vrijdag 22 maart 2013

Rob Vreeken. Een Volkskrant Schurk 6




  2. Ik ben bang dat Vreeken lijdt aan columnisme en dat hij aan ironie doet. Beseft blijkbaar niet helemaal dat zoiets niet van een buitenlandredacteur verwacht wordt. En verder een dosis doornbossisme: ik ben er geweest dus ik weet hoe het zit in Libië. Daar zijn vrije verkiezingen geweest ook al is het niemand opgevallen!

    Blij dat ik niet meer meebetaal aan zijn loonzakje. 
    adr



    adr,

    ik denk dat hij niet aan ironie doet, hij doet alsof hij het doet, en is door de dubbele bodem van de ironie gezakt, zoals mulisch ooit eens heeft beschreven. hij meent wat hij schrijft. het probleem voor hem is dat hij een grove stilist is, niet echt kan schrijven, waardoor het bij hem zo duidelijk wordt en vaak verkeerd is geformuleerd. 

    Stan

    Om te voorkomen dat lezers gaan denken dat Rob Vreeken van de Volkskrant ironisch is, heb ik al eerder Mulisch geciteerd. 
In ‘Het ironische van de ironie, over het geval G.K. van het Reve,’ schreef Harry Mulisch aan het eind van de jaren zeventig over het racisme en antisemitisme van de ‘grote volksschrijver,’ Gerard Reve, het volgende:

  1. ‘De ironie leidt to parodie, de parodie leidt tot identificatie – dat is de onwrikbare wet, waaraan Van het Reve nog het meest onderhorig is… Zo wordt het spel ernst. De corpsstudent speelt net zo lang de man met de grote bek, tot hij het is. Dat is het ironische van de ironie: dat zij het plotseling niet meer is. Hij is als het ware door de dubbele bodem van de ironie gezakt. Wie ironisch spreekt, zegt het tegendeel van wat hij meent, maar zodanig, dat de ander dat doorziet. Van het Reve zegt wat hij meent, maar zodanig, dat de ander dat niet doorziet en denkt nog steeds met ironie te doen te hebben… Als hij… schrijft: ‘'Ik vind, dat de arbeiders in bepaalde aparte wijken zouden moeten wonen, die ze alleen op weg van of naar hun werk zouden mogen verlaten, & verder alleen met speciale verlofpasjes’' - dan is dat eenvoudig zijn mening, geen grap, geen fantasie.’


    Vreeken's journalistieke formuleringen zijn 'geen grap, geen fantasie,' hij meent wat hij schrijft, hij is door de dubbele bodem van de ironie gezakt. Vreeken is niet alleen een schurk, hij is een racist die bij gebrek aan argumenten met beelden werkt, wanneer hij schrijft:

    Vergeet niet dat de Syriërs Arabieren zijn: een hoop poeha om de mannelijke eer te redden, maar als het erop aankomt springen ze kermend op hun kameel – hun ware geheime wapen.

    Zijn beschrijving sluit naadloos aan op de hedendaagse platitudes die in de Nederlandse politiek en de Nederlandse commerciele mainstreammedia regelmatig te berde worden gebracht, zeker op de opiniepagina van de Volkskrant sinds de komst in 2006 van de extreem rechtse Chris Rutenfrans. 'De ironie leidt tot parodie, de parodie leidt tot identificatie.' Wat op het eerste gezicht een parodie mocht lijken, blijkt bij nadere beschouwing bloedserieus te zijn bedoeld. Om dit toe te lichten citeer ik opnieuw Rob Vreeken. In de column die ik hierboven heb afgedrukt staat onder andere:

    In een virtuele wereld waarin veel 'nieuws' met knippen en plakken wordt gerecycled, zijn waarnemers ter plekke van onschatbare waarde.

    Hier is geen enkele sprake van ironie en ook niet wanneer hij allereerst zichzelf noemt als iemand 'van onschatbare waarde,' want de volgende regel luidt:

    Zelf heb ik daar als verslaggever mijn steentje bij gedragen door een reeks bezoeken aan onder andere Libie. 

    Zo, opnieuw, geen zweempje ironie. En ook in de daarop volgende zin zit geen greintje ironie, wanneer Vreeken met een kwalificatie komt.

    Het is vanuit die deskundigheid dat ik een oordeel kan vellen over het stuk dat Martin Janssen een jaar geleden in de Volkskrant schreef over dat land: baarlijke nonsens.

    Hoewel de Volkskrant-lezer eerst heeft vernomen dat Janssen een arabist is die 'tot voor kort in Damascus [woonde],' en Vreeken 'zijn artikelen altijd met grote belangstelling' heeft gelezen, wordt Janssen ineens afgeschilderd als iemand die 'baarlijke nonsens' produceert. Die omslag is het resultaat van Vreeken's opvatting dat de islamisten helemaal geen invloed in Libie uitoefenen, omdat ze 'in Libie een grote verkiezingsnederlaag hebben geleden en... het voormalig verzet wordt gedomineerd door gematigde types die heimelijk dromen van lidmaatschap van de Europese Unie,' zo weet Vreeken met grote stelligheid te vertellen nadat hij korte tijd Libie had bezocht. Nog geen maand na zijn beweringen sloegen de -- volgens Vreeken -- uitgespeelde islamisten hard toe door de Amerikaanse ambassadeur uit de weg te ruimen. En een paar maanden later moesten met spoed westerse troepen naar Mali worden overgevlogen om te voorkomen dat uit Libie afkomstige rebellen het land zouden overnemen nu Gadaffi's troepen  hen niet meer konden bestrijden. Intussen is de binnenlandse situatie in Libie net zo chaotisch als in Irak en Afghanistan. Op 7 maart jongstleden berichtte de Britse kwaliteitskrant de Guardian: 

    Police and army units have been deployed in strength across the Libyan capital, Tripoli, after an attack by rogue militias forced the country's legislature to consider suspending its activities.
    Several hundred militiamen and protesters attacked the national congress building late on Tuesday night and the car of the parliamentary speaker Mohammed Magarief, who is effectively Libya's acting head of state, was hit by more than a dozen bullets.
    "We might suspend our work until we find a solution, we've been attacked," said Mohammed Toumi, an independent congress member.
    The attacks were launched by supporters of a proposed bill, the isolation law, that would purge Gaddafi-era officials from public office, with demonstrators fearing the law would be watered down by the 200-member congress.
    Security fears saw congress move its session on Tuesday to the Meteorological Institute south of the city in a bid to avoid violent protests which erupted as members arrived to debate the bill... 
    "There's no army protecting us, there's no police protecting us, the ministries didn't do anything to protect us, we cannot work in this environment," said Toumi, who chaired the isolation law committee but has resigned citing security fears... 
    Libya's government, which relies on militias for the bulk of its forces, has yet to explain why security units did not protect congress, or its failure to guarantee that a new vote planned for the bill on Sunday will get that protection.
    On Thursday a dozen beige armed pickup trucks mounted with machine guns were deployed around the office of the prime minister, Ali Zaidan, with similar numbers at the city centre Corinthian hotel, home to many diplomats.
    The isolation law is proving the most divisive issue debated by congress since it was elected last July. The terms of the law would ban a swath of former Gaddafi officials from the government, civil service, police, judiciary and banking.
    Nog wat oudere berichten die haaks staan op de beweringen van Rob Vreeken: 
    US-Backed Terrorists Murder US Ambassador in Libya
    Global Research, September 12, 2012

    Al Qaeda and NATO's Pan-Arab Terrorist Blitzkrieg

    Terrorists Supported by NATO Target Syria and Algeria

    NATO USING AL QAEDA “RAT LINES” TO FLOOD SYRIA WITH FOREIGN TERRORISTS



    2007-2008 US West Point reports reveal Al Qaeda network behind NATO's so-called "freedom fighters." Extremists in Syria were behind Iraq War foreign terrorist influx, not Syrian government.


    Human Rights Watch accuses US of covering up extent of waterboarding
    The organisation alleges that opponents of Muammar Gaddafi were subjected to the torture at secret CIA prisons

    The West makes lots of money suppressing opposition and killing democracy elsewhere.


    Britain under fire for selling arms to Bahrain

    Government accused of 'providing tools for repression'
    Mali: the fastest blowback yet in this disastrous war on terror
    French intervention in Mali will fuel terrorism, but the west's buildup in Africa is also driven by the struggle for resources
    When it came to Libya, the blowback was much faster – and Mali took the impact. Nato's intervention in Libya's civil war nearly two years ago escalated the killing and ethnic cleansing, and played the decisive role in the overthrow of the Gaddafi regime. In the ensuing maelstrom, Tuareg people who had fought for Gaddafi went home to Mali and weapons caches flooded over the border.
    Within a couple of months this had tipped longstanding demands for self-determination into armed rebellion – and then the takeover of northern Mali by Islamist fighters, some linked to al-Qaida. Foreign secretary William Hague acknowledged this week that Nato's Libyan intervention had "contributed" to Mali's war
    Kort samengevat is het beeld dat Vreeken schetst als zou Libie op weg zijn een levensvatbare democratie te worden die zich graag onmiddellijk bij Europa zou willen aansluiten een hersenschim. Waarom zou Vreeken juist nu met deze hersenschim aankomen? Ik vraag dat met enige nadruk omdat hij een decennium geleden de inval in Irak steunde die niet tot minder maar tot meer terrorisme heeft geleid en nu een decennium later moet toegeven dat het westers geweld 'onvoorstelbaar veel bloed en dollars [heeft] gekost,' en is uitgelopen op 'een enorme mislukking.' Men zou mogen verwachten dat een journalist die zo onnozel was te geloven dat die inval goed zou zijn voor de 'internationale rechtsorde' nu zijn lesje wel heeft geleerd. Zeker wanneer hij zelf stelt:
    'Bovendien hebben we in de aanloop naar de Irakoorlog genoeg leugens meegemaakt om alert te blijven op propaganda, ook in het Atlantische kamp.' 
    Ik moet de lezers teleur stellen. Ook Rob Vreeken heeft niets geleerd van zijn eigen stupiditeiten en steunt opnieuw het westerse geweld, ditmaal tegen Syrie. En hij doet dat op precies dezelfde manier als ruim tien jaar geleden. Later meer hierover. Maar laat intussen duidelijk zijn dat in zijn artikelen evenveel ironie zit als in de foto hieronder. 

at

1 opmerking:

Paul zei

Hoi Stan

Vreekens moreel idiote geraas doet mij sterk denken aan de "genocidal fury" van Tom Friedman:

http://www.chris-floyd.com/index.php?option=com_content&task=view&id=943

Vergeet niet dat de Volkskrant-redactie, net als de rest van de Nederlandse "kwaliteitspers", een kinderlijke adoratie koestert voor de New York Times. Dus wat Vreeken waarschijnlijk doet is "meedoen met de echt grote jongens". Ook ik kan geen ironie ontdekken in zijn warrige narcistische geschrijf. Alleen frustratie en morele en andere idiotie, afgevuurd vanaf een comfortabele businesstribune. Precies zoals bij Friedman zelf. En ook zoals bij Friedman zelf lijkt het motto, hoe uit- en onzinniger de geschoten bokken hoe beter...

22 maart 2013 om 21:37:00 CET

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)