zondag 28 juli 2019

Nieuwsbrief Pater Daniël uit Syrië

Nieuwsbrief Pater Daniël, Qara, Syrië

XIV/29
Vrijdag 26 juli 2019

DONEER EN STEUN ONS WERK
DONATE AND SUPPORT US:
IBAN: NL30 ABNA 0895 2288 31 
Viering van de profeet Elia en meer
Links het heiligdom met verlicht kruis, met miraculeuze icoon
Vooraan de zusters uit Mar Yacub
Elia was de grote profeet en zelfs de “vader” van de profeten in de tijd van koning Achaz en Izebel in de 9e eeuw voor Christus. Rableh, behorend tot ons bisdom Homs aan de Libanese grens, heeft een groot heiligdom ter ere van deze profeet en een miraculeuze icoon. Zijn feest wordt op 20 juli in de byzantijnse liturgie gevierd. Op de vooravond zou onze bisschop voorgaan in de feestelijke eucharistie en nodigde onze gemeenschap uit daaraan deel te nemen. Hij wenste ook dat ik met eigen witte kazuifel mee zou concelebreren. Vrijdag in de late namiddag reden we met gans de gemeenschap naar Rableh. Alle leden van de gemeenschap waren voor deze gelegenheid voorzien van hun grote witte mantel. Vanaf Qousseir tot Rableh is het zicht langs beide kanten van de weg bijzonder droevig. 
Rableh, op weg naar het podium (rechts het beeld van de profeet Elia 
Huizen en gebouwen, allemaal herleid tot hopen puin van steen en beton, weliswaar afgewisseld met boomgaarden en groene velden. Tussen en op het puin stonden soldaten en er waren wat meer controleposten dan we voorzien hadden. Overal autobussen, auto’s, motoren en groepen mensen die optrokken naar het heiligdom. We kwamen vlak voor het evangelie toe, wat voor Syrische normen in deze omstandigheden nog op tijd is. Ik deed mijn witte kazuifel aan en baande me een weg naar het podium, waar de bisschop me nog een lege stoel aanwees zodat ik me bij de 17 concelebranten kon voegen. We zagen een zee van mensen in verschillende richtingen. De zang van het koor weerklonk over heel het terrein langs grote luidsprekers. De bisschop droeg een schitterend groen gewaad en de meeste priesters waren in mooie witte gewaden. Deze viering was tevens een dankzegging voor de terugkeer van de mensen van Qousseir. De bisschop drukte zijn vreugde uit omdat de mensen hier terug in veiligheid en orde kunnen leven, dank zij de standvastigheid van het volk en de heldhaftigheid van het leger. Hij bleef herhalen: God leeft! Na de mis werd de miraculeuze icoon van Elia in processie overgebracht naar het kleine heiligdom, voorafgegaan door een indrukwekkend muziekkorps van scouts met trommels en trompetten. De gouverneur van Homs sprak zijn dankbaarheid uit over de eensgezinde strijd tegen het terrorisme, waarbij hij de bisschop en de christenen dankte en gelukwenste. Het muziekkorps bleef nog lange tijd spelen, waarna een uitgebreid kleurrijk vuurwerk boven de massa uiteenspatte. In drommen gingen de mensen het kleine heiligdom binnen om de miraculeuze icoon van de heilige Elias te vereren, waarvoor ze eerbiedig zich van hun schoeisel ontdeden. Over heel het terrein verspreid lagen groepen mensen op een tapijt of op matrassen terwijl ze koffie of thee dronken met een versnapering. En allen wensten elkaar een zalige feestdag van de heilige Elias. Voortdurend kwamen mensen naar ons toe om te vragen of ze met ons of met de zusters op de foto mochten staan. Dikwijls wilden ze dat we voor hen baden en hun kinderen zegenden. De bisschop had de priesters en onze gemeenschap uitgenodigd voor een avondmaal in een van de gebouwen op het terrein. Het was overvloedig maar ook eenvoudig. Nadat wij gegeten en gedronken hadden, maakten we plaats voor de leden van het muziekkorps en daarna kwamen weer anderen aan de beurt. En zo namen we deel aan een echt volksfeest van Syrische christenen. Voor mij was deze vrijdagavond 19 juli een blijde en geheel onverwachte verrassing voor de 55e verjaardag van mijn priesterwijding. En hierop volgde nog een door mij onvoorziene wending. 
Rableh, menigte voor het podium
Zaterdagavond zongen we plechtig de vespers in onze kleine kapel van de nieuwbouw. Daarna kondigde Moeder Agnes-Mariam aan dat deze kapel voortaan naar de profeet Daniel zou genoemd worden, naar aanleiding van mijn wijdingsjubileum en vroeg of ik de aanwezigen wilde zegenen. Op het grote terras was gebak voorzien zoals op een verjaardag gebruikelijk is. Het werd bovendien een bijzondere avond omdat de kinderen spontaan hun vroegste (erg dramatische) herinneringen begonnen te vertellen alsook de manier waarop ze toen hier opgevangen werden. We luisterden allen met gespannen aandacht. En zo werd het zonder dat we het beseften middernacht… En zondagmorgen vertrokken we al vroeg om in Qâra de eucharistie mee te vieren n.a.v. de 40e dag van het overlijden van de vader van Ibrahim, onze ongehuwde ingenieur, eindverantwoordelijke voor het terrein. Daarna trokken abouna Georges, onze Libanese orthodoxe diaken en ik weer op ziekenbezoek. Als je in Qâra de wegen bekijkt en de huizen langs de weg, kun je de indruk krijgen dat je in een Afrikaans dorp bent. Wanneer je dan een huis binnen gaat, ben je soms stom verbaasd over de pracht van de woning en de mooie binnentuin met zwembad en prieeltje!
Binnentuin met zwembad Qara
Ramptoerisme
We hebben goede vrienden op bezoek gehad, o.m. Daniel Solymani en zijn vriend uit Hongarije, verantwoordelijk voor het buitenlands beleid van de ridders van Malta. Samen met moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel hebben ze deze week in de buurt van Aleppo een ziekenhuis ingehuldigd. Tot voor kort waren daar nog tienduizenden mensen verstoken van iedere medische hulp in de buurt. MSJM (Monastery Saint James the Mutilated) heeft daar een klein ziekenhuis ingericht en deze ridders van Malta hebben nu voor de uitbreiding gezorgd. Met deze Hongaren is het altijd heel aangenaam van gedachten te wisselen over de dynamische en moedige politiek, vooral gezinspolitiek van Hongarije. Toen iemand hem vroeg hoeveel procent moslims de Hongaarse bevolking kent, wat zijn antwoord erg duidelijk: !
Brand in Qara de kaarsenfabriek
Onverwacht werden we donderdagmiddag echter het middelpunt van ramptoerisme. De ruimte die wij “médicinale” noemen, grenst enerzijds aan de garages en de winkel, anderzijds aan de keuken en het klooster. Deze ruimte heeft een dak en zijwanden van plastiek. Het is daar overdag in de zomer ondraaglijk warm. Er worden allerlei kruiden en vruchten gedroogd en kaarsen, zalven, thee, zeep … gemaakt. 
De brand aan het blussen
De wagens van de brandweer uit Qara, wie zeurt om een kapotte voorruit! 
Firas de jongen die in het klooster woont blust de brand
Iemand had gemerkt dat er verdacht veel rook uit die ruimte kwam. Toen allen kwamen toegelopen was er in een hoek juist vuur ontstaan dat zich razend snel met al dat kurkdroog materiaal uitbreidde. Indien we tien minuten later gekomen waren, zou de hele ruimte in lichte laaie gestaan hebben en mogelijk overgeslagen zijn naar de kaarsenmakerij en het klooster. Er hing zulk een verstikkende rook dat men maar heel even een emmer water kon uitgieten en naar buiten vluchten. Toch werd het vuur zo ongeveer bedwongen. De brandweer arriveerde met twee oude wagens en het nodige materiaal. Ze moesten nog maar heel even spuiten en met hun groot zuigmachine was de ruimte meteen rookvrij. Ondertussen waren veel mensen toegestroomd die wilden helpen. De vuile smurrie gutste langs een buis op het voorplein, dat vorige week grondig was gepoetst. De brandweerlui hielpen alles proper maken. Ook wanneer heel de “médicinale” ontruimd was, lieten ze met plezier de kleine Firaaz de hele ruimte (zichzelf en de anderen kinderen incluis) proper spuiten… Er was echter nog veel werk. Het vele materiaal dat gespaard gebleven was, moest gecontroleerd, proper gemaakt en geordend worden. Hiermee worden immers de geneeskrachtige kruiden, dranken, zalven… gemaakt. Vermits de noodzaak geen wet kent, zoals het hier heet,(wij zeggen: nood breekt wet), werd vanavond nog lang verder gewerkt. De eucharistie en de wekelijkse nachtaanbidding worden verschoven naar de volgende dag. Tenslotte werden de besluiten getrokken: hoe kunnen we de veiligheid verhogen en bij groot gevaar de bestrijding efficiënter organiseren?
Er wordt opgeruimt
En dit nog
  • Ons vorig bericht op de website van Sonja vanden Ende: http://freesuriyah.eu/?p=3418 
  • Ons vorig bericht op Katholiek Forum met nog andere goede informatie: https://mail.google.com/mail/u/0/h/fieivyk859gs/?&th=16c180f001a25395&v=c
  • Op de website van Tegenstroom: http://www.tegenstroom.eu/pagina’s/p=pater_daniel.html ; verdere nuttige informatie:  http://www.tegenstroom.eu/pagina’s/p=nieuwbrief_tegenstroom.html; 
  •  http://www.tegenstroom.eu/source_nieuwsbrief_tegenstroom/index39.html
  • Heerlijk positief nieuws uit Syrië met 17 video’s: http://www.golfbrekers.be/quo-vadis-syria-46/
  • Hoe terroristen, door het westen gesteund, Al Waer hebben uitgemoord en verwoest, terwijl de schuld aan Assad werd gegeven. Rapport van Sonja van den Ende: https://mail.google.com/mail/u/0/h/1lmfl615pz0y3/?&th=16c1a0e08bf245e0&v=c
  • Wie zijn de SDF Koerdische strijders? http://freesuriyah.eu/?p=3437 
  • Hoe het conflict in Syrië begon en de rol van Hezbollah (video van1uur): https://www.youtube.com/watch?v=Na9ck23BvTo
  • De steeds erger wordende vervolging van christenen door islamitische strijders in Afrika, een rapport van Open Doors: http://opendoorsanalytical.org/wp-content/uploads/2019/07/Africa-Mapping-Islamic-militancy-July-2019-FINAL.pdf
  • Zoals kampcommandanten in een concentratiekamp woedend werden wanneer de gevangen hun bevelen niet gewillig opvolgden, zo handelen deze Israëli’s tegen de Palestijnen: https://www.mintpressnews.com/israel-settler-accuses-palestinians-land-theft-area-c/260583/
  • De geschiedenis van de geënterde tankers: http://www.golfbrekers.be/de-ene-tanker-is-de-andere-niet/
P. Daniël

Geen opmerkingen:

Peter Flik en Chuck Berry-Promised Land

mijn unieke collega Peter Flik, die de vrijzinnig protestantse radio omroep de VPRO maakte is niet meer. ik koester duizenden herinneringen ...