Increasingly, by choice or by accident, this is the role our nation has taken, the role of those who make peaceful revolution impossible by refusing to give up the privileges and the pleasures that come from the immense profits of overseas investments. I am convinced that if we are to get on the right side of the world revolution, we as a nation must undergo a radical revolution of values. We must rapidly begin the shift from a thing-oriented society to a person-oriented society. When machines and computers, profit motives and property rights, are considered more important than people, the giant triplets of racism, extreme materialism, and militarism are incapable of being conquered.
A true revolution of values will soon cause us to question the fairness and justice of many of our past and present policies. On the one hand, we are called to play the Good Samaritan on life's roadside, but that will be only an initial act. One day we must come to see that the whole Jericho Road must be transformed so that men and women will not be constantly beaten and robbed as they make their journey on life's highway. True compassion is more than flinging a coin to a beggar. It comes to see that an edifice which produces beggars needs restructuring.
A true revolution of values will soon look uneasily on the glaring contrast of poverty and wealth. With righteous indignation, it will look across the seas and see individual capitalists of the West investing huge sums of money in Asia, Africa, and South America, only to take the profits out with no concern for the social betterment of the countries, and say, ‘This is not just.’ It will look at our alliance with the landed gentry (rijke landeigenaren. svh) of South America and say, ‘This is not just.’ The Western arrogance of feeling that it has everything to teach others and nothing to learn from them is not just.
A true revolution of values will lay hand on the world order and say of war, ‘This way of settling differences is not just.’ This business of burning human beings with napalm, of filling our nation's homes with orphans and widows, of injecting poisonous drugs of hate into the veins of peoples normally humane, of sending men home from dark and bloody battlefields physically handicapped and psychologically deranged, cannot be reconciled with wisdom, justice, and love. A nation that continues year after year to spend more money on military defense than on programs of social uplift is approaching spiritual death.
Regelmatig onderbroken door luid applaus hield King zijn gehoor voor:
There is nothing except a tragic death wish to prevent us from reordering our priorities so that the pursuit of peace will take precedence over the pursuit of war. There is nothing to keep us from molding a recalcitrant status quo with bruised hands until we have fashioned it into a brotherhood.
Precies op de dag af één jaar later, op 4 april 1968, werd King, Nobelprijswinnaar voor de Vrede, doodgeschoten, een moord waarvoor de gevluchte misdadiger James Earl Ray veroordeeld werd. Desondanks zijn velen van King’s volgelingen, inclusief zijn eigen familie, ervan overtuigd dat Ray niet de dader was. Verdacht is tevens dat de FBI ‘was assigned the lead to investigate King's death,' terwijl J. Edgar Hoover, de reactionaire FBI-directeur ‘had previously made efforts to undermine King's reputation.’ Bovendien blijven nog steeds ‘Many documents related to the investigation classified.’ Opmerkelijk is dat:
In 1998, CBS reported that two separate ballistic tests conducted on the Remington Gamemaster allegedly used by Ray in the assassination were inconclusive. Some witnesses with King at the moment of the shooting said that the shot had been fired from a different location and not from Ray's window; they believed that the source was a spot behind thick shrubbery near the rooming house.
King's friend and SCLC organizer (Southern Christian Leadership Conference. svh) Reverend James Lawson has suggested that the impending occupation of Washington, D.C. by the Poor People's Campaign was a primary motive for the assassination. Lawson also noted during the civil trial that King alienated President Johnson and other powerful government actors when he repudiated the Vietnam War on April 4, 1967 — exactly one year before the assassination.
Some evidence has suggested that King had been targeted by COINTELPRO and had also been under surveillance by military intelligence agencies during the period leading up to his assassination under the code name Operation Lantern Spike…
In 2004, Jesse Jackson, who was with King when he was assassinated, noted:
‘The fact is there were saboteurs to disrupt the march. [And] within our own organization, we found a very key person who was on the government payroll. So infiltration within, saboteurs from without and the press attacks. I will never believe that James Earl Ray had the motive, the money and the mobility to have done it himself. Our government was very involved in setting the stage for and I think the escape route for James Earl Ray.’
According to biographer Taylor Branch, King's friend and colleague James Bevel put it more bluntly: ‘There is no way a ten-cent white boy could develop a plan to kill a million-dollar black man.’
Hoe dan ook, de moord op Martin Luther King, blijft nog steeds even verdacht als de moord op John- en Robbert Kennedy. King was door zijn uitspraken en zijn populariteit een gevaar voor de expansionistische en oorlogszuchtige buitenland-politiek geworden, en werd daardoor als vijand beschouwd door het machtige militair-industrieel complex, waarvoor president Eisenhower zeven jaar eerder met klem had gewaarschuwd, zonder dat dit enig positief effect had opgeleverd. King had gewaarschuwd dat:
We can no longer afford to worship the god of hate or bow before the altar of retaliation. The oceans of history are made turbulent by the ever-rising tides of hate. And history is cluttered with the wreckage of nations and individuals that pursued this self-defeating path of hate. As Arnold Toynbee (Gezaghebbende Britse historicus. svh) says:
‘Love is the ultimate force that makes for the saving choice of life and good against the damning choice of death and evil. Therefore the first hope in our inventory must be the hope that love is going to have the last word.’
Sinds de moord op de Kennedy’s en King is de Amerikaanse elite een almaar agressievere politiek gaan voeren, zeker sinds 2001. De permanente oorlogsvoering is hét kenmerk bij uitstek geworden van het Amerikaans buitenland beleid. Kritische Amerikaanse intellectuelen benadrukken keer op keer dat hun land een expansionistisch imperium is dat met massaal geweld in stand wordt gehouden. Dit is onvermijdelijk gezien het feit dat meer dan de helft van de federale begroting, dat het Congres kan toewijzen, naar het militair-industrieel complex verdwijnt, met als gevolg dat dit astronomisch hoog bedrag gerechtvaardigd moet worden door buitenlandse bedreigingen en het liefst oorlogen. En wanneer er geen serieuze vijanden zijn dan worden ze eenvoudigweg verzonnen. De doctrine van de ‘vreedzame coëxistentie’ die uit noodzaak was geboren na de Cuba Crisis, heeft de VS afgeschaft na de val van de Sovjet Unie toen de Amerikaanse elite zichzelf had wijsgemaakt dat het neoliberale kapitalisme had gewonnen, en de hele mensheid daardoor werd geconfronteerd met de mythe van ‘het einde van de geschiedenis,’ dat wil zeggen dat de VS de hegemonie over de hele wereld moest grijpen. Vergeten was de volgende waarschuwing die Martin Luther King in 1967 had gegeven:
We still have a choice today: nonviolent coexistence or violent co-annihilation. We must move past indecision to action. We must find new ways to speak for peace in Vietnam and justice throughout the developing world, a world that borders on our doors. If we do not act, we shall surely be dragged down the long, dark, and shameful corridors of time reserved for those who possess power without compassion, might without morality, and strength without sight.
Now let us begin. Now let us rededicate ourselves to the long and bitter, but beautiful, struggle for a new world. This is the calling of the sons of God, and our brothers wait eagerly for our response. Shall we say the odds are too great? Shall we tell them the struggle is too hard? Will our message be that the forces of American life militate against their arrival as full men, and we send our deepest regrets? Or will there be another message — of longing, of hope, of solidarity with their yearnings, of commitment to their cause, whatever the cost? The choice is ours, and though we might prefer it otherwise, we must choose in this crucial moment of human history.
https://www.americanrhetoric.com/speeches/mlkatimetobreaksilence.htm
Het is zaterdag 19 februari 2022 en de vraag is: waar staan wij nu? Ik bedoel dit niet alleen, of allereerst, op politiek gebied. Waar geloven wij gewone burgers in? In de propaganda die de commerciële media dagelijks over de mensheid uitstort? Nee toch? De Britse auteur, wijlen John Berger, stelde dat de ‘veronderstellingen waarvan het mediabedrijf uitgaat namens het publiek behalve blind ook verblindend’ zijn, en dat het:
[m]isschien precies op dit punt [is] dat onze vorm van democratie een langzame dood sterft. Als dat zo is, dan als gevolg van een weigering. De weigering van het mediabedrijf om het feit te erkennen en te laten doorwerken dat het publiek in zijn hart weet hoe de wereld in elkaar zit… De reden van deze weigering die een bedreiging is voor onze vorm van democratie, de reden waarom het mediabedrijf stelselmatig onderschat wat we gemeen hebben, die reden is steeds dezelfde: de normloze drang tot verkopen.
Wat ik wil is dat mensen zich ervan bewust worden hoe belabberd het mediabedrijf ze bedient als publiek. Belabberd, omdat met de waardigheid van kijker en bekekene de vloer wordt aangeveegd. Herstel iets van die waardigheid — gun mensen de tijd, verschuif het gebruikelijke zwaartepunt — en slecht nieuws wordt van een onderbreking de waarheid. Er zijn tal van waarheden waarvoor geen directe oplossing bestaat. Het woord ‘oplossing’ raakt niet aan het tragische. Wíj moeten in aanraking komen met het tragische en ons erdoor laten raken. We zouden er misschien door veranderen als we het benoemden. Ook benoemd blijft het tragische tragisch, maar slecht nieuws zou het niet worden. Alleen van daaruit is een realistische politiek mogelijk.
Concreter gesteld: in 2002, voorafgaand aan de illegale Amerikaanse inval in Irak, stelde Berger in het essay ‘Written in the Night’:
People everywhere — under very different conditions — are asking themselves — where are we? The question is historical, not geographical. What are we living through? Where are we being taken? What have we lost? How to continue without a plausible vision of the future? Why have we lost any view of what is beyond a lifetime?
The well-heeled experts answer: Globalization. Post-Modernism. Communications Revolution. Economic Liberalism. The terms are tautological and evasive. To the anguished question of Where are we? the expert's murmur: Nowhere!
Might it not be better to see and declare that we are living through the most tyrannical — because the most pervasive — chaos that has ever existed? It's not easy to grasp the nature of the tyranny, for its power structure (ranging from the 200 largest multinational corporations to the Pentagon) is interlocking and diffuse, dictatorial yet anonymous, ubiquitous yet placeless. It tyrannizes from offshore — not only in terms of fiscal law but in terms of any political control beyond its own. It’s aim to delocalize the entire world. It's ideological strategy — besides which Bin Laden's is a fairy tale — is to undermine the extent so that everything collapses into its special version of the virtual, from the realm of which — and this is the tyranny's credo — there will be a never-ending source of profit.
In zijn essaybundel Hold Everything Dear. Dispatches On Survival And Resistance (2007) wees John Berger op het volgende:
Nihilism, in its contemporary sense, is the refusal to believe in any scale of priorities beyond the pursuit of profit, considered as the end-all of social activity, so that, precisely: everything has it price. Nihilism is resignation before the contention that Price is all. It is the most current form of human cowardice.
Het is juist dit nihilisme dat men dagelijks in de massamedia aantreft. Een voorbeeld: in Het Parool van vandaag, zaterdag 19 februari 2022, lees ik onder de kop ‘Informatie is hét wapen tegen desinformatie’:
Michel McFaul, Amerika’s ambassadeur in Moskou toen Rusland in 2014 de Krim annexeerde, heeft met enige verbazing gevolgd wat Amerikaanse spionagediensten naar buiten brengen. ‘De kwaliteit van de inlichtingen lijkt veel beter dan toen ik in 2014 briefings las en me afvroeg wat Poetin zou doen,’ zegt hij. ‘Wat is daar gaande, is het technologie? Ze lijken beter geïnformeerd dan wij destijds.’
Op 16 februari zou het gebeuren, lieten Amerikaanse inlichtingenbronnen weten aan internationale media. Er kwam zelfs zelfs een tijdstip, 03.00 uur, zo tekenden sommige journalisten op uit de mond van anonieme inlichtingenmedewerkers. Het werd in Kiev vreedzaam ochtend, maar de Amerikanen blijven — net als hun Europese bondgenoten — waarschuwen voor een aanval op Oekraïne.
Ik verzoek de lezer even met mij mee te denken. Ons wordt allereerst verteld dat ‘de kwaliteit van de inlichtingen veel beter lijkt’ dan in 2014, om zonder enige verklaring onmiddellijk te melden dat de voorspellingen van de inlichtingendiensten niet kloppen. Is dit artikeltje door een dwaas geschreven? Ja, en tegelijkertijd nee, dat kan, in de virtuele werkelijkheid is alles absurd. Het Parool:
Biden zelf vertelt journalisten op donderdagochtend dat hij gelooft dat het een kwestie van dagen is. Waar Rusland zegt dat het troepen terugtrekt, heeft het juist nog 7000 extra militairen naar de grens gestuurd, deelt een Amerikaanse regeringsmedewerkers met de media.
Dat doet het Witte Huis heel bewust. Inlichtingen worden gebruikt als ‘instrument,’ zegt voormalige inlichtingenbaas James Clapper als hij voor universiteit Harvard in een Zoomgesprek de spanningen rond Oekraïne analyseert. Het doel: voorkomen dat Poetin met leugens verwarring kan zaaien en de wereld kan verrassen met een inval. ‘Het beste tegengif tegen desinformatie is informatie, geloven wij,’ zei ook minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken tergen verslaggevers.
Wat voor absurditeiten staan hier? Wel, allereerst dat de foutieve beweringen van de Amerikaanse inlichtingendiensten en het Witte Huis juist ‘informatie’ zijn om te ‘voorkomen dat Poetin met leugens verwarring kan zaaien.’ De leugens van de Amerikaanse inlichtingendiensten, die klakkeloos door de westerse mainstream-media worden herhaald, zijn dus juiste ‘informatie.’ Dit is geheel in stijl van George Orwell’s ‘Oorlog is Vrede. Vrijheid is Slavernij. Onwetendheid is Macht.’ Wat Het Parool zijn lezers probeert wijs te maken is dat de waanzin logica is, immers hoe kan foutieve informatie hetzelfde zijn als juiste ‘informatie’ die het ‘beste tegengif’ is ‘tegen desinformatie’? De enige ‘waarheid’ die hieruit te destilleren valt, is dat Het Parool onbewust en onbedoeld impliciet stelt dat de westerse ‘media’ bereid zijn de ‘leugens’ van de CIA vrijwillig te verspreiden en dat zij niets anders zijn dan de propagandakanalen van de Amerikaanse inlichtingendiensten, die zoals we weten een desastreuze oorlog tegen Irak mogelijk maakten door te beweren dat Saddam Hoessein over massavernietigingswapens beschikte. Dat de ‘corporate press’ gewillig is om de CIA-propaganda te verspreiden is niet alleen cynisch, maar tevens misdadig, vooral omdat zij weet hoe rampzalig dit in onder andere Vietnam, Afghanistan, Irak, Libië, Syrië is geweest. Mijn mainstream-collega’s werken bewust mee aan de leugens, want zij weten, net als ik, datgene wat bijvoorbeeld kolonel Lawrence Wilkerson, van 2001 tot 2005 ‘Chief of Staff to Colin Powell,’ omstandig heeft uiteengezet over de wijze waarop de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken werd bedrogen door de Amerikaanse inlichtingendiensten. Wilkerson zette begin 2020, op grond van zijn ervaringen van binnenuit, uiteen dat:
America exists today to make war. How else do we interpret 19 straight years of war and no end in sight? It’s part of who we are. It’s part of what the American Empire is. We are going to lie, cheat and steal… We are going to lie, cheat and steal to do whatever it is we have to do to continue this war complex. That’s the truth of it. And that’s the agony of it.
https://www.democracynow.org/2020/1/13/lawrence_wilkerson_american_empire_war
En desondanks blijft de polderpers onjuiste ‘informatie,’ dus propaganda van de inlichtingendiensten en van het militair-industrieel complex herhalen. Later meer.
2 opmerkingen:
ik ben het niet eens met henry giroux over de truckers in canada, lees dit artikel maar eens https://unlimitedhangout.com/2022/02/investigative-reports/like-father-like-son-how-the-trudeaus-manufacture-crises-to-justify-emergency-measures/
en hier malcolm kyeyune over de situatie: https://unherd.com/2022/02/justin-trudeaus-phoney-dictatorship/
Een reactie posten