Elad Zigler en Volkskrant Hasbara

Hasbara in de Volkskrant 

January 14, 2018 • 5 Comments

Dieven in de nacht. Een nachtelijke inval in Nabi Saleh.
Bekijk de hele video hier.

Het is de zoveelste keer dat ik weer eens een “opinie” lees in de Volkskrant over iets wat te maken heeft met Palestina, en wat weer zo ongelooflijk de plank misslaat, dat ik eigenlijk niet wilde reageren.

Na een paar dagen van boos zijn over dit artikel, heb ik toch maar besloten om iets te doen. Ik vind dat dit niet zomaar kan. Zo’n stuk mag niet geplaatst worden zonder ook maar enige context erbij te leveren. Ik heb het over het artikel van ene Elad Zigler, dat gepubliceerd is in de Volkskrant van 11 Januari 2018.

Dus ga ik het werk doen, wat eigenlijk de Volkskrant had moeten doen. Voordat ik hieraan begin wil ik u er ook nog even op wijzen dat dit artikel, erg veel lijkt op een vertaling van een artikel geschreven in the Jewish Chronicle door Arsen Ostrovsky, gepubliceerd op 3 Januari 2018 ( zie link onderaan). Deze Arsen Ostrovsky noemt zichzelf een “mensenrechtenadvocaat” en een Midden-Oostenanalist. Ook is hij een activist tegen de BDS-beweging, en de directeur van het “Israeli Jewish Congress”, wiens visie het is om Israël als de staat van het Joodse volk te promoten. Normalerwijs komen mensenrechtenadvocaten op voor het individu tegen de staat, zo niet deze mensenrechtenadvocaat. Hij verdedigt het recht van een van de sterkste legers ter wereld tegen dat van een 16-jarige teenager. Ik weet wel zeker dat deze meneer niet onpartijdig is.

Maar dit even terzijde. Zoals gezegd, ik heb het idee dat de heer Elad Zigler zijn artikel niet zelf heeft geschreven, maar min of meer dit artikel van meneer Arsen Ostrovsky vertaald en een beetje anders heeft overgeschreven zonder daarbij te vermelden dat het niet van hem was.

Zoals het stuk enkele ‘zaken” beschrijft die van belang zouden zijn om de lezer een mening te laten vormen in de zaak van Ahed Tamimi, zo wil ook ik graag enkele zaken benoemen die de lezer misschien een beetje kunnen helpen om een genuanceerdere mening te vormen.

1. Ahed Tamimi komt uit een dorpje, genaamd Nabi Saleh, gelegen op de Westbank, met 600 inwoners. De mensen leven voornamelijk van de landbouw, olijven en fruit.De meeste mensen uit dit dorp zijn familie van elkaar, en heten bijna allemaal Tamimi. Dit is familie tot in de derde, vierde, vijfde graad. Sinds het begin van deze eeuw, 2004/2005, zijn er honderden vierkante meters land in beslag genomen door Israël, voornamelijk landbouwgrond, voor de bouw van de illegale Joodse nederzetting Halamish. Dichtbij het dorp is er ook een natuurlijke bron, genaamd Ein al Qaws of de Regenboog bron. Deze bron was eigendom van een inwoner van het dorp , genaamd Bashir Tamimi. Deze bron met het omringende land werd in 2009 door kolonisten van de nederzetting Halamish in beslag genomen en de dorpelingen mochten niet meer op gedeeltes van hun eigen land komen. De inwoners van Nabi Saleh hebben 12 uur per week water, terwijl de nederzetting Halamish 24 uur per dag water uit de kraan hebben. Als je in de tuin van de Tamimi familie zit, heb je een prachtig uitzicht op het zwembad in de nederzetting. Ook is er meermalen bewezen dat de kolonisten van Halamish regelmatig olijfbomen in brand staken en de inwoners van Nabi Saleh lastig vielen.
2. In 2010 beslisten de inwoners van Nabi Saleh, samen met het buurdorp Dir Nizam, dat ook vreselijk te lijden had van de aanvallen van de kolonisten, om te gaan protesteren tegen deze inbeslagnames van land en de bron en tegen het gepest van de kolonisten.Iedere vrijdag gingen de inwoners van deze dorpen de straat op. Deze demonstraties, die zich afspeelden in en rondom het dorp, werden altijd onder schot genomen door het Israëlische leger. Deze gebruikten hierbij veel traangas, skunk water, geluidsbommen, rubberen kogels, en ook werd er met scherp geschoten, kortom, er werd veel geweld gebruikt door het leger tegen een ongewapende bevolking. Het enige wapen dat men had, waren stenen. Stenen tegen een van de sterkste legers ter wereld.
   Deze wekelijkse demonstraties zijn doorgegaan tot 2016. Gedurende de jaren 2010 tot 2016 zijn er meer dan 350 mensen gewond geraakt, meer dan de helft van het dorp, waarvan 50 mensen blijvend letsel opliepen. Men vond het niet meer verantwoord om door te gaan met de demonstraties.
   Ook zijn er meerdere bewoners van Nabi Saleh omgekomen. Op 9 december 2011 stierf Mustafa Tamimi, 28 jaar oud, na geraakt te zijn door een traangasgranaat, afgevuurd door een Israëlische soldaat van korte afstand.
   Op 19 November 2012 werd de 28 jarige Rushdi Tamimi gedood door een Israëlische kogel.
   Op 11 Mei, 2017 werd de 20 jarige Saba Nidal obaid in zijn maag geschoten tijdens een demonstratie. Enkele dagen later overleed hij. Tijdens zijn begrafenis werden de begrafenisgasten onder schot genomen door het Israëlische leger, waarbij velen werden verwond. Ook zijn tientallen bewoners gearresteerd en werden gedwongen om duizenden dollars te betalen aan boetes en borgtocht.
3. Volgens vele rapporten van de Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem ( zie link onderaan) en vele rapporten van inwoners van Nabi Saleh zelf via youtube ( zie link onderaan) worden de Tamimi’s en alle andere bewoners van Nabi Saleh regelmatig s ‘nachts uit hun bed gehaald door tientallen soldaten die de deur intrappen, het huis binnenkomen, kinderen uit hun bed halen, foto’s nemen etc. Ahed zelf werd ‘s nachts om 2 uur gearresteerd.Deze nachtelijke raids gaan gepaard met veel geweld, geschreeuw, vernielingen etc. Sinds 2010 is het huis van Aheds familie meer dan 150 keer ‘s nachts overvallen en alles overhoop gehaald. Het dorp zelf wordt bijna dagelijks aangevallen door Israëlische soldaten, waarbij de bewoners en huizen bespoten worden met skunk spray, een ongelooflijk vies ruikende vloeistof die pas na dagen verdwijnt. Ook schiet het Israëlische leger daarbij vaak de watertanks lek, die op hun daken zijn geïnstalleerd, waardoor men vaak dagen geen water heeft.

Hierboven heb ik een paar feiten benoemd die de dagelijkse realiteit van Nabi Saleh beschrijven. In deze realiteit is Ahed opgegroeid. Een realiteit van geweld, gevaar, onteigening etc. Ahed is een van de duizenden Palestijnse kinderen die opgroeien in dezelfde realiteit. Deze kinderen hebben niet de luxe om op te groeien in vrede, om een leven te hebben wat ieder kind zou moeten hebben, buiten spelen op straat, vrijheid, en een toekomst.

Deze kinderen hebben geen keus.

Ahed werd gearresteerd omdat ze een vol bewapende soldaat een klap in zijn gezicht gaf. Een paar uur eerder was een neef van Ahed door Israëlische soldaten in zijn hoofd geschoten, waarna de soldaten het huis van de Tamimi’s overvielen. Ahed schreeuwde tegen de soldaten dat ze weg moesten gaan, waarop deze tegen haar begonnen te duwen. Ahed gaf daarop een soldaat een klap in zijn gezicht.

Een teenager van 16 geeft een soldaat, helemaal bewapend, met beschermende kleding, een klap in zijn gezicht. Twee dagen later wordt ze midden in de nacht gearresteerd, en ook haar moeder werd vastgenomentoen die de dag daarop ging informeren naar Ahed. Ondertussen zijn Ahed en haar moeder voorgekomen. Er zijn zes aanklachten welke zijn: meerdere aanvallen op soldaten ( slaan), Stenen gooien naar veiligheidstroepen, het bedreigen van een soldaat, het aanvallen van een soldaat, en het bemoeilijken van een soldaat tot het uitvoeren van zijn taken en het aanzetten tot en het gooien van voorwerpen naar individuen of eigendommen. 

Ook de moeder van Ahed is aangeklaagd voor het aanzetten tot geweld. Zij heeft het filmpje waarop te zien is dat Ahed de soldaat een klap in zijn gezicht geeft, op social media gezet.

Ik heb hierbij geprobeerd om iets meer achtergrond te geven over de zaak van Ahed Tamimi en die van vele andere Palestijnse kinderen die momenteel in Israëlische gevangenissen zitten.

Ik hoop dat deze tekst kan dienen als tegenhanger van dat waardeloze opiniestuk van meneer Zigler, dat niet meer is dan een vertaling van een artikel van iemand die compleet achter Israël staat. 

Ik wil hier eindigen met een quote van Ahed. Tijdens een interview zei ze het volgende:

“De bezetting beperkt onze dromen. Onze gedachten worden gekooid door de bezetting: de Israëli’s controleren eerst onze dromen en dan maken ze ze kapot.“

“The occupation limits our dreams. Our thoughts are caged by the occupation. The Israelis first control our dreams, and then they break them.“

Trees Kosterman

Elad Zigler: Wat u moet weten over de familie Tamimi
Arsen Ostrovsky: Give her an Oscar: Ahed Tamimi has a track record in provoking Israeli soldiers
BTselem
Tamimi Press: Rare peek at nightly raids of West Bank village (Nabi Saleh)

http://www.alexandrina.nl/?p=4625