Woonopstand Rotterdam: “Geen wapens, geen geweld, enkel politiegeweld”
Opinie
De Woonopstand op 17 oktober begon vrolijk, maar eindigde grimmig toen de politie hardhandig ingreep zonder duidelijke aanleiding. Salih Kilic was erbij en vertelt over zijn ervaring met politiegeweld. “Ik zag twee mensen met bebloede gezichten en werd bij mijn kraag gegrepen, in mijn knieholtes en op mijn armen geslagen met een wapenstok.”
‘Rellen bij landelijk woonprotest’, daar kopt het AD mee vandaag. Maar dat is niet wat ik heb gezien. Samen met honderden andere deelnemers aan de Woonopstand heb ik gezien hoe de politie een vreedzaam protest verstoorde en liet uitlopen op complete chaos.
De middag begon heel gemoedelijk, in het Afrikaanderpark met sprekers van verschillende organisaties die zich uitspraken tegen het landelijk woonbeleid. De opkomst was divers: oud, jong, mensen met kinderen, studenten, verschillende politieke partijen, een breed gedragen protest.
Toen we na de speeches in het park begonnen aan de demonstratie die naar de Markthal zou leiden, bleef de sfeer er goed inzitten. Aan de kop van de stoet liep een groep muzikanten, er werd gedanst, gejoeld, je voelde dat de mensen trots waren dat we er met zovelen waren, een gevoel van solidariteit.
We passeerden Rijnhaven en liepen door richting de Erasmusbrug, langs Wilhelminaplein. Daar zagen we de eerste agenten die waren uitgerust met een helm en een knuppel aan hun riem. Er werden grapjes gemaakt: “Lekker dienstbaar weer” en “Die zijn er zeker voor onze veiligheid”.
We gingen de brug over – maar vlak voor we Leuvehaven bereikten, besloot de politie de demonstratie ineens stop te zetten. Ik keek om en zag hoe de ME pal achter mij de stoet afsneed en een groep demonstranten zonder duidelijke aanleiding omsingelde. Veel mensen stopten om te kijken wat er aan de hand was en begrepen niet waarom we stilstonden. Er kwam geen verklaring vanuit de politie, die zich steeds grimmiger opstelde.
Mensen die vanaf de verhoging bij de trambaan op de situatie uitkeken werden naar beneden geduwd, persfotografen lieten tevergeefs hun perspas zien. Er werd gescandeerd:“We see no riot here, put down your riot gear!” Dit duurde zeker een kwartier, zonder uitkomst. Er werd niemand uitgepikt, ondervraagd of gefouilleerd. Ondertussen kregen steeds meer mensen aan de voorkant van het protest door dat er iets aan de hand was. Ze kwamen teruglopen en riepen naar de politie: “Laat ze door!”, omdat niemand begreep waarom dit nodig was.
En toen werd er een karretje -een met posters beplakt houten huisje op wielen dat aan de kop van de demonstratie reed- terug de brug op geduwd. Iedereen begon te joelen door de ludieke actie, de politie ging aan de kant, de ingesloten demonstranten kwamen los en werden direct met veel geweld neergeslagen. Ze bedekten hun hoofd terwijl ze wegrenden voor de klappen. Geen wapens, geen gevecht, enkel politiegeweld.
Ik zag twee mensen met bebloede gezichten en toen ik het huisje op wielen tegenhield dat terug de brug af begon te rollen werd ik ook bij mijn kraag gegrepen, in mijn knieholtes en op mijn armen geslagen met een wapenstok. Later bleek de agent in kwestie me door mijn trui en winterjas heen tot bloedens toe geslagen te hebben – en waarvoor?
De politie duwde mensen met geweld vooruit om de groep waar ze het op voorzien had opnieuw in te sluiten, maar we konden geen kant op want de Erasmusbrug stond vol. Naast mij zag ik een oudere vrouw huilen van angst. Een andere vrouw met een fiets riep “Doe even normaal gek, je ziet toch dat we niet verder kunnen lopen?” Ze kreeg een duw toe.
Achteraf beweert de woordvoerder van de politie dat ze “signalen hadden ontvangen” dat mensen “verboden voorwerpen zoals wapens en vuurwerk” bij zich zouden hebben. Ook zei een agent ter plaatse dat de groep in kwestie “iets van plan was” en dat ze niet welkom waren in het centrum. Wat ze “van plan” zouden zijn werd nooit duidelijk. Maar de mensen die erbij waren bleven solidair met deze vreedzame groep mede-demonstranten die zonder reden werd ingesloten en uiteindelijk afgevoerd.
De politie heeft als taak demonstraties in veiligheid te faciliteren, niet om burgers in gevaarlijke situaties te brengen. Dus als er zulke serieuze signalen waren, waarom kiest de politie er dan voor om midden in een vreedzame demonstratie van duizenden mensen in te grijpen? Met zoveel geweld? Op een brug? Waarom niet tijdens de 2,5 uur aan speeches in het Afrikaanderpark? In welk scenario heeft dit een de-escalerende uitkomst? En waren de genoemde “wapens en vuurwerk” dan wel toegestaan op Zuid maar niet in het centrum?
De politie heeft honden ingezet, charges met paarden uitgevoerd, en uiteindelijk een tram geconfisqueerd, in beslag genomen, om een groep demonstranten af te voeren en preventief te arresteren. Ze hebben chaos en verwarring veroorzaakt en alle mogelijke middelen ingezet om een vreedzame demonstratie waar duizenden mensen aan meeliepen te verstoren.
Als ik de artikelen van NOS, de Volkskrant, het AD en RTV Rijnmond lees schaam ik me kapot. Als demonstrant en als (foto)journalist. ‘Rellen bij landelijk woonprotest.’ Echt? Is dat hoe je dit politiegeweld omschrijft? De berichtgeving bestaat uit klakkeloos overgenomen teksten van de woordvoerder van de politie. Geen enkel citaat van de (neergeknuppelde) mensen die aanwezig waren en alles van dichtbij hebben gezien.
De organisatie van de Woonopstand verklaarde zich diezelfde avond nog via een persbericht solidair met de gearresteerde mensen te zijn en sprak van een ‘absurd, verwerpelijk en gewelddadig optreden van de politie en de ME’. Dat de echte relschoppers weleens een uniform zouden kunnen dragen, is journalisten van bovengenoemde media kennelijk geheel ontgaan.
1 opmerking:
Wat ik zo gek vind is dat vanuit de Tweede Kamer geen enkel protest is gerezen tegen dit politiegeweld. Ook niet van de SP en Lilian Marijnissen. Ook niet toen vorig jaar in Den Haag en Amsterdam demonstranten in elkaar werden geslagen. Wat is dit?
Een reactie posten