Op de website van de meiden van Halal staat de volgende reactie:
'JK. Nederlandse cultuur?
Ben altijd een groot fan van Sonja geweest, maar wat ik in de laatste aflevering heb gezien viel me erg tegen. Niet alleen de beelden (Hadden die niet wat discreter gebracht kunnen worden?) of het feit dat men kennelijk over bijzonder weinig inlevingsvermogen beschikt (Want men had kunnen weten dat Jihad, Hajar en Esmaa zich onprettig zouden voelen bij deze expliciete beelden) maar ook dat zij in het interview na het programma niet ervoor koos om haar excuses te maken aan deze meiden, maar min of meer te kennen gaf dat de meiden meer zouden moeten "inburgeren" zodat ze wellicht dit soort beelden zouden accepteren... Waarom zouden zij dit ooit accepteren, zoals een van de meiden al aangaf wonen ook zij in Nederland en hebben een stem hierin. Eigenlijk heeft deze reactie mij hoopvol gestemd, ik ben er immers nog meer van overtuigd dat van mensen zoals deze meiden (die geloven in de Islam) een positieve invloed te verwachten valt in Nederland! Ik vond hun reactie perfect. Ik liep zelf ook weg bij de tv (maar who cares?) maar was uiteindelijk weer op tijd terug om de "afloop" te zien. Omdat alle moslims kennelijk excuus moeten aanbieden voor 11 september bied ik hierbij mijn excuus aan voor de misdraging van Sonja en haar team. Verder wil ik nog even een paar dingen hier vermelden die ik elders tegen ben gekomen: "Vroeger of laat zullen we hen (mensen zoals De meiden van halal) smeken om ons te leren hoe het eigenlijk hoort" ... "TV is een hoerenkast geworden. Sonja liep vanavond voorop" ... "Sonja haal je oude hoofd uit andermans bed" (zie dat laatste wat mij betreft ook maar in overdrachtelijke zin) Esmaa, Jihad en Hajar bedankt voor jullie optreden en ik hoop nog lang van jullie te mogen genieten.'
Deze email-reactie slaat de spijker op de kop. Het is precies wat ik bedoelde met mijn opmerking in het vorige stukje: ‘Aan de vragen die Sonja stelde, kleefde onderhuids het gelijk van het provincialisme. Een provinciaal gaat er blind vanuit dat hij/zij de maat aller dingen is, al het andere is per definitie vreemd. Een kosmopoliet daarentegen realiseert zich dat zijn wereldbeeld slechts een van de talloze wereldbeelden is.’ Sonja die de vergroving van de Nederlandse televisie had willen laten zien, bleek niet in staat te zijn zich zich voor te stellen dat haar gasten niet met pornobeelden ‘geassocieerd’ wilden worden, dat ze zich ‘helemaal te pletter’ schrokken.
Sonja Barend’s houding illustreert de vergroving, de botheid en de verpaupering van de cultuur in Nederland. Sonja reageerde als de nieuwe rijke Don Caligero die: ‘‘niet gehinderd door de honderden belemmeringen die eerlijkheid, betamelijkheid en zelfs een goede opvoeding voor de meeste anderen vormen zich door de jungle van het leven bewoog met de zekerheid van een olifant die in rechte lijn voortwalst, bomen ontwortelend en hutten vertrappend, zonder ook maar iets te merken van de schrammende doornen en de jammerende slachtoffers.’ Het toppunt van Sonja's grofheid was inderdaad het feit dat Sonja niet publiekelijk haar excuses aanbood aan haar gasten voor zoveel botheid, maar integendeel haar gasten te woord stond alsof ze uit een andere eeuw kwamen, alsof ze een stelletje wereldvreemde boerinnen waren die nog geïntegreerd moesten worden in onze hoogstaande Nederlandse cultuur.
De vraag blijft: hoe is deze botheid, deze verpaupering in Nederland te verklaren? Ik heb het in deze weblog vaker over dit onderwerp gehad. Ik zal er binnenkort weer op terugkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten