17 sept 16:00
‘Havik’ Powell brengt euro in glijvlucht
Marijn Jongsma
De euro daalt al negen weken op rij versus de dollar, hetgeen de inflatiebestrijding nog lastiger maakt.
Analisten verwachten wel een herstel van de eenheidsmunt, maar in een betrekkelijk laag tempo.
De Fed kan de rente verder verhogen zonder de economie te schaden, zo lijkt het, terwijl de eurozone tegen recessie aanzit.
De euro heeft een van de zwakste periodes sinds de start in 1999 achter de rug, met negen weken van koersverlies ten opzichte van de dollar. Een zwakke munt maakt de bestrijding van inflatie in de muntunie nog moeilijker.
Duurdere importen jagen de inflatie immers direct aan, hetgeen het effect van de stijgende olieprijs nog eens versterkt. Sinds halverwege juli is de euro met meer dan 5% gedaald ten opzichte van de dollar. De munt zakte vorige week verder weg, ook al verhoogde de Europese Centrale Bank de beleidsrente afgelopen donderdag met 25 basispunten tot 4%.
Havik of duif?
De meeste analisten verwachten dat de Amerikaanse Federal Reserve komende woensdag de rente juist gelijk houdt op de huidige bandbreedte van 5,25% tot 5,5%. Het krimpende renteverschil met de eurozone wordt echter overschaduwd door het verschil in verwacht beleid van beide centrale banken.
Fed-voorzitter Jerome Powell stelt zich tot dusver meer op als 'havik', die bereid is de rente verder te verhogen om de inflatie te smoren. Die houding zal hij woensdag niet loslaten, zo schatten analisten in. ECB-president Christine Lagarde sluit een verdere verhoging officieel ook niet uit, maar ze hintte er donderdag duidelijk op dat de piek is bereikt — meer een duif dan een havik dus.
Het grote verschil tussen beide valutagebieden is dat de Amerikaanse economie veel beter draait dan de Europese, die dicht tegen een recessie aanzit. 'De markt lijkt te redeneren dat de ECB wellicht een stapje te ver is gegaan met het verhogen van de rente', schrijven economen van Rabobank in een marktcommentaar. Dat zou kunnen betekenen dat Frankfurt ook eerder dan de Fed begint met het terugschroeven van de rente.
Dun koord
Jane Foley, valutaspecialist bij Rabobank, ziet dat de markt 'extreem bezorgd' is over de grootste economie van de eurozone, Duitsland, waar de industrie zwaar onder druk staat. Vorige week verlaagde de Europese Commissie de groeiramingen voor de muntunie naar 0,8% voor dit jaar; voor Duitsland wordt een krimp van 0,4% verwacht.
Foley: 'Er zijn wel lichtpuntjes, zoals Ierland en Spanje, maar het is niet genoeg. Tegelijkertijd is de Amerikaanse economie enorm sterk gebleven, waardoor de eerste renteverlagingen steeds langer op zich laten wachten.' Ze verwacht dan ook dat de dollar tot het voorjaar van 2024 sterk zal blijven — en de euro dus zwak. Foley rekent op een verdere daling tot $1,06.
Mogelijk komt Lagarde met enige anti-inflatieretoriek om de euro te stutten, zegt Foley. Maar de ECB-president balanceert volgens haar op een dun koord. 'Als Lagarde zich te veel als een havik opstelt, dan is dat weer slecht voor de economie en dus ook voor de euro. Powell heeft het veel gemakkelijker.'
Door persbureau Bloomberg geraadpleegde analisten verwachten in de loop van 2024 een herstel van de euro, van $1,12 in het tweede kwartaal oplopend tot $1,14 aan het einde van volgend jaar. Chris Turner, valutaspecialist bij ING, voorziet dat de euro veel harder gaat stijgen: $1,13 eind dit jaar en $1,18 binnen twaalf maanden.
Groeiwonder
Die prognose is niet gebaseerd op een sterke Europese economie, maar heeft alles te maken met de verwachting dat het Amerikaanse groeiwonder op zijn laatste benen loopt. De prestaties van de VS zijn tot dusver 'exceptioneel', benadrukt Turner, met een geannualiseerde groei van 3% in het derde kwartaal. 'Maar beter wordt het niet.'
De stevig opgeschroefde rente gaat investeringen en consumptie uiteindelijk drukken, zo is zijn verwachting. Daarnaast zijn de extra spaargelden van huishoudens, ontstaan tijdens de pandemie en deels het gevolg van ruimhartige overheidssteun, de komende maanden waarschijnlijk opgebruikt. Mogelijk is de stimulerende werking van deze 'reservetank' al eerder uitgeput, analyseert Turner, omdat het resterende spaargeld vooral bij de hogere inkomensklassen zit. Die zijn minder geneigd dat ook daadwerkelijk uit te geven.
Een andere groeibeperkende factor is dat 45 miljoen Amerikanen in oktober weer moeten gaan aflossen op hun studieleningen, na een pauze van drie jaar. Turner verwacht dat de Fed de rente volgend jaar agressief gaat verlagen, met 200 basispunten, en daar hoort een zwakkere dollar bij. De markt rekent nu op minder dan de helft (80 basispunten).
Turner: 'Onze boodschap is moeilijk te verkopen aan klanten, sommigen denken dat de Amerikaanse economie sterk blijft omdat de verwachtingen steeds werden overtroffen. De invloed van de coronabesparingen zijn onderschat.'
Lees ook
ECB verhoogt rente voor tiende keer op rij naar recordniveau van 4%
Was dit de laatste renteverhoging? Het kan echt alle kanten op
Malaise in China en Duitsland slecht nieuws voor wereldeconomie
Lees het volledige artikel: https://fd.nl/economie/1489747/herstel-euro-vooral-afhankelijk-van-afkoeling-in-vs
7 opmerkingen:
Het schijnt vrij onmogelijk te zijn valutaschommelingen te voorspellen.
Ik heb ooit gelezen dat het o.a. een schommelende beweging is , die gelijke tred houdt met import en exportbewegingen , die weer door de sterkte van valuta's zelf beinvloed wordt. Een zelfreferentiële bedoening dus. En dan nog een stuk of wat andere factoren die exogeen zijn aan de handelsbewegingen tussen de V.S. en Europa.
Ik vind het zinvoller om naar een langetermijn grafiek van de wisselkoers te staren om een idee te krijgen van de bandbreedte waarbinnen de schommelingen plaatsvinden. Aangezien het zo is dat met het opblazen van Nordstream de concurrentiepositie van Europa danig verzwakt is , en het in de lijn der verwachtingen ligt dat de V.S. hun politiek om Europa economisch kort te houden zullen voortzetten , kan ik me voorstellen dat de historische bandbreedte naar beneden bijgesteld kan worden. (Ceterus paribus ! )
Waarmee ik dus maar wil zeggen : voor de import van gitaren zijn dit barre tijden.
Verder heb ik ooit gelezen dat het hoogste punt van de Europese rente altijd 1% onder die van de V.S. zal blijven, en dat de ECB met vertraging volgt wat de FED doet. Ik heb er verder weinig verstand van. Wel heb ik het idee dat voor elk bancair probleem steeds weer een aanpassing van de regels te vinden is. Zo heeft de FED recentelijk bepaald dat banken de waarde van hun bezit aan hypotheken en staatsobligaties , niet hoeft af te waarderen in de boekhouding voordat zo'n waardepapier daadwerkelijk verkocht wordt. Zo wordt het eigen vermogen van een commerciële bank dus met 1 simpele aanpassing opgekrikt en de kans op insolvabel worden van de bank verkleind / uitgesteld.
Maar mensen als Wim Boonstra kunnen dit veel correcter verwoorden dan ik , maar het basisidee klopt volgens mij.
Tijdens de repo-crisis en de coronacrisis werden ook vergelijkbare trucs uitgehaald. Vaak heeft men het dan over QE via de achterdeur.
Aanvulling : de rente op een obligatie of hypotheek is omgekeerd evenredig met de waarde van dat waardepapier.
Een stijging van 3,5 % op tien jaar lopende obligaties of 20 jarige hypotheken die in het verleden gekocht zijn , heeft een gigantisch daling in de waarde ervan tot gevolg.
De preciese daling is vast te stellen door te bepalen wat de gemiddelde looptijd van alle waardepapieren tezamen is.
Hoe langer die looptijd , des te groter de daling.
Die nieuwe regeling van de FED is niet meer nodig als men de rente weer gaat verlagen. De laatste decennia heeft de hoogste rentestand volgens mij maximaal een jaar geduurd voor hij weer richting nul wordt afgebouwd , maar het verschil zit nu in het feit dat er toen geen inflatie was en nu wel.
Nouriel Roubini , alias Mr. Doom , kan hier leuk over keuvelen , over alle factoren die de inflatie de komende tijd alleen maar hoog zullen houden.
Vermoeiende materie , maar in dienst van dit weblog heb ik toch maar even mijn Makkiaanse pet opgezet..
Om geen onnodige verwarring te zaaien : de renteverhogingen van de FED en ECB hebben dus betrekking en effect op de zogenaamde korte termijnrente.
Zij werken ook enigszins door op de langetermijnrente (de zogenaamde "kapitaalmarktrente"), maar veel minder direct.
Want zoals de naam het al een beetje zegt , de hoogte van de rente op langlopende staatsobligaties (en daardoor automatisch ook de lang lopende hypotheken) wordt in hoge mate bepaald door de internationale kapitaalmarkt waar die waardepapieren verkocht worden.
Als bezitters die papieren dus en masse verkopen dan wordt het aanbod groter , waardoor de rente ervan stijgt en de aanschafwaarde ervan per definitie evenredig lager wordt.
Als niemand staatsobligaties wil , omdat er aantrekkelijkere alternatieven zijn, dan is een staat gedwongen een hogere rente te bieden om iemand een staatsobligatie te doen kopen, en zal ook een staatsobligatie op de vrije "2de hands" kapitaalmarkt zijn prijs moeten laten zakken.
De ( langetermijn) tienjaars rente is bijvoorbeeld zo'n 3,5 % gestegen, wat ongekend is.
Stel dat BRICS landen steeds minder U.S. staatsobligaties aan gaan aanhouden , dan betekent dit dat de U.S. steeds meer rente zal moeten betalen om geld te kunnen lenen , wat op een gegeven moment onhoudbaar gaat worden omdat het een te grote kostenpost is.
Dat zou een reden zijn dat de dollar op de langere termijn aan waarde verliest als ik het goed begrijp.
In hoeverre de euro daarin meegesleept wordt weet ik niet, en ook niet hoe lang dat proces zou gaan duren.
Je hebt er dus in feite niet veel aan , wat je nu leest.
Ik ga nu effe met mijn gladharige teckel naar het casino. Ook leuk.
Zijn 2 voorpootjes hebben mij de laatste tijd een hoop geluk gebracht , als hij eenmaal achter de 1 armige bandiet heeft plaats genomen.
Ze zijn slimmer dan je zou denken. Het zijn de befaamde "animal spirits" in actie, en zijn oogjes beginnen vervaarlijk te fonkelen als hij zijn eerste slag heeft geslagen.
Dus effe relaxen aan het Leidseplein, toedeledoki..
Vandaag is het Prinsjesdag. Dag van de hoedjes. En vanmiddag gaat het aan de kust stormen. Dat kan dus extra kijkplezier opleveren.
Hopelijk draagt domme Ollongren een helm zonder stormband!
En dan nog een laatste corrigerende toevoeging:
Zodra de FED en ECB besluiten om de kortlopende rente weer te laten zakken , wil dat niet zeggen dat de langetermijnrente daardoor automatisch dramatisch gaat zakken, zoals ik eerder suggereerde, i.v.m. met mijn verhaal over de nieuw gecreëerde regel van de FED om de commericiële banken solvabel te houden.
(Alhoewel sommige economische commentatoren wel beweren , dat dat het moment is voor een investeerder waarop het historisch het gunstigste is om weer langetermijn staatsobligaties aan te schaffen , wegens een te verwachten langzame daling van de langetermijnrente in de markt , en daardoor de stijging van de verkoopwaarde van een aangekochte en daarna aangehouden staatsobligatie in de toekomst.)
Niet onvermeld mag blijven dat de centrale banken en masse vanaf 2008 langetermijn staatsobligaties hebben opgekocht , om zodoende de rente erop kunstmatig te laten zakken. Dit is vergeleken met het vaststellen van de korttermijnrente dus een ander , en een zwaar paardemiddel , dat mogelijk is doordat de centrale bank zelf de mogelijkheid heeft met een boekhoudkundige handeling tegen "nul kosten" obligaties uit de markt te kopen. Het zogenaamde "geld bijdrukken" of "geld uit het niets creëren". Het geld dat door dit proces bij commerciéle banken terecht gekomen is , heeft geleid tot de "everything bubble", d.w.z. forse prijsstijgingen van o.a. aandelen en huizen , aangezien dat geld niet gebruikt is voor investeringen in de economie die werkelijk iets tastbaars produceert. Alhoewel dit verkopen en inkopen van staatsobligaties altijd de techniek is geweest om de geldhoeveelheid te reguleren , is de schaal waarop het na 2008 gebeurde meer het symptoom van een systeem dat niet meer kan functioneren zoals het vroeger deed, en kan gezien worden als een actie die tot doel had de waarde van assets als huizen en aandelen op peil te houden.
De ongekende langetermijnrente stijging van de laatste 1,5 jaar nan 3,5% heeft er ook mee te maken , dat dat inkoopprogramma gestopt en deels teruggedraaid is. Maar waarschijnlijk ook door het verkopen van partijen van langetermijnobligaties voor kortetermijnobligaties. Of het afstoten van langetermijn obligaties van landen als China en Rusland. En waarschijnlijk nog vijf andere redenen die de vraag en het aanbod bepalen.
Ik kan me voorstellen dat als de kortetermijnrente op enig moment door de centrale banken weer naar nul wordt afgebouwd , bij investeerders een groter vraag naar langetermijnobligaties ontstaat , wat een extra drukkend effect geeft op de langetermijnrente.
Het verhogen van de rente was in de negentiger jaren oorzaak van de Azië-crisis , en het is dus ook een manier om de last van een schuld in dollars die "doorgerold" moet worden voor een land groter te maken.
Aldus de amateur econoom die ook graag een woordje meelult.(=disclaimer)
De geldhoeveelheid neemt ook toe als Jan met de Pet een lening afsluit bij de bank voor een hypotheek of nieuwe televisie, en de bankmedewerker het geleende geld creëert door de lening ter wereld te brengen , door het bedrag in de computer in te toetsen, nadat hij gecheckt heeft of het inkomen van de aanvrager toereikend is. Een greep in de toekomst dus.
Als de rente te hoog wordt dan sluit Jan met de Pet de lening niet af omdat het te duur wordt of omdat zijn loon ontoereikend is , en wordt de economisch activiteit in een land minder.
Dit is dus een andere manier van toename of afname van geld , op een ander niveau dan het centrale banken niveau.
Afgenomen economische activiteit heeft een drukkend effect op de inflatie.. Die inflatie wordt echter ook beinvloed door externe factoren als stijgingen van loonkosten in het Verre Oosten waar onze spulletjes gemaakt worden, of stijging van productiekosten als olie en gas.
Groetjes aan Geert Mak!
.
De econoom Hudson voorspelt dat de euro t.o.v. de dollar steeds verder zal zakken.
Wat hij stelt is : de koers van de euro werd tot voor de oorlog met Ukraine hofdzakelijk ondersteunt door Duitsland , die een gebalanceerde wederkerige handelsrelatie met Rusland voerde, met als groot voordeel het goedkope Russisch gas.
Door de oorlog is die gezonde relatie ingeruild voor een NIET wederkerige relatie met de V.S. , waarin de EU gedwongen wordt 3% van zijn BNP (of "GDP" ) te besteden aan Amerikaans wapentuig , gedwongen wordt duur Amerikaans LNG te kopen , en te dealen met een V.S. die zich qua importen steeds protectionistischer opstelt. Allesbehalve een wederkerige relatie dus , waarbij EU onderdeel gemaakt wordt van de V.S. economie.
Etc etc etc.
Zie youtube , kanaal van Geopolitical Economy Report, aflevering "Brics Nato?), vanaf minuut 26:25.
Een reactie posten