Relative to our own, the Newspeak vocabulary was tiny, and new ways of reducing it were constantly being devised. Newspeak, indeed, differed from most all other languages in that its vocabulary grew smaller instead of larger every year. Each reduction was a gain, since the smaller the area of choice, the smaller the temptation to take thought. Ultimately it was hoped to make articulate speech issue from the larynx (strottenhoofd. svh) without involving the higher brain centers at all. This aim was frankly admitted in the Newspeak word duckspeak, meaning 'to quack like a duck.' Like various other words… duckspeak was ambivalent in meaning. Provided that the opinions which were quacked out were orthodox ones, it implied nothing but praise…
George Orwell. 1984.
Henk Hofland: Het vredestichtende Westen.
Geert Mak: De kracht van onze westerse samenleving is onze democratie, onze variatie in ideeën, onze tolerantie, onze openheid tegenover andere culturen.
Chris Kijne: We hebben de afgelopen dagen, en daarvoor trouwens ook, al veel gehoord over de manier waarop de media in Rusland bericht geven, en over het toch niet geringe propagandistische karakter van de berichtgeving.
Hubert Smeets: Het is typisch Russisch om altijd alles om te draaien.
Michel Krielaars: de meeste Russen weten uiteindelijk heel goed dat het Kremlin zich niet voor hun belangen interesseert
Gedachteloos dreunen de Nederlandse mainstream-opiniemakers hun 'duckspeak' op, voor een ieder die hen wat zilverlingen toewerpt. Hun gekwaak vult radio- en televisie-uitzendingen, de kranten en weekbladen, altijd zijn ze gewapend met de gangbare cliché's, nooit zal uit hun mond of tekstverwerker een onorthodoxe, laat staan een dissidente gedachte, te vernemen zijn. Wanneer NRC's chef boeken Krielaars beweert dat 'twintig miljoen' dissidente Russen 'de potentiële basis [vormen] voor een Moskouse Maidan,' dan verzwijgt hij dat zijn 'Maidan' een corrupte Oekraïense miljardair aan de macht heeft gebracht, met steun van neo-nazi stoottroepen die na hun 'overwinning' de Oekraïense nazi-collaborateurs eerden die tijdens de Tweede Wereldoorlog met de SS meevochten, en achter het front etnische minderheden vervolgden (such as Jews, Tatars, Roma peoples and Poles). Bovendien bleek tijdens de oorlog 'a large number of Ukrainians' bereid te zijn 'to cooperate with the Nazis,' terwijl ondertussen de 'prevailing sentiment of antisemitism,' de uitvoering van de holocaust vergemakkelijkte.
Ook op dit moment vechten de stoottroepen van de Oekraïense 'democratie' aan het Oostfront tegen de 'Russische separatisten.' Met stilzwijgende goedkeuring en financiële steun van de EU en de VS:
The Azov Battalion is a far right neo-Nazi all-volunteer infantry military unit forming part of military reserve of National Guard of Ukraine. The unit is based in Mariupol in the Azov Sea coastal region. It saw its first combat experience recapturing Mariupol from pro-Russian separatists forces in June 2014. Initially a volunteer militia, formed as the Azov Battalion on 5 May 2014 during the 2014 pro-Russian unrest in Ukraine, Azov has since been incorporated into and is armed by Ukraine's Ministry of Internal Affairs.
Michel Krielaars verzwijgt tevens de achtergrond van de huidige Oekraïense president van de Oekraïne, Petro Porosjenko, die dankzij 'Maidan,' (en de 5 miljard dollar Amerikaanse steun die 'Maidan' mogelijk maakte,) aan de macht werd geholpen:
Billionaire Poroshenko started his business by laundering the money of Soviet times’ administrators. He has never been an entrepreneur to start a business of his own. The story is invented. He made a head start thanks to the criminal connections of his father sentenced for large-scale theft in 1986. Having served the sentence, Poroshenko Sr. launched his own business making his son involved in the activities.
The business was dirty, it all started with the plundering of state property by armed gangs. The Poroshenko family had plans to expand the activities beyond Ukraine. Tatyana Mikoyan, a well-known Kiev-based lawyer, remembers what the family did in Transnistria,
'It was horrible back in the 1990s: illegal arms, prostitutes, drugs – all bringing profits to father and son.'
Poroshenko Sr. was awarded for his merits – in 2009 he received the Hero of Ukraine decoration bought for him by his son who was part of the inner circle of President Yushenko, Godfather to Petro Poroshenko’s children.
The President-elect is well known for misappropriating budget funds. He has the reputation of someone who knows how to make money out of thin air. Many times he has been accused of being involved in large scale corruption schemes, open lobbying, embezzlement of budget allocations, tax evasion, illegal operations to acquire shares and physically threatening political opponents and competitors. Certainly he is not just another swindler but a tycoon, an owner of huge and diversified business empire.
Forbes lists Petro Poroshenko as the 130th 'wealthiest person' in the world with 1, 6 billion dollars. In the past Poroshenko was a sponsor of Our Ukraine and Victor Yushchenko. His business empire also includes the 5th TV channel known for anti-Russian propaganda. Until recently his Roshen confectionary manufacturing group had earned hundreds of millions in US dollars making business in Russia. As of 2012, Roshen accounted for 3, 2% of Russian market (the 6th largest producer). He always used the money earned for anti-Russian projects.
The President-elect makes the return of Crimea to Ukraine and defending the country from 'outside intervention' his foreign policy priorities. It’s hard to find anything stated in concrete terms in his program. There is nothing definite there. Instead it is full of empty calls for making a 'free European state,' 'revive military might' etc. Many find his speeches repugnant, especially when Poroshenko starts telling stories about 'patriotism,' 'national unity' and 'protection of human rights.'
Petro Poroshenko is a political chameleon. This tycoon was very cynical as he went into politics. He did it for personal enrichment. He is full of ambitions and outright lust for power but lacks a professional team to work effectively or impress public. He is rather led by greed than ideas.
Top European Union officials met the Ukrainian leadership for talks on deepening trade links. Ukrainian President Petro Poroshenko met European Commission President Jean-Claude Juncker and European Council President Donald Tusk.
In het ideologische mens- en wereldbeeld van opiniemakers als Michel Krielaars, Hubert Smeets, Henk Hofland, Geert Mak etc. is bovenstaande informatie dermate relevant dat het beter verzwegen kan blijven. In hun verlangen naar een 'Moskouse Maidan' geldt dit eveneens voor de volgende feiten over de neoconservatieve Amerikaanse staatssecretaris van Buitenlandse Zaken, verantwoordelijk voor Europa en Eurazië, Victoria Nuland, over wie de Amerikaanse onderzoeksjournalist Robert Parry, die 'broke many of the Iran-Contra stories for The Associated Press and Newsweek,' maart 2015 het volgende opmerkte:
Confirmed to her present job in September 2013, Nuland soon undertook an extraordinary effort to promote 'regime change' in Ukraine. She personally urged on business leaders and political activists to challenge elected President Viktor Yanukovych. She reminded corporate executives that the United States had invested $5 billion in their “European aspirations,” and she literally passed out cookies to anti-government protesters in Kiev’s Maidan square.
Working with other key neocons, including National Endowment for Democracy President Carl Gershman and Sen. John McCain, Nuland made clear that the United States would back a 'regime change' against Yanukovych, which grew more likely as neo-Nazi and other right-wing militias poured into Kiev from western Ukraine.
In early February 2014, Nuland discussed U.S.-desired changes with U.S. Ambassador to Ukraine Geoffrey Pyatt (himself a veteran of a 'regime change' operation at the International Atomic Energy Agency, helping to install U.S. yes man Yukiya Amano as the director-general in 2009).
Nuland treated her proposed new line-up of Ukrainian officials as if she were trading baseball cards, casting aside some while valuing others. 'Yats is the guy,' she said of her favorite Arseniy Yatsenyuk.
Disparaging the less aggressive European Union, she uttered 'Fuck the EU' – and brainstormed how she would 'glue this thing' as Pyatt pondered how to 'mid-wife this thing.' Their unsecure phone call was intercepted and leaked.
Ukraine’s ‘Regime Change’
The coup against Yanukovych played out on Feb. 22, 2014, as the neo-Nazi militias and other violent extremists overran government buildings forcing the president and other officials to flee for their lives. Nuland’s State Department quickly declared the new regime 'legitimate' and Yatsenyuk took over as prime minister.
Azov-Brigade, die door het regime in Kiev is ingezet tegen Russische seperatisten. Kiev. Onder: Victoria 'Fuck the EU' Nuland, met Oekraiense neo-nazi's.
Dat Washington en Wall Street een 'Moskouse Maidan,' georchestreerd door CIA en sommige andere Amerikaanse 'inlichtingendiensten,' toejuichen, valt op te maken uit onder andere Kissinger's opmerking dat 'Breaking Russia has become an objective [for US officials].'
Ook deze Kissinger's waarschuwing is, voor zover ik kan nagaan, door de gecorrumpeerde Nederlandse mainstream-pers verzwegen, terwijl de consequenties voor het Europa van 'Geen Jorwert zonder Brussel' desastreus zullen zijn als het grootste land ter wereld met zijn duizenden nucleaire wapens uiteenvalt in elkaar bestrijdende regio's, en terroristische organisaties er vrij spel zullen krijgen. Door een gebrek aan verbeeldingskracht/kennis en intellectuele/morele integriteit zijn de spreekbuizen van de gevestigde orde niet in staat de realiteit te registreren, en blijven ze met hun manicheïsche 'duckspeak' propaganda maken voor nog meer massaal NAVO-geweld. Geert Mak mocht dan wel in 2012 voorafgaand aan de herverkiezing van de huidige president van de VS beweren dat 'het beter voor Nederland en de internationale gemeenschap [is] dat Obama de verkiezingen wint,' maar die voorspelling getuigde vooral van weinig kennis, want in werkelijkheid is president Obama een groot bewonderaar van het neoconservatieve gedachtegoed. Niet voor niets benoemde hij Victoria Nuland, de echtgenote van de neoconservatieve ideoloog Robert Kagan, tot staatssecretaris voor Europa en Eurazië. Op 24 februari 2012 berichtte de New York Times onder de kop 'Historian Who Influences Both Obama and Romney':
One thing Barack Obama and Mitt Romney seem to have in common these days is an appreciation for the neoconservative historian Robert Kagan.
Over Kagan's boek 'THE WORLD AMERICA MADE' schreef de, met een Pulitzer Prijs onderscheiden, recensente van de krant, Michiko Kakutani:
The Romney campaign has retained Mr. Kagan as a foreign-policy adviser, and according to news reports, President Obama has read and been influenced by a recent Kagan essay in The New Republic, which addresses 'the myth of American decline' and underscores the importance of the United States’ maintaining its 'global responsibilities.'
Mr. Kagan’s sometimes shaky reasoning is combined with a failure to grapple convincingly with crucial problems facing America today, the very problems that observers who worry about American decline have cited as clear and present dangers, including political gridlock at home, falling education scores, lowered social mobility and most important, a ballooning deficit. […]
Mr. Kagan hops and skips around such issues, placing way more emphasis on the military aspects of power as a measure of a country’s health and global sway. For instance, of the burgeoning financial clout of China — which already holds more than $1 trillion in United States debt — Mr. Kagan asserts that it has implications for American power in the future 'only insofar as the Chinese translate enough of their growing economic strength into military strength.' […]
This volume is peppered with vague lines like 'many believe that wars among the great powers are no longer possible,' or 'it is a common perception today that the international free market system is simply a natural stage in the evolution of the global economy.'
Wie is deze Amerikaanse pro-Israel ideoloog precies? Welnu, Robert Kagan
was a co-founder of the Project for the New American Century. More recently, his book The World America Made has been publicly endorsed by US President Barack Obama, and its theme was referenced in his 2012 State of the Union Address…
Kagan, wiens 'shaky reasoning is combined with a failure to grapple convincingly with crucial problems facing America' en één van de belangrijkste pleitbezorgers van de illegale en rampzalig inval in Irak was, wordt desalniettemin zo door president Obama bewonderd dat hij voor diens boek 'THE WORLD AMERICA MADE' zelfs 'publiekelijk' reclame maakte en aan Kagan's thema, de grootsheid van de VS, refereerde in zijn 'State of the Union' in 2012. De daad bij het woord voegende maakte hij de echtgenote van de ideoloog, Victoria Nuland, staatssecretaris van Buitenlandse Zaken. Gezien het milieu waaruit zij voortkomt, zal het dan ook niemand kunnen verbazen dat Victoria Kagan-Nuland tijdens haar betrokkenheid bij het creëren van chaos in de Oekraïne internationaal naam maakte vanwege haar opmerking 'Fuck the European Union,' om zodoende haar gewelddadig Amerikaans expansionisme door te drukken. Veelzeggend in dit verband is dat, volgens de New York Times-recensente Michiko Kakutani, 'considered a leading literary critic in the United States,' de schrijfstijl van haar echtgenoot, Robert Kagan, wordt gekenmerkt door een 'condescending tone, along with sometimes less than coherent reasoning,' die 'make readers ponder the curious development that it happens to be this historian who’s recently found public favor in both the Obama and Romney camps.'
Deze minachtende toon blijkt tevens uit Kagan's in 2003 verschenen boek Of Paradise And Power. America And Europe In The New World Order, dat eindigt met de volgende conclusie:
The Bush administration viewed NATO's historic decision to aid the United States under Article 5 less as a boon than as a booby trap. An opportunity to draw Europe into common battle out in the Hobbesian world, even in a minor role, was thereby unnecessarily squandered.
But Americans are powerful enough that they need not fear Europeans, even when bearing gifts. Rather than viewing the United States as a Gulliver tied down by Lilliputian threads, American leader should realize that they are hardly constrained at all, that Europe is not really capable of constraining the United States.
In het begin van dit boek beschrijft Kagan met minachting over de Europese scepsis ten aanzien van de illegale inval in Irak:
On the all-important question of power – the efficacy of power, the morality of power, the desirability of power – American and European perspectives are diverging. Europe is turning away from power, or to put it a little differently, it is moving beyond power into a self-contained world of laws and rules and transnational negotiation and cooperation. It is entering a post-historical paradise of peace and relative prosperity, the realization of Immanuel Kant’s ‘perpetual peace.’ Meanwhile, the United States remains mired in history, exercising power in an anarchic Hobbesian world where international laws and rules are unreliable, and where true security and the defense and promotion of a liberal order still depend on the possession and use of military might. That is why on major strategic international questions today, Americans are from Mars and Europeans are from Venus: They agree on little and understand one another less and less,
aldus Obama's neoconservatieve ideoloog, wiens visie zijn politiek wezenlijk heeft beïnvloed en zelfs in hoge mate nog steeds bepaalt. Vandaar ook de opmerking van zijn staatssecretaris Nuland: 'Fuck the European Union.' De veronderstelling van de Nederlandse mainstream-pers dat een 'zwarte' Democratische president niet door dezelfde machtspolitiek wordt gedreven als een witte Republikeinse president is onnozel dan wel doortrapt, en bovendien ook nog eens racistisch. De radicale Robert Kagan had gelijk toen hij na de aanslagen van 11 september 2001, ten tijde van het presidentschap van Bush-junior, constateerde dat
this state of affairs is not transitory — the product of one American election or one catastrophic event. The reasons for the transatlantic divide are deep, long in development, and likely to endure. When it comes to setting national priorities, determining threats, defining challenges, and fashioning and implementing foreign and defense policies, the United States and Europe have parted ways.
Twee verwoestende Europese wereldoorlogen in de twintigste eeuw leerden de elites van het Avondland dat modern massaal geweld zich uiteindelijk tegen henzelf en hun belangen keert. Dit besef is nog steeds niet doorgedrongen tot de economische en financiële elite van de VS. Alleen een nieuwe catastrofale oorlog kan hen dit duidelijk maken, maar dan is het te laat, omdat de gruwelijke consequenties door de hele wereldbevolking zullen worden gedragen. Dit is de belangrijkste reden waarom de Europese leden van de NAVO ogenblikkelijk uit het bondgenootschap zouden moeten stappen, en het conflict met de Russische Federatie direct zouden moeten deëscaleren. Een Derde Wereldoorlog kent geen overwinnaars, of, zoals de uitspraak luidt die aan Einstein wordt toegeschreven, 'I do not know with what weapons World War III will be fought, but World War IV will be fought with sticks and stones.' De hetze tegen Rusland die iemand als de Koude Oorlogsprofeet Henk Hofland in De Groene Amsterdammer voert, is dan ook misdadig. Het is niets anders dan paniekzaaierij wanneer de hoogbejaarde columnist in zijn weekblad van 11 februari 2015 beweert dat
President Poetin geen compromis [wil], zoals de praktijk van deze oorlog aantoont, en het dus noodzaak [is] voor het Westen om grenzen aan de Russische expansie te stellen. We naderen het stadium waarin van Poetin alles te verwachten valt. Eerst werd de Krim geannexeerd, nu is er deze burgeroorlog in Oekraïne
en
het niet meer dan redelijk [is] je af te vragen wat daarna op de agenda van Moskou staat.
Bij gebrek aan eigen 'normen en waarden' is het even ridicuul wanneer Michel Krielaars stelt dat het 'Westen met zijn ethische normen en waarden wezenlijk' zou kunnen 'bijdragen' aan het civiliseren van 'Rusland.' Ook zijn NRC-collega Hubert Smeets, die langs zijn neus weg de totale Russische bevolking (inclusief, ironisch genoeg, zijn eigen Russische echtgenote) stigmatiseerde door te verklaren dat '[h]et typisch Russisch [is], om altijd alles om te draaien,' heeft weinig van de geschiedenis geleerd gezien het feit dat hij weigert te beseffen dat stigmatiseren op den duur altijd in bloedbaden eindigen. Zijn westerse superioriteitsgevoel weerhoudt hem er tevens van door de eigen uiterlijke schijn heen te prikken. Om de waan van de dag te kunnen relativeren had Smeets als redacteur-buitenland er beter aan gedaan het werk van één van de grootste Europese historici aller tijden intensief te bestuderen, want dan had hij geweten wat Edward Gibbon bedoelde toen die twee eeuwen geleden in The Decline and Fall of the Roman Empire erop wees:
Augustus was sensible that mankind is governed by names; nor was he deceived in his expectation, that the Senate and people would submit to slavery, provided they were respectfully assured that they still enjoyed their ancient freedom.
Het fundamentele probleem is dat de massamedia, zeker in het tamelijk botte en betweterige Nederland, geen gevoel voor nuance bezitten en bijna alles beoordelen in simplistische termen van goed versus kwaad. De reden is dat de mainstream-pers uit commerciële overwegingen een zo groot mogelijk publiek moet behagen en de ‘mens zich een wereld [wenst] waarin het goed en het kwaad duidelijk van elkaar te onderscheiden zijn, want in hem huist het ingeschapen en ontembare verlangen te oordelen alvorens te begrijpen,’ zoals Milan Kundera schreef. Het gevolg is dat de opiniemakers geen belangstelling hebben voor zowel de gelaagdheid als de betrekkelijkheid van culturen, inclusief haar eigen westerse consumptiecultuur. Op die wijze kan een Hubert Smeets onweersproken beweren dat 'Het typisch Russisch [is], om altijd alles om te draaien,' terwijl een Henk Hofland kan spreken van 'Russische expansie,' en 'het vredestichtende Westen,' zonder dat ook maar iemands met de wenkbrauwen fronst. In werkelijkheid zijn het juist Hofland et.al, die druk doende zijn 'alles om te draaien,' aangezien de NAVO, sinds de ineenstorting van de Sovjet-Unie en de ontbinding van het Warschau-Pact, in ledenaantal bijna is verdubbeld en steeds verder oostwaarts oprukt, waardoor Rusland op dit moment geheel met militaire bases is omsingeld.
Wat mij als financieel onafhankelijke journalist telkens weer opvalt is het intellectuele isolement waarbinnen de overgrote meerderheid van mijn collega's opereert. Ze lezen nauwelijks tot geen boeken over hun eigen vak of over de onderwerpen, waarover ze een mening ventileren, ze hebben nauwelijks tot geen contacten met de intelligentsia in het buitenland, ze praten elkaar allemaal na, en zien er nauwlettend op toe dat er geen dissidente stemmen in de massamedia aan bod komen. Bovendien haten ze allen internet omdat dit medium hun vroegere monopolie op de berichtgeving, en daarmee het beschrijven van de realiteit, hebben verbroken. Op 27 augustus 2014 stelde de journalist Micha Kat aan Hubert Smeets de vraag waarom hij als 'verantwoordelijke redacteur' voor de Rusland-berichtgeving in zijn krant geen wederhoor pleegde, maar alleen de pro-westerse propaganda bleef herhalen, terwijl op internet tevens kritische informatie beschikbaar is en daar ook de Russische visie wordt belicht, antwoordde Smeets zonder te hoeven nadenken op hoge toon:
Wat mij als financieel onafhankelijke journalist telkens weer opvalt is het intellectuele isolement waarbinnen de overgrote meerderheid van mijn collega's opereert. Ze lezen nauwelijks tot geen boeken over hun eigen vak of over de onderwerpen, waarover ze een mening ventileren, ze hebben nauwelijks tot geen contacten met de intelligentsia in het buitenland, ze praten elkaar allemaal na, en zien er nauwlettend op toe dat er geen dissidente stemmen in de massamedia aan bod komen. Bovendien haten ze allen internet omdat dit medium hun vroegere monopolie op de berichtgeving, en daarmee het beschrijven van de realiteit, hebben verbroken. Op 27 augustus 2014 stelde de journalist Micha Kat aan Hubert Smeets de vraag waarom hij als 'verantwoordelijke redacteur' voor de Rusland-berichtgeving in zijn krant geen wederhoor pleegde, maar alleen de pro-westerse propaganda bleef herhalen, terwijl op internet tevens kritische informatie beschikbaar is en daar ook de Russische visie wordt belicht, antwoordde Smeets zonder te hoeven nadenken op hoge toon:
Omdat een groot deel wat op internet verschijnt gewoon gelul is, geen enkele fundamentele basis heeft in de feiten. Zo simpel kan ik het zeggen.
Op zijn beurt schreef de 'beste journalist van de twintigste eeuw' H.J.A. Hofland, met nauwelijks ingehouden walging dat
‘nieuwe media’ met de mening van de bloggers voor een groot deel van de publieke opinie toonaangevend [zijn] geworden. Dit is de gedigitaliseerde stem des volks.
Volgens de grijze eminentie van de polderpers heeft
internet het machtsgevoel van de ontevredenen vergroot. Nu kunnen ze de wereld in hun wrok laten delen. Deze bloggers zijn de permanent wrokkenden in digitale gedaante…
Het gevolg is dat, zo liet Hofland, na de onthullingen van WikiLeaks, zijn NRC-publiek weten:
[b]estuurders zich in het nauw [voelen] gedreven, aan de ene kant doordat het onvermijdelijke internet ook een middel tot voorbarige openbaarheid kan zijn, aan de andere kant doordat ze daarmee worden uitgeleverd aan het onmiddellijke oordeel van de dan plotseling goedgelovige massa. De verborgen zwakte van internet is dat het oorzaak kan zijn van een laaiende volkswoede.
De kwalificatie 'voorbarige openbaarheid' met betrekking tot onthullingen over de politieke corruptie van Washington en Wall Street, is kenmerkend voor de regenteske houding van de 'vrije pers,' die decennialang vanwege haar eigen gecorrumpeerde houding van alles en nog wat verzweeg. Geschrokken rennen ze nu achter de feiten aan, zien hun oplages almaar dalen en weigeren, uit angst voor nog meer statusverlies, in discussie aan te gaan met kritische vakgenoten als ik. Voor hen geldt namelijk 'Each reduction was a gain, since the smaller the area of choice, the smaller the temptation to take thought.' Al tien jaar geef ik via mijn weblog kritische informatie door uit boeken en goed geïnformeerde websites de inzichten over te nemen van vooral Angelsaksische intellectuelen. Maar die confrontatie durft de provinciaalse polderpers niet aan. En zo blijven mijn mainstream-collega's rondhangen in hun zelf gecreëerde doodlopende straat, die alleen nog als 'echo chamber' fungeert, 'in which information, ideas, or beliefs are amplified or reinforced by transmission and repetition inside an "enclosed" system, where different or competing views are censored, disallowed or otherwise underrepresented.'
http://weblogs.nrc.nl/hofland/2010/12/01/de-risico’s-van-de-openbaarheid/
Meer over hen en Rusland de volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten