'Onderhandelen
Dat de SP tegen veel plannen van het huidige kabinet stemt, ziet hij niet als een probleem. "Het zou toch raar zijn als we met dit rechtse kabinet ooit niet overal op tegen zouden zijn?"
Dat hoeft samenwerking in de toekomst niet uit te sluiten. "We hoeven ook niet 100 procent binnen te halen. Ik ga niet zeggen wat het wisselgeld is, ik ga niet hier al onderhandelen."'
Deze uitspraak heeft in mijn koffiehuis nogal wat mensen verbaasd, sommigen zelfs verbijsterd. Hoe kan een socialistische partij samenwerken met de partij van het neoliberalisme, dus met een partij waarvan het beleid diametraal tegenover dat van de SP staat, tenminste als we deze partij moeten geloven? Roemer mag dan wel stellen dat 'we ook niet 100 procent [hoeven] binnen te halen,' maar dat is het optrekken van een rookgordijn. Hoeveel procent dan wel? 50 procent of hoger dan wel lager? En belangrijker nog: welke 50 procent hoger of lager? Ik bedoel, bekend is dat de SP voor de miljardensteun aan de banken stemde om zo de kapitalistische luchthandel in stand te houden, maar dat kan geen mens serieus een socialistische politiek noemen, net zomin als mijn oude marxistische kameraad en SP-aanhanger Derk Sauer vol kan houden dat hij nu als multimiljonair nog werkelijk een socialist is. En trouwens, de SP stemde ook voor deelname aan de NAVO als agressief opererende organisatie, en steunt zo in financieel en politiek opzicht het miljarden verslindende militair-industrieel complex, iets waar de doorsnee SP-stemmer op tegen zal zijn, zo mag worden aangenomen omdat dit ten koste gaat van zijn gezondheidszorg, onderwijs, huisvesting en sociale zekerheid.
l'Histoire se répète
Desgevraagd vertelde ik mijn gespreksgenoten in het koffiehuis dat de SP, net als alle politieke partijen -- van de nationaal socialisten tot bolsjewieken en de christen fundamentalisten -- opportunistisch is en alleen gericht op het veroveren van de macht. Dat is uiteindelijk hun enige drijfveer. Ze willen zelf op het pluche zitten en zijn bereid om tot het uiterste te gaan. En dan bedoel ik echt: tot het uiterste, zoals elke hegemonistische groepering ons heeft laten zien. Hoe weet ik dat? Een gevoel, gevoed door de geschiedenis en dat wat ik van nabij heb gezien. Ik merkte hoe de SP-er Sauer in het ineenstortende Rusland in tien jaar tijd 150 miljoen bijeen wist te schrapen met het uitgeven van glossy magazines als Playboy voor de nieuwe rijken, bestaande uit voormalige communistische partijbonzen en nieuwe mafiosi. En dit alles in een gigantisch land waar de levensverwachting van de man daalde naar 58 jaar, het gemiddeld inkomen per hoofd van de bevolking onder het niveau van 1978 wegzakte, de kindersterfte steeg tot drie keer zo hoog als in Nederland, en 40 procent van de bevolking onder de armoedegrens verdween. Ik bedoel dergelijke principeloze opportunisten waaien met elke wind mee. Het gaat hen om de macht, en niet om iets anders. Wees gewaarschuwd, tijdens een van de vele telkens weer terugkerende economische crises van het kapitalisme valt niets te verdelen, behalve de armoede. Het domste wat een linkse partij kan doen is gaan regeren in een periode waarin het systeem moet bezuinigen om te kunnen overleven en het winstprincipe dus op geen enkele manier aan banden wordt gelegd.
De Britse hoogleraar Ralph Miliband stelde het aldus: 'Kan een overheidsinstantie het niveau van lonen, prijzen en winsten bepalen? Kan het, belangrijker nog, het niveau en de richting van investeringen vaststellen? Kan een regeringinstantie grondstoffen distribueren of bedrijfsvestigingen controleren? Kan zij op een of andere wijze volledige werkgelegenheid of een economisch groeipercentage garanderen?' Nee, geenszins. Democratische regeringen kunnen alleen 'op de winkel passen' zoals de neoliberale politicus Hans Wiegel dat trots meldde, terwijl zijn PVDA-tegenstander Joop den Uyl op zijn beurt wees op de 'smalle marges van de democratie.' Inmiddels weten wij hoe smal die zijn, wat de SP ook mag beweren of suggereren. Denk nu niet dat Roemer en de zijnen naief zijn. Geen sprake van. Ze zijn uiterst sluw in hun opportunisme. Ze weten dat de neoliberalen hen nodig hebben om in een aanscherpende crisistijd het volk rustig te houden en echt sociaal verzet de kop in te drukken, zoals de Amsterdamse communisten in de jaren zeventig en tachtig deden, daarbij gesteund door de sociaaldemocraten. Dit is de grote kans van de SP. En die zullen ze met beide handen grijpen.
10 opmerkingen:
Political life is replete with deceit, corruption, and plunder. Small wonder that many people seek to remove themselves from it. But whether we like it or not, politics and government play a crucial role in determining the conditions of our lives. People can leave political life alone, but it will not leave them alone. They can escape its noise and nonsense but not its effects. One ignores the doings of the state only at one’s own risk.
Michael Parenti,
Democracy for the Few
herman,
In de 'Pedagogie van de Onderdrukten' schreef de Braziliaanse geleerde Paulo Freire:
'In een situatie van manipulatie komt links bijna altijd in de verzoeking "snel terug te keren tot de macht" en vergeet dat het noodzakelijk is zich samen met de onderdrukten te organiseren. Ze geraakt in een onmogelijke "dialoog" met de heersende elite. Het eindigt ermee, dat ze door deze elite wordt gemanipuleerd -- en niet zelden vervalt ze zelf in een soort elite-spel, dat ze dan "realisme" noemt.'
Stan,
Dat klopt.
Maar wordt de SP dan in het pak genaaid, of is het machtswellust? Kan het allebei?
Als je als linkse politicus echt een bedreiging vormt voor het wereldwijde kapitaal, krijg je te maken met de privé-militie van dat kapitaal, de geheime dienst en het leger van de VS. Je hoeft daar niet eens links voor te zijn. En je mag er (zie Kennedy) ook president van de VS voor zijn.
Een politieke partij is maar een middel, geen doel. Als er geen enkele toekomst is voor linkse politiek, is dan cynisme het enige antwoord? De SP is, o.a. wat betreft de banken en de NAVO een beetje de weg kwijt. Is dat onomkeerbaar? Hebben we geen kamerlid Van Houcke nodig?
In de VS zijn linkse denkers consequenter en radicaler dan in Nederland. Met het twee-partijenstelsel hebben ze verder ook totaal geen invloed binnen het politiek systeem. Als die mensen de kans kregen om met een SP-achtig vehikel het Congres binnen te komen zouden ze erg blij zijn.
Ik ga er vanuit dat de SP is geïnfiltreerd door de geheime diensten van bepaalde kapitalistische staten, zoals dat met alle potentieel radicale partijen het geval is. Staat de democratie volledig machteloos tegenover propaganda, infiltratie, inkapseling, verzoeking en manipulatie? Of kunnen we wellicht terugmanipuleren?
Ik verwijs nog even naar een stukje van mijn hand dat ooit de eer kreeg hier geplaatst te worden:
http://stanvanhoucke.blogspot.nl/2009/03/jan-marijnissen-van-de-sp-23.html
de democratie zoals wij die kennen is propaganda, niets anders. het enige dat we kunnen doen is de ondergaande zon beschrijven, we kunnen de zon niet tegenhouden. het kapitalisme wordt als een natuurwet gezien en is het daardoor ook. zolang dit het geval is, kan de democratie niets betekenen. het enige dat we kunnen is beschrijven, niet veranderen.
Als de democratie "niets anders" is dan propaganda, waarom wordt de democratie dan bestreden door de rijken?
Waarom moesten voor G. Bush twee verkiezingen worden gestolen/gemanipuleerd (2000, 2004)?
Het militaire en inlichtingenapparaat van de VS, soms geassisteerd door bepaalde Europese landen, heeft in de loop van de afgelopen decennia tientallen keren een democratische ontwikkeling of de sociaal-democratie in tientallen landen de nek omgedraaid, of de nek proberen om te draaien, of daar bij geassisteerd t.b.v. lokale fascistoïde elementen. Nicaragua, Panama, Grenada, Chili, Somalië, de Filippijnen, Joegoslavië, Korea (bij het installeren van koloniale collaborateurs, hetgeen mede bijdroeg aan de Koreaanse oorlog), Venezuela, Argentinië, Iran (Mosaddegh), Indonesië, Irak (jaren 1950), enz. enz. Dat hoef ik je niet te vertellen.
Het gaat daar echt niet alleen om revolutionaire regimes.
In de VS, in Europa en overal ter wereld heeft de elite de oorlog verklaard aan de democratie. Voor de globalisering moeten alle democratische rechten en mensenrechten worden opgeofferd voor het eigendomsrecht van corporaties. We horen letterlijk dat er geen alternatief is voor het installeren van "technocraten" omdat de democratie het zaakje allemaal niet meer kan volgen.
Blijkbaar schuilt in de democratie dus nog steeds een latent gevaar voor de 'eigenaars' van de wereld.
Je schrijft, "de democratie zoals wij die kennen". Er is altijd wel een ideale werkelijkheid buiten de onze, zoals er voor de marxisten ook altijd wel een ideaal socialisme bestaat dat helaas elke keer weer werd gecorrumpeerd (omdat iemand Trotski niet hadden gelezen of iets dergelijks). Ik ben bekend met het verschijnsel van de parallelle universa, maar helaas zitten wij er voor zover bekend in maar één daarvan. De vraag is dus of we, bij het observeren van mensen die formeel een verandering van het systeem voorstaan maar in de praktijk het systeem overeind blijken te houden (in onze analyse dan), als enige uitweg hebben om cynisch te worden en als buitenstaander onze verachting daarover voor het voetlicht te brengen.
Ik ben het nog steeds met Parenti eens dat de eigenaars van de economie machtig zijn maar niet almachtig, dat ze enorme invloed hebben, zelfs ideologisch, maar dat ze niet in staat zijn om alle gedachten van mensen te vormen (die van jou en mij bijvoorbeeld niet); en dat ze meestal hun zin krijgen, maar toch niet altijd. Het doel is de hele wereld terug naar de Derde Wereld, en dat is nog niet zover.
Wat mij betreft is de maatstaf voor de rechtvaardiging van cynisme de vraag of de vijand dat cynisme beschouwt als een overwinning of als een nederlaag.
herman
je verwart cynisme met scepsis. een cynicus is iemand die overal de prijs van weet maar niets de waarde, aldus oscar wilde. een scepticus bekritiseert de goedgelovigheid van mensen.
de democratie wordt volstrekt niet door de rijken bestreden, ze hebben juist gezorgd voor deze vorm van democratie waarbij de afgelopen drie decennia alle serieuze controle op de economie via deregulering en privatisering is afgebroken. bovendien krijgen ze geweldige subsidies en belastingvoordelen waardoor bijvoorbeeld in de vs 1 procent van de allerrijksten nu meer dan 40 procent van alle rijkdommen bezit en eenvijfde van het totale jaarlijkse inkomen binnensleept. daarnaast zorgt hun militair industrieel complex ervoor dat de miljarden verslindende oorlogen overal ongestoord doorgaan en de nieuwe oorlog met china gestaag wordt voorbereid. beter dan ze het nu hebben is ondenkbaar. de democratie is voor hen de goedkoopste manier om het volk eronder te houden. Noam Chomsky wees in dit opzicht terecht op het volgende feit toen hij over de invloedrijke Verlichtingsfilosoof David Hume schreef:
'in considering his First Principles of Government, he expressed his puzzlement over ''the easiness with which the many are governed by the few" and "the implicit submission with which the men resign their own sentiments and passions to those of their rulers". "When we enquire by what means this wonder is brought about", Hume concluded, "we shall find, that as Force is always on the side of the governed, the governors have nothing to support them but opinion. It is therefore, on opinion only that government is founded; and this maxim extends to the most despotic and most military governments, as well as to the most free and most popular.'''
De machtige ontleent zijn macht aan meningen, niet aan feiten, vandaar de journalistieke taak om als doorgeefluik van meningen te dienen. 'On opinion only that government is founded.'
de eigenaars van de economie zijn wel degelijk almachtig, bedrieg jezelf niet. zolang zij in staat zijn het bewustzijn van de mens te bepalen en zo de mens weet te conditioneren dat hij zijn eigen onderdrukker is geworden, blijven zij oppermachtig. gemarginaliseerde mensen zoals jij en ik tellen niet mee, ook niet onder het bewind van de sp. sterker nog, de sp zal dissidenten harder aanpakken dan de eigenaren van de economie. de hele wereld terug naar het niveau van de derde wereld is volgens mij niet datgene wat we nu zien. de welvaart verschuift alleen van hier naar daar. de westerse economische macht heeft de westerse middenklasse niet meer nodig en al helemaal niet de onderkaste oftewel de voormalige arbeidersklasse, en wel omdat in de derde wereld zich weet te ontwikkelen en daar een middenklasse en arbeidersklasse groeit die de nieuwe consumenten zijn van de rotzooi die geproduceerd wordt. het kapitalisme heeft zich losgezongen van alles, zelfs van de nationale grenzen.
By the way: SP denkt na over andere partijnaam.
Stan,
Je schrijft: "de eigenaars van de economie zijn wel degelijk almachtig".
Als ze echt zo almachtig zouden zijn (en ik ontken hun grote macht niet) zouden we nog steeds in 1900 leven, met kinderarbeid, zonder minimumloon, met werkdagen van 14 uur, zonder ontslagbescherming of regels over een veilige werkplek, zonder publiek gefinancierd (hoger) onderwijs, zonder algemeen stemrecht, enz. Hoe onvolledig en onvolmaakt ook, al die dingen zijn toch niet zonder belang.
Het feit dat "de Almachtigen" (Stan), resp. "de machtigen" (moi) nu tegen al die dingen hun klassenstrijd voeren, betekent dus m.i. dat ze die dingen decennialang hebben moeten tolereren - tegen hun wil.
Democratie is niet verzonnen door de rijken, maar omarmd door de bankiers toen ze erachter kwamen dat een formele democratie legitimiteit verschaft aan de staatsschuld. In koninkrijken kan de koning bij overlijden de staatsschuld in het graf meenemen en hebben de bankiers het nakijken. Of de koning kan desgewenst de bankier executeren. In een democratie schuift de staatsschuld eindeloos door (al groeiend, uiteraard) over de generaties, en de kiezers legitimeren als het ware met hun stem die schuld.
Maar nu zien we dat aangezien de bevolking langzamerhand in opstand begint te komen (in Zuid-Europa althans) dat bankiers en de financiële sector hun geloof in democratie zijn verloren en overal "technocraten" willen installeren. Dat zie je aan de ingezonden stukken van de pseudoconomen en de redactionele commentaren, waarin de democratie "stuurloos" wordt genoemd, bijv. omdat de Grieken geen coalitie kunnen sluiten om het land verder naar de klote te kunnen helpen zodat de bankiers de zaak kunnen overnemen en de publieke sector kunnen opkopen voor een paar cent op elke door het publiek geïnvesteerde euro. Vervolgens kan de hele economie worden getransformeerd in een neofeodale "tolpoort"-economie, waarin voor elke dienst direct moet worden afgerekend met de bankiers, tegen prijzen die het land binnen een decennium in een absoluut derdewereldland veranderen.
Het is uiteraard zo dat binnen de invloedssfeer van de niet 100% neoliberale economieën, zoals Rusland en China, nieuwe welvaart en een zekere middenklasse kan ontstaan. Maar geglobaliseerd kapitalisme betekent niet dat "de welvaart verschuift". Kapitalisme brengt algemene armoede voort en rijkdom voor een kleine elite, geen algemene welvaart, ook niet regionaal - tenzij kapitalisme wordt bedwongen in een gemengde economie zoals in Europa en de VS na de Tweede Wereldoorlog. Democratie is in essentie de poging van de bevolking om het kapitalisme te bedwingen om meer algemene welvaart te creëren.
Een corruptie van democratie betekent niet dat die strijd niet bestaat, of niet soms succesvol is. De essentie van democratie is een strijd tussen de elite en de rest. Dat "de rest" soms moe, verward of gedesillusioneerd de strijd lijkt op te geven, betekent niet dat die strijd niet bestaat.
Wat betreft de globalisering, het financieel kapitalisme van nu is niet meer het industrieel kapitalisme dat Lenin en Luxemburg analyseerden. De marxisten begrijpen de globalisering niet als ze Marx' Het kapitaal erop toepassen. Hun hoop was erop gericht dat het kapitalisme de hele wereld zou overspoelen, overal een arbeidersklasse zou creëren en overal de overgang tot socialisme mogelijk zou maken.
Maar de wereld ziet er anders uit dan ze hadden verwacht. Er is geen arbeidersklasse ontstaan, maar slechts eilanden van "free trade zones" of "business zones" of wat dan ook die de facto onderdeel zijn van de staat waar de multinational vandaan komt. Ze worden gefinancierd en gesubsidieerd door het gastland (dat werkgelegenheid wordt beloofd) maar voordat er een georganiseerd bewustzijn kan ontstaan onder de arbeiders van hun exploitatie is de tent alweer verhuisd naar wie weet een ander werelddeel.
herman,
ik citeer je: 'Als ze echt zo almachtig zouden zijn (en ik ontken hun grote macht niet) zouden we nog steeds in 1900 leven, met kinderarbeid, zonder minimumloon, met werkdagen van 14 uur, zonder ontslagbescherming of regels over een veilige werkplek, zonder publiek gefinancierd (hoger) onderwijs, zonder algemeen stemrecht, enz. Hoe onvolledig en onvolmaakt ook, al die dingen zijn toch niet zonder belang.'
nee, de stelling is onjuist, alles is in beweging, panta rei, niets is ooit statisch, dus hier in het westen heeft dankzij keynes de economische elite een tijdlang gedacht dat door het betalen van een fatsoenlijk loon het kapitalisme kon bloeien. bovendien moesten ze voorzichtig zijn met de kinderen, want zij waren de toekomstige arbeiders. algemeen kiesrecht heeft ertoe geleid dat de burger een consument is geworden en daar draait het allemaal om. belangrijker nog: al deze verworvenheden bestaan niet in de derde wereld waar de neoliberalen hun werk naar toe hebben geoutsourced, en wel omdat het lage lonen landen zijn, waar geen strenge milieuwetten bestaan. vandaar dat er nu een structurele werkloosheid hier in het westen is ontstaan en de middenklasse aan het verarmen is. kort samengevat, deze stelling van je is onjuist. rest later.
De SP is eigenlijk een Natoinaal Socialistische Partij. Zij willen toch een voor Nederland werkend socialistisch systeem? Nou dan. Niet dat het zal werken, eerder het tegendeel. Meer belasting op succes, verdient een ondernemer veel geld,kan hij dalijk net als onder Ome Joop boven een bepaalde voet 75% inleveren. Sta je dan keihard voor te werken. Er zal een kapitaalvlucht plaats gaan vinden, vermogenden zullen naar manieren gaan zoeken om hun geld veilig te stellen voor Emiel en zijn Rode Garde. Als Roemer premier wordt is dat een ramp voor Nederland. Wel mooi is dat hij raBIAAT ANTI-EURO IS, MAAR VERDER NATUURLIJK MACHTELOOS OM HET bRUSSELS GEWELD TE STOPPEN. De weg naar de Verenigde Staten van Europa is ingeslagen en zal koste wat kost worden doorgezet, met dalijk een Europese staatsschuld, een pensioenstelsel, enz enz, Duitsland durft gezien hun verleden geen NEIN te zeggen, de Fransen zullen gelijk fijntjes de oor;log aanhalen, die ons de euro heeft gebracht. Van oorsprong een Frans idee om de macht van de Bundesbank te breken. De Fransen weten goed dat misplaatste Duitse schuldgevoel te bespelen, en hebben dit hele rampscenario eigenlijk op hun conto. Merci beaucoup. Waar blijft een Duitse Leider met lef? Iemand zoals Adolf, maar dan zonder die idiote racistische trekjes, die keihard NEIN durft te zeggen. Wat wilde Frankrijk eraan doen dan? Tanks sturen. e afloop zal precies zijn zoals in 1940, het enige wat de Fransen gedurende de gehele Tweede Wereldoorlog hebben gedaan is wegrennen, maar wel een stuk Duitsland en Berlijn mpogen bezetten in 45. Onvoorstelbaar. En dan hebben we het nog niet eens over de Elzas gehad. Met de SP aan het roer zullen wij als Nederland niets opschieten, ook niet de mensen die zij zeggen te representeren, de "arbeiders" en achterhaalde 19 eeuwse term. Zij denken nog in de trant van klassestrijd, triest gewoon. Geen zinnig mens zal in Nederland nog iets durven te ondernemen, daar zijn socialisten altijd allergisch voor geweest, ondernemers, maar wel uit hun zak de premies bij ongeschiktheid laten betalen. De overheid zal weer uitdijen, als een vetgevreten rups, een alles regulerende ambtenarenkaste met Emiel als oberbefehlshaber. Stem nou eens blanco, iedereen. Het is om het even welke partij men kiest, in Brussel worden de beslissingnen genomen, en in de kantoren van het IMF Goldman Sachs enz enz enz.
Een reactie posten