De Volkskrant 56

Ik wil voor alle duidelijkheid nog een keer terugkomen op de optredens van Alex Burghoorn voor het CIDI, het propaganda centrum voor Israel in Nederland. De Volkskrant-ombudsman gaf hierover de volgende verklaring:

'Hij constateert dat er veel onbekendheid is met het land en de conflicten en wil daar verheldering over geven. Moet kunnen, niets mee mis... Het betrof hier een reisje voor bestuursleden van alle politieke partijen, althans de jongerenafdelingen. Er is niet betaald en het is gebleven bij een kort praatje.'

Mijn vragen over de vriendendiensten die Burghoorn als Volkskrant-correspondent verleent aan het CIDI kwamen bij me op toen ik dit reisverslag las van Christen Unie-jongeren die de CIDI-reis hadden gemaakt. Ze schreven:

'Met de bus rijden we naar het noordelijk deel van de Westbank. Met eigen ogen zien we de veiligheidsbarriere, of te wel de muur. Best heftig als je bedenkt dat deze muur scheiding brengt tussen families en vrienden. Het moeilijke van die veiligheidsmuur is daarnaast dat hij niet synchroon loopt met de "green line". Opvallend is hoe kritisch deze jonge aankomende christelijke politici zijn over de illegale afscheiding. Ze weten dat 'deze muur scheiding brengt tussen families en vrienden' en 'daarnaast dat hij niet synchroon loopt me de " green line",' de grens met Israel tot 1967. Met andere woorden: ze zien dat de afscheiding Palestijnse gemeenschappen uit elkaar rukt en over bezet Palestijns land loopt. De Christen Unie jongeren schrijven verder: 'Alleen de arabieren achter de "greenline" zijn Israelische arabieren en hebben dus (zij het beperkte) rechten als inwoner van Israel. De arabieren die in het gebied tussen de greenline en de barriere wonen hebben daardoor geen status, maar vallen wel binnen het grondgebied van Israel.' Kennelijk hebben ze niet alleen naar de gebruikelijke propaganda geluisterd, maar gebruikten ze wel degelijk ook hun ogen. Dat blijkt zodra ze 'met twee Nederlandse correspondenten in Israel [spreken]. Joop Meijers (AD) en Alex Burghoorn (Volkskrant) geven ons een kijkje in de keuken van de Nederlandse mediaberichtgeving aan de hand van onze vragen. We praten onder andere over het belang van specifieke woorden. Is het veiligheidsmuur, veiligheidshek of veiligheidsbarriere of gewoon hek of muur? Alex: veiligheidsmuur. Joop: veiligheidsbarriere.' Zie:http://www.perspectief.nu/page/9525

Duidelijk is dat de jonge politici in spe doordrongen zijn van 'het belang van specifieke woorden.' Dit in tegenstelling tot de ombudsman van de Volkskrant, Thom Meens, die met betrekking tot Alex Burghoorns positieve kwalificatie ' veiligheidsmuur' schreef: 'En hij heeft gekozen voor muur en soms veiligheidsmuur omdat het ding nu eenmaal een naam moet hebben.' Het is wonderlijk dat een Volkskrant-ombudsman zo weinig inzicht heeft in de werking van de taal, notabene het belangrijkste instrument van journalisten. Toen ik uit zijn eufemistische wartaal een zinnig standpunt probeerde te destilleren schreef Meens mij geirriteerd: 'Eerlijk gezegd heb ik geen zin in uw taalspelletjes. Er staat wat er staat: verslaggever vertelt iets over het land aan bezoekende reizigers. Klaar uit af.' Geen enkel taalgevoel spreekt hieruit, terwijl een opiniemaker van alles met de taal kan doen, liegen, bedriegen, een schijnwereld opbouwen, de waarheid spreken etcetera. Er staat maar al te vaak juist niet wat er staat, anders zou propaganda nooit werken. Propaganda functioneert namelijk alleen als men zich er niet van bewust is dat het propaganda is. Propaganda werkt alleen bij mensen die denken dat 'er staat wat er staat.' In tegenstelling tot Thom Meens begrepen de jonge politici daarom maar al te goed 'het belang van specifieke woorden.' Vandaar dat ze met de twee Nederlandse correspondenten spraken over 'het belang van specifieke woorden' spraken. En juist vanwege dat 'belang van specifieke woorden' gebruikt de Volkskrant-correspondent in zijn krant en in zijn optredens voor het CIDI het specifieke woord 'veiligheidsmuur.'

VEILIGHEIDSMUUR dus voor een afscheiding die illegaal is, Palestijnse gemeenschappen uit elkaar rukt, een levensvatbare Palestijnse staat onmogelijk maakt en die 90.000Palestijnen van hun land zal beroven. Een in de ogen van Alex Burghoorn VEILIGHEIDSMUUR waarover de vooraanstaande Amerikaanse wetenschapster Phyllis Bennis schrijft :

'In December 2003, the UN General Assembly requested that the International Court of Justice in the Hague advise them on the legality of the Wall. In its July 9, 2004, opinion, the ICJ ruled explicitly that the Wall was illegal and that Israel must stop construction and dismantle any part of the Wall inside the occupied territory, including Arab East Jerusalem. "Israel," the ICJ said, "is under an obligation to cease forthwith the works of construction of the wall being built in the Occupied Pelstinian Teritory, including in and around East Jerusalem, to dismantle forthwith the structure therein situated, and to repeal or render ineffective forthwith all legaslative and regulatory acts relating thereto." Significantly, the ICJ opinion was not limited to the Wall alone. It also stressed the illegality of all the settlements built throughout the Palestinian territory, and in doing so linked the illegality of the Wall to that of the broader settlement project Israel had undertaken since its occupation of the Westbank, Gaza, and East Jerusalem in the 1967 war. Israel rejected the ICJ's opinion before it was even issued. In January 2004, Israel's then Prime Minister Ariel Sharon admitted that the Wall was causing problems for ordinary Palestinians and that the route of the Wall, which cut off huge swathes of West Bank territory, could cause "legal difficulties in defending the state's position." But he went on to assert that "there will be no change as a result of Palestinian or UN demands, including those from the [ International] court." Then Justice Minister Yosef Lapid called on his own government to move the Wall, recognizing "the present route will bring upon us isolation in the world." But Israel continued construction of the Wall on Palestinian land. The ICJ also stated directly that other countries have their own responsibility to pressure Israel to comply with the court's opinion. "All states," the Court declared, "are under an obligation not to recognize the illegal situation resulting from the construction of the Wall and not to render aid or assistance in maintaining the situation created by such construction."

VEILIGHEIDSMUUR volgens Alex Burghoorn. Phyllis Bennis schrijft in het uitstekend gedocumenteerd boek Understanding the Palestinian-Israeli Conflict:

'In 2003, Israel announced it would build another wall down the Jordan Valley, thus effectively sealing off a trucated, non-contiguous set of West Bank cantons with impenetrable steel. The result will be to ensure Sharon's stated goal of allowing a Palestinian "entity" of no more than 40 percent of the West Bank, in several non-contiguous chuncks, plus most of Gaza.' Met andere woorden: de VEILIGHEIDSMUUR van Alex Burghoorn laat ongeveer 10 procent over van de 47 procent die het VN-Verdelingsplan uit 1947 aan de Palestijnen gaf. Het Palestijns verzet is sinds 1976 akoord gegaan met slechts 22 procent van die 47 procent, zijnde de gehele Westbank en Gaza, maar ondanks het feit dat men bereid was maar liefst 47-22=25 procent in te leveren van hun eigen land, was dit voor Israel te weinig en heeft de ' joodse natie' nu ongeveer 10 procent voor de Palestijnen overgelaten. Mede dankzij Burghoorns VEILIGHEIDSMUUR wordt dit mogelijk gemaakt.