donderdag 9 oktober 2014

Media Corruptie


Hoe functioneert het poldermodel precies? Niet wezenlijk anders dan de Mafia, de Tonton Macoute, de CIA dan wel de Komitet Gosoedarstvennoj Bezopasnosti, kortweg KGB. Dat wil zeggen: ons kent ons en iedereen werkt voor 'onze' zaak, Cosa Nostra, al dan niet in het geheim. En als het moet worden tegenstanders uit de weg geruimd door speciale doodseskaders, die -- zo spreekt voor zich -- waar ook ter wereld de nationale veiligheid van de elite dienen. Dit alles wordt gelegaliseerd door politici en hun spreekbuizen, de mainstream-journalisten. Een aardig inkijkje in deze werkelijkheid geeft het 'Jaarverslag 2012' van de 'Atlantische Commissie,' waarvan 'het budget momenteel voor ruim driekwart [wordt] gefinancierd uit de instellingssubsidie van de overheid,' aldus in 2010 Minister van Buitenlandse Zaken, Drs. M.J.M. Verhagen, en Minister van Defensie, E. van Middelkoop, beiden overtuigde bewonderaars van de timmermanszoon uit Nazareth. Ongetwijfeld mede om diens evangelie te  verspreiden, waarin 'Gods liefde voor de mensheid centraal staat,' schreven beide bewindslieden aan de leden van de  Tweede Kamer: 
Graag bieden wij u de ‘Evaluatie van de Atlantische Commissie 2006-2009’ aan en onze gezamenlijke beleidsreactie daarop. De evaluatie is op ons verzoek in 2009 uitgevoerd door de Inspectie Ontwikkelingssamenwerking en Beleidsevaluatie (IOB) van het ministerie van Buitenlandse Zaken en betrof de activiteiten en de doelmatigheid van de Atlantische Commissie…

Zoals de IOB concludeert, kan de Atlantische Commissie door de huidige wijze van financieren niet over het lopende begrotingsjaar heen plannen. Activiteiten voor het volgende begrotingsjaar kunnen derhalve niet worden georganiseerd en duurzame investeringen worden hierdoor uitgesteld. Op basis van de bevindingen van de IOB en de verwachting dat de Atlantische Commissie in staat zal zijn de goede resultaten te consolideren en waar nodig te verbeteren staan wij dan ook in beginsel positief tegenover het voorstel om meerjarige financiering te verlenen. Het verzoek dat hiervoor is ingediend voor de periode 2010-2014 zullen wij in dat licht beoordelen.

De 'goede resultaten' waarover gerept wordt zijn inmiddels, mede dankzij de staatsteun, veranderd in ronduit uitstekende 'resultaten,' want de Atlantische Commissie meldde in 2012:
Het aantal deelnemers aan programma’s van de Atlantische Commissie stijgt. Dat is onder andere het gevolg van een actief beleid om nieuwe, jongere doelgroepen te betrekken bij het werk van de Commissie. De programma’s van Jonge Atlantici nemen toe in aantal, variëteit én kwaliteit. Door het toenemend gebruik van sociale media (Facebook enTwitter) groeit de bekendheid van Jonge Atlantici en dus ook het aantal bezoekers aan bijeenkomsten. Het StudiumGenerale© programma is een andere succesformule bij het aanboren van nieuwe doelgroepen. De veelbelovende young professionals uit overheid en bedrijfsleven die dit programma volgen, zijn zeer te spreken over de veelheid van onderwerpen die ter sprake komen én over het niveau van de discussies.
Ondanks de niet aflatende steun van de gevestigde orde, dus van ministers tot de mainstream-journalisten, moet 'het beste nog komen,' tenminste, als men afgaat op de woorden van Dirk Jan van den Berg, Voorzitter Atlantische Commissie, in februari 2013:
Goed nieuws dus allemaal, maar geen reden om op onze lauweren te gaan rusten. Dat er voor de Atlantische Commissie nog veel werk te doen is, blijkt bijvoorbeeld uit het opinie- onderzoek dat de Commissie in december door TNS NIPO liet uitvoeren. De steun van de Nederlandse bevolking voor de NAVO – jarenlang stabiel rond de 80 procent – zakte ineens naar 64 procent. Het draagvlak voor het Atlantisch Bond- genootschap en Defensie is niet meer zo vanzelfsprekend als in het verleden.Tastbaarder thema’s als de (gevolgen van de) economische crisis drukken belangstelling weg voor relatief abstractere onderwerpen als internationale veiligheids- samenwerking. Er ligt een duidelijke taak voor de Atlantische Commissie om het werk van de NAVO en de krijgsmacht in Nederland zichtbaarder te maken. In 2013 wordt daarom extra aandacht besteed aan het vergroten van het draagvlak voor deze onderwerpen, bijvoorbeeld onder docenten. Ook voor de Atlantische Commissie geldt: 'The best is yet to come.'
Gezien de permanente staat van oorlog waarin de NAVO verkeert en het grootschalig geweld dat nog gepland is, kan men zich Dirk Jan's enthousiasme goed voorstellen. Als voorzitter van de propaganda-arm van de NAVO weet Van den Berg dat al rond 2010, toen er kennelijk zo bezuinigd werd op de westerse strijdkrachten, de
NAVO landen 70% spenderen van het wereldwijde defensiebudget.

En nu de commerciële massamedia in de polder de bevolking en het parlement hebben weten wijs te maken dat, in de terminologie van de mainstream-journalist Geert Mak, 'meneer Poetin' aan 'landjepik' doet en dat de Rus daarom 'Europa [dwingt] om meer aan defensie uit te geven' zal er in de toekomst veel meer 'goed nieuws' te melden zijn. Dit overweldigende succes, was natuurlijk onmogelijk geweest zonder de enthousiaste steun van de mediacratie, dus van de mainstream journalisten 'die de macht hebben om via de media de publieke opinie te beïnvloeden.' Hoe anders kan in zogeheten 'democratische landen' het militair industrieel complex, waar president Eisenhower al in 1961 met klem voor waarschuwde, worden gelegitimeerd? Vandaar dat het zo interessant is de jaarverslagen van de propagandatak van de NAVO door te nemen. Een voorbeeld uit het succesvolle 2012, ik citeer:

Mainstream-journalist, en 'mitrailleur-interviewer,' Robert van de Roer.

PUBLIEKSBIJEENKOMST
Datum: 20 februari
Onderwerp: 'Transatlantic Defense Relations: Dealing with New Challenges in a Period of Defense Austerity'
Spreker: Leo Michel (Institute for National Strategic Studies, National Defense University, Washington D.C.)
Moderator: Robert van de Roer (diplomatiek expert) 
Locatie: Perscentrum Nieuwspoort, Den Haag
Deelnemers: 60 (begunstigers, Nederlandse en buitenlandse universitair docenten, journalisten, leden van het corps diplomatique, politici, vertegenwoordigers van de ministeries van Buitenlandse Zaken en Defensie, studenten en overige belangstellenden)
De belangrijkste vraag die Leo Michel tijdens deze bijeenkomst trachtte te beantwoorden was: wat zijn de gevolgen van grote bezuinigingen op defensie voor de toekomst van de trans-Atlantische militaire samenwerking? De Europese vrees dat de VS langzaam de nauwe band met Europa losser maken, is volgens Michel slechts ten dele gerechtvaardigd. De Amerikaanse defensiebezuinigingen zijn absoluut gezien weliswaar groot, maar deVS blijven nog steeds veruit de grootste militaire macht ter wereld. Michel maakte zich wel zorgen over het steeds groeiende Amerikaanse aandeel in de NAVO-begroting (inmiddels zo’n 75% van het totaal).
Het feit dat het Amerikaanse Congres in dezelfde tijd 58 procent de beschikbare ('discretionary') federale begroting reserveerde voor de 'National Security,' speelde geen rol in de beschouwingen van de NAVO-experts, want dan zou men onder ogen hebben moeten zien dat het grootste deel van het belastinggeld naar het militair industrieel complex gaat ten koste van onderwijs, volkshuisvesting, gezondheidszorg, sociale uitkeringen, kunsten etc. En dan zouden de 'veiligheidsdeskundigen' misschien ook wel hebben moeten ingaan op het feit dat de 'National Security' een eufemisme is voor het met massaal geweld beschermen van de economische en geopolitieke belangen van de elite. Dit kan natuurlijk niet in een westerse democratie, zoals tevens blijkt uit het feit dat hoewel  de Atlantische Commissie spreekt van een 'PUBLIEKSBIJEENKOMST'  de 'deelnemers' een streng geselecteerde elite vormen van allereerst 
begunstigers, Nederlandse en buitenlandse universitair docenten, journalisten, leden van het corps diplomatique, politici, vertegenwoordigers van de ministeries van Buitenlandse Zaken en Defensie, studenten 
Het grote 'publiek' zelf wist natuurlijk niet dat deze door de gemeenschap gefinancierde bijeenkomst werd gehouden. En met 'journalisten' wordt bedoeld: de gezagsgetrouwe en daarmee gecorrumpeerde mainstream-pers. Kritische journalisten worden per definitie niet uitgenodigd. Niet voor niets was de moderator van de bijeenkomst Robert van de Roer die naam maakte bij de NRC als 'mitrailleur-interviewer,' die volgens de Speakers Academy van alles en nog wat weet over 'Leiderschap, Spin doctering' en niet te vergeten 'de rol van Nederland in de wereld,'  en die 
via zijn grote netwerk de keuken [kent] van de macht en de diplomatie, en gefascineerd [is] door de menselijke maat bij leiderschap.  Met zijn achtergrond als onderzoeksjournalist zorgt hij ervoor dat leiders zich blootgeven… Op NAVO-toppen was Robert van de Roer meer dan een decennium de vaste vragensteller, onder anderen aan George Robertson, Javier Solana, Sergei Lavrov, Colin Powell, Donald Rumsfeld en George W. Bush. Veel van zijn vragen en interviews zijn internationaal geciteerd.
Jammer is alleen dat Robert van de Roer net als de hele NRC-redactie destijds niet besefte dat Colin Powell in de Verenigde Naties loog over Saddam Hoessein's massavernietigingswapens, met als gevolg dat de NRC op 20 maart 2003, de dag van de illegale inval in Irak, verklaarde: 
Nu de oorlog is begonnen, moeten president Bush en premier Blair worden gesteund. Die steun kan niet blijven steken in verbale vrijblijvendheid. Dat betekent dus politieke steun - en als het moet ook militaire.
De NRC riep dus op om het internationaal recht te schenden, ondanks het feit dat Robert van de Roer en zijn collega's volstrekt niet wisten wat er op dat moment allemaal achter de schermen gebeurde. Zeven jaar later concludeerde de 'Commissie Davids' dat er 'Geen mandaat voor inval Irak' bestond. Met andere woorden: dat Nederland had deelgenomen aan een 'agressieoorlog,' die na de Tweede Wereldoorlog volgens het Internationale Militaire Tribunaal in Neurenberg 'essentially an evil thing.' Geoordeeld werd dat

to initiate a war of aggression...is not only an international crime; it is the supreme international crime, differing only from other war crimes in that it contains within itself the accumulated evil of the whole.
Bovendien wist de veelgeprezen Robert van de Roer destijds ook niet dat:

Premier Balkenende heeft in de aanloop van het Irak-oorlog het het werk van de de Nederlandse inlichtingendiensten ernstig gehinderd.

Die conclusie trekt hoogleraar en inlichtingenexpert Bob de Graaff op grond van het rapport van de commissie-Davids naar de Nederlandse besluitvorming rond Irak.

'De premier is zelf inlichtingenanalist gaan spelen,' zegt De Graaff. 'Dat is een doodzonde bij inlichtingenwerk.'

Uit het rapport van de commissie-Davids blijkt dat de Britten en de Amerikanen rechtstreeks, zonder tussenkomst van de AIVD of de MIVD, geheime inlichtingen over Iraakse massavernietigingswapens doorspeelden aan een hoge ambtenaar van het ministerie van Algemene Zaken. Bij de Nederlandse diensten ontstond daarover grote irritatie. 'Wij vonden dat ongehoord,' zei het toenmalige plaatsvervangend hoofd van de AIVD, Theo Bot, tegen de commissie-Davids. Bronnen rond de AIVD en de MIVD noemen de handelwijze van Algemene Zaken gevaarlijk. Volgens deze bronnen was er een groot risico dat de Nederlandse politiek op ongewenste wijze beïnvloed zo worden. De MIVD stelde naderhand vast dat de rapporten die Balkenend van de Britten ontvangen had, een stuk gekleurder waren dan de informatie die de dienst zelf van de Britten had gekregen.

De commissie-Davids, die twee geleden haar rapport publiceerde, stelde vast dat het kabinet zich voornamelijk heeft gebaseerd op Britse en Amerikaanse informatie. Nuanceringen en waarschuwingen van de eigen diensten werden genegeerd. Hoogleraar De Graaff heeft er geen goed woord voorover. 'Je vraagt je af waarom we in dit land nog een Wet op de inlichtingen en veiligheidsdiensten hebben.'

De leden van de politieke en economische elite, opererend binnen het poldermodel, wilden zo graag de machtigste
NAVO-partner bijstaan dat het internationaal recht even terzijde werd geschoven, met als 
gevolg honderdduizenden Irakese doden, miljoenen vluchtelingen en een etnisch gezuiverd land, 
dat nu, een decennium later, uiteen is gevallen. En tot deze misdaad riep de krant op van Robert van de Roer, de 'onderzoeksjournalist' die 'ervoor [zorgt] dat leiders zich blootgeven,' en die kan worden ingehuurd tegen een bedrag van tussen de '2000-3499 euro' voor zijn bijdrage aan een propagandabijeenkomst. 



Morgen meer over de gecorrumpeerde Nederlandse mainstream media. 



1 opmerking:

anzi zei

Nou nou, wat een niveau, misselijkmakend, van begin tot einde, over corruptie gesproken

‘Nieuw raadsel rond Boeing’. Zo melden Russische media het zuurstofmasker

Persbureau Ria Novosti (let op: Russisch
Ria Novosti zette die woorden nog iets aan:
Er zijn ook meer onafhankelijke luchtvaartexperts
“Dit verandert in essentie niets aan het algemene beeld”, zei Bazykin tegen de nette en liberale zakenkrant Kommersant.
Twijfel over plotselinge dood passagiers Boeing’, maakte de krant Troed ervan.
Bij de NRC

Die Lügenpresse und der Lauschangriff im Mutterland

  Die Lügenpresse und der Lauschangriff im Mutterland LINH DINH  • JUNE 27, 2017  • 1,600 WORDS   •  169 COMMENTS   •  REPLY  RSS   The West...