vrijdag 19 september 2014

Max van Weezel. Exit


Dinsdag 9 september 2014 kon de Volkskrant-lezer één van de meest ontluisterende interviews lezen die de afgelopen tien jaar in een Nederlandse mainstream-krant werden gepubliceerd. Onder de kop:

Het tijdperk Van Weezel is voorbij. Journalist Max van Weezel blikt terug op bijna veertig jaar Den Haag,

luidt de inleiding:

Parlementair journalist Max van Weezel deed veertig jaar lang verslag van de vierkante centimeters op het Binnenhof. Nu dat tijdperk ten einde is, beschouwt hij opnieuw de journalistiek,

waarna de zelf-ontmaskering van Van Weezel onmiddellijk begint met de volgende vernietigende anecdote:

Voor het radioprogramma Argos interviewde Max van Weezel onlangs Rob Wijnberg, hoofdredacteur van De Correspondent. Het gesprek ging over mediahypes, hijgerige journalistiek en beeldvorming. 'Dat interview  was wel een eyeopener,' zegt Van Weezel (63). 'Ik was van plan hem heel kritisch te ondervragen, maar hij blies me omver met zijn visie op de journalistiek. Ik vond het een inspirerend verhaal.'  

Ik citeer nogmaals: 'een inspirerend verhaal,' na 'bijna veertig jaar' lang 'verslag' te hebben gedaan 'van de vierkante centimeters op het Binnenhof, waarvan hij nu gedwongen afscheid moet nemen, omdat de hoofdredacteur van het zwaar verlies lijdende Vrij Nederland, Frits van Exter, besloot 'het icoon binnen de Haagse journalistiek' zijn column te ontnemen. 'Vanaf  september wilde Vrij Nederland een nieuwe weg in slaan, vertelde zijn hoofdredacteur. Minder poppetjes, meer politiek en samenleving.'  

Op de vraag: 'Wat deed u als u in Den Haag was?' kreeg de VK-interviewster als antwoord:

Vooral gezellige dingen. Boekpresentaties met een borrel na, symposia met een borrel na, conferenties met een borrel na — alles in Den Haag heeft een borrel na. Het draait om socializen…

De intellectuele corruptie van ons en kent ons in de polder is de kern van de Nederlandse mainstream -journalistiek zoals die decennialang ook door Frits van Exter wordt gehanteerd, zoals blijkt uit zijn volgende uitspraak:

Lezers horen wantrouwend te zijn tegenover de media ... De aandacht van de media [wordt] natuurlijk voor een belangrijk deel gestuurd … door de politieke machten… Dat geldt voor de nationale politiek, maar natuurlijk ook voor de internationale politiek… Het heeft voor een deel te maken met de vluchtigheid van het medium. Deels ook volgen de media elkaar, sommige zijn dominanter, en andere lijden aan kuddegedrag… Als je volgend bent, dan betekent dat als een autoriteit, of iemand die gekozen is om een bepaald gezag uit te oefenen, zegt 'ik vind dit een belangrijk onderwerp, daar gaan we nou es wat aan doen,' dat je dat ook bekijkt. De dingen waar hij het niet over heeft, die volg je dus minder… het werkt voor een deel reflexmatig. Reflexen zijn het, je bent daar geconditioneerd in.

Maar na zijn hele journalistiek leven lang door politici op pad te zijn 'gestuurd' via 'reflexen' die 'geconditioneerd' zijn, ziet Van Exter zich nu gedwongen een punt te zetten achter de carrière van 'parlementair journalist Max van Weezel,' en wel omdat het publiek geen belangstelling meer heeft in de gecorrumpeerde journalistiek van 'een borrel na.' Al decennialang bekritiseer ik deze vorm van journalistiek, niet in de verwachting dat er iets fundamenteels zal veranderen, maar omdat een journalist met een greintje zelfrespect en respect voor zijn lezers zich deze corruptie niet kan permitteren. Ik zal de komende dagen terugkomen op dit interview met Max van Weezel. In de tussentijd kunt u mijn kritiek op Van Weezel hier lezen: http://stanvanhoucke.blogspot.nl/search?q=max+van+weezel


2 opmerkingen:

anzi zei

Bizar, afhankelijke journalisten. Heb je er 1 gelezen, dan heb je ze allemaal gehad. Ik zal nooit begrijpen waarom zulke mensen de journalistiek hebben gekozen. Wat hun motivatie was?

Anoniem zei

Zowaar, de vertaling in het Nederlands gevonden op een Belgische site. Waarschijnlijk had je er al eens over geblogd...

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...