Na wekenlang de oncontroleerbare beweringen van de Amerikaanse inlichtingendiensten klakkeloos te hebben overgenomen, ziet de westerse ‘corporate press’ zich nu genoodzaakt een of andere verklaring te geven voor de collectieve propaganda dat de Russische strijdkrachten Oekraïne gaan binnenvallen. Een schoolvoorbeeld van dit soort journalistiek geeft de diplomatiek correspondent van de Volkskrant, Arnout Brouwers, een uitgesproken Rusland-hater bekend om zijn slogan ‘als het om Rusland gaat, regeert de intellectuele luiheid.’ Vanzelfsprekend heeft hij het niet over zichzelf en de rest van de ideologisch gemotiveerde polderpers, maar over alle anderen die in het tijdperk van massavernietigingswapens voorstander zijn van de diplomatieke weg. Toch kan ook de uitgesproken havik Brouwer beschuldigd worden van ‘intellectuele luiheid.’ Ik geef een voorbeeld: op 28 maart 2018 schreef hij met grote stelligheid:
Iedereen wil Poetin indammen, maar laten we eens kijken naar de architect van het oorspronkelijke indammingsbeleid, George Kennan. Die kende Rusland zeer goed, hij sprak de taal, kende de cultuur, de geschiedenis en hij begreep de historische trauma’s die een rol bleven spelen. Doen wij dat nog? Of praten we elkaar gewoon na…? Als het om Rusland gaat, regeert de intellectuele luiheid.
Duidelijk is dat Brouwer het werk van George Kennan niet bestudeerd heeft, want anders had hij geweten dat in 1997 deze vooraanstaande diplomaat en historicus expliciet heeft gewaarschuwd dat het verder oostwaarts oprukken van de NAVO de ‘most fateful error of American policy in the entire post-Cold War era’ zou zijn. Desondanks negeerden de achtereenvolgende Amerikaanse regeringen deze waarschuwing. Bijna twee decennia later, op 27 juni 2016, berichtte de Amerikaanse journalist en auteur Joe Lauria onder de kop ‘Ukraine Crisis: When a NATO Foreign Minister Accused the Alliance of “War-Mongering” Against Russia’:
A significant crack has been unexpectedly opened in the wall of Europe’s disciplined obedience to the United States. An unlikely blow against Washington’s information war on Moscow has been delivered by Germany’s foreign minister, Frank-Walter Steinmeier, who has shockingly accused the North Atlantic Treaty Organization of ‘war-mongering’ against Russia.
Since the Bush administration’s twisting of events in the 2008 Russia-Georgia war, which the E.U. blamed on Georgia, Western populations have been subjected to the steady message that Russia is a ‘threat’ to the West and is guilty of ‘aggression.’
This reached a peak with the false narrative of events in Ukraine, in which blatant evidence of the West’s complicity in a violent coups d’état was omitted from corporate media accounts, while Russia’s assistance to eastern Ukrainians resisting the coup has been framed as a Russian ‘invasion.’
The disinformation campaign has reached the depths of popular culture, including the EuroVision song contest and sports doping scandals, to ensure widespread popular support for U.S. hostile intentions against Russia.
The Russian ‘aggression’ narrative, based largely on lies of omission, has prepared the way for the U.S. to install a missile-shield in Romania with offensive capabilities and to stage significant NATO war games with 31,000 troops on Russia’s borders. For the first time in 75 years, German troops retraced the steps of the Nazi invasion of the Soviet Union.
U.S. Designs on Russia
The U.S. is eyeing a post-Putin Russia in which a Wall Street-friendly leader like Boris Yeltsin can be restored to reopen the country to Western exploitation. But Vladimir Putin is no Yeltsin and has proven a tough nut for the U.S. to crack.
Washington’s modus operandi is to continually provoke and blame an opponent until it stands up for itself, as Putin’s Russia has done, then accuse it of ‘aggression’ and attack in ‘self-defense.’
In this way, Washington builds popular support for its own version of events and resistance to the other side of the story. Unfortunately it is not a new trick in the U.S. playbook.
‘The statesmen will invent cheap lies, putting the blame upon the nation that is attacked, and every man will be glad of those conscience-soothing falsities, and will diligently study them, and refuse to examine any refutations of them; and thus he will by and by convince himself the war is just, and will thank God for the better sleep he enjoys after this process of grotesque self-deception,’ wrote Mark Twain.
So suddenly, after many years of an air-tight, anti-Russia campaign believed unquestioningly by hundreds of millions of Westerners, comes Steinmeier blurting out the most significant truth about Russia uttered by a Western official perhaps in decades.
‘What we shouldn’t do now is inflame the situation further through saber-rattling and warmongering,’ Steinmeier stunningly told Bild am Sontag newspaper. ‘Whoever believes that a symbolic tank parade on the alliance’s eastern border will bring security is mistaken.’
Instead Steinmeier called for dialogue with Moscow. ‘We are well-advised to not create pretexts to renew an old confrontation,’ he said, saying it would be ‘fatal to search only for military solutions and a policy of deterrence.’
In keeping with the U.S. propaganda strategy, the U.S. corporate media virtually ignored the remarks, which should have been front-page news. The New York Times did not report Steinmeier’s statement, but two days later ran a Reuter’s story only online leading with the U.S. military’s rejection of his remarks.
NATO General: Russia is No Threat
Just a day after Steinmeier was quoted in Bild, General Petr Pavel, chairman of NATO’s military committee, dropped another bombshell. Pavel told a Brussels press conference flat out that Russia was not at a threat to the West.
‘It is not the aim of NATO to create a military barrier against broad-scale Russian aggression, because such aggression is not on the agenda and no intelligence assessment suggests such a thing,’ he said.
Kortom, het betreft hier:
Two extraordinary on-the-record admissions by two men, Steinmeier, the foreign minister of Europe’s most powerful nation, and an active NATO general in charge of the military committee, both revealing that what Western officials repeat every day is indeed a lie, a lie that may be acknowledged in private but would never before be mentioned in public.
Two years ago I was in a background briefing with a senior European ambassador at his country’s U.N. mission in New York and could hardly believe my ears when he said talk about Russia’s threat to Eastern Europe was ‘all hype’ designed to give NATO ‘a reason to exist.’ Yet this same ambassador in public Security Council meetings would viciously attack Russia.
But the hype is about more than just saving NATO. The fear campaign feeds the American and European military industries and most importantly puts pressure on the Russian government, which the U.S. wants overthrown.
https://consortiumnews.com/2022/01/26/when-a-nato-foreign-minister-accused-the-alliance-of-war-mongering-against-russia/
Het zal niemand verbazen dat de anti-Rusland polderpers hier geen aandacht aan besteedt. Wel zag Arnout Brouwers zich genoodzaakt in zijn ‘analyse inlichtingen delen,’ die de Volkskrant op 15 februari 2022 publiceerde, het volgende te melden:
Het is een knallende hit op sociale media begin deze maand: het twistgesprek tussen een woordvoerder van het State Department en journalist Matt Lee van persbureau Associated Press. De woordvoerder heeft net gewaarschuwd voor een Russisch plan voor een propagandafilm waarin Oekraïense troepen op wrede wijze de separatistische gebieden in het oosten van het land aanvallen.
Dan zet Lee de aanval in, wel vijf minuten lang. Welk bewijs heb je dan? Toon dan het bewijs! ‘Ik herinner me Irak’, zegt Lee, ‘ik herinner me dat Kabul niet zou gaan vallen.’ En: ‘Je begeeft je in Alex Jones-gebied.’ Jones is een Amerikaanse extremist en spinner van complottheorieën. Lee wordt de journalistieke held van de dag.
Brouwers ziet zich vervolgens ook nog genoodzaakt over het gebrek aan ‘publiek vertrouwen’ in de eigen autoriteiten te bekennen dat:
De strategie om zoveel mogelijk inlichtingen over Russische troepenopbouw en snode plannen bekend te maken, doet een ouderwets beroep op publiek vertrouwen. Maar juist dat kostbare goed verdwijnt snel uit westerse samenlevingen — deels door zaken als ‘Irak,’ deels door technologische ontwikkelingen. Het oordeel ‘informatiehysterie’ komt dus niet alleen van het Kremlin.
Desondanks is Brouwers bereid deel te nemen aan wat hijzelf de 'informatiehysterie' noemt. Het is opvallend dat deze 'deskundige' de berichtgeving over ‘Irak’ vermeldt, aangezien Arnout in 2002, voorafgaand aan de ‘agressieoorlog’ tegen Irak, als chef buitenland van de Volkskrant de brochure Met vereende kracht schreef waarin hij zich verzette tegen het Europese ‘neutralisme.’ Net als de neoconservatieven, was hij voorstander van een oorlog tegen Irak, ook al was die in strijd met het internationaal recht, zoals dat sinds de veroordeling van de Nazi-top in Neurenberg in 1946 van kracht is. Maar ook nu weer is bij Brouwers sprake van wat hijzelf ‘intellectuele luiheid’ noemt, want zonder ook maar één bewijs aan te dragen luidt de kop boven zijn ‘analyse’ van dinsdag 15 februari 2022 ‘Westen wil Poetin van oorlog afhouden met informatiestrategie, maar oogst scepsis.’ De bewering dat ‘Poetin’ uit is op een 'oorlog,' komt van de Amerikaanse inlichtingendiensten die, zoals algemeen bekend is, ook de desastreuze Irak-oorlog met leugens mogelijk hebben gemaakt. Met andere woorden: Brouwers is geen journalist, maar een propagandist. Dat de ‘Oekraïense president Zelenski openlijk in aanvaring [kwam] met Biden om de achteloze manier waarop in Washington telkens maar een oorlog voorspeld wordt’ weerhoudt hem niet om toch te claimen dat ‘Poetin’ uit is op ‘oorlog.’ Brouwers eindigt zijn artikel met de stelling dat ‘de dreigende Russische militaire aanwezigheid aan Oekraïnes grenzen veel in beweging zet,’ ook op ‘diplomatiek’ gebied, omdat ‘zelfs de neutrale status toekennen aan Oekraïne — officieel uit den boze— informeel al een plekje op de onderhandelingsagenda [heeft] gekregen,’ waarmee deze reactionaire opiniemaker suggereert dat dit een detail in het geheel is, en dat in feite de NAVO moet bepalen of zij Oekraïne als lid toelaat. In werkelijkheid is juist dit gegeven de inzet van het huidige conflict, aangezien Russische politici en militairen willen voorkomen dat Moskou vijf minuten na lancering van NAVO-raketten uit Oekraïne verwoest wordt. Hetzelfde argument gebruikte president John Kennedy in 1962 om te voorkomen dat de Sovjet Unie raketten in Cuba zou stationeren. De wereld ontsnapte toen op het nippertje aan een nucleaire holocaust, omdat ‘an irreversible chain of events could occur against our will,’ aldus Robert Kennedy, die in geheime onderhandelingen de Russische leiders waarschuwde dat zijn broer, ‘The President does not know how long he can hold out against our generals.’ Vele jaren later verklaarde de toenmalige minister van Defensie, Robert McNamara: ‘We lucked out,’ oftewel door pure mazzel werd een nucleair Armageddon voorkomen. Dit toont ook aan hoe weerzinwekkend de berichtgeving is van de huidige westerse commerciële pers. Zij wil bewust het risico lopen van een nucleair conflict. Vandaar dat Arnout Brouwers en de rest van de polderpers dit feit angstvallig verzwijgen. Wat hij eveneens verzwijgt, of misschien niet eens weet, is dat de door hem opgevoerde George Kennan, grondlegger van de naoorlogse Amerikaanse buitenland-politiek tegenover de Sovjet Unie in 1987 erop wees dat:
Were the Soviet Union to sink tomorrow under the waters of the ocean, the American military-industrial complex would have to remain, substantially unchanged, until some other adversary could be invented. Anything else would be an unacceptable shock to the American economy.
Ik beschouw de Verenigde Staten van deze laatste jaren van de twintigste eeuw als een in wezen tragisch land, begiftigd met uitstekende natuurlijke hulpbronnen die het snel aan het verkwisten en uitputten is, en met een intellectuele en artistieke intelligentsia van groot talent en originaliteit. Voor deze intelligentsia hebben de dominante politieke machten in het land weinig begrip of respect. Haar stem wordt doorgaans tot zwijgen gebracht of overschreeuwd door de commerciële media. Het is waarschijnlijk veroordeeld om, net als de Russische intelligentsia in de negentiende eeuw, voorgoed een hulpeloze toeschouwer te blijven van de verontrustende koers in het leven van de natie.
Op zijn beurt merkte de Amerikaanse historicus, professor Mark Atwood, op dat voor de architect van de ‘containment-politiek,’ deze doctrine bij hem meermaals tot grote ontgoocheling leidde:
that haunted him until his death in 2005. Kennan believed that the Soviet Union, however repugnant, posed little military threat to the West and urged that the United States rely mostly on economic and political means to resist Communist expansion… Kennan watched with regret as the United States subsequently poured enormous resources into weaponry and military bases,
waardoor de VS al geruime tijd niet zozeer een oppermachtig militair-industrieel complex heeft, maar in feite een militair-industrieel complex is, een buitengewoon machtig netwerk dat zijn bestaansrecht alleen kan rechtvaardigen door het creëren van een buitenlandse dreiging en door permanente oorlogsvoering. Maar juist al deze informatie wordt door de misdadige polderpers angstvallig verzwegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten