‘Amsterdam is centrum van Europese cocaïnehandel,’
aldus luidde de kop in NRC Handelsblad van 28 augustus 2019. De krant berichtte vervolgens:
De invloed van de onderwereld is in de hoofdstad op allerlei plekken groot en de autoriteiten grijpen onvoldoende in, blijkt uit onderzoek.
Drugscriminelen hebben grote invloed op het openbare leven in Amsterdam, maar het lukt de autoriteiten niet om een goed beeld te krijgen van de omvang van het probleem. Dat stellen hoogleraar Pieter Tops en onderzoeksjournalist Jan Tromp in een rapport over ondermijning in de hoofdstad dat vrijdag zou worden gepresenteerd maar dat woensdag via De Telegraaf uitlekte. Het gemeentebestuur kondigde woensdagmiddag extra maatregelen aan naar aanleiding van het rapport.
Tops en Tromp deden een half jaar onderzoek naar de drugscriminaliteit in de hoofdstad. Amsterdam is het centrum van de Europese cocaïnehandel, concluderen de onderzoekers op basis van vijftig gesprekken met betrokkenen uit relevante sectoren en uit bestaand onderzoek. Misdadigers en zwart verdiend geld spelen in de stad een belangrijke rol. Ze zijn actief op de woningmarkt, steken hun geld in dubieuze winkels, gebruiken grof geweld en zetten jongeren en kinderen in voor hun zaken, vernamen de onderzoekers uit diverse bronnen. 'Er is een wassend leger van jonge criminelen die leven in een omvangrijke en gewelddadige schaduweconomie,' aldus het rapport. Over de precieze omvang van de problemen ontbreken data.
Cocaïne
In het rapport De achterkant van Amsterdam worden enkele cijfers genoemd die een beeld geven van de vermenging van de onder- en bovenwereld in de hoofdstad, zogenoemde ondermijning. Onder meer bleek bij bestudering van het rioolwater in Amsterdam dat er jaarlijks voor ten minste 75 miljoen euro aan cocaïne wordt gebruikt. Dit onderzoek heeft wel beperkingen, stellen de onderzoekers. Uit gemeentelijk onderzoek dit voorjaar, waarin 337 horecavergunningaanvragen werden bestudeerd, bleek dat bij de aanvraag van nieuwe horecavergunningen in meer dan de helft van de gevallen gebruik werd gemaakt van onderhandse financieringen. Van die financiers heeft 35 procent een strafblad. In de periode 2016-2018 zijn landelijk 1 miljoen ongebruikelijke transacties gemeld. 32 procent kwam uit Amsterdam. Daarvan werden 21.000 als verdacht aangemerkt. Het bedrag dat hiermee gemoeid was, is 8,3 miljard euro. De cocaïnemarkt is in handen van ongeveer twintig groepen met hooguit vijf hoogste bazen, van wie sommigen miljardair zouden zijn.
De bevindingen van de samenstellers tonen aan hoe aanzienlijk 'De achterkant van Amsterdam' is geworden. Tot de Corona-uitbraak beïnvloedde ook deze werkelijkheid de sfeer in het hoofdstedelijke centrum. De schatting van '8,3 miljard euro' is interessant omdat zodra dit geld is gewit de aankoop van ondermeer onroerend goed en deelname aan beursspeculaties mogelijk worden. Aan zwart geld zelf hebben de criminelen niet zoveel, pas als het in de officiële economie operationeel is gemaakt kan de onderwereld zijn kapitaal exploiteren. De NRC meldde voorts:
De gemeente Amsterdam erkent dat er 'geen sprake is van greep op de drugsgerelateerde criminaliteit' in de stad. 'De negatieve effecten ervan zijn niet beheersbaar gemaakt.' Misdadigers hun geld afpakken lukt justitie nauwelijks, omdat illegaal verdiend vermogen snel wordt weggesluisd naar het buitenland via netwerken van ondergrondse transactiediensten. Coffeeshophouders staan onder invloed van grote spelers op de wietmarkt die handgranaten bij elkaar achterlaten. Wie die grote spelers zijn, is nog altijd niet duidelijk.
Politie, justitie, gemeente en instanties moeten de omvang van de problematiek beter en consequenter in kaart brengen, adviseren de onderzoekers. Er moet vanuit de Rijksoverheid extra geld beschikbaar komen, de handhaving moet versterkt worden en de autoriteiten moeten meer informatie verzamelen over de werkwijze van de misdadigers. Al met al is een 'massief beleid van repressie' nodig, aldus het rapport, maar repressie alleen is onvoldoende. 'Van ambtenaren en hulpverleners krijgen wij te horen dat tal van gezinnen en gemeenschappen in Amsterdam de aansluiting met de geordende samenleving zijn kwijtgeraakt.'
Als gevolg van het langdurig door de PVDA gedomineerde stadsbestuur kon vooral het Amsterdamse centrum verloederen of zoals de gemeente zelf erkent: er is 'geen sprake van greep op de drugsgerelateerde criminaliteit.' In dit machtsvacuum kan de halve en hele onderwereld tot nu toe ongestoord zijn rijk uitbreiden, en is ook de vastgoed-sector en Heineken's horeca een machtsfactor van jewelste geworden. De door hen gehate GroenLinks burgermeester Femke Halsema is nu opgezadeld met de failliete erfenis van haar overleden PVDA-voorganger Eberhard van der Laan en de al even zwakke oud-wethouder van Financiën en Economische Zaken, de huidige PVDA-leider Lodewijk Asscher. Andermaal de NRC:
Volgens burgemeester Femke Halsema maakt het rapport 'indringend' duidelijk welke gevaren ondermijning oplevert voor de veiligheid, woningmarkt en de economie. Ze zegt in een brief aan de gemeenteraad de kritiek op de 'gefragmenteerde en projectmatige inzet' van de gemeente te herkennen, en kondigde aan 'met grote prioriteit' nauwer samen te werken met onder meer het Rijk en andere grote steden. De burgemeester sprak in de brief mede namens politie en justitie.
Hoe de gemeente haar beleid precies zal aanpassen, werd woensdag niet direct duidelijk. Er gaat meer geld naar het Amsterdams Programma Drugs, dat de drugsproblematiek moet aanpassen. Details worden later duidelijk, maar de bevindingen van Tops en Tromp zullen in het programma worden verwerkt, aldus Halsema. Ook komt de gemeente met een plan voor de aanpak van wapengeweld in Amsterdam, en lopen er projecten en samenwerkingsverbanden om handgranaatincidenten en ondermijning te bestrijden.
Bovendien is ook de alcoholverslaving een groot probleem. Eind 2016 berichtte de hoofdstedelijke krant Het Parool onder de kop 'Heineken bagatelliseert 1,3 miljoen probleemdrinkers':
Vorige week had Het Parool een groot interview met Pascal Gilet, algemeen directeur van Heineken. Gilet vertroebelt volgens Jellinek-medewerkers in dit interview het huidige maatschappelijk debat over alcoholgebruik, door argumenten aan te dragen die afleiden van de werkelijke situatie.
Pascal Gilet, pils pusher.
De twee medewerkers van het Jellinek, een instituut gespecialiseerd in de verslavingszorg in Nederland, stelden:
In het interview gaat mijnheer Gilet in op de roep van deskundigen om strengere maatregelen die alcoholproblemen moeten voorkomen, zoals het invoeren van minimumprijzen, het verder verhogen van de accijnzen, het inperken van sportsponsoring door alcoholproducenten, het invoeren van een algeheel reclameverbod voor alcohol of het beperken van het aantal verkooppunten.
Volgens Gilet hebben dergelijke maatregelen aantoonbaar geen effect. Het is volgens hem ook niet nodig dit soort maatregelen te nemen, want uit cijfers van de alcoholbranche zou blijken dat de meeste volwassenen die alcohol consumeren, dat op een verantwoorde wijze doen. Slechts een kleine groep volwassenen (8 procent ) zou volgens hem niet verantwoord met alcohol omgaan.
De strategie van de industrie is al jaren dezelfde: het aantal probleemdrinkers in twijfel trekken, de eigen zelfregulering prijzen, de probleemdrinkers op hun eigen verantwoordelijkheid wijzen en vooral niet de gezondheidsrisico's van het eigen product benoemen.
De heer Gilet kiest er bewust voor om slechts het halve verhaal te vertellen en cijfers te presenteren die in het voordeel zijn van de alcoholindustrie. Daarom de echte feiten op een rijtje.
Hoewel veel mensen plezier beleven aan het drinken van alcohol, is het een stof met grote risico's die zorgt voor veel individuele en maatschappelijke problemen. Dit is vaak onbekend bij het grote publiek.
Volgens het CBS telt Nederland ongeveer 1,3 miljoen probleemdrinkers. Deze groep is veel groter dan de acht procent (800.000) van de heer Gilet.
Ook betoogt de heer Gilet dat de voorgestelde maatregelen aantoonbaar geen effect hebben. Uit allerlei internationale onderzoeken blijkt juist dat de voorgestelde maatregelen wel degelijk bewezen effectief zijn. Deze maatregelen hebben zelfs aantoonbaar het meeste effect op probleemdrinkers.
Daarnaast blijkt uit onderzoek van het RIVM dat alcohol de samenleving elk jaar ongeveer 2,5 miljard euro kost.
Het RIVM heeft ook onderzoek gedaan naar de maatschappelijke kosten en baten van de verslavingszorg en in het bijzonder de cognitieve gedragstherapie. Hieruit blijkt dat deze vorm van verslavingszorg de samenleving miljoenen oplevert.
Alcohol kost de samenleving dus miljarden euro's. Preventieve maatregelen en behandeling van mensen die overmatig drinken leveren de samenleving juist miljoenen euro's op. Dat zijn de feiten.
Het spreekt voor zich dat zodra misdadigers grote bedragen kunnen bemachtigen, hun praktijken en macht zich als een olievlek verspreiden. In verband hiermee schreef de onderzoeksjournalist Marcel Haenen in NRC Handelsblad van 20 mei 2020 onder de kop 'Veiligheid Schiphol bedreigd door infiltraties drugscriminelen' dat:
Vooral werknemers in catering, schoonmaak, onderhoud en bagage-afhandeling worden geronseld. Zij kunnen met hun Schipholpas in beveiligd gebied komen. De veiligheid van de burgerluchtvaart op Schiphol wordt bedreigd door infiltratie van drugsorganisaties.
Die conclusie trekken criminologen van Bureau Beke. Zij hebben in opdracht van de gemeente Haarlemmermeer het afgelopen jaar de ondermijning op Schiphol in kaart gebracht. De bevindingen staan in een rapport dat woensdagmiddag openbaar is gemaakt.
Door fouten in de beveiliging ontstaat volgens onderzoekers het gevaar dat terroristen vliegtuigen kunnen naderen of saboteren. Ook komt het voor dat drugs worden verstopt op 'cruciale' plekken in vliegtuigen. 'Zo worden bijvoorbeeld pakketten gevonden aan de bedrading, in de vliegtuigvleugel of bij de brandstoftank. Dit soort zendingen zijn een grote zorg van de KLM, omdat ze de vliegveiligheid in gevaar kunnen brengen.'
Volgens de onderzoekers wordt vooral door misdaadgroepen die zich bezighouden met drugshandel 'geïnvesteerd in infiltratie op Schiphol, met name via medewerkers op operationeel niveau die cruciale diensten en/of informatie leveren.' Werknemers in de catering, schoonmaak, onderhoud en bagage-afhandeling worden door criminele organisaties geronseld om drugssmokkel te faciliteren.
Daar komt bij dat , zoals de Volkskrant van 25 augustus 2018 berichtte:
Criminelen in Nederland produceren jaarlijks voor bijna 20 miljard euro aan synthetische drugs zoals xtc en speed
Criminelen in Nederland hebben vorig jaar voor ten minste 18,9 miljard euro aan xtc en amfetamine geproduceerd. Hoogstwaarschijnlijk ligt de werkelijke omzet nog beduidend hoger.
Ook die miljarden worden op den duur lucratief belegd in onroerend goed en beurstransacties, waarbij opnieuw Amsterdam een rol speelt. De Volkskrant:
Met een omzet rondom de 20 miljard euro behoort Nederland volgens internationale vergelijkingen tot de wereldtop. De drugscriminelen steken een bedrijf als Philips naar de kroon dat in 2017 voor bijna 18 miljard aan goederen produceerde.
Vier onderzoekers van de Politieacademie onder leiding van bestuurskundige prof. Pieter Tops hebben anderhalf jaar gewerkt aan hun rapport, getiteld: Waar een klein land groot in kan zijn. Ze concentreerden zich op 2017 en op de productie van amfetamine (speed) en xtc, de synthetische drugs. De handel in cannabis, cocaïne en heroïne bleef buiten beschouwing...
Criminoloog prof. dr. Cyrille Fijnaut noemt de methode om van bron naar bron uiteindelijk tot een verantwoorde taxatie te komen ‘goed afgewogen.’ Wel vraagt hij zich af hoe politiemensen, ook al zijn zij expert, kunnen weten hoeveel van de totale productie zij onderscheppen. ‘Hier is de werkelijkheid minder helder dan geschetst.’ Fijnaut zegt niet op te kijken van de miljardenbedragen. ‘De vraag is natuurlijk wel: waar blijft al dit geld, van jaar tot jaar? Je zou zeggen: we zijn in een zwarte economie beland.’
Op 1 oktober 2019 berichtte Het Parool:
Politie vindt bijna 13 miljoen aan cash in groot drugsonderzoek
De politie heeft donderdag bij het doorzoeken van vijf woningen in Amsterdam ruim 12,8 miljoen euro cash aangetroffen. Hierbij zijn meerdere verdachten aangehouden. De recherche spreekt van ‘één van de grootste vangsten ooit.’
Op vier locaties in Amsterdam zijn in totaal zeven personen aangehouden: twee mannen uit Albanië, een man en twee vrouwen uit Colombia, een man uit Nieuw-Zeeland en een man uit Marokko... De recherche sluit niet uit dat er meer aanhoudingen zullen volgen.
Het is allang geen geheim meer dat de 'zwarte economie' zich in Amsterdam concentreert. Dit geheel, met al zijn vertakkingen, en zijn aantrekkingskracht op consumptie-toeristen, heeft het centrum van Amsterdam, inclusief de wallen en de Nieuwmarktbuurt, tot onleefbaar gebied gemaakt voor de bewoners, en dit is dan ook de belangrijkste reden dat al geruime tijd hoofdstedelijke inwoners van elders het centrum mijden. Dat burgemeester Halsema, hier verandering in moet brengen, leidt tot grote razernij en rancune bij een deel van de horeca. Het hele conglomeraat van horeca, toeristenwinkeltjes, supermarktjes, zoheten coffeeshops waar drugs worden verkocht, en het zwart geld circuit van Nederlandse en buitenlandse gangsters, wil het bestuur aanpakken. Althans, zo maak ik op uit de kop in Het Parool van donderdag 28 mei, waar over de gehele breedte van de voorpagina staat: 'Halsema: binnenstad weer voor bewoners.' Dit is de strekking van haar boodschap nu door 'de coronacrisis er amper toeristen in het centrum zijn,' en zij een beleid wil voeren van 'minder toeristen en meer winkels en horeca die zich op bewoners richten,' en niet op het massale consumptie-toerisme. Als er door de corona-uitbraak één ding duidelijk is geworden dan is het wel dat er veel te veel horeca in het eeuwenoude centrum is, en dat die horeca zich volledig afhankelijk heeft gemaakt van het massatoerisme, met alle kwalijke gevolgen van dien voor zowel de bewoners als de horecaffers zelf die nu dreigen failliet te gaan. Volgens het huidige stadsbestuur moet Amsterdam 'een stad met minder toeristen' worden. 'Die expliciete wens vormt de basis van een serie maatregelen om de binnenstad leefbaar te maken.'
Zoals overal ter wereld vernietigt de misdaad en de daaraan klevende ambtelijke corruptie het tere weefsel dat een evenwichtige samenleving in feite is. Juist dit is zelfs zichtbaar in het centrum van Amsterdam, waar het geld het unieke gezicht van de stad in een afzichtelijke tronie heeft veranderd. Soms letterlijk, vóór de corona-uitbraak zag ik elke dag enkele Oosteuropese pooiers door mijn straat trekken, onderwereld figuren die er niet voor terugdeinsden om op het terras van ijssalon Tofani in het Engels over de verkoopprijs van één van hun seksslavinnen te onderhandelen. Het hedendaags eufemisme 'sekswerkers,' onder wie junkiehoeren en buitenlandse vrouwen die gedwongen worden zich als prostituee aan te bieden, is dan ook lachwekkend, en functioneert als een eufemisme om de wantoestanden op de Wallen verhullen. Maar de plannen van het stadsbestuur om een greep te krijgen op de illegaliteit leidde meteen bij een deel van de horeca op de wallen tot grote razernij, zoals ik zelf ontdekte toen ik op de site 'I Love Nieuwmarktbuurt' mijn kritiek op de verloedering van het centrum uiteenzette. Daarover later meer.
1 opmerking:
Hoi Stan,
Blow-back van de criminalisering van vredesactivisten in de bevrijdende zestiger jaren van de vorige eeuw?
Ik heb toen nog vier maanden in het Huis van Bewaring in de Cassuariestraat in Den Haag (bakstenen cellen zonder plee of wastafel) in voorarrest gezeten voor het vermeende bezit van een paar grammetjes hash. Bij thuiskomst van een verkooptocht met kunst, die op de Kunstacademie door werkstudenten werd gebakken, met z'n zessen in een door mij gehuurd Volkswagenbusje, na een tussenstop in Dordrecht voor de liefhebbers, werden we thuis gearresteerd. Een van ons had buiten mijn weten zwaardere stuff nodig waar hij aan verslaafd was en sloeg door. Mijn paar grammetjes plus de grammetjes van de anderen waren op mijn advies onder geparkeerde auto's gegooid toen ik de politiebussen voor de deur zag staan. Er was in die jaren voor een vredesactivist die ook nog eens militaire dienstplicht weigerde geen normale dienstbetrekking beschikbaar, nog niet als ondergedoken loswerkman in de bouw zoals het toen heette (als timmerman wat mijn vak was en nog is). Het zou mij niks verbazen als de uitlokkers van de dienst Narcotica en de BVD van toen nu die "grote spelers op de wietmarkt die handgranaten bij elkaar achterlaten" zijn.
Ja.
En ja ik ben m'n leven lang ondergedoken gebleven doordat ik geen recht meer op een vaste baan had (zelfs ook niet na bijscholing op de avond-MTS weg en waterbouwkunde, en laat nu voor identificatie mijn rijbewijs aan een beveiligingsbeambte zien als ik een paar grammetjes wiet koop bij de Coffeeshop.
Hoog tijd voor legalisering van de wietmarktketen, van producent tot consument zonder criminelen.
Ben benieuwd hoe Amsterdam drooggelegd gaat worden, succes ermee. Ook met het stoppen van die rondom 20 miljard handel in hoogst verslavende Party en Elite drugs. Als Hagenees ben ik toch ook een beetje Amsterdammer geworden. https://www.facebook.com/sjuul.vandissel
Een reactie posten