Een duidelijker voorbeeld dat de westerse parlementaire democratie niet werkt in een neoliberaal systeem geeft onbedoeld de International New York Times van vandaag. Op de voorpagina staat onder de kop:
Debt crisis forges newly pragmatic Greek leader. But now the question becomes whether nation's politics can change, too,
het volgende:
On the eve of his election last January, Prime Minister Alexis Tsipras talked with pride about how his leftist Syriza party rejected the mentality of establishment parties' and provided space for the diverse views of its members.
But last week, Mr. Tsipras ousted members of his cabinet who defied him by voting against the package of austerity measures that Greece's European creditors had demanded as the price of new bailout negotiations. To Syriza members of Parliament who voted against that package, and are threatening to oppose a second bill scheduled for a vote on Wednesday, he has made clear that he might call a new election and replace them with a slate of lawmakers loyal to him.
Kort samengevat: de mainstream-pers is van oordeel dat het van 'pragmatisme' getuigt dat in een kapitalistische 'democratie' een politiek leider zijn kiezers bedriegt door precies datgene te doen wat hij beloofd had juist niet te zullen doen, en wel omdat de banken dit eisen. Het laat het ware karakter zien van Geert Mak's 'Geen Jorwert zonder Brussel.' Oftewel: 'Change we can believe in.'
The Greek prime minister says now is the time for a solution as he and European Commission President Juncker arrive for talks in Brussels.
Zo werkt de Makkiaanse corruptie. 'Goed gedaan, jochie. Democratie mag dan wel leuk lijken, maar business gaat voor. En zolang je dit beseft kun je blijven lachen.'
2 opmerkingen:
spot on
whatever
manners show
Een reactie posten