Ontmenselijkte manier van leven bedreigt ons
OPINIE
Nederland stevent af op een maatschappij waarin 'social distancing' de norm wordt, stelt Emma Westerling. Angst voor 'de ander' die immers drager van het virus kan zijn, en dus vijand. Er dreigt een tweedeling.
De lockdown duurt lang en de rek is er wel uit bij de bevolking. Mensen zijn sociale wezens en willen dus onbekommerd naar buiten, andere mensen zien, op vakantie gaan. Kortom, leven! Wat we echter zien is dat de overheid deze menselijke wensen keer op keer fnuikt. Op betuttelende wijze wordt ons tweewekelijks een piepkleine verlichting geschonken. Vervolgens worden er nog wat lovende woorden over ons uitgestort in de trant van 'u doet het fantastisch' en 'hou vol!' Ook de angst wordt stevig gevoed. We zijn tenslotte 'in oorlog' en de wereld 'zal er nooit meer hetzelfde uitzien'. Terwijl deze angst geen enkele grond meer heeft, zoveel wordt langzamerhand wel duidelijk.
Betuttelend wordt tweewekelijks een kleine verlichting geschonken
Waar die opgeklopte angst uiteindelijk toe zal leiden wordt steeds duidelijker. Wij stevenen af op een maatschappij waarin social distancing de norm wordt; een ontmenselijkte samenleving waarin de 'ander' per definitie de vijand is, want drager van het virus. Hierdoor ontstaat een tweedeling in de maatschappij. Het is geen tweedeling in links-rechts, rijk-arm, zwart-wit, werk-werkloos, maar simpelweg een tweedeling tussen mensen die qua visie ten opzichte van het coronavirus lijnrecht tegenover elkaar staan. De zogenaamde coronadeugers versus de niet-coronadeugers. De 'coronadeugers' zijn ervan overtuigd dat alle maatregelen die door de overheid genomen worden noodzakelijk zijn om de wereld te redden van dit vreselijk gevaarlijke virus.
Het virus moet en zal verslagen worden en men is uit barmhartigheid en mededogen voor de zieken en zwakkeren bereid elk offer te brengen. Zij vinden dat ze het morele gelijk aan hun kant hebben. De 'niet-coronadeugers' zijn ervan overtuigd dat er geen sprake is van een pandemie, dat het virus niet de huidige maatregelen rechtvaardigt, dat een lockdown bovendien zinloos is en nog veel meer levens kost en dat het virus eigenlijk de mortaliteit van een griep niet overstijgt. Maar zij worden door de 'deugers' direct afgeserveerd als keiharde cententellers en complotdenkers.
Wat mij opvalt in mijn directe omgeving is dat ik veel 'niet-deugers' spreek, maar dat zij zich in discussies met vrienden en collega's op de vlakte houden, omdat het uitspreken van je niet-deugende mening direct afgestraft wordt met een totaal sociaal isolement. De schrik zit er dus goed in. Kortom: de twee groepen zullen steeds vijandiger tegenover elkaar komen te staan. De scheiding zal dwars door vriendengroepen en families gaan.
Hoe de overheid hiermee omgaat, is het aloude verdeel en heers. De niet-deugers worden door overheden afgeschilderd als verspreiders van gevaarlijk nepnieuws. De deugers worden gevleid en op een voetstuk gezet ('Fantastisch, wat u met zijn allen doet en opbrengt voor elkaar'). Mensen worden dus tegen elkaar opgezet en de overheden spinnen er (voorlopig) goed garen bij.
Emma Westerling, psychologe, Italië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten