Niemand durft het te benoemen…
Op 16 januari 2015, vandaag precies een jaar geleden, verwijderde Facebook stiekem een link [1] van mijn tijdlijn betreffende een drone-aanval uitgevoerd door de VS op een bruiloft in Yemen, waarbij volgens Human Right Watch 12 mensen om het leven kwamen. De aanslag vond plaats op 12 december 2013 en leidde nergens in het westen tot spontane demonstraties tegen terreur. De kranten omzeilden de extreme close up van het humanitair drama of zwegen eenvoudig. Zoals ze ook georganiseerd zwegen over een demonstratie tegen de oorlog in Iraq in het Verenigd Koninkrijk in 2006 waar 6 miljoen Britten “Nee” zeiden tegen deze oorlog. 2,3 miljoen mensen meer dan er meeliepen voor Charlie Hebdo in heel Frankrijk. NOS en alle Nederlandse kranten zaten in dit complot om de grootste demonstratie ooit gewoon te negeren.
Over de aanslag op het kantoor van Charlie Hebdo schreef de Britse mainstreamkrant de Guardian: ‘Wednesday’s atrocity was the bloodiest single assault on western journalism in living memory.’ Helaas voor de Guardian is dat niets dan stemmingmakerij. De bloedigste aanslag op een westers persbureau werd uitgevoerd op 23 april 1999 in Servië door de NATO. Hierbij werden 16 persmedewerkers vermoord middels een bombardement dat zo zwaar was dat je van regelrechte persverdelging kon spreken. Nergens westerse leiders die een geregisseerde optocht liepen met een gefakete betrokkenheid op hun smoel. Niemand die spontaan de straat op ging hoewel Amnesty International er over rapporteerde: ‘The bombing of the headquarters of Serbian state radio and television was a deliberate attack on a civilian object and as such constitutes a war crime’.
De VS en NATO hebben een enorme hekel aan persvrijheid en oorlogsjournalisten. Daarom is alles doelwit wat niet onder de absurde term embedded journalism valt. Udo Ulfkotte noemt het presstitution. Het bombarderen van het hoofdkwartier van Al-Jazeera op 8 april 2003 was daarom – zo meldt de Guardian – van te voren afgesproken tussen George Bush en Tony Blair. Eerder in november 2001 sloegen 2 Amerikaanse luchtdoelraketten in op het Al-Jazeera kantoor in Kabul. Nooit heeft de Telegraaf in die periode grote koppen op de voorpagina gezet met de term MOORDENAARS!
En dit is maar een detail uit een lange reeks moorden door de NATO op journalisten. In augustus 2011 bombardeerde NATO de Lybische zendstations waarbij drie persmedewerkers gedood werden en 21 gewonden vielen. Het meest misselijk makende beeld op de dag dat 1,5 miljoen mensen in Parijs de grote Je suis Charlie-mediahype vormgaven was dat van Benjamin Netanyahu. Tijdens de meedogenloos harde aanvallen op Gaza zomer 2014 werden maar liefst 17 journalisten vermoord door de Israëliërs. Niet alle journalisten die volgens de algemene opvattingen over persvrijheid werken (en die zijn ethisch vastgelegd in de Code van Bordeaux) worden vermoord. Soms worden ze enkel opgesloten zoals de Yemenitische journalist Abdulelah Haider Shaye, die op last van Barack Obama drie jaar gevangen werd gezet, enkel omdat hij het was die de moordpartij door de VS op het dorpje al-Majalah aan het licht bracht. Hierbij werden, in december 2009, 41 mensen afgeslacht, waaronder 14 vrouwen en 21 kinderen. De Yemenitische president Ali Abdullah Saleh wilde de journalist gratie verlenen in 2011, maar kreeg toen een telefoontje van Obama waardoor Abdulelah Haider Shaye uiteindelijk drie jaar in de cel doorbracht om na te denken over Freedom. Direct na zijn vrijlating in juli 2013 gaf het Witte Huis aan dit zeer te betreuren om reden die duidelijk is: allergie voor vrije pers.
Oorlog is iets onmenselijks en de schade werkt zo lang, zo intens door in meerdere generaties dat het totaal verbijsterend is dat dit verschijnsel anno 2015 nog steeds bestaat. Sterker nog, ondanks het aanhoudend schapengeblaat over een vrije westerse pers dienen de mainstream persbureaus enkel de ene superleugen na de andere om oorlogen en bloedvergieten te laten continueren. Amerika geeft volgens haar eigen CIA 1,3 miljard per week uit aan veiligheidsdiensten en 95% van die nu 67,6 miljard dollar per jaar (64,22 miljard) wordt enkel gebruikt om desinformatie in de massamedia te lozen. (bron. Andreas von Bülow). 64,22 miljard per jaar voor het financieren van leugens in dienst van de Bilderberg-idioterie de hele aardbol geopolitiek te willen overheersen. En dan hebben we het hier enkel over de VS. Alle verplicht met de VS bevriende landen en zeker alle NATO-landen moeten meedrijven op deze tsunami van Amerikaanse leugens en propaganda. Het totaalbedrag aan met belastinggeld gesponsorde leugens, informatiefiltering en propaganda is dus veel en veel groter. Aan wapens wordt jaarlijks in symbiose met de presstitutes 1,756 biljoen uitgegeven. Komt neer op 249 dollar per wereldburger.
Zelfstandige journalisten als John Pilger kaarten daarom de cruciale schurkenrol van mainstreamjournalisten aan bij het ophitsen tot oorlogen en het bagatelliseren van moord en genocide in dienst van corporaties en geopolitiek. In zijn meesterwerk The war you don’t see (http://johnpilger.com/videos/the-war-you-dont-see) bekennen diverse mainstream-journalisten hun spijt en schaamte achteraf voor het meegaan in de VS-leugenmachine. Recent werd de bekentenis van de nu dissidente Duitse topjournalist Udo Ulfkotte een hit in de social media. Hij werkte jarenlang voor mainstreamkrant Frankfurter Algemeine. Op YouTUBE doet hij een boekje open over de volledig in de pocket van de Amerikaanse veiligheidsdiensten opererende Duitse pers ingeleid met: It is not right what I have done in the past…To manipulate people. To make propaganda against Russia and it is not right what my collegues do and have done in the past, because they are bribed to betray the people. Not only in Germany but all over Europe.
De publieke discussie over westerse meningsvrijheid hanteert dezelfde flutlogica als een hipster die vegan eet en tegelijk Starbucks-koffie lurkt en ze puilt uit van de taboes. In Nederland heeft de farmacratische lobby het voor elkaar dat iemand die brandnetelthee verkoopt als bloedzuiverend middel dat goed voor huid en haar is een boete van 35.000 krijgt. Natuurgenezers worden door een leger van treiter-, annex desinformatiediensten belaagt, gesteund door presstitutes van Monsanto-promoter Volkskrant. Alles inzake stralingrisico’s, Gladio en chemtrails is taboe. De enige oplossing voor Internationaal terrorisme is helemaal onbespreekbaar: het stoppen met het nu decennia achtereen bombarderen, kleineren, vermoorden, verminken en bestelen van burgers in het Midden Oosten of elk ander land dat ofwel over delfstoffen beschikt die de elitecorporaties willen hebben ofwel een politiek leider die kritiek op de VS heeft. In Nederland refereerde, toen Je suis Charlie in de lucht hing, maar een persoon (zijn uitgeefster bij Radio 1) aan de cartoonist Gregorius Nekschot, die door de Nederlandse politie in 2008 uit zijn woning werd gesleurd en waarvan we sindsdien niets meer vernamen. Mensen worden gedood met wapens. Wapens zijn het product van een samenwerking tussen wapenfabrikanten en de regeringen die vergunningen voor hen afgeven, waaronder die van Rutte en presstitutes die slachtpartijen voor elitedoelen “missies” of “tereurbestrijding” blijven noemen. Bij elke aanslag laten zowel de kranten en de NOS, als de idioten die zich door de massamedia tot een demonstratie laten ophitsen, de wapenfabrikanten buiten schot. Die blijven taboe. Veel belangrijker is voor een goed gevoel bij jezelf met jezelf voor jezelf met een kartonnen bord rondlopen met Je suis Charlie erop in de illusie dat je iets bijdraagt aan een humanere wereld. En dit is exact waar alle politici, CEO’s en presstitutes op hoopten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten