'de Deense krant Jyllands-Posten drie jaar geleden heeft geweigerd een serie spotprenten over Jezus te plaatsen. Volgens de leiding van de krant zouden de cartoons lezers kunnen kwetsen en waren ze niet grappig,' aldus de Volkskrant. En inderdaad, kwetsen is niet grappig en heeft helemaal niets met vrijheid van meningsuiting te maken. Maar uiteindelijk gaat het niet om deze spotprenten, die zijn slechts de druppel die de emmer deden overlopen. Jezus kwetsen mocht niet, Mohammed wel. Waar het werkelijk om draait is de Westerse hauteine, vernederende houding ten opzichte van alles en iedereen die niet ogenblikkelijk de Westerse waarheid klakkeloos overneemt, inclusief onze taboes. De blanke Westerling is zo bot dat men over Nederlanders van Marokkaanse afgrond schrijft: 'Soms haat ik Marokkanen. Echt waar.' Een haat die alleen verdwijnt wanneer haar 'Marokkanen' hebben bewezen dat ze te vertrouwen zijn, 'als ik een leuk gesprek heb met Tarik of Fatima,' zoals Maria Goos in haar Volkskrant column schreef. Ze beseft niet hoe kwetsend dit wordt ervaren door de betrokkenen. Misschien begrijpt ze pas hoe discriminerend, stigmatiserend en gevaarlijk het is wat ze schrijft als ze het woord 'Marokkanen' eens vervangt door het woord 'Joden.' Mensen die in termen van bevolkingsgroepen denken moeten hun vooroordelen ter discussie stellen en ze niet als normaal beschouwen. Per slot van rekening: Ceci n'est pas une pipe.