Opinie: ‘De dubbele moraal: de ene militaire bezetting is de andere niet’
Met Rusland werden de culturele banden rigoureus doorgesneden, maar samenwerken met Israël, ook een bezetter, mag wel. Vanwaar deze dubbele standaard, vraagt Dorien Ballout zich af?
De banden met Rusland werden dit jaar in no time verbroken. We moesten zo snel mogelijk van het Russische gas af. Russische kunstenaars werden zelfs van de ene op de andere dag geboycot, enkel vanwege hun nationaliteit.
Tegelijkertijd was onze premier vorige week op bezoek bij die andere militaire bezetter, Israël, om gasdeals te sluiten. En de gemeente Amsterdam sponsort deze week het Seret International Film Festival (te zien in onder meer Rialto De Pijp en VU), onderdeel van de Brand Israel-campagne, in het leven geroepen om door middel van kunst en cultuur Israëls imago op te poetsen en diens misdaden tegen de menselijkheid te verbloemen.
Hoe kan het dat de dubbele standaard hiervan ons ontgaat? Zou de gemeente Amsterdam er ook maar een seconde over nadenken om op dit moment een dergelijk Russisch festival financieel te steunen? De Palestijnen vragen om Israël niet als een speciaal geval te behandelen. Integendeel, Israël mag geen uitzondering zijn. Er moet een einde komen aan de dubbele moraal.
Imposante lijst
Het Seret International Film Festival is het grootste Israëlische filmfestival ter wereld en heeft als missie ‘het betrekken van publiek wereldwijd bij de rijkdom en diversiteit van Israëlisch leven en cultuur door middel van film en tv’.
De missie en een blik op de imposante lijst sponsoren zijn voldoende om tot de conclusie te komen dat dit filmfestival onderdeel is van de Brand Israel-campagne. Voor deze campagne sponsort en subsidieert de Israëlische overheid de promotie van Israëlische artiesten en kunstenaars in het buitenland op voorwaarde dat zij de politieke belangen van Israël bevorderen en bijdragen aan een positief imago van het land. Dit staat in het contract dat artiesten moeten ondertekenen als zij in aanmerking willen komen voor subsidie en sponsoring.
Dit festival wordt gesponsord door verschillende direct en indirect aan de Israëlische overheid verbonden instellingen: de Israëlische ambassade, het Israeli House (onderdeel van het Israëlische ministerie van Aliyah, het ministerie van immigratie), het Israëlische filmfonds en Masa Israel Journey van het Jewish Agency for Israel, de operatieve tak van de World Zionist Organization. Een andere sponsor, de Rabinovich Foundation, censureert kunstenaars zelfs door hen contractueel te verbieden Israëlische apartheid te benoemen, of de Nakba (de ‘ramp’, zoals Palestijnen hun verdrijving uit het Palestina van 1948 noemen).
Harde realiteit
Dit filmfestival moet het publiek dus de harde realiteit in Israël doen vergeten en een beeld creëren als ware het een democratisch, vrij en westers land. Door dit festival te laten plaatsvinden in onze filmhuizen, gaat men totaal voorbij aan de oorzaken van Israëls slechte imago, de schendingen van Internationaal recht en mensenrechten: de apartheid, de militaire bezetting van de Palestijnse gebieden, de voortdurende landroof en bouw van illegale nederzettingen, de dagelijkse schendingen van mensenrechten – van het in administratieve detentie (zonder proces of aanklacht) vasthouden van minderjarigen en het martelen tot het in koelen bloede executeren van ongewapende burgers, het al 15 jaar hermetisch opsluiten en regelmatig bombarderen van de bevolking in Gaza.
Volgens VN-mensenrechtencoördinator Lucia Elmi is 2022 het ‘dodelijkste jaar’ voor Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever sinds 16 jaar, met een alarmerende toename van geweld door soldaten en kolonisten, en bewegingsbeperkingen. Er zijn dit jaar al bijna 120 Palestijnen, onder wie 26 kinderen, doodgeschoten door Israëlische soldaten.
In 2004 heeft een coalitie van Palestijnse organisaties, PACBI (de Palestijnse Campagne voor Academische en Culturele Boycot), een internationale oproep gedaan tot boycot van Israëlische academische en culturele instituties. Deze boycot is NIET gericht tegen individuele artiesten maar tegen de band van de kunsten met de Israëlische staat en de Brand Israel-campagne. Door kunst in dienst te stellen van de Israëlische staat steunt men Israëls wandaden jegens de Palestijnen.
Dorien Ballout is bestuurslid van de stichting DocP – BDS Nederland (stichting Diensten en Onderzoek Centrum Palestina – boycot, desinvestering en sancties).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten