‘Poetin misbruikt z’n positie’
INTERVIEW MICHAIL CHODORKOVSKI
De Russische ex-oligarch hekelt president Poetin op een conferentie in Kiev. 'Hij komt niet op voor het Russisch belang.'
Door HUBERT SMEETS 25 APRIL 201
Hoewel het artikel een 'interview' heet te zijn, volgt er in de versie die ik via internet kocht geen vraaggesprek met de Russische 'ex-oliegarch,' die naar Zwitserland uitweek, omdat hij daar zoals alle extreem-rijken doen, een deel van zijn fortuin naartoe had gesluisd. Vanuit dit belastingparadijs voor de ultra-rijken probeert de 'ex-oligarch' vandaag de dag zijn verloren macht terug te veroveren. Om een duidelijk inzicht te krijgen van welk doortrapt spel Smeets daarbij als buitenland redacteur van NRC speelt, dient men de volgende achtergrondinformatie te weten: op 10 oktober 2005 berichtte de journalist Simon Kuper van de Financial Times in zijn krant over Derk Sauer's Russische bedrijf Independent Media:
By 2004, Independent Media’s net sales had grown to about €70m, with earnings of €10m. The company controls about a third of Russia’s advertising market for print media. Inevitably mafiosi and oligarchs have become interested along the way. The oligarch Vladimir Potanin briefly owned a 35 per cent stake of Independent Media and Mikhail Khodorkovsky, jailed head of the oil company Yukos, held 10 per cent.
The Moscow Times had long criticised Yukos’s treatment of its minority shareholders. “When they became a shareholder,” says Mr Sauer, “I told Khodorkovsky: ‘I don’t ever want to hear anything about that. We are an independent newspaper.’ ‘No problem,’ he said. And I never did hear anything from Khodorkovsky.”
Instead Mr Sauer heard from Khodorkovsky’s partner, Platon Lebedev, who sat on Independent Media’s board. Mr Sauer says: “Often the oligarchs are very friendly, but people around them are the enforcers. Lebedev would just call me up. ‘I don’t want this,’ he would say. I would say: ‘What do you mean?’ ‘Well, you will find out.’ Now Lebedev is in jail with Khodorkovsky. He is an intimidating man.” Hence the bodyguards? “I got them after Playboy’s editor was shot [he survived]. The reason, I’m fairly sure, is that some guy was trying to force Playboy to work only with his models. So that wasn’t oligarchs. It was petty crime. That is more unpredictable than the oligarchs…
Yet, as Mr Sauer repeatedly chronicles in his book, Russian journalists do get shot, sometimes after tangling with people in government. How much press freedom is there in Russia?
Kort samengevat: Mikhail Khodorkovsky's 'partner Platon Lebedev,' intimideerde als 'enforcer' voor zijn baas zelfs een buitenlandse uitgever/journalist. Het geeft een beeld van de onderwereldpraktijken van Khodorkovsky wiens praktijken ondermeer door Sauer's The Moscow Times 'langdurig' waren bekritiseerd vanwege diens 'treatment of its minority shareholders.' Het zal geen enkel zinnig mens verbazen dat iemand die 'had worked his way up the Communist apparatus during the Soviet years' in opmerkelijk korte tijd 'the wealthiest man in Russia (with a fortune of over $15 billion)' werd 'and one of the richest people in the world,'rücksichtlos moet zijn. Desondanks probeert Hubert Smeets al geruime tijd Khodorkovsky te presenteren als een democratisch alternatief voor 'Poetin,' die volgens Smeets' kennelijk betrouwbaar geachte bron 'niet op[komt] voor het Russisch belang.'
Tekenend voor Smeets' journalistieke corruptie is ondermeer dat hij bovenstaande informatie van de goed geïnformeerde Simon Kuper, columnist van de gezaghebbende Financial Times. Een andere betrouwbare bron is de Belgische onderzoeksjournalist Willy van Damme die op 22 december 2013 onder de kop 'SINT MICHAEL KHODORKOVSKY' opmerkte:
Er is een nieuwe Russische heilige en zijn naam is Michael Khodorkovsky. Deze voormalige oliemagnaat zat bijna tien jaar in een Russische gevangenis wegens onder meer grootschalige fraude. Hij leidde tot zijn arrestatie in 2003 het enorme Russische olieconcern Yukos, toen eigenaar van een groot deel der Russische olievoorraden. Khodorkovsky had dit in de jaren negentig van de vorige eeuw in zijn bezit gekregen.
Henry Kissinger
Het was de periode toen Rusland onder Amerikaanse controle stond met als president Boris Jeltsin, een alcoholicus die toeliet dat zijn vrienden ‘zakenlui’ en met steun van de EU en de VS het land plunderden. Een beleid dat volgens een Britse universiteitsstudie aan ongeveer 1 miljoen Russen het leven heeft gekost, vooral door het gebrek aan een sociaal vangnet en de door het IMF geïntroduceerde massale armoede.
In die periode konden figuren als Boris Berezovsky, een man die de media grotendeels controleerde en agent was van o.m. de Britse MI6, en Khodorkovsky zich op luttele jaren tot miljardair opwerken. Met naast hen mensen die omkwamen van honger en ontbering. Het is geen toeval dat de term business man in het Russisch een synoniem is voor gangster.
Toen dit westers feest op zijn einde liep ontwikkelde men in de VS het plan om de Russische kroonjuwelen definitief onder Amerikaanse controle te krijgen. En daarvoor schakelde men Henry Kissinger in, de man achter onder meer de Chileense staatsgreep van Augusto Pinochet in 1973 en de verovering van Oost-Timor in 1975 door Indonesië. Erg bloedige episodes.
Centraal in die strategie was de Open Russia Foundation waar Michael Khodorkovsky, Henry Kissinger, de wegens aandelenhandel met voorkennis veroordeelde speculant George Soros en de Britse lord Jacob Rotschild elkaar vonden. Ook de vroegere president George H. Bush de Oudere speelde hierin een belangrijke rol. Financier hiervan was Khodorkovsky.
De Carlyle Group
Het idee was dat de Amerikaanse Carlyle Group, een der meest invloedrijke holdings die ook ’s werelds grootste spionagedienst de NSA onder feitelijke controle heeft, via een ingewikkelde deal Yukos zou overnemen waarna men de buit dan ietwat gelijk zou verdelen tussen de twee grote Amerikaanse oliebedrijven, ExxonMobile en Chevron.
Het plan ging normaal in 2001 en 2002 in werking treden maar in het Kremlin was de steeds dronken Amerikaanse zetbaas Boris Jeltsin toen al vervangen door Vladimir Poetin en die had uiteraard in de gaten wat er aan de hand was. De plotse vriendschap tussen Kissinger en Khodorkovsky was ook geen geheim.
De zaak viel dan ook in het water met de arrestatie van Khodorkovsky en de gehele ontmanteling van Yukos. Het verhaal verklaart zijn arrestatie – alhoewel daar bijna zeker ook voldoende juridische gronden voor waren – en ook de reden waarom onze media er ook nu nog een heilige van maken, Sint Michael Khodorkovsky. De patroonheilige der plunderaars?
Toen Khodorkovsky een eerste maal voor de rechtbank verscheen slaagde de lokale Moskouse correspondent van The New York Times erin om in zijn serie verslagen van dit proces geen enkele Rus, behoudens dan Khodorkovsky, over de zaak aan het woord te laten. Desnoods belde hij voor commentaar zelfs naar een New Yorkse advocaat.
Het werd niets
Dit verhaal over Khodorkovsky en de Carlyle group is mede een van de reden voor de westerse woede over Poetin en al die herrie rond de vermeende mensenrechtenschendingen in Rusland. Men hoopte de gigantische Russische oliebronnen in handen te krijgen en het werd niets.
Ook het Britse olieconcern BP dat eveneens een groot stuk der Russische olievoorraden in handen had gekregen, moest via zakelijke manipulaties later er eveneens het veld ruimen. Het was echter hoe dan ook voor de Britten een uitermate goede deal geweest waaraan zij op enkele jaren tijd miljarden dollars verdienden. BP met de P van plunder.
Hier voerden de Britten dan maar uit wraak het lot van de Russische eveneens voor MI6 werkende Alexander Litvinenko op. Vermoord door de Russen claimde de Britse regering en de haar naar de mond pratende media.
Sinds de gelijkaardig eerder gepleegde moord met polonium op de Palestijnse leider Yasser Arafat weten wij echter dat ook hier een westerse veiligheidsdienst betrokken moet zijn. Zie hiervoor een eerder op deze blog geplaatst verhaal.
Maar van een zware crimineel een heilige maken, daar heeft men in onze media geen enkel probleem mee. U vraagt, wij schrijven.
En wat dit laatste betreft doet de neoliberaal Hubert Smeets exact hetzelfde, en dus verzwijgt hij ook Van Damme's informatie, die niet past in de mainstream-propaganda. Het feit dat
De Russische president Vladimir Poetin wist te verhinderen dat de Russische olievoorraden in Amerikaanse handen vielen, leverde hem de eeuwige haat op van de Amerikaanse regering,
en dus ook van de Atlanticus Smeets die op kosten van de belastingbetaler een door de Atlantische Commissie georganiseerde 'studiereis'naar de VS maakte, om daar nog eens de noodzakelijke propaganda voor het NAVO-bondgenoot over zich heen te krijgen. En dus vernemen de lezers van de 'kwaliteitskrant' de NRC dat
Chodorkovski olieconcern Joekos [wilde] hervormen naar Westerse maatstaven. Nadat hij blijk gaf van politieke pretenties, botste hij in 2003 met president en oud-KGB’er Poetin.
Hij werd gearresteerd en veroordeeld voor onder meer fraude. Eind 2013 werd Chodorkovski vrijgelaten. Hij leeft nu in Zwitserland…
Nadat hij in 2005 was veroordeeld tot negen jaar gevangenis-straf vanwege grootscheepse 'fraude' werd
Khodorkovsky and his business partner Platon Lebedev further charged and found guilty of embezzlement and money laundering in December 2010, extending his prison sentence to 2014.
Michail Chodorkovski bij de pro-NAVO lobby. Hubert Smeets presenteert deze Russische Mafioso als democratisch alternatief voor 'Poetin.'
Het lijdt geen twijfel dat het hier een politiek proces betrof, aangezien de andere criminele Russische oligarchen met rust werden gelaten. Maar dit verandert geenszins het feit dat Michail Chodorkovski een crimineel is, of moet men nu spreken van een 'ex-crimineel'? Hoe dan ook, let u op hoe Hubert Smeets hem bij het NRC-publiek weer salonfähig probeert te maken:
Zonder bombarie, bijna sloffend, betreedt Michail Chodorkovski het congrescentrum van het Olympisch Stadion in Kiev. De conferentie Oekraïense/Russische Dialoog gaat beginnen. Op de dag dat aan de oostgrens een echte oorlog in de lucht lijkt te hangen.
De man die president Vladimir Poetin in 2003 tartte – en daarna tien jaar gevangen zat, totdat hij in december vorig jaar werd vrijgelaten en Rusland meteen verliet – kijkt alert uit zijn ogen. Op afstand volgen twee lijfwachten. Gekleed in een spijkerbroek en een blauw-groen jasje met bruin-suède revers loopt Chodorkovski door de wandelgangen. Hij houdt voor iedereen halt die hem aanspreekt. Maar hij weigert politieke vragen te beantwoorden. En dat zijn zo ongeveer alle vragen, omdat bijna alles in de Oekraïens-Russische betrekkingen politiek is geworden sinds de pro-Europese Maidan en de door Moskou geïnspireerde anti-Maidan op de Krim en in het Oosten…
Het gaat hen vandaag in congrescentrum Olimpiski niet om de actualiteit in Donetsk of de troepenbeweging aan gene zijde van de oostgrens bij Rostov. Ze praten twee dagen over een verder gelegen horizon: over Europese waarden, over vrijheid en democratie…
Chodorkovksi is hoofdsponsor van de Oekraïense/Russische Dialoog in Kiev. Behoedzaam, zelfs een beetje timide, opent hij het congres met een korte rede. Hij wil politiek bedrijven zonder politiek te bedrijven, zo klinken zijn woorden. 'Oekraïne beleeft de zwaarste periode van zijn leven als onafhankelijke staat. Wij zijn hier omdat we het niet eens zijn met de politiek van president Poetin. En uit solidariteit met het Oekraïense volk. Maar een volk dat afgelopen tien jaar twee revoluties doormaakte en nu onder vuur ligt, is reden om gealarmeerd te zijn. Maar ook voor optimisme,' zo begint de organisator Chodorkovski.
Waarna het individu Chodorkovski het woord neemt. 'Voor ons is het meest treurig dat de president de grote en internationale belangen van Rusland helemaal niet verdedigt. Hij gebruikt zijn functie om een persoonlijk gevoel van belediging te wreken. Deze ambitie [ambitie heeft in het Russisch een negatieve klank] leidt ertoe dat Moskou lang of misschien wel nooit meer het centrum van de Slavische cultuur kan zijn. Ik denk dat Kiev dat Slavische centrum kan worden,' aldus Chodorkovski.
Een volk dat afgelopen tien jaar twee revoluties doormaakte en nu onder vuur ligt, is een reden om gealarmeerd, maar ook optimistisch te zijn.
Waarna hij de zaal verlaat, her en der een praatje maakt en onderweg Joeri Loetsenko omhelst, die ook twee jaar gevangen heeft gezeten, zij het onder president Viktor Janoekovitsj.
Smeets propaganda past naadloos in de neoliberale propaganda die van Oekraïne een vooruitgeschoven past van Washington en Brussel wil maken, een feit dat zo treffend wordt geformuleerd door de volgende voorstelling van zaken:
'Voor ons is het meest treurig dat de president de grote en internationale belangen van Rusland helemaal niet verdedigt. Hij gebruikt zijn functie om een persoonlijk gevoel van belediging te wreken. Deze ambitie [ambitie heeft in het Russisch een negatieve klank] leidt ertoe dat Moskou lang of misschien wel nooit meer het centrum van de Slavische cultuur kan zijn. Ik denk dat Kiev dat Slavische centrum kan worden,' aldus Chodorkovski.
German lawmaker Marieluise Beck embracing Khodorkovsky in Berlin. "Over the years, Beck has fought tirelessly to raise awareness of the case, including an attempted visit to the prison camp which was blocked by the authorities," according to a statement on the khodorkovsky.ru website. (Photo credit: khodorkovsky.ru). Het westers establishment ontvangt dit soort gangsters met open armen.
3 opmerkingen:
"Interessantst voor mij aan de strijd die vooral Hubert Smeets voert, is dat hij een stap verder kon gaan dan de meesten. Smeets kende een paar politici, waarschijnlijk vanuit zijn werk voor NRC Handelsblad. En het lukte hem die politici voor de zaak te interesseren.
Maar dat maakte helemaal niet uit. Hoogstens raakten de autoriteiten die werkelijk iets hadden kunnen betekenen in deze zaak alleen maar geïrriteerd door die extra druk".
Natuurlijk lukte dat, no problemo, Quid pro quo maar wel zonder resultaat
Smeets. Hubert « boeklog
boeklog.info/auteur/smeets-hubert/
Waarin regels als vanzelfsprekend regels zijn, maar alleen volgens de kokerblik van ...
Ik denk dat Rutte Poetin en ik verwisseld heeft, de koopman weer aan het werk?
Minister-president @MinPres ·
‘Ik heb zojuist in Milaan met pres. Poetin gesproken en aangedrongen op maximale medewerking bij afwikkeling van de ramp met MH17.’-MinPres
Als je door de NRC je geest laat slijpen blijft er niets van over. De krant van Wakker Nederland sust je in slaap. De Volkskrant is er voor de elite. Het Parool weet waar we ons aan hebben te houden. Vrij Nederland neemt je denkleven gevangen en zo zijn alle mainstream media, dus al die spreekbuizen van de door het grote bedrijfsleven geïncorporeerde politiek, het tegendeel van wat ze pretenderen. :)
Vincent Brunott
Een reactie posten