Ik heb net voor de website De Nieuwe Reporter het volgende geschreven:
'in de goede journalistieke traditie van de follow up zou het wenselijk zijn als de nieuwe reporter nog eens de uitgever van trouw belt. in elk geval is het voor mijn collega's interessant om te weten dat de stelligheid van de email van de uitgever van trouw aan mij kennelijk toch wat voorbarig is geweest, zie: stanvanhoucke.blogspot.com/2007/03/trouw-misschien-wel-22.html We zijn inmiddels ruim drie weken verder en ik heb nog niets vernomen van de bedrijfsjurist. dat kan nog komen natuurlijk, maar misschien dat de schrijver van het stukje in de nieuwe reporter nog eens kan bellen. duidelijk is inmiddels dat het kennelijk toch wat ingewikkelder ligt dan de trouw-uitgever in eerste instantie meende. een belangrijk gegeven voor mijn collega's die kritiek op trouw uitoefenen. want het gaat hier niet zoals de schrijver van de nieuwe reporter meent over de vraag: 'Hoe ruim mag een mediawatcher op zijn eigen site citeren?' maar om de vraag: kan de uitgever van trouw bepalen dat een journalist niets mag citeren. bovendien meent schrijver van de nieuwe reporter abusievelijk dat 'Van Houcke weigert aan uw oproep gehoor te geven.' er is hier geen sprake van een oproep, in de zin van een beroep doen of een verzoek, zoals de dikke van dale aangeeft, maar een bevel, wat toch iets heel anders is. en ik weiger nog steeds aan dat bevel te voldoen.'
Lees verder: http://www.denieuwereporter.nl/?p=838
Geen opmerkingen:
Een reactie posten