Gewoon een pikzwarte dag
Vanochtend was het vroeg dag omdat het gerucht ging dat het kamp ontruimd zou worden. Ikzelf had van de politie waar ik regelmatig contact mee had al vernomen dat er wat loos was maar zij konden niet precies vertellen wat. Het bleek een niet van te voren afgesproken plan te zijn wat half was doorgelekt en inderdaad vanmorgen uitgevoerd werd.
We zouden vroeg in het opslagdepot zijn om te zorgen dat we genoeg spullen zouden hebben om uit te delen in de haven bij een eventuele ontruiming. We waren nog maar net begonnen toen we gebeld werden met de boodschap dat plotsklaps het kamp afgesloten was en niemand er meer in kon. Dus, gelijk plan de campagne gemaakt en er werd besloten dat Ronald en ik gelijk naar het kamp zouden gaan om te kijken hoe en wat.
Inmiddels waren Maureen en Vlad al binnen op het terrein van het kamp toen wij aankwamen. Gelukkig kennen wij wat agenten persoonlijk dus na kort overleg werden wij ook toegelaten in het kamp. De sfeer was enorm gespannen en gestrest . Voor het eerst konden mensen zich niet vrij bewegen en daar was toch wel wat paniek over. In eerste instantie leek het erop dat het hele kamp ontruimd zou worden.
Na overleg met het leger en wat agenten bleek dat vandaag alleen de mensen zouden vertrekken die al hun officiële papieren hadden. In dit geval ging het over 450 mensen die plotsklaps halsoverkop uit het kamp geveegd werden. Het was zo ad hoc dat er niet eens bussen of auto’s geregeld waren Toch wel problematisch voor alle kleine kinderen, oudere mensen en mensen in een rolstoel.
Op verzoek van de UNHCR hebben ik en een andere vrijwilliger ons beschikbaar gesteld om de mensen die het nodig hadden naar de haven te brengen. Dus, gezin inladen, bergje af, uitstappen, bergje op.. mensen inladen, bergje af, mensen uitladen, bergje op … enz enz enz. Uiteindelijk hebben we per persoon een groep van 70 mensen hebben weggebracht. We kunnen geen berg meer zien.
Het afscheid was deze keer heftiger als normaal. De mensen snapten dat zij als laatste nog naar Athene vervoerd werden maar snapten ook dat ze daar in de volgende hel terecht kwamen. De groep van 900 mensen die achterbleef stond vertwijfeld bij het hek te kijken. Het deed mij zeer op een manier die ik nog nooit heb gevoeld. Dit zal op de foto’s ook wel te zien zijn.
Nou goed, het afscheid was klaar en daarna terug naar het gesloten kamp. Het duurde even voordat we naar binnen mochten maar uiteindelijk waren we toch nog welkom. Het was een grote onmachtige klerezooi van tal van mensen die simpelweg niet meer wisten wat ze moesten doen. Uiteindelijk werd duidelijk dat over 2 dagen de groep die voor de 20e maart aangekomen waren getransporteerd zouden worden naar een gesloten detentie kamp in Noord Griekenland. Zonder proces, zonder rechter, zonder advocaat…. maar omdat ze vluchten voor honger, geweld, taliban, isis, daesh of de bommen van onze bevriende landen.
Het was heel heftig. Uiteindelijk vroeg een oude man of hij boodschappen mocht doen en dat werd hem geweigerd. Ze worden gezien als crimineel en daarom zitten ze nu opgesloten. Toen was het aan ons om iedereen te kalmeren en dat was vrij lastig. Zeker toen bleek dat het water op was en de sigaretten. Uiteindelijk hebben we gevraagd of wij sigaretten mochten kopen voor ze om in ieder geval die behoefte in te vullen. Daarbij wilden we stiekem wat flessen water mee te nemen omdat veel mensen het tapwater niet durven drinken.
Uiteindelijk hebben we geregeld dat een supermarkt met een auto vol met spullen mocht komen waar ze vanachter het hek spullen konden kopen. Iedereen was het er mee eens op een lul van een agent na….. die stuurde de auto weg waardoor weer iedereen over de zeik was.
Wederom kalmeren, sigaretten uitdelen en uiteindelijk besloten om morgen een paar sloffen naar binnen te smokkelen in het afgesloten gevangenis kamp om de mensen tegemoet te komen.
Tijdens een vergadering over deze situatie werd het mij teveel. Ik ben totaal in tranen geschoten over zoveel leed. Vrouwen mannen kinderen en babies die gewoon omdat ze vluchten weggestopt worden in gevangenis kampen. De armoede onder de Grieken, de graaierigheid van de overheden en het niet meer in contact staan met de bevolking was gewoon teveel.
Lieve mensen we moeten dit niet gaan accepteren. Of je nu voor of tegen vluchtelingen bent het is zo bizar dat zelfs de meest extreem rechtse persoon moet gaan nadenken wat er hier nu eigenlijk gebeurt. We gooien bommen, gebruiken drones, zorgen dat Alqaida bestaat en dat Daesh ontstaat. We sturen spullen met subsidies naar die landen waardoor boeren en bedrijven daar failliet gaan. Griekenland zit vol met vluchtelingen maar kennelijk is het nog niet genoeg. We bouwen hekken om onze landen heen om ze tegen te houden terwijl we het zelf veroorzaken. Geld,olie, domhouden van mensen, geweld, onderdrukking en nog veel meer omdat wij onze rijke welvaart vast willen houden.
Turkije een zogenaamd vrij en veilig land 6 miljard geven terwijl allang duidelijk is dat Erdogan de vluchtelingen bewust door laat gaan. Visum vrij reizen en sneller in Europa want dat is het gemakkelijkste. In antwoord daarop zijn er mensen verzopen door de Turkse kustwacht omdat ze boten lek steken of simpelweg overvaren. Oh ja.. .en ineens duizenden vluchtelingen op de kust van Italie die vanuit Turije op het vliegtuig zijn gezet naar Libië. Toevallig? Ik denk het niet.
We moeten in opstand komen. Burgerlijke ongehoorzaamheid plegen, in verzet gaan, demonstreren en onze overheden vertellen dat we ons mandaat niet geven aan deze verschrikkingen. IPV wapens en bommen het geld moeten investeren in duurzame projecten, herverdeling van kapitaal, grondstoffen en mogelijkheden.
Niet morgen maar vandaag want voor je het weet zit je zelf in zo’n kamp of vrienden en familie van je. Wat is het volgende in dit programma? Je bent tegen de overheid en je krijgt een drone op je huis. Als je dan wil vluchten ben je crimineel, je wordt gemangeld door smokkelaars en daarna uitgescheten in een kamp.
Nu is het nog Griekenland…. maar binnenkort.. ook verkrijgbaar in Europa.
Sta op, verzet, blokkeer… dit beleid willen wij niet meer!
Voor het eerst in alles wat ik heb gedaan heb ik het helemaal gehad. Na 8 uur in een gesloten kamp zitten met allemaal mensen die van radeloosheid niet meer weten wat ze moeten doen ben ik ervan overtuigd dat WIJ wat moeten gaan veranderen.
En doe je niet mee… dan ben je nog enger als onze overheid want dan sta je deze ellende gewoon toe.
Ongelofelijk.. en dat in 2016… het lijkt momenteel wel 1943… je weet wel de tijd waarvan we zeiden dat het nooit meer mag gebeuren….
Het gebeurt wel!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten