Onder: Volkskrant buitenland-redacteur Rob Vreeken. Boven: de slachtoffertjes van de
Vreekens 'internationale rechtsorde.'
Jawel, 9 november 2002, vier maanden voordat de Verenigde Staten een agressieoorlog tegen Irak begon waaronder vooral de burgerbevolking zwaar heeft geleden, schreef buitenland-redacteur Rob Vreeken in zijn Volkskrant aan Paul Rosenmoller van GroenLinks:
Jouw voornaamste punt in je toespraak tot de betogers was dat Amerika niet op eigen houtje een land mag aanvallen... Dan liever geen internationale rechtsorde?
Kortom, de strekking van Vreeken was dat zelfs als Washington een agessieoorlog begon dan nog zou dit beter voor de 'internationale rechtsorde' zijn dan diplomatie. Met andere woorden: een agressieoorlog, die sinds de processen in Neurenberg expliciet verboden is, is een ernstige schending van de internationale rechtsorde om juist de internationale rechtsorde in stand te houden. Deze krankzinnige redenering doet me denken aan het volgende:
Arnett's most famous act of reporting from the Vietnam War was a story published on February 7, 1968, about the provincial capital Bến Tre: 'It became necessary to destroy the town to save it,' a United States major said today. He was talking about the decision by allied commanders to bomb and shell the town regardless of civilian casualties, to rout the Vietcong.
Dus in het geval van Vreeken: om de internationale rechtsorde te redden moeten we die internationale rechtsorde vernietigen. Is Rob Vreeken een jurist gespecialiseerd in het internationaal recht? Nee, geenszins. Daarentegen is de Amerikaanse geleerde Marjorie Cohn, wel een expert op gebied van het internationaal recht. Zij 'is professor of law at the Thomas Jefferson School of Law, San Diego, California, and a former president of the National Lawyers Guild. In 1978 Cohn received a job in the International Association of Democratic Lawyers.'
In haar studie Cowboy Republic. Six Ways the Bush Gang Has Defied the Law schreef ze hoe de inval in Irak niets anders was dan 'A War of Aggression. No WMDs, No Connection to Al Qaeda.' Het fenomeen agressieoorlog noemt ze 'The Greatest Menace of Our Times.' Cohn stelt het volgende:
The Nuremberg Charter defines “Crimes Against Peace” as “planning, preparation, initiation or waging of a war of aggression, or a war in violation of international treaties, agreements or assurances, or participation in a common plan or conspiracy for the accomplishment of any of the foregoing.” Bush’s war on Iraq is a war of aggression, and thus constitutes a Crime Against Peace.
U.S. Supreme Court Justice Robert Jackson was the chief prosecutor at the Nuremberg Tribunal. In his opening statement in 1945, Justice Jackson wrote, “No political, military, economic, or other considerations shall serve as an excuse or justification” for a war of aggression. “If certain acts in violation of treaties are crimes, they are crimes whether the United States does them or whether Germany does them, and we are not prepared to lay down a rule of criminal conduct against others which we would be unwilling to have invoked against us.”
Following the Holocaust, the International Military Tribunal at Nuremberg called the waging of aggressive war "essentially an evil thing . . . To initiate a war of aggression . . . is not only an international crime; it is the supreme international crime differing only from other war crimes in that it contains within itself the accumulated evil of the whole." Justice Jackson labeled the crime of aggression "the greatest menace of our times." Over 50 years later, his words still ring true in Iraq.
http://stanvanhoucke.blogspot.nl/2013/03/irak-414.html
Maar van die feiten weet Rob Vreeken niets of misschien vindt hij ze irrelevant voor zijn officiele versie van de werkelijkheid waarbij de sterkste altijd wint, het oude fascistische adagium dat de mainstream-opiniemakers zo bewonderen. Hoewel hij in het begin nog de Amerikaanse en Britse terreur tegen een soeverein land enthousiast steunde, beseft hij nu na tien jaar dat 'de inval in Irak onvoorstelbaar veel bloed en dollars [heeft] gekost.' Maar in plaats van net als zijn collega's bij de New York Times en de Washington Post zijn excuses aan te bieden vanwege zijn tendentieuze steun aan dit bloedbad en het op het verkeerde been zetten van zijn publiek, zonder dat hij ook maar iets had uitgezocht, schrijft deze schurk nu:
Het is voor de toenmalige tegenstanders van de invasie eenvoudig om achteraf hun gelijk te halen.
Wat een wonderlijke voorstelling van zaken. Het gaat helemaal niet om 'achteraf hun gelijk te halen.' Waar het hier om draait, is dat Rob Vreeken als journalist zo gecorrumpeerd was dat hij vooraf zijn 'gelijk' wilde halen terwijl hij niet kon inschatten wat de werkelijke gang van zaken zou zijn. Hij liet zich gebruiken omdat hij niet onafhankelijk genoeg was om een goede journalist te kunnen zijn. En dan is het ronduit ranzig om achteraf de zaken opnieuw om te draaien. Vreeken, leer iets van je eigen onnozelheid. Leer je collega's bij de krant dat ze wat minder enthousiast een nieuwe oorlog moeten steunen, zoals ze nu wederom doen. Dit maal tegen Syrie. Jullie mainstreamers maken keer op keer dezelfde fout. Oorlog is gruwelijk Rob Vreeken. Oorlog is zogeheten 'collateral damage,' het betekent uiteen gerukte lichamen van kinderen, gruwelijke geboortedefecten, terwijl jij in een veilig land in alle comfort gezellig met familie en vrienden op zondag over het strand wandelt. Jij bent mede schuldig aan terreur. Biedt allereerst je excuses aan aan het Volkskrant-publiek. Probeer je niet laf achter het nieuws te verschuilen. Ik kom hierop terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten