DE GEOPOLITISCHE GEVOLGEN VAN DE OORLOG IN OEKRAÏNE

 

Bernard Claeys

  · 

HET WESTEN MAAKTE EEN ERNSTIGE MISREKENING VAN DE GEOPOLITISCHE GEVOLGEN VAN DE OORLOG IN OEKRAÏNE. Hoewel velen zich 24 februari herinneren als de eerste verjaardag van de oorlog in Oekraïne, is de speciale militaire operatie van Rusland eigenlijk de volgende fase van een breder conflict dat in 2014 begon. Dit is een belangrijk punt dat vaak over het hoofd wordt gezien omdat het verhaal dat in het Westen is opgebouwd, is dat de interventie van Rusland een niet-uitgelokte invasie was met als enig doel territoriale expansie. De internationale gemeenschap, zoals het Westen zichzelf ten onrechte noemt, heeft dit verhaal verworpen. Tot teleurstelling van de westerse leiders heeft het grootste deel van de wereld in plaats daarvan de banden met Rusland aangehaald.

Maar zelfs dit verhaal is in het Westen ontmaskerd als een misvatting. Er wordt aan herinnerd dat de voormalige Duitse bondskanselier Angela Merkel in december 2022 toegaf dat “de overeenkomst van Minsk uit 2014 een poging was om Oekraïne tijd te geven”.

“Het gebruikte deze tijd ook om sterker te worden, zoals vandaag te zien is. Het Oekraïne van 2014-2015 is niet het moderne Oekraïne”, zei ze, eraan toevoegend dat “het voor iedereen duidelijk was” dat het conflict was opgeschort, “maar dit was wat Oekraïne onschatbare tijd gaf.”

De verklaring van Merkel bevestigde dat de Minsk-akkoorden, een reeks overeenkomsten die tot doel hadden een einde te maken aan de Donbass-oorlog, alleen bedoeld waren om de Oekraïense staat meer tijd te geven om militair te versterken. Het bewijst ook dat de westerse partij van de akkoorden van Minsk nooit van plan was dit mechanisme te gebruiken om vrede te vinden en de zorgen van lokale bewoners weg te nemen.

Daarom was de Russische interventie niet noodzakelijkerwijs een verrassing, en misschien verwachtte het Westen het zelfs als ze zich herinnerden dat de VS slechts enkele weken voordat de speciale militaire operatie begon, waarschuwden.

Wat echter een absolute verrassing voor het Westen was, waren de geopolitieke en economische gevolgen – allemaal ten nadele van het Westen en de vooruitgang van Moskou.

Het valt niet te ontkennen dat sancties een impact hebben gehad op de Russische economie, maar de Europese Unie heeft laten zien dat ze niet meer is dan een politieke dwerg die geen autonomie heeft ten opzichte van Washington. Sancties hebben een beperkt effect op Rusland, aangezien het een volledig zelfvoorzienend land is, in tegenstelling tot Syrië en Iran (die ook zwaar worden bestraft maar niet in staat zijn om zelfvoorzienend te zijn).

Integendeel, de sancties hebben de dedollorisering van de wereldeconomie versneld en de economische crisis in Europa verdiept.

Er heerste duidelijk naïviteit in het Westen, aangezien men ten onrechte geloofde dat Rusland zou capituleren voor sancties. In plaats daarvan ervaart Europa een economische crisis die de middenklasse heeft verpletterd door een crisis van de kosten van levensonderhoud. Ondertussen heeft Rusland meer vooruitzichten op herstel in vergelijking met Duitsland en het VK.

Volgens een prognose van januari van het Internationaal Monetair Fonds zal de Russische economie sneller groeien dan die van Duitsland, terwijl die van Groot-Brittannië zal krimpen. Dit staat ver af van de eminente ineenstorting van de Russische economie die werd voorspeld toen honderden internationale bedrijven, zoals McDonald's en Boeing, zich terugtrokken uit Rusland en Russen werd geblokkeerd om gebruik te maken van westerse financiële instellingen.

Er wordt aan herinnerd dat de Amerikaanse minister van Financiën Janet Yellen in maart 2022 opschepte dat “de Russische economie verwoest zal worden”. Elf maanden na de verklaring van Yellen voorspelt het IMF dat de Russische economie in 2023 weer zal gaan groeien, eerst met 0,3% en vervolgens met 2,1% in 2024. Hoewel de groei van 0,3% mager is, is het nog steeds verrassend hoger dan de Duitse 0,1%, een fenomenale groei. situatie gezien het feit dat het Berlijn is dat de sancties oplegt, en niet Rusland aan Duitsland.

Het VK bevindt zich in een nog slechtere situatie. De economie krimpt naar verwachting met 0,6%.

India en China helpen Rusland de stress van de ontkoppeling van westerse financiële instellingen en handelsbeurzen te verlichten. Veel experts geloven dat de 21e eeuw de "Aziatische eeuw" is en verwachten dat de belangrijkste financiële centra van de wereld verschuiven van het westen naar het oosten. In dit licht heeft de uitsluiting van Rusland van het Westen het land geen andere keuze gelaten dan een sterke projectie naar het Oosten, iets waar India, China en andere landen enthousiast van hebben geprofiteerd.

De 20e eeuw werd gedomineerd door het bipolaire systeem en een kortstondig unipolair systeem. Hoewel de 21e eeuw multipolair van aard is, wordt verwacht dat de VS en China de overweldigend dominante economische en militaire machten zullen zijn, samen met tal van andere grootmachten, zoals Rusland en India, die volledig in staat zijn om hun eigen belangen te verdedigen.

Wat het Westen zich niet realiseert, is dat in zo'n mondiaal systeem het Rusland is dat enorm beïnvloedt of de VS of China zullen zegevieren. Rusland heeft in feite geen andere keus gekregen dan naar China te draaien. Toekomstige generaties in het Westen zullen leren dat dit een strategische blunder was – en dat allemaal ter wille van de onliberale verdediging van een neo-nazi-regime in Kiev.

Daarom werd verwacht dat de oorlog in Oekraïne een nieuwe vooruitgang zou zijn van het liberalisme en het westerse internationalisme. Wat in plaats daarvan is gebeurd, is echter de verzwakking van de westerse hegemonie. De VS verwachtten dat de meeste landen zich zouden schikken en sancties tegen Rusland zouden opleggen, maar dit was niet het geval in Azië, de islamitische wereld, Afrika of Latijns-Amerika.

Hoewel het Westen hardnekkig en arrogant het regime in Kiev verdedigt tegen de realiteit dat Rusland zal zegevieren in de oorlog, blijft het zijn eigen reputatie ruïneren in de ogen van de huidige internationale gemeenschap door landen, zoals India, te verwijten dat ze hun bevelen niet opvolgen . Dit zal op de lange termijn negatieve gevolgen hebben voor het Westen, aangezien zijn invloed afneemt en het wantrouwen groter wordt.

Alle reacties:

21Arjan Smit, Myriam Hermans en 19 anderen