Met andere woorden: Bas schnabbelt als doctorandus bij, bij het van origine protestants-christelijke dagblad Trouw.
Bas schreef onlangs in Trouw het volgende:
'Leger Honduras arresteert president die nog graag had willen aanblijven...
Is in Honduras een staatsgreep gepleegd, of heeft de staat een ontspoorde functionaris afgezet?' http://www.trouw.nl/nieuws/wereld/article2801272.ece/
Vooral ook met het oog op de Trouw-verslaggeving over Iran is dit een wonderlijke vraag van Bas. Twee dingen: feit is dat het leger van Honduras om een volksraadpleging onmogelijk te maken de democratisch gekozen president van het land heeft ontvoerd. Ontvoerd en dus niet 'gearresteerd'. Twee: Bas suggereert dat een democratisch gekozen president de bevolking niet mag raadplegen, maar dat het leger wel de bevoegdheid heeft om een democratisch gekozen president te ontvoeren. Op welke juridische feiten is deze bewering gebaseerd? Geen, voorzover ik weet, dus is de vraag: waarom bedrijft deze universitaire docent in de journalistiek propaganda? Ik weet dat in de Nederlandse journalistiek het rechtse geluid momenteel erg populair is, maar toch: waarom speelt het recht geen doorslaggevende rol meer? De vraag is ook: waar is Bas den Hond eigenlijk doctorandus in? Ik vraag dat mede vanwege het volgende:
'Paul2 heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Rob de Wijk van Trouw" achtergelaten:
Die artikelen in Trouw getuigen niet van al te veel kennis
Hier nog een prima commentaar op de slechte verslaggeving van trouw mbt Honduras:
http://www.noticias.nl/ict_artikel.php?id=2291'
En wat lezen we daar bij noticias? Het volgende:
'Door Arianne van Andel
29-06-2009
Informatie in Trouw onbetrouwbaar?
Bas de Hond schreef in Trouw een artikel over de staatsgreep in Honduras. Lees hieronder de reactie die Arianne van Andel schreef aan de redactie van Trouw, waarin zij stelt dat de krant een eenzijdig en onjuist beeld schetst van de gebeurtenissen.
Als Nederlandse theologe woonachtig en werkzaam in Chili vanaf 2005, heb ik de afgelopen dagen met stijgende verontrusting en verontwaardiging uw berichtgeving gevolgd over de gepleegde staatsgreep in Honduras. Graag wil ik u wijzen op structurele verkeerde en tendentieuze voorlichting, die afwijkt van de informatie verstrekt door alle internationale organisaties, inclusief de Europese Unie.
Ik concentreer me op het artikel van Bas de Hond van 28 juni j.l., waarvan de titel al een samenvatting is van alle onjuiste informatie waarop de auteur zijn verhaal baseert. De titel luidt “het leger arresteert president die nog graag had willen aanblijven”.
Allereerst, volgens de informatie die ons hier in Chili uit betrouwbare bronnen bereikt, arresteerde het leger president Zelaya niet, maar braken de militairen de deuren van zijn huis open, en voerden hem onder schot en onder doodsbedreiging naar een militaire auto om hem het land uit te zetten. Een arrestatie in geval van een juridische overtreding gebeurt normaliter door de politie, die de verdachte vervolgens in eigen land voor het gerecht laat komen. Bovendien hebben presidenten in dat geval nog een extra juridische bescherming, die eerst moet worden opgeheven voordat er tot arrestatie kan worden overgegaan. Het ging hier dus niet om een arrestatie, maar om een staatsgreep, zoals Latijns-Amerika er velen kent in zijn geschiedenis.
De tweede bewering van de heer De Hond is eveneens pertinent onjuist. President Zelaya is niet uitgezet wegens een referendum dat zijn herverkiezing moest garanderen. President Zelaya wilde onder de bevolking een volksraadpleging houden over de volgende vraag (letterlijk vertaald): “Gaat u ermee akkoord dat er in de algemene verkiezingen van november 2009 een vierde stembus wordt geïnstalleerd om te beslissen over de bijeenroeping van een grondwetgevende vergadering die een politieke Grondwet goedkeurt?” Het ging hier dus om de vraag over het wel of niet mogelijk maken van een hervorming van de Grondwet. In deze grondwetshervorming zou men kunnen beslissen over een verlenging van de ambtstermijn van de president, maar dit zou Zelaya zelf niet meer ten goede komen, want hij zou al in januari 2010 aftreden, zelfs nog voor het eventueel aanstellen van deze grondwetgevende vergadering.
Zelaya heeft meerdere keren gesteld in interviews dat het hem niet ging om verlenging van zijn presidentsschap, maar om de democratisering van zijn land. Veel van de grondwetten van Latijns Amerika zijn direct of indirect beïnvloed door voorgaande dictaturen die de belangen van de rijke elites beschermen. In Honduras worden daardoor, net als overigens in Chili, radicale sociale of economische hervormingen regelmatig grondwettelijk onmogelijk gemaakt.
De volksraadpleging in Honduras, die niet verplicht en niet bindend was (terwijl andere verkiezingen dat daar wel zijn) bleek echter al zo bedreigend voor de elites van het land, dat zij een staatsgreep beraamden, waarbij zij een zogenaamde “opdracht tot arrestatie” van het Electorale Hooggerechtshof als legitimatie gebruikten. Dit gerechtshof is afhankelijk van het parlement en is daardoor niet te vergelijken met het Hooggerechtshof in Nederland. In Latijns-Amerika zijn de juridische en politieke macht dikwijls niet duidelijk gescheiden.
De Hond vervolgt zijn artikel met een verhandeling over de wil van Latijns-Amerikaanse presidenten om hun termijnen te verlengen - wat hier dus niet aan de orde was - en stelt dat lange ambtstermijnen kunnen ontaarden in bijna-dictaturen en corruptie. Daarmee draait hij het verhaal om en suggereert dat de verlenging van ambtstermijnen van democratisch gekozen presidenten van Latijns-Amerika, waarvan hij er een aantal noemt uit zeer verschillende en onvergelijkbare contexten, het gevaar in zich bergen dat hun regeringen niet meer te onderscheiden zijn van dictaturen.
Op grond van welke informatie doet De Hond deze stelling na zoveel valse voorlichting? Hoe zit het eigenlijk met de duur van ambtstermijnen van de Nederlandse premier, of van de koningin? Leiden die ook tot een mogelijke dictatoriale situatie en corruptie? Hoe durft hij zo licht te oordelen over situaties in Latijns-Amerika, waar de bevolkingen van enkele van de landen die hij noemt (o.a. Venezuela en Bolivia) nog nooit zo vaak politieke beslissingen via de stembus hebben mogen goed- of afkeuren? Is dat niet juist het hart van de democratie?
Ik krijg de indruk dat de enigen die niet weten te onderscheiden tussen dictaturen en democratieën in dit geval de redactieleden van Trouw zijn. Met hun informatie, waarschijnlijk afkomstig uit bronnen die de coupplegers in Honduras en hun belangen verdedigen, misleiden zij de Nederlandse bevolking en legitimeren zij een staatsgreep die een weerzinwekkend precedent schept voor de kwetsbare democratieën in Latijns-Amerika. Wonend in Chili weet ik wat een trauma´s een staatsgreep teweeg brengt in een volk, en daarom vraag ik Trouw dringend zich te bezinnen op de bronnen die zij raadpleegt en de consequenties van haar berichtgeving.
http://www.noticias.nl/ict_artikel.php?id=2291
Oke, nu mijn vraag aan Bas den Hond, die mijn vak doceert. Bas, mag ik jouw reactie hierop? Ik zal dit op mijn website publiceren. Een democratie staat en valt bij een open discussie. Die discussie ga ik nu met jou aan. Publiekelijk. In afwachting van je reactie.
Stan van Houcke
Journalist/schrijver
Amsterdam.
6 opmerkingen:
tja....
anzi
Ik ben bang dat je nog lang kan wachten Stan.
Zoals de ook de vele andere voorbeelden die hier voorbij gekomen zijn, zijn dit soort "journalisten" in Nederland schijnbaar de regel.
VII
Een hoge pet hoeven we niet te hebben van dit soort universitaire gasten. Hoe zij daar in godsnaam gekomen zijn? Voor mij een vraag, voor hen een universitaire weet! Hoewel ik wel het een en ander vermoed.
anzi
Leve onze intellectuelen.
Dat wij hen bewieroken om hun scherpe inzicht, hun onversaagdheid, en hun nooit aflatend doorbijten om de waarheid te achterhalen!
hahahaha
En toch is Bas den Hond niet op zijn achterhoofd gevallen:
http://www.trouw.nl/krantenarchief/2007/11/14/2317019/Kieskeurig_zijn_de_Amerikanen_nooit_geweest.html
Is idd geen verkeerd artikel,Sonja
Een reactie posten