Barbara Oomen, 'dean van het University College Roosevelt,' grijpt met twee handen de hand van de Koningin.
From: Hans Alberts [mailto:jg.alberts@gmail.com]
Sent: vrijdag, september 12, 2014 9:59 PM
To: Oomen, Barbara
Subject: Gaza
Zoals ik heb gelezen op Stan van Houcke's website bent u niet zo op de hoogte van het Palestijns-Israelisch conflict. Bij deze wat informatie
groeten
Hans Alberts
Geachte heer Alberts,
In alle eerlijkheid vind ik dat dhr Van Houcke hier ook gelijk in heeft, en dat de intelligentsia zich hier (en ook op andere fronten) meer publiekelijk uit moet spreken. Ik probeer dit ook vaak, via krantenstukken, televisieoptredens en anderszins te doen. Ik doe dit wel alleen wanneer ik vind dat ik genoeg van een onderwerp af weet en dat mijn mening toegevoegde waarde heeft. En niet op commando, als antwoord op allerlei bedreigende e-mails waarin ook gerefereerd wordt aan mijn kinderen, mijn haarkleur en andere totaal irrelevante zaken. Ik schreef wel aan dhr Van Houcke (in het stuk dat hij niet publiekelijk citeert) dat zijn vraag mij aan het denken zette, en dat is ook zo.
Nog een prettig weekend,
Barbara Oomen
From: Hans Alberts [mailto:jg.alberts@gmail.com]
Sent: zaterdag, september 13, 2014 8:41 PM
To: Oomen, Barbara
Subject: Re: Gaza
Geachte mevrouw Oomen,
Dank voor het antwoord op mijn mailtje. Ik volg Stan van Houcke al heel lang, ook nog toen hij voor de VPRO op de radio een interessant discussie-programma leidde. Zijn stelling is dat de Nederlandse intelligentsia zich stil houdt over Israel's misdaden tegen de menselijkheid en dat hij o.a. van u een beschouwing daarover zou verwachten. Dat lijkt me niet onredelijk, aangezien in andere landen wel publicaties verschijnen van intellectuelen over deze, ook door u gesignaleerde, misdaden. Persoonlijk vind ik het onbegrijpelijk dat er in Nederland zo weinig echte kritiek op Israel mogelijk blijkt.
Met vriendelijke groeten,
Hans Alberts
Op 13 september 2014 20:22 schreef Oomen, Barbara <b.oomen@ucr.nl>:
Geachte heer Alberts,
Dank voor dit bericht. Het nieuws sterkt mijn in mijn mening dat het hier gaat om een zwaar ongelijke strijd, met afschuwelijke gevolgen voor de Palestijnen. Mijn standpunt hierover is natuurlijk openbaar: als burger volg ik de berichten over de oorlog met afschuw en ontzetting, en als jurist ben ik van mening dat het hier gaat om oorlogsmisdaden, en voortdurende schendingen van de rechten van de mens.
De berichten van dhr Van Houcke gaan ergens anders over. Hij wil dat ik, in zijn opdracht, een opiniestuk hierover schrijf. Ik schrijf geen stukken op commando, en zijn dagelijkse dreigmails veranderen daar niets aan.
Met vriendelijke groeten,
Barbara Oomen
Mevrouw Oomen, kunt u aangeven waar ik u expliciet 'opdracht' heb gegeven 'een opiniestuk' te schrijven? U komt tevens met de kwalificatie 'dreigmails.' Kunt u aangeven hoe ik u bedreigd heb en waar? U stelt tevens dat in mijn blogs 'gerefereerd wordt aan' uw 'kinderen.' Kun u aangeven waar ik dat gedaan heb? Ik weet wel dat ik refereer aan uw moederschap, maar dat is weer iets anders. Tenslotte: wanneer u zich bedreigd acht, waarom doet u geen aangifte van een strafbaar feit? Indien u geen zinnig antwoord kunt geven moet ik ervan uitgaan dat u door uw drukke werkzaamheden even in de war bent geraakt. Zo niet dan verneem ik dit graag.
In afwachting van uw antwoord:
Stan van Houcke.
Aangezien ik hierop geen antwoord heb ontvangen, zal ik zelf proberen een reden te geven waarom dr. Barbara Oomen, hoogleraar Sociologie van van de Mensenrechten aan de Universiteit Utrecht en tevens dean van het University College Roosevelt, zich slachtoffer voelt van wat zij kwalificeert als 'bedreigende emails.' Laat ik allereerst het -- zeker vandaag de dag -- uiterst beladen juridische begrip 'bedreiging' toelichten. Wikipedia omschrijft het als volgt:
Bedreiging (strafrecht)
Bedreiging is het dreigen met - in de meeste gevallen - fysiek geweld of de dood tegen een persoon, diens naasten of eigendommen. Bedreigingen kunnen op diverse manieren worden geuit en zijn soms zeer subtiel. Niet elke bedreiging is echter ook een strafbare bedreiging; de strafbaarheid van de bedreiging hangt er van af of de geuite bedreiging voldoet aan de bestanddelen die het wetsartikel daarvoor opsomt. Dit heeft tevens te maken met het verschil in perceptie tussen de objectieve ernst van de bedreiging en de subjectieve beleving van het slachtoffer. Sommige mensen voelen zich al snel bedreigd terwijl van een serieuze (strafbare) bedreiging nog geen sprake is, anderen worden niet warm of koud van de meest gruwelijke bedreigingen.
Welnu, heb ik in één van de emails die ik mevrouw Oomen (en tegelijkertijd enige mainstream media en de leden van de Tweede Kamer Commissie Buitenlandse Zaken heb gestuurd) al dan niet 'zeer subtiel' mevrouw Oomen bedreigd met 'fysiek geweld of de dood tegen een persoon, diens naasten of eigendommen'? Nee. Dat weet mevrouw Oomen wel, want anders had zij allang aangifte gedaan van een strafbaar feit. Wij hebben hier dan ook te maken met 'de subjectieve beleving van' een hoogleraar die zich bedreigd voelt. Waarom voelt mevrouw Oomen zich bedreigd? Ik kreeg vandaag twee reacties op haar e-mail:
Hi Stan,
Mooie ontwikkeling. Blijkbaar voelt mevrouw Oomen zich door jou onder druk gezet. Dat is een goed teken. Blijkbaar heb jij veel gezag opgebouwd in de onderhavige problematiek. Vervolgens vliegt ze uit de bocht door deze druk te vertalen naar commanderen. Dat is onzin en emotie. Immers, in deze heb je immers helemaal geen positie om te commanderen. De centrale problematiek blijft hier zoals ik eerder heb aangegeven (Oomen 8): verantwoordelijkheid en corruptie. Zij probeert in deze onder haar verantwoordelijkheid uit te komen en daarvoor heeft ze nu een truc gevonden, denkt ze. Echter, zo werkt het niet in het leven. Die verantwoordelijkheid kan niet worden worden weggepoetst (hoe corrupt men ook is) en zal dus blijven knagen. Het enige wat haar kan helpen is een stuk bewustzijnsontwikkeling in deze zaken. Iets wat helaas ons op school niet geleerd wordt en dat is geen toeval.
Groeten, Ben
Mooie ontwikkeling. Blijkbaar voelt mevrouw Oomen zich door jou onder druk gezet. Dat is een goed teken. Blijkbaar heb jij veel gezag opgebouwd in de onderhavige problematiek. Vervolgens vliegt ze uit de bocht door deze druk te vertalen naar commanderen. Dat is onzin en emotie. Immers, in deze heb je immers helemaal geen positie om te commanderen. De centrale problematiek blijft hier zoals ik eerder heb aangegeven (Oomen 8): verantwoordelijkheid en corruptie. Zij probeert in deze onder haar verantwoordelijkheid uit te komen en daarvoor heeft ze nu een truc gevonden, denkt ze. Echter, zo werkt het niet in het leven. Die verantwoordelijkheid kan niet worden worden weggepoetst (hoe corrupt men ook is) en zal dus blijven knagen. Het enige wat haar kan helpen is een stuk bewustzijnsontwikkeling in deze zaken. Iets wat helaas ons op school niet geleerd wordt en dat is geen toeval.
Groeten, Ben
Ik sluit me bij Ben aan.
'De redenen om mij niet publiekelijk (wel in mijn omgeving) uit te spreken tegen de oorlogsmisdaden van Israël zijn praktisch van aard.'
Ik ben nog steeds benieuwd wat mevrouw Oomen met bovenstaande zin bedoeld?
Anzi
Ik voeg er het volgende aan toe: professor Oomen heeft ten dele gelijk. Mijn beschrijvingen vormen inderdaad een bedreiging, ze bedreigen namelijk de status quo waarbinnen zij veilig en consequentieloos kan opereren. Mijn opmerkingen bedreigen haar status als mensenrechten-deskundige, en ze bedreigen daarmee haar inkomen. In dat opzicht is het begrijpelijk dat zij mijn kritiek op haar functioneren als academicus als 'bedreigend' ervaart. Dat is ook de bedoeling ervan. Ik doe een beroep op de persoonlijke verantwoordelijkheid van haar niet alleen als mensenrechten-deskundige, maar ook als moeder van vier kinderen die tijdens haar aantreden als 'dean van het University College Roosevelt,' benadrukte, ik citeer:
NEDERLAND HEEFT WEINIG AANDACHT VOOR MENSENRECHTEN
9 december 2011
Nederland heeft altijd de mond vol van mensenrechten, maar de hand in eigen boezem steken is niet gebruikelijk. Als er kritiek komt op Nederland zelf, dan willen we dat niet weten. Dat constateert Barbara Oomen in haar oratie die ze vorige week vrijdag in de Middelburgse burgerzaal uitsprak.
http://www.visionair.nl/politiek-en-maatschappij/nederland-heeft-weinig-aandacht-voor-mensenrechten/
Waarom 'refereer' ik tevens aan haar moederschap? De reden is de volgende:
de University College Roosevelt is genoemd naar de Amerikaanse president Franklin Delano Roosevelt, verre nazaat van een Zeeuwse Amerikaan, die in 1941 een fameuze toespreek hield over de Vier Vrijheden van ieder mens op aarde. Hij verklaarde:
In the future days, which we seek to make secure, we look forward to a world founded upon four essential human freedoms.
The first is freedom of speech and expression—everywhere in the world.
The second is freedom of every person to worship God in his own way—everywhere in the world.
The third is freedom from want—which, translated into world terms, means economic understandings which will secure to every nation a healthy peacetime life for its inhabitants—everywhere in the world.
The fourth is freedom from fear—which, translated into world terms, means a world-wide reduction of armaments to such a point and in such a thorough fashion that no nation will be in a position to commit an act of physical aggression against any neighbor—anywhere in the world.
That is no vision of a distant millennium. It is a definite basis for a kind of world attainable in our own time and generation. That kind of world is the very antithesis of the so-called new order of tyranny which the dictators seek to create with the crash of a bomb.
—Franklin D. Roosevelt, excerpted from the State of the Union Address to the Congress, January 6, 1941
The declaration of the Four Freedoms as a justification for war would resonate through the remainder of the war, and for decades longer as a frame of remembrance. The Freedoms became the staple of America’s war aims, and the center of all attempts to rally public support for the war. With the creation of the Office of War Information (1942), as well as the famous paintings of Norman Rockwell, the Freedoms were advertised as values central to American life…
Freedom from Fear.
Rockwell illustreerde de 'Vierde Vrijheid' van Roosevelt, de 'Freedom from Fear,' door een moeder af te beelden die haar slapende kinderen toedekt, terwijl de vader vertedert toekijkt met in zijn hand een krant die opent met het nieuws dat
BOMBING KILL... HORROR HITS.
Rockwell's illustraties zijn even beroemd geworden als de woorden van Franklin Roosevelt, de naamgever van de University College Roosevelt, waaraan professor Oomen als 'dean' haar status en inkomen ontleent. Ontluisterend is nu dat mevrouw Oomen het als 'bedreigend' ervaart dat er op haar als hoogleraar Sociologie van de Mensenrechten en als 'dean van het University College Roosevelt,' en als moeder van vier kinderen een beroep wordt gedaan om zich publiekelijk uit te spreken over het recentelijk vermoorden van bijna 500 Palestijnse kinderen door de Israelische strijdkrachten. Kennelijk zijn deze kinderen te onbelangrijk om publiekelijk te benadrukken dat ook Palestijnse kinderen de 'Freedom from Fear' bezitten.
Oomen's poging om mijn integriteit in deze aan te tasten door de verkeerde voorstelling van zaken te geven dat ik haar zou bedreigen met mails en dat ik haar 'op commando' zou dwingen hier iets over te schrijven, tekent het intellectuele niveau van deze gecorrumpeerde carrièrist.
Oomen's poging om mijn integriteit in deze aan te tasten door de verkeerde voorstelling van zaken te geven dat ik haar zou bedreigen met mails en dat ik haar 'op commando' zou dwingen hier iets over te schrijven, tekent het intellectuele niveau van deze gecorrumpeerde carrièrist.
Tenslotte dit: dr. Barbara Oomen schrijft dat ik een deel van haar aan mij gemailde antwoord 'niet publiekelijk' heb geciteerd. Deze bewering is onjuist. Op woensdag 3 september 2014 heb ik wel degelijk haar volledige email weergegeven:
Beste Stan van Houcke,
Dank voor deze oproep. De redenen om mij niet publiekelijk (wel in mijn omgeving) uit te spreken tegen de oorlogsmisdaden van Israël zijn praktisch van aard. Ik volg de misdaden, met afschuw en ontzetting, als krantenlezer, en niet als expert (for what it’s worth). Er zijn – zo denk ik – veel mensen die veel meer weten van, en beter geëigend zijn om de publieke opinie op dit gebied te voeden dan ik. U denkt daar kennelijk anders over, en dat zet mij wel aan het denken.
Vriendelijke groeten
Barbara
Palestijns slachtoffertje van zionistisch fascisme. Barbara Oomen: 'niet op commando, als antwoord op allerlei bedreigende e-mails waarin ook gerefereerd wordt aan mijn kinderen...' De hufterigheid van sommige Nederlandse academici is werkelijk onvoorstelbaar, terwijl HORROR HITS...
| 18 april 2013 |
Vrijheidscollege: Freedom of WORSHIP met Barbara Oomen |
| Vrijheid is niet vanzelfsprekend. FORUM, Bevrijdingsfestival Utrecht en Vrede van Utrecht organiseren daarom een reeks vrijheidscolleges over de Four Freedoms van Roosevelt. Op 18 april gaat Barbara Oomen in het vierde en laatste college van de reeks in op de vrijheid van godsdienst. Dichter Ellen Deckwitz draagt een speciaal voor dit college geschreven gedicht voor. Discussier mee en draag bij aan het onderhouden van onze vrijheden! |
Dichter Ellen Deckwitz draagt een speciaal voor dit college geschreven gedicht voor.
Sinds Roosevelt zijn doorlopend afspraken gemaakt over vrijheid. Deze afspraken vinden hun weerslag in diverse (mensenrechten)verdragen, in nationale wetten en in formele en informele omgangsregels - tussen burgers en overheid en tussen burgers onderling. Vrijheid is niet vanzelfsprekend, maar moet steeds onderhouden en bediscussieerd worden. Afspraken over vrijheid scheppen ruimte, maar om die ruimte te behouden, vragen ze aan de andere kant ook om begrenzing. Vrijheid is zowel doen als laten. Vrijheid spreek je af.
FORUM, Bevrijdingsfestival Utrecht en Vrede van Utrecht nodigen u van harte uit deze discussie met elkaar aan te gaan. Laat je inspireren in de colleges en debatteer mee over wat Nederland nodig heeft!
In de huidige seculiere samenleving vormen religieuze groeperingen, zeker orthodoxe, een minderheid. Hoeveel ruimte is er in de publieke sfeer voor deze minderheden? Wat is er sinds Roosevelt afgesproken rondom vrijheid van godsdienst en hoe is en wordt het maatschappelijk debat over dit thema gevoerd? Wellicht hebben de huidige economische omstandigheden en andere mondiale ontwikkelingen meer invloed op onderlinge solidariteit en verdraagzaamheid, daar waar het gaat om (verschillen in) het beleven, uiten en belijden van geloof, dan we op het eerste gezicht geneigd zijn te denken.
Waar botst de vrijheid van godsdienst met andere vrijheden en rechten, zoals vrijheid van meningsuiting of het gelijkheidsbeginsel? Wat voor dilemma’s gaan gepaard met die afwegingen en wat is nodig voor de toekomst om die afwegingen steeds op een juiste manier te blijven te maken?
Prof. Dr. Barbara Oomen is Dean van het University College Roosevelt in Middelburg en hoogleraar sociologie van de mensenrechten aan de Universiteit Utrecht. Oomen heeft een gedegen wetenschappelijke reputatie en staat bekend om haar innoverende en bevlogen wijze van onderwijs geven en om haar onderzoek dat zich bevindt zich op het snijvlak van wetenschap en samenleving.
De gespreksleiding tijdens de bijeenkomst is in handen van Andrew Makkinga.
|
6 opmerkingen:
Mevrouw Oomen heeft de vrijheid genomen on te laten wat zij zou moeten doen.
Albert Einstein
The world is a dangerous place, not because of those who do evil, but because of those who look on and do nothing.
Esther Voet @Esther_Voet
Brilliant "@EINSTEINsWAY: It is harder to crack a prejudice than an atom.”
Verder kijken Voet!
Albert Einstein
It is easier to denature plutonium than to denature the evil spirit of man.
The pioneers of a warless world are the youth that refuse military service.
·
Velen voelen zich tegenwoordig al persoonlijk bedreigt als je de media bekritiseert,voor velen een(schjn)zekerheid,de 21e eeuwse variant op bijbel/ geloof/(hoge)priesters in een voor hen veel te complexe wereld
Bedreigd
"Tekent het intellectuele niveau .............van deze gecorrumpeerde carrièrist ". Het bedroevend lage intellectuele niveau in Nederland, daar zou eens een boek over geschreven moeten worden, een documentaire over gemaakt moeten worden.
De meeste intellectuelen zijn verward door een weten
dat enkel naar zichzelf refereert
en daardoor
het zijn;
de beleving,
de verwondering,
het leven, uit het oog zijn verloren. .
Een reactie posten