Tijdens de desastreuze Vietnamoorlog werd gezegd dat de Amerikaanse overheid het publiek behandelde als een champignonkwekerij: ze in het donker houden en mest voeren. De heldhaftige Daniel Ellsberg lekte de documenten van het Pentagon die de meedogenloze leugens van de Amerikaanse regering over de oorlog blootlegden om politici te beschermen die zich zouden schamen voor de waarheid. Een halve eeuw later, tijdens de Oekraïense oorlog, hoopt de mest zich nog hoger op.
Volgens de Amerikaanse regering en de immer obsequente New York Times was de oorlog in Oekraïne niet 'uitgelokt', het favoriete bijvoeglijk naamwoord van de New York Times om de oorlog te beschrijven. Poetin, die zichzelf voor Peter de Grote zou hebben genomen, viel Oekraïne binnen om het Russische rijk te herscheppen. Toch maakte NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg vorige week een blunder in Washington, namelijk dat hij per ongeluk de waarheid liet glippen.
In zijn getuigenis voor het Parlement van de Europese Unie maakte Stoltenberg duidelijk dat de niet-aflatende wens van de Verenigde Staten om de NAVO uit te breiden met Oekraïne de werkelijke oorzaak van de oorlog was en de reden waarom deze vandaag de dag voortduurt. Hier zijn de onthullende woorden van Stoltenberg:
"De context was dat president Poetin in het najaar van 2021 zei en eigenlijk een ontwerpverdrag stuurde dat hij wilde dat de NAVO zou ondertekenen, met de belofte de NAVO niet meer uit te breiden. Dat is wat hij ons stuurde. En dat was een voorwaarde om Oekraïne niet binnen te vallen. We hebben het natuurlijk niet ondertekend.
Het tegenovergestelde is gebeurd. Hij wilde dat we die belofte zouden ondertekenen, nooit de NAVO zouden uitbreiden. Hij wilde dat we onze militaire infrastructuur zouden verwijderen van alle Bondgenoten die sinds 1997 lid zijn geworden van de NAVO, dat wil zeggen de helft van de NAVO, heel Midden- en Oost-Europa, we zouden de NAVO uit dat deel van ons Bondgenootschap moeten terugtrekken, een soort B, of tweederangs lidmaatschap invoeren. Dat hebben wij afgewezen.
Dus trok hij ten strijde om te voorkomen dat de NAVO, laat staan de NAVO, haar grenzen zou naderen. Het heeft precies het tegenovergestelde.
Ik herhaal, hij [Poetin] trok ten strijde om te voorkomen dat de NAVO, laat staan de NAVO, haar grenzen zou naderen.
Toen professor John Mearsheimer, ikzelf en anderen hetzelfde zeiden, werden we aangevallen als apologeten voor Poetin. Dezelfde critici kiezen er ook voor om de ernstige waarschuwingen tegen de uitbreiding van de NAVO naar Oekraïne, die lang zijn gedaan door veel prominente Amerikaanse diplomaten, waaronder de grote geleerde en staatsman George Kennan en voormalige Amerikaanse ambassadeurs in Rusland Jack Matlock en William Burns, te verbergen of botweg te negeren.
Burns, nu directeur van de CIA, was in 2008 Amerikaans ambassadeur in Rusland en auteur van een memo met de titel 'Nyet Means Nyet'. In de memo legde Burns aan minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice uit dat de hele Russische politieke klasse, niet alleen Poetin, fel gekant was tegen de uitbreiding van de NAVO. We weten alleen van de memo omdat deze is uitgelekt. Anders zouden we in het duister tasten.
Waarom is Rusland tegen uitbreiding van de NAVO? Om de eenvoudige reden dat Rusland het Amerikaanse leger niet accepteert op zijn 2.300 km lange grens met Oekraïne, in het Zwarte Zeegebied. Rusland is niet te spreken over de Amerikaanse plaatsing van Aegis-raketten in Polen en Roemenië nadat de VS eenzijdig het Anti-Ballistic Missile (ABM) -verdrag hebben opgezegd.
Rusland heeft ook een hekel aan het feit dat de Verenigde Staten zich bezighielden met niet minder dan 70 regime-change operaties tijdens de Koude Oorlog (1947-1989), en talloze meer sindsdien, waaronder in Servië, Afghanistan, Georgië, Irak, Syrië, Libië, Venezuela en Oekraïne. Rusland waardeert ook niet het feit dat veel prominente Amerikaanse politici actief pleiten voor de vernietiging van Rusland onder de vlag van 'dekolonisatie van Rusland'. Het zou zijn alsof Rusland opriep tot de terugtrekking van de Verenigde Staten uit Texas, Californië, Hawaï, veroverde Indiaanse landen en vele andere dingen.
Zelfs het team van Zelensky wist dat de zoektocht naar uitbreiding van de NAVO een dreigende oorlog met Rusland betekende. Oleksiy Arestovych, een voormalig adviseur van het kabinet van de Oekraïense president onder Zelensky, zei dat "met een waarschijnlijkheid van 99,9% de prijs van toetreding tot de NAVO een grote oorlog met Rusland is."
Arestovych beweerde dat zelfs zonder uitbreiding van de NAVO, Rusland uiteindelijk zou proberen Oekraïne slechts een paar jaar later in te nemen. Toch logenstraft de geschiedenis dit. Rusland respecteert al decennialang de neutraliteit van Finland en Oostenrijk, zonder ernstige bedreigingen, laat staan invasies. Bovendien heeft Rusland vanaf de onafhankelijkheid van Oekraïne in 1991 tot de omverwerping van de gekozen regering van Oekraïne in 2014, gesteund door de Verenigde Staten, geen interesse getoond in het in beslag nemen van Oekraïens grondgebied. Pas toen de VS in februari 2014 een fervent anti-Russisch en pro-NAVO-regime installeerden, heroverde Rusland de Krim, uit angst dat zijn marinebasis aan de Zwarte Zee op de Krim (sinds 1783) in handen van de NAVO zou vallen.
Zelfs toen eiste Rusland geen andere gebieden van Oekraïne, maar alleen naleving van de door de VN gesteunde Minsk II-overeenkomst, die opriep tot autonomie voor de in Rusland geboren Donbass, niet een Russische claim op het grondgebied. Maar in plaats van hun toevlucht te nemen tot diplomatie, bewapenden, trainden en hielpen de Verenigde Staten een enorm Oekraïens leger te organiseren om de uitbreiding van de NAVO tot een voldongen feit te maken.
Poetin deed eind 2021 een laatste diplomatieke poging door een ontwerp-veiligheidsakkoord tussen de VS en de NAVO in te dienen om oorlog te voorkomen. De essentie van de ontwerpovereenkomst was het einde van de uitbreiding van de NAVO en de terugtrekking van Amerikaanse raketten in de buurt van Rusland. De veiligheidszorgen van Rusland waren terecht en vormden de basis voor onderhandelingen. Toch wees Biden de onderhandelingen botweg af vanwege een combinatie van arrogantie, oorlogszucht en diepe misrekeningen. De NAVO handhaafde haar standpunt dat de NAVO niet met Rusland zou onderhandelen over de uitbreiding van de NAVO en dat de uitbreiding van de NAVO in feite geen betrekking had op Rusland.
De aanhoudende obsessie van de Verenigde Staten met de uitbreiding van de NAVO is zeer onverantwoordelijk en hypocriet. De Verenigde Staten zouden zich – desnoods door middel van oorlog – verzetten tegen de omsingeling van Russische of Chinese militaire bases op het westelijk halfrond, een argument dat ze al sinds de Monroe-doctrine van 1823 maken. Toch zijn de Verenigde Staten blind en doof voor legitieme zorgen. veiligheidsproblemen van andere landen.
Dus ja, Poetin trok ten strijde om te voorkomen dat de NAVO, en meer de NAVO, de Russische grens zou naderen. Oekraïne wordt vernietigd door Amerikaanse arrogantie, wat eens te meer het adagium van Henry Kissinger bewijst dat de vijand van Amerika zijn gevaarlijk is, terwijl zijn vriend fataal is. De oorlog in Oekraïne zal eindigen wanneer de Verenigde Staten een eenvoudige waarheid erkennen: de uitbreiding van de NAVO met Oekraïne betekent een voortdurende oorlog en de vernietiging van Oekraïne. De neutraliteit van Oekraïne had oorlog kunnen voorkomen en blijft de sleutel tot vrede. De diepste waarheid is dat de Europese veiligheid afhangt van collectieve veiligheid, zoals geëist door de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE), en niet van de unilaterale eisen van de NAVO.
Jeffrey D. Sachs
Professor aan Columbia University, directeur van het Center for Sustainable Development aan Columbia University en voorzitter van het Sustainable Development Solutions Network van de Verenigde Naties. Hij heeft gediend als adviseur van drie secretarissen-generaal van de VN en is momenteel een SDG-pleitbezorger voor secretaris-generaal António Guterres. Artikel verzonden naar Ander nieuws door de auteur. 19 september 2023
Geen opmerkingen:
Een reactie posten