Wat is er toch mis met de elite? Geert Mak pleit in deze uitgebreide versie van zijn dankwoord bij de uitreiking van de Gouden Ganzenveer voor een herbezinning, ook binnen de elite zelf,
zo valt te lezen op Mak's eigen website. Volgens het orakel van Bartlehiem
zo valt te lezen op Mak's eigen website. Volgens het orakel van Bartlehiem
[erkent] een goede elite dat ze een elite is, en dat ‘noblesse oblige’, in de breedste zin van het woord,
en daarom eindigde Mak in zijn dankwoord op 16 april 2015 met de gevleugelde woorden:
Kwaliteit, empathie en courage, ja, dat hebben wij, als elite, in deze tijd nodig. Maar de grootste van deze drie is courage.
De vraag is nu: hoe staat het 'in deze tijd' met Mak's eigen 'kwaliteit, empathie en courage'? Niet best, zoals ik met voorbeelden al enige tijd probeer aan te tonen. Kenmerkend aan Mak's werk is juist het gebrek aan zowel 'kwaliteit' als 'empathie' en bovenal 'courage.' In de voorgaande aflevering citeerde uit de Engelse vertaling van zijn boek Reizen zonder John. Op zoek naar Amerika (2012), dat onthullend genoeg als titel draagt In America. Travels with JOHN STEINBECK (2014), want in de Angelsaksische wereld denkt men 'who the hell is Geert Mak?' In een kikkerlandje van 16 miljoen inwoners zonder een kritische intelligentsia is men al snel geneigd om een praatjesmaker aan te zien voor een grootheid, maar in de omvangrijke Angelsaksische wereld met honderden miljoenen inwoners blijft Mak een vooralsnog onbenullige anonymus. Om zo snel mogelijk roem te verwerven past mijn oude vriend dezelfde truc toe die elke poseur noodzakelijkerwijs moet gebruiken: hij probeert het grote publiek zo veel mogelijk te behagen, en dat doet Mak door uitspraken als deze:
The hope cherished by many in 1991, that Russia would gradually develop into a relatively normal European partner, has been comprehensively dashed by its annexation of Crimea and the pseudo-invasion of eastern Ukraine.
Het sleutelwoord is hier 'normal,' een kwalitatief begrip dat enige toelichting behoeft zodra Geert Mak het gebruikt. 'Normaal' betekent bij hem gehoorzamend aan het Atlantisch Verbond, dat wil zeggen: ondergeschikt zijn aan de macht van Washington en Wall Street. 'Normaal' betekent de VS militair, politiek en financieel steunen nadat het met massaal geweld in strijd met het internationaal recht het soevereine Irak binnenviel en op die manier een begin maakte van de onvoorstelbare chaos waarin het Midden-Oosten nu is weggezakt. 'Normaal' is het om in 2012 te beweren dat de VS 'decennialang als ordebewaker en politieagent [fungeerde].' 'Normaal' is te beweren dat de 'soft power' van de VS nog 'altijd sterk aanwezig is,' waardoor het imperium 'de agenda van de wereldpolitiek' kan bepalen. 'Normaal' betekent de bijna verdubbeling van het aantal NAVO-leden nadat de Russische Federatie het Warschau Pact had ontbonden. 'Normaal' is het dat de Amerikaanse militaire uitgaven zijn verdubbeld sinds de Sovjet Unie uiteen begon te vallen.
http://www.data360.org/dsg.aspx?Data_Set_Group_Id=539
http://www.data360.org/dsg.aspx?Data_Set_Group_Id=539
'Normaal' betekent in de ogen van Mak dat de Russische Federatie vandaag de dag omsingeld wordt door NAVO-bases, en dat het offensieve bondgenootschap steeds verder oostwaarts oprukt. Het is 'normaal' voor Mak om als opgewonden en gebrekkig geïnformeerde journalist uit een kikkerlandje de waarschuwingen van geopolitieke experts te negeren en net te doen alsof bijvoorbeeld de Amerikaanse oud-minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger niet heeft opgemerkt dat
Europe and America did not understand the impact of these events, starting with the negotiations about Ukraine’s economic relations with the European Union and culminating in the demonstrations in Kiev. All these, and their impact, should have been the subject of a dialogue with Russia.'
Voor bestseller-auteur Geert Mak is het even 'normaal' om te blijven verzwijgen dat de oud 'National Security Adviser' Kissinger tevens heeft verklaard dat
Breaking Russia has become an objective [for US officials] the long-range purpose should be to integrate it,' en dat 'If we treat Russia seriously as a great power, we need at an early stage to determine whether their concerns can be reconciled with our necessities.
Het is 'normaal' dat Mak en de Makkianen aansturen op een gewapend conflict met een nucleaire grootmacht nu 'meneer Poetin' het Europa van 'Geen Jorwert zonder Brussel' vandaag de dag 'dwingt om meer aan defensie uit te geven' en men '[d]us defensie niet helemáál' kan 'afbreken.' Kortom, het is absoluut niet 'normaal' dat Rusland de bewoners van de Krim via een referendum liet beslissen dat ze aansluiting bij de Russische Federatie wilden, maar wel 'normaal' dat de VS het internationaal recht fundamenteel schond door Irak te bezetten ten koste van meer dan een miljoen dode en ontelbare gewonde burgers, daarmee de basis creërend voor de opkomst van ISIS, de terroristische organisatie waarvan de militaire leiders volgens welingelichte bronnen door Saoedi-Arabië, Qatar en de CIA worden gefinancierd.
http://stanvanhoucke.blogspot.nl/search?q=isis+saudi
http://stanvanhoucke.blogspot.nl/search?q=isis+saudi
Slachtoffers van een van de ontelbare Amerikaanse napalm-aanvallen op Vietnam.
De werkelijkheid speelt in het manicheïsch wereldbeeld van Mak en de rest van de mainstream-journalistiek in de polder geen doorslaggevende rol, zeker niet nu
a profound and fierce conflict has arisen between Putin's nationalist-authoritarian system and the more or less democratic West,
aldus de wedergeboren christen Geert Mak, die volgens eigen zeggen 'in een genadige God' gelooft, want
[d]at is heel belangrijk: een milde, liefdevolle God. En dat je die genade overbrengt op je medemensen, dat je deel uitmaakt van een gemeenschap die de hele wereld omvat, dat er lijnen lopen tussen andere mensen en jou en tussen jou en God. Dat geeft soms troost, soms ordening, soms een gevoel van verantwoording. Het geeft lijn aan je handel en wandel. Als je vraagt wat mijn godsbeeld is: een vriendelijke, vaderlijke God, een milde man, die mensen doorziet in hun zwakheid.
Ik vrees dat we ervan uit moeten gaan dat er sprake is van zo'n 'zwakheid,' wanneer Mak spreekt van 'the more or less democratic West.' Dit is weer zo'n typisch Makkiaanse paradox die de realiteit moet verhullen. Een samenleving is democratisch of niet, 'min of meer democratisch' is net als een 'beetje zwanger,' een absurditeit en even grote nonsens als Mak's bewering over de Amerikaanse 'security umbrella over the European continent,' waarbij de bestsellerauteur in al zijn gekte er blind van uitgaat dat de vernieuwing van het Amerikaanse kernwapen-arsenaal, waarbij nucleaire wapens met een 'Sprengkraft von 80 Hiroshima-Bomben' in Duitsland worden geplaatst, de 'veiligheid' van Europa zal bevorderen. Ook al 'übt [Rusland] scharfe Kritik' hierop.
Als een ijdele onverzadigbare dwaas blijft Mak doorgaan met stemming kweken tegen de nucleaire buur Rusland. Hoe meer hij de grootmacht demoniseert des te gunstiger het Westen daartegen afsteekt. En dus schrijft hij in zijn In America. Travels with JOHN STEINBECK
Russia is on the move again. After the collapse of the Soviet Empire it wants to start history once more, and how! Old myths about Russian greatness and the Russian soul are being dusted off. Borders are being redrawn, spheres of influence determined by force — it's as if we're back in the nineteenth century, complete with rigid and short-sighted tsarism. Russians have a sense that the Western world, including Western values and Western ways of thinking, are no longer paramount.
Mak's woorden impliceren dat 'Rusland' geen 'geschiedenis' meer mag maken. Het dient gemarginaliseerd te blijven, en zich neer te leggen bij de door hem zo geprezen 'Amerikaanse hegemony,' die 'een begin van orde' bracht 'in de mondiale politiek en economie.' Dat het Westen al meer dan 5 eeuwen overal op aarde met geweld bezig is met het 'opnieuw trekken' van 'grenzen' en het forceren van 'spheres of influence' is, in Mak's ogen, vanzelfsprekend, want de 'oude mythen' van 'onze' bewonderenswaardige 'grootsheid' moeten levend gehouden worden. Wat dat betreft is Mak even 'star en kortzichtig' als de Amerikaanse
arch-neocon Robert Kagan, a co-founder of the Project for the New American Century and an early advocate of the Iraq War, and his wife, Assistant Secretary of State for European Affairs Victoria Nuland, who engineered last year’s coup in Ukraine that started a nasty civil war and created a confrontation between nuclear-armed United States and Russia,
die als neoconservatieve zionist en echtgenoot van Victoria 'Fuck the EU' Nuland, die in de regering Obama als staatssecretaris van Buitenlandse Zaken is voor Europa en Eurazië aanzienlijke invloed uitoefent op de hedendaagse Amerikaanse buitenlandse politiek. Algemeen bekend is dat
according to news reports, President Obama has read and been influenced by a recent Kagan essay in The New Republic, which addresses 'the myth of American decline' and underscores the importance of the United States’ maintaining its 'global responsibilities.'
Mr. Kagan’s sometimes shaky reasoning is combined with a failure to grapple convincingly with crucial problems facing America today, the very problems that observers who worry about American decline have cited as clear and present dangers, including political gridlock at home, falling education scores, lowered social mobility and most important, a ballooning deficit. […]
Mr. Kagan hops and skips around such issues, placing way more emphasis on the military aspects of power as a measure of a country’s health and global sway. For instance, of the burgeoning financial clout of China — which already holds more than $1 trillion in United States debt — Mr. Kagan asserts that it has implications for American power in the future 'only insofar as the Chinese translate enough of their growing economic strength into military strength.' […]
This volume is peppered with vague lines like 'many believe that wars among the great powers are no longer possible,' or 'it is a common perception today that the international free market system is simply a natural stage in the evolution of the global economy.'
Robert Kagan was als 'co-founder of the Project for the New American Century,' één van de belangrijkste pleitbezorgers van de illegale inval in Irak. 'More recently, his book The World America Made has been publicly endorsed by US President Barack Obama, and its theme was referenced in his 2012 State of the Union Address…'
Binnen dit raamwerk wordt duidelijker wat Geert Mak bedoelde toen hij voorafgaand aan de herverkiezing van Obama in 2012 op de Nederlandse radio stelde dat 'het beter [is] voor Nederland en de internationale gemeenschap dat Obama de verkiezingen wint.' Kagan's in 2003 verschenen boek Of Paradise and Power begint als volgt:
Dit door de mainstream zo geprezen boek, verschenen op het moment dat de VS aan zijn desastreuze inval in Irak begon, 'was a bestseller in multiple countries. It was a New York Times bestseller for ten weeks. It was also a bestseller in the United Kingdom, France, Germany, Spain, Italy, the Netherlands, and Canada. It has been translated into more than 25 languages,' en kwam onder de titel Balans Van De Macht. De kloof tussen Amerika en Europa in mei 2003 in Nederlandse vertaling op de markt. Hoe zelfs Nederlandse academici een diep geloof hechtten aan heerschappij van de 'enige supermacht' op aarde blijkt ondermeer uit de recensie die Ronald Havenaar, als historicus verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, in de NRC schreef:
Kagan geeft in Balans van de macht een treffende analyse van de transatlantische kloof, maar stoot nog niet diep genoeg door. De situatie van dit moment is ernstiger dan hij beschrijft. Sinds 11 september groeit in Europa het gevoel dat het almachtige Amerika is losgeslagen en een vijand zoekt om zijn gram te halen. De Verenigde Staten worden niet alleen als groot en sterk gezien, maar ook als agressief en gevaarlijk. In Amerika heerst de angst voor terreuraanslagen, in Europa de vrees voor grootschalig Amerikaans geweld. Een dwaallicht als Chirac maakt van die stemming gebruik om zijn geliefde rol van anti-Amerikaanse prima donna te spelen.
'Chirac' als 'dwaallicht' omdat de Franse president vanwege economische belangen in Irak tegen een gewelddadige invasie in Irak was, vooral ook omdat 'Everyone knows: the Iraq war is largely about oil,' zoals naderhand de oud 'Chairman of the Federal Reserve,' Alan Greenspan, in zijn memoires The Age of Turbulence: Adventures in a New World (2007) toegaf, een feit dat in 2011 nog eens werd bekrachtigd door de Amerikaanse oud-ambassadeur bij de Verenigde Naties, de jurist John Bolton, toen deze neoconservatief een aanval op Iran rechtvaardigde met de opmerking dat
Iran er nauwelijks een geheim van maakt dat het naar de hegemonie streeft in de regio van de Perzische Golf, het cruciale olie en gas producerende gebied waarover wij zovele oorlogen hebben gevoerd om onze economie te beschermen tegen de nadelige impact van het verlies van deze voorraden of wanneer we er alleen maar over kunnen beschikken tegen zeer hoge prijzen.
Natuurlijk wisten de Nederlandse opiniemakers opnieuw van niets, die dachten echt dat het om massavernietigingswapens ging en naderhand dat de VS de 'democratie,' die het elders om zeep had geholpen, in Irak op poten wilde zetten. De aan stupiditeit grenzende naïviteit van academici als Ronald Havenaar is in de polder wijd verspreid, en desondanks, beter nog, juist daarom lopen hier zoveel zelfgenoegzame betweters rond die elkaar voortdurend de bal toespelen en via coöptatie ervoor zorgen dat enig gezond verstand niet tot deze kongsi kan doordringen. Vandaar ook het gemak waarmee Mak zijn onwetendheid en onnozelheid kan verspreiden. Wie van de zelfbevlekkers durft hem tegen te spreken? Zodra één van hen zijn of haar mond opendoet, stort de toch al geringe geloofwaardigheid van Hoflands 'politiek-literaire elite' helemaal ineen.
Ik kan niet anders concluderen dan dat Geert Mak 100 procent gelijk heeft wanneer hij stelt dat in Nederland 'Kwaliteit, empathie en courage, ja, dat hebben wij, als elite, in deze tijd nodig. Maar de grootste van deze drie is courage.' Ik zou hem willen oproepen: beste Geert, geef het goede voorbeeld, begin eens, probeer in eerste instantie de erbarmelijk lage 'kwaliteit' van jouw mens- en wereldbeeld eens op te krikken door je te verdiepen in de zaken waarover jij meent een mening te moeten verspreiden. Ik denk overigens dat je nooit aan de noodzakelijke 'empathie' zult toekomen, omdat je te eurocentrisch gericht bent om dit in de praktijk te brengen. Die stoornis wordt nog eens versterkt door je pathologische hang naar erkenning. Je hele leven lang heb je jezelf gezien door de ogen van anderen, met als gevolg dat je al die tijd de ander hebt willen behagen om maar geaccepteerd te worden. Die houding lijdt niet tot inzicht maar tot verwarring, en juist dit laatste is in de huidige overgangstijd bij een opiniemaker van de massa levensgevaarlijk. Jij maakt jouw publiek nog gekker dan het al is. Jij voedt de ressentimenten die binnenkort slachtoffers gaan veroorzaken. Geert, jij wuifde gistermiddag naar me vanaf het terras van café 't Loosje op de Amsterdamse Nieuwmarkt, maar dat blijft onvoldoende en zinloos. Ga liever publiekelijk in op mijn argumenten. Dan toon je niet alleen respect voor de feiten die anderen aangedragen, maar ook voor jouw mainstream-publiek dat door jou op het verkeerde been wordt gezet. Vergeet niet, voor een auteur vormt de taal een moreel criterium, hij heeft niets anders. Hij weet dat 'Taal de moeder [is] van de gedachte, niet haar dienstmeid,' zoals één van mijn helden schreef, te weten de Oostenrijkse satiricus Karl Kraus. Om jouw vraag te herhalen: 'Wat is er toch mis met de elite' in Nederland?
Slachtoffers van Amerikaanse oorlogsmisdaden. During the Vietnam War, between 1962 and 1971, the United States military sprayed nearly 20,000,000 U.S. gallons (75,700,000 L) of chemical herbicides and defoliants in Vietnam, eastern Laos, and parts of Cambodia as part of the aerial defoliation program known as Operation Ranch Hand, reaching its peak from 1967 to 1969. Like the British did in Malaya, the goal was to defoliate rural/forested land, depriving guerrillas of food and cover and clearing sensitive areas such as around base perimeters. The program was also a part of a general policy of forced draft urbanization, which aimed to destroy the ability of peasants to support themselves in the countryside, forcing them to flee to the U.S. dominated cities, depriving the guerrillas of their rural support base.
https://en.wikipedia.org/wiki/Agent_Orange
Slachtoffers van Amerikaanse oorlogsmisdaden. During the Vietnam War, between 1962 and 1971, the United States military sprayed nearly 20,000,000 U.S. gallons (75,700,000 L) of chemical herbicides and defoliants in Vietnam, eastern Laos, and parts of Cambodia as part of the aerial defoliation program known as Operation Ranch Hand, reaching its peak from 1967 to 1969. Like the British did in Malaya, the goal was to defoliate rural/forested land, depriving guerrillas of food and cover and clearing sensitive areas such as around base perimeters. The program was also a part of a general policy of forced draft urbanization, which aimed to destroy the ability of peasants to support themselves in the countryside, forcing them to flee to the U.S. dominated cities, depriving the guerrillas of their rural support base.
Geert Mak: 'Russians have a sense that the Western world, including Western values and Western ways of thinking, are no longer paramount.'
‘The dangers posed by Israel are far too great for the international community to continue to ignore!’
An EU poll named Israel as the country that possess the biggest threat to world peace. With an arsenal of undeclared nuclear weapons, a reputation for assassinating political enemies and rising tension with Iran, how dangerous is Israel?
Copyright © Alltime Conspiracies, Alltime Conspiracies, 2015
Oliver Stone: Forget ISIS, America Is the Real Threat to the World
Share
Jake Anderson
September 21, 2015
September 21, 2015
(ANTIMEDIA) Many people thought Oliver Stone’s days of rankling the establishment were over. Many people were wrong. His 2012 book and TV series, The Untold History of the United States, suggests the iconic filmmaker is renewing efforts to challenge the mainstream narrative regarding American exceptionalism, economic imperialism, and our government’s “nefarious involvement” in the Middle East.
To complete the 10-part documentary series and 750 page book, Stone collaborated with World War 2 scholar Peter Kuznick. The controversial filmmaker says that in assessing American history since the 1930s, it’s our involvement in the Middle East that really grabbed his attention.
“We’ve destabilized the entire region, created chaos. And then we blame ISIS for the chaos we have created,” Stone said.
According to Stone, the U.S. government’s destabilizing role actually goes back much further than ISIS. His new series pinpoints moments of American intrusion in the region as far back as the 1930s and follows it all the way to the CIA-backed Iranian coup in 1953, support for Afghanistan-based, anti-Soviet Union militants in the 1980s, George H.W. Bush’s Iraq invasion of 1990, and present-day efforts in Iran, Syria, and other countries.
Stone etched his way into the hearts and minds of the American public in the mid-to-late 1980s with two films depicting powerful experiences from the Vietnam War. Platoon and Born on the 4th of July represent Stone’s confusion over his own service in the war, for which he earned a Bronze Star and a Purple Heart.
Stone’s JFK famously questioned the mainstream narrative of the assassination of President John F. Kennedy, endearing the filmmaker to conspiracy theory circles for decades with a fictional account of a lawyer bringing the U.S. government to trial for its role in the assassination.
In recent years, Oliver Stone has received less acclaim for films like World Trade Center, which failed to question the mainstream narrative of 9/11, and W., which gave relatively gentle treatment to George W. Bush’s presidency.
Stone’s 2012 series, The Untold History of the United States, is a return to the intellectual form of one of his earliest successes, Salvador, which was strongly critical of the U.S.-supported right wing military of the Salvadoran Civil War. The last episode in the series is called Bush & Obama: Age of Terror. It covers the following subjects:
- The Project For A New American Century, a neoconservative think tank that called for a Pearl Harbor-type event to catalyze military action in the Middle East
- The tyranny of neoconservatives who pushed us to war with Iraq using faulty intelligence
- The rushing through of the Patriot Act, which stripped Americans of a wide variety of civil liberties while bestowing legal precedent to the new surveillance state
- The national brainwashing and fear-mongering of the War on Terror
- Invading Afghanistan to defeat some of the same terrorists the U.S. armed and trained two decades earlier
- Unconstitutional torture and interrogation tactics at Guantanamo Bay
- The mainstream media’s facilitation of war through propaganda and corporate collusion
- Obama selling out to J.P. Morgan Chase, Goldman Sachs, Citigroup, General Electric, and Big Pharma
- The $700 billion financial bailout paid for by workers, pensioners, homeowners, small businessmen, and students with loans
- The rise of CEO compensation amid the collapse of the middle class
- Obama’s failure to deliver hope, change, or transparency, his prosecution of government whistleblowers, his fortification of Bush’s national security state (though he repudiated the unilateralism of Bush, he doubled down on troops and, according to Stone, “lacked the courage of a John F. Kennedy”)
- Obama’s targeted drone strikes on Afghanistan, Iraq, Pakistan, Yemen, Libya, and Somalia (includes a breathtaking clip of his remark to troops: “Unlike the old empires, we don’t make these sacrifices for territory or for resources….We do it because it’s right.”
Stone says his documentary series is an alternative approach to American history, one he hopes will fight the“educational crime” of exposing today’s schoolchildren to the propaganda of standard textbooks and television programs.
On this note, Stone doesn’t mince words:
“American exceptionalism has to be driven out of our curriculums. We’re not under threat. We are the threat.”
This article (Oliver Stone: Forget ISIS, America Is the Real Threat to the World) is free and open source. You have permission to republish this article under a Creative Commons license with attribution to Jake Anderson and theAntiMedia.org. Anti-Media Radio airs weeknights at 11pm Eastern/8pm Pacific. If you spot a typo, email edits@theantimedia.org.
[erkent] een goede elite dat ze een elite is, en dat ‘noblesse oblige’, in de breedste zin van het woord,
2 opmerkingen:
Kortom. Mak is een geschifte eikel die normaliter zelfs in de Efteling niet zou kunnen overleven. Echter, hij past te goed in het straatje van de heersende elite en wordt als dusdanig kunstmatig in leven gehouden.
Groeten, Ben
Vreemd dat Oliver Stone het heeft over "the courage of John F Kennedy" terwijl deze schurk oa terroristische operaties(met vele burgerdoden) uitvoerde op Cuba en gruwelijke oorlogsmisdaden pleegde in Vietnam etc. (napalm,agent-orange,white phosphor)
Zoals bekend volgens Chomsky goed om opgehangen te worden waren de Neurenberg wetten toegepast.
http://www.chomsky.info/talks/1990----.htm
Een reactie posten