information that was controversial then, and seems questionable now, was insufficiently qualified or allowed to stand unchallenged. Looking back, we wish we had been more aggressive in re-examining the claims as new evidence emerged — or failed to emerge,’ terwijl ‘Administration officials now acknowledge that they sometimes fell for misinformation from… exile sources. So did many news organizations — in particular, this one.’ […]
Editors at several levels who should have been challenging reporters and pressing for more skepticism were perhaps too intent on rushing scoops into the paper. Accounts of Iraqi defectors were not always weighed against their strong desire to have Saddam Hussein ousted. Articles based on dire claims about Iraq tended to get prominent display, while follow-up articles that called the original ones into question were sometimes buried. In some cases, there was no follow-up at all. On Oct. 26 and Nov. 8, 2001, for example, Page 1 articles cited Iraqi defectors who described a secret Iraqi camp where Islamic terrorists were trained and biological weapons produced. These accounts have never been independently verified.On Dec. 20, 2001, another front-page article began, ‘'An Iraqi defector who described himself as a civil engineer said he personally worked on renovations of secret facilities for biological, chemical and nuclear weapons in underground wells, private villas and under the Saddam Hussein Hospital in Baghdad as recently as a year ago.'
Knight Ridder Newspapers reported last week that American officials took that defector — his name is Adnan Ihsan Saeed al-Haideri — to Iraq earlier this year to point out the sites where he claimed to have worked, and that the officials failed to find evidence of their use for weapons programs. On Sept. 8, 2002, the lead article of the paper was headlined 'U.S. Says Hussein Intensified Quest for A-Bomb Parts.’ That report concerned the aluminum tubes that the administration advertised insistently as components for the manufacture of nuclear weapons fuel. The claim came not from defectors but from the best American intelligence sources available at the time. Still, it should have been presented more cautiously. There were hints that the usefulness of the tubes in making nuclear fuel was not a sure thing, but the hints were buried deep, 1,700 words into a 3,600-word article. Administration officials were allowed to hold forth at length on why this evidence of Iraq's nuclear intentions demanded that Saddam Hussein be dislodged from power: ‘The first sign of a “smoking gun,” they argue, may be a mushroom cloud.’ Five days later, the Times reporters learned that the tubes were in fact a subject of debate among intelligence agencies. The misgivings appeared deep in an article on Page A13, under a headline that gave no inkling that we were revising our earlier view (‘White House Lists Iraq Steps to Build Banned Weapons’). The Times gave voice to skeptics of the tubes on Jan. 9, when the key piece of evidence was challenged by the International Atomic Energy Agency. That challenge was reported on Page A10; it might well have belonged on Page A1.
On April 21, 2003, as American weapons-hunters followed American troops into Iraq, another front-page article declared, 'Illicit Arms Kept Till Eve of War, an Iraqi Scientist Is Said to Assert.’ It began this way: 'A scientist who claims to have worked in Iraq's chemical weapons program for more than a decade has told an American military team that Iraq destroyed chemical weapons and biological warfare equipment only days before the war began, members of the team said.’
The informant also claimed that Iraq had sent unconventional weapons to Syria and had been cooperating with Al Qaeda — two claims that were then, and remain, highly controversial. But the tone of the article suggested that this Iraqi 'scientist' — who in a later article described himself as an official of military intelligence — had provided the justification the Americans had been seeking for the invasion.
The Times never followed up on the veracity of this source or the attempts to verify his claims.
A sample of the coverage, including the articles mentioned here, is online at nytimes.com/critique. Readers will also find there a detailed discussion written for The New York Review of Books last month by Michael Gordon, military affairs correspondent of The Times, about the aluminum tubes report. Responding to the review's critique of Iraq coverage, his statement could serve as a primer on the complexities of such intelligence reporting.
De toonaangevende NYT eindigde met de volgende belofte:
We consider the story of Iraq's weapons, and of the pattern of misinformation, to be unfinished business. And we fully intend to continue aggressive reporting aimed at setting the record straight.
https://www.nytimes.com/2004/05/26/world/from-the-editors-the-times-and-iraq.html
Hoewel The New York Times in 2004 zijn publiek verzekerde: ‘Wij beschouwen het verhaal van Iraks wapens en van het patroon van verkeerde informatie als een onafgemaakte zaak. En we zijn vast van plan door te gaan met agressieve berichtgeving om de zaken recht te zetten,’ blijkt de meeste, zo niet alle, informatie vandaag de dag eveneens uit bronnen van onbetrouwbaar gebleken westerse inlichtingendiensten dan wel de NAVO afkomstig te zijn. Sterker nog: opnieuw wordt op grote schaal onwelgevallige informatie voor de macht in Washington en Brussel angstvallig verzwegen. Niet alleen door de directeur van het debatcentrum De Balie en in zijn voetspoor de Groen-Linkse burgemeester van Amsterdam, Femke Halsema, maar door de voltallige Nederlandse ‘corporate press.’ De lezers van mijn weblog weten dat ik tientallen voorbeelden heb gegeven van de wijze waarop de gecorrumpeerde polderpers bericht inzake de uitgelokte NAVO proxy war in Oekraïne. Dat begon in feite al in 2015 toen ’s werelds meest gerenommeerde ‘realpolitiker’ Henry Kissinger er publiekelijk voor waarschuwde dat onder de regering Obama/Biden ‘breaking Russia has become an objective; the long-range purpose should be to integrate it,’ door de polderpers collectief werd verzwegen. Niet in Rusland, want daar nam de vrees toe voor de almaar oostwaarts oprukkende NAVO, zeker nu het westers militair-industrieel complex 17 keer meer spendeert aan oorlogsvoorbereidingen dan de Russische Federatie. Kissinger probeerde als vooraanstaande geopolitieke deskundige de Amerikaanse elite ervan te overtuigen dat ‘If we treat Russia seriously as a great people, we need at an early stage to determine whether their concerns can be reconciled with our necessities.’ Vergeefs allemaal, aangezien het Amerikaans ‘exceptionalisme’ het ware elite-geloof is, zoals ondermeer blijkt uit het feit dat de VS 93 procent van zijn bestaan in oorlog is geweest. De VS bestaat alleen bij expansie en moet, om te kunnen overleven, mentaal en fysiek gemobiliseerd blijven. Zoiets kan alleen wanneer Washington en Wall Street zich superieur achten aan de rest van de mensheid, net zoals slavernij alleen kan bestaan zolang de slaveneigenaar zich superieur blijft voelen tegenover de ‘inferieure’ slaaf.
Former US Secretary of State Henry Kissinger made prudent remarks recently when he said the United States is no longer a uni-power and that it must recognize the reality of China as an equal rival…
If the US cannot find some modus vivendi with China, then the outcome could be a catastrophic conflict worst than any previous world war, he admonished.
Speaking publicly in New York on November 14, the veteran diplomat urged the US and China to resolve their ongoing economic tensions cooperatively and mutually, adding: ‘It is no longer possible to think that one side can dominate the other.’
In other words, he is negating (bestrijdt. svh) the erroneous consensus held in Washington which asserts that the US is somehow ‘exceptional,’ a ‘uni-power’ and the ‘indispensable nation.’ This consensus has grown since the early 1990s after the collapse of the Soviet Union, when the US viewed itself as the sole super-power. That morphed into a more virulent ideology of ‘full-spectrum dominance.’ Thence, the past three decades of unrelenting US criminal wars and regime-change operations across the planet, throwing the whole world into chaos.
Kissinger’s frank assessment is a breath of fresh air amid the stale and impossibly arrogant self-regard held by too many American politicians who view their nation as an unparalleled power which brooks no other…
Aptly, Kissinger’s caution about danger of conflict was reiterated separately by veteran journalist John Pilger, who warned in an exclusive interview for Strategic Culture Foundation this week that, presumed ‘American exceptionalism is driving the world to war.’
https://www.strategic-culture.org/news/2019/11/29/henry-kissinger-gets-it-us-exceptionalism-is-over/
Kort samengevat is het geenszins overdreven te stellen dat wanneer de polderpers collectief weigert de waarschuwingen van deskundige insiders te vermelden er dan sprake is van, jawel... een samenzwering. Hoe is dit te verklaren? Het was niemand minder dan Niccolo Machiavelli, die in zijn Discorsi. Gedachten over Staat en Politiek, opgetekend tussen 1513-1517, erop wees dat ‘de overgrote meerderheid van de mensheid tevreden is met de schijn, alsof die de werkelijkheid is, en wordt vaak meer beïnvloed door de dingen die lijken dan door datgene dat werkelijk is.’ En aangezien de massamedia inderdaad voor de massa werken, moeten mijn mainstream-collega’s de massa allererst blijven behagen met simplistische, zwart-wit beelden van de werkelijkheid. Niet alleen Albrecht en Halsema zijn hiervan sprekende voorbeelden, maar ook bijvoorbeeld een columnist als Hassan Bahara, geboren in een gehucht in de Marokkaanse Sahara. Onder de kop ‘Wie betaalt de complotdenkers? “Medialogica” achterhaalde de sugardaddy van Micha Kat’ schreef hij op 29 mei 2023 in de Volkskrant:
Applaus voor onderzoeksprogramma Medialogica dat zondagavond op voortreffelijke wijze de Nederlandse complot-infrastructuur wist te ontrafelen. De diepe duik in dit gruizige milieu voerde langs videokanalen als Blckbx, Café Weltschmerz, Red Pill Journal en weekblad De andere krant.
Samen zijn ze goed voor honderdduizenden kijkers en meer dan tienduizend lezers, die met regelmaat ingeprent krijgen dat niet Osama Bin Laden, maar de Amerikaanse overheid achter 9/11 zit, dat het 5G-netwerk mensen ziek maakt, en dat bij het OM allemaal kinderverkrachters werken.
De nieuwe ster aan het polderfirmament Hassan Bahara, die, net als de meeste broodschrijvers, schijn en werkelijkheid nog niet kan onderscheiden.
Medialogica hield het gelukkig niet alleen bij aapjes kijken — kijk die gekke wappies met hun malle ideeën over de nerd Bill Gates! — maar groef veel dieper, naar de financiële bron van deze complotwereld. Ondergetekende had het zich vaak afgevraagd: wie betaalt al die figuren met hun professioneel ingerichte studio’s en zeeën van tijd om alle uithoeken van de complotfuik te verkennen?
Medialogica achterhaalde de suikerooms: ondernemers als Peter Poot, die na een zakelijk conflict met Schiphol een flink deel van zijn kapitaal inzet om het bestuurlijk establishment door het slijk te halen. Maar ook Nico Parlevliet, groot geworden in de visserij. Ook hij raakte bitter na een zakelijk conflict en besloot zich te wreken door de bankrekening van complotverspreiders te spekken.
Het mecenaat van Peter Poot heeft ons onder meer complot-recidivist Micha Kat opgeleverd. De oud-journalist, die leden van het OM met draaiende camera graag in het gezicht brult dat ze kinderverkrachters zijn, ontving een maandelijkse bijdrage van de familie Poot om zijn complot-werk te kunnen voortzetten.
Inmiddels zit Kat achter slot en grendel. Afgelopen april werd hij vanwege opruiing en bedreiging van RIVM-topman Jaap van Dissel tot 28 maanden celstraf (waarvan vier maanden voorwaardelijk) veroordeeld. Deze specifieke dreigementen uitte Kat op het online-complotkanaal Red Pill Journal. Een vaste kijker van Red Pill Journal werd al eerder van zijn bed gelicht door de politie vanwege zijn plan om gewapend de Tweede Kamer te bestormen.
De Medialogica-uitzending vormde een noodzakelijke aanvulling op het AIVD-rapport van vorige week over ‘anti-institutioneel extremisme’ dat steeds meer mensen in zijn greep krijgt. Aanhangers hiervan geloven in complottheorieën over een ‘kwaadaardige elite’ die eropuit is om ons tot slaaf te maken, of zelfs wil uitroeien. Op ‘langere termijn,’ aldus de inlichtingendienst, kunnen dit soort ideeën een bedreiging vormen voor de ‘democratische rechtsorde.’
Op langere termijn? Kijk goed en je ziet de eerste barsten in de democratische rechtsorde nu al. Politieke bestuurders vrezen in toenemende mate voor hun veiligheid. Liever een leven in de luwte, denken ze, dan bedreigd en gestalkt worden door complotzeloten die geloven dat je kinderen gevangen houdt in de kelders van de Tweede Kamer.
Een treurige constatering. Maar na de Medialogica-uitzending kun je ook denken: pluk de miljonairs die complotidioterie financieren tot de laatste veer kaal, laat ze merken dat er niet valt te sollen met onze democratische rechtsorde.
Hoewel ik de volgende keer op deze column terugkom, is het nu al vermeldenswaardig dat Hassan een schitterend voorbeeld geeft van hoe de polderpers zelf meent een complot te beschrijven van de ‘complotdenkers.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten