Nederlandse Terreur

Onderstaande berichten geven meteen antwoord op de vraag waarom de sociaal-democraten en de christenen in het Nederlandse kabinet niet tegen de inzet van onder andere clusterbommen zijn. Voor kruideniers aller landen is het mooiste geluid het rinkelen van de kassa. God Zij Met U.

'Persbericht Campagne tegen Wapenhandel
Amsterdam, 3 oktober 2007
Nederland doorvoerland voor wapens Israël

Ten aanzien van Israël voert Nederland een dubbelzinnig wapenexportbeleid, zo blijkt uit het vandaag verschenen rapport ‘Wapenhandel en militaire samenwerking met Israël’ van de Campagne tegen Wapenhandel. Sinds het uitbreken van de tweede Intifada in 2002 wordt wapenexport vanuit Nederland naar Israël vrijwel niet meer toegestaan. Tegelijkertijd kunnen andere landen, met name de Verenigde Staten, zonder problemen op grote schaal militaire goederen via Nederland doorvoeren naar Israël. Zo wordt de schijn gewekt van een terughoudend beleid, terwijl in de praktijk niet wordt geprobeerd de wapenleveranties aan Israël daadwerkelijk te stoppen. In 2005 en 2006 werden ruim 160 miljoen slaghoedjes, 17 miljoen stuks munitie en tienduizenden patronen, rookgranaten en ontstekers uit de Verenigde Staten via Schiphol aan het Israëlische leger geleverd, zo blijkt uit het rapport. Zelfs tijdens de Libanonoorlog in 2006 werd deze doorvoer geen strobreed in de weg gelegd. Als Nederland zijn wapenexportbeleid serieus neemt, moet het aan de ongelimiteerde doorvoer van wapens naar Israël een einde maken. Dat dit niet gebeurt is een bewuste politieke keuze, concludeert de Campagne tegen Wapenhandel. Nederland deinst terug voor het nemen van eigen verantwoordelijkheid.Naast doorvoer is ook de levering van dual use goederen en wapenonderdelen niet met een terughoudend exportbeleid te verenigen. Hoewel export van militaire goederen niet wordt toegestaan, wordt de levering van dual use goederen meestal gewoon toegestaan. Dit is met name zorgelijk waar het gaat om nachtzichtapparatuur voor het Israëlische leger en om chemische stoffen die als grondstof voor gifgas kunnen dienen. Israël heeft het Verdrag Chemische Wapens niet getekend. Ook leveren Nederlandse bedrijven onderdelen voor F-16 vliegtuigen, Apache helikopters en Hellfire raketten aan Amerikaanse wapenproducenten die aan Israël doorleveren. F-16s, Apaches en Hellfires worden door Israël ingezet bij beschietingen en liquidaties in Palestijnse gebieden. De Campagne tegen Wapenhandel pleit voor een consequent terughoudend wapenexportbeleid ten aanzien van Israël, waaronder ook de doorvoer van wapens en de export van dual use goederen moet vallen. Een terughoudend wapenhandelsbeleid zou tweezijdig moeten zijn en ook moeten gelden voor Nederlandse aankopen bij de Israëlische defensie-industrie en voor samenwerking tussen Nederlandse en Israëlische defensiebedrijven. Vrede en mensenrechten in het Midden Oosten zijn niet gediend bij steeds maar toenemende bewapening.De brochure 'Wapenhandel en militaire samenwerking met Israël' is te vinden op http://www.stopwapenhandel.org/

Persbericht Campagne tegen Wapenhandel
Nederland ’s werelds vijfde wapenexporteur

Ongecontroleerde doorvoer naar conflictgebieden en dictaturen
Amsterdam, 11 december 2007 –

Nederland verstevigt zijn positie als grote wapenexporteur met uitvoervergunningen ter waarde van ruim een miljard euro. Nederland behoort daarmee tot de top 5 van de wereld. Grote hoeveelheden nachtzichtapparatuur gaan naar China, Israël en Pakistan, waarheen normaal gesproken geen wapens geëxporteerd mogen worden. Doorvoer van wapens legt Nederland al helemaal geen strobreed in de weg, ook niet naar oorlogsgebieden, zo blijkt uit een vandaag verschenen jaarrapport over het Nederlandse wapenexportbeleid in 2006. Volgende week donderdag debatteert de Tweede Kamer over de Nederlandse wapenhandel. Voor de derde maal publiceert de Campagne tegen Wapenhandel vandaag haar alternatieve jaarrapport van de Nederlandse wapenhandel, dat inzicht biedt in de grote hoeveelheid ruwe gegevens die de overheid sinds enkele jaren publiceert. Daarin valt een duidelijk stijgende lijn te zien in de wapenverkopen van de laatste tien jaar, in het bijzonder de afgelopen vier jaar. De verkoop van tweedehands defensiematerieel speelt daarbij een grote rol. In 2006 spanden verkopen aan Indonesië, Venezuela en Chili de kroon. Die drie bestemmingen waren in 2006 samen goed voor meer dan de helft van de Nederlandse wapenhandel. In strijd met de criteria die Nederland zichzelf oplegt worden ook wapenexporten naar conflictgebieden toegestaan.Zo blijkt uit het rapport dat Nederland militair materieel levert aan India en Pakistan, ondanks hun gespannen relatie en ondanks de precaire situatie waarin Pakistan verkeert. Ook Israël ziet inmiddels weer mogelijkheden om Nederlandse militaire technologie te kopen – Nederland zet daarvoor de deur weer op een ruime kier. Miljoenenexporten van in Nederland gebouwde onderdelen voor nachtzichtapparatuur vinden hun weg naar vooral China, ondermeer naar grensbewakingstroepen. Terwijl tegen dit land vanwege de slechte mensenrechtensituatie een Europees wapenembargo loopt, gelden voor onderdelen van nachtzichtkijkers amper beperkingen vanwege het zogeheten dual-use karakter ervan. Voor doorvoer van wapens gelden amper beperkingen, omdat Nederland leveranties die afkomstig zijn uit bevriende landen zonder controle door laat gaan. Zo leverden de VS zelfs tijdens de Libanon-oorlog in de zomer van 2006 probleemloos vrachten munitie via Schiphol aan Israël. Dat zelfde gold voor Spaanse en Tsjechische wapenzendingen aan bijvoorbeeld Bangladesh, de Filippijnen, Guatemala en Kazachstan. In het rapport “Analyse Nederlandse wapenexportvergunningen 2006“ geeft de Campagne tegen Wapenhandel een uitgebreid overzicht van allerhande feiten en details over de aard en omvang van de Nederlandse wapenhandel in 2006. Deze uitgebreide analyse is een uniek overzicht van de meest recent beschikbare wapenexportgegevens. Noten voor de pers:- het rapport “Analyse Nederlandse wapenexportvergunningen 2006” is te vinden op http://www.stopwapenhandel.org/; een gedrukt exemplaar is op aanvraag beschikbaar.'

Zie ook: http://www.volkskrant.nl/binnenland/article487230.ece

Interessant is dat journalisten van de Nederlandse commeriele massamedia dit niet hebben uitgezocht. Waarom zou dat zijn?