Het nieuws dat er een ‘akkoord’ is over fase 1 van de Brexit komt natuurlijk als geen verrassing. Het enige wat een beetje verrast is dat de eurohaters genre Boris Johnson voor zover geweten niets meer van zich laten horen. Zoals Philippe Stephens van Britse krant The Financial Times deze ochtend in een opiniestuk schreef is het voor hen de dag van de realiteit.
De Britse armada anno 2017. Met hangende pootjes richting Juncker en Tusk. De visie van The Financial Times deze ochtend 8 december 2017.
Natuurlijk is dit nog maar het begin van de gesprekken maar de contouren van het akkoord tussen beiden zijn duidelijk. De Britten zullen geen aparte handelsakkoorden met andere landen kunnen sluiten en blijven betalen voor de kosten van het onderhoud van de Europese bureaucratie. Het was de dag na het referendum over de Brexit toen al duidelijk dat dit ging gebeuren. Maar toen was Nigel Farage met zijn UKIP er de ster van de show.
In Londen droomde men nog wat verder en dacht men eerst nog aparte gesprekken over handelsakkoorden te sluiten met andere landen. En dus trokken May en haar regering op reis naar de VS, Saoedi-Arabië, China, de VS, Japan en Canada. Het werd overal een fors njet. En als er eventueel later een ja zou komen dan zou dat voor het Verenigd Koninkrijk zo negatief zijn dat men het best maar snel kon vergeten.
Neem China wiens elite een olifantengeheugen heeft en ongetwijfeld nog steeds denkt aan de opiumoorlogen uit de negentiende eeuw. Een periode toen de Britten om hun handelsbalans met China aan te zuiveren het land de invoer en consumptie van Brits-Indische opium met het kanon oplegden. Een ramp boven een ramp voor het toenmalige Chinese keizerrijk. Ongetwijfeld ging men de Britten dan de rekening voor die massamoord serveren.
De Britse conservatieven dachten o.m. gebruik te maken van wat zij noemen hun ‘speciale band’ met de VS. Dit was de visie hierop van The Financial Times zaterdag 2 december 2017. In 1945 opperde de toenmalige Britse premier Winston Churchill dat de Britten de oorlog hadden gewonnen. Privé dacht hij wel anders. Maar velen in het Verenigd Koninkrijk bleven decennia later nog steeds dromen dat zij immer ‘onoverwinnelijk’ zijn.
En dus zat er voor Theresa May niets anders op dan met hangende pootjes en het schaamrood op de wangen naar Brussel te trekken, de witte vlag hoog in het vaandel. Uiteraard moeten nu de details van het akkoord rond de Brexit nog verder worden ingevuld. Er is duidelijk in die Europese gifbeker nog wat drank over voor de Britse regering. Santé.
Niets toont beter de relatie tussen Londen en Washington als deze cartoon uit 2005 waarbij de toenmalige Britse premier Tony Blair stelde: “En dus nam ik de beslissing om (de Iraakse president) Saddam (Hoessein) af te zetten.”
Willy Van Damme
Ziehier Yoeri Albrecht, die door een jonge journalist van het mediakanaal Left Laser betrapt werd tijdens een privé-onderonsje met twee ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten