maandag 5 november 2012

Peter de Waard van de Volkskrant


De journalistiek kent de volgende vuistregels: wie, wat, waar, wanneer, hoe en waarom. Zo simpel als het maar kan.

Maar nu de Volkskrant van vanochtend. Onder de kop 'Obama favoriet van Wall Street,' schrijft 'onze verslaggever' het volgende:

'Niet alleen het armere meer progressief denkende deel van de VS zal in meerderheid Obama steunen bij de verkiezingen van dinsdag, de huidige president is ook de favoriet van de bankiers en handelaren op Wall Street.'

Dit is raadselachtig. 'Het armere meer progressief denkende deel van de VS'? Een groot deel van de inwoners van de VS stemt niet meer. Toen Obama in 2008 won, stemde 43,2 procent van de Amerikaanse kiesgerechtigden niet omdat men geen enkele 'hoop' had dat Obama hun situatie wezenlijk zou veranderen, ondanks de propaganda 'change, we can believe in.' Obama heeft de teleurgestelden niet teleurgesteld, de armen zijn nu nog armer, de mensen die door de financiele crisis hun huis verloren, hebben hun huis niet teruggekregen, terwijl de bankwereld met meer dan een biljoen aan belastinggeld overeind werd gehouden. En ook de gigantische buitenlandse schuld, die Obama zou halveren, is inmiddels tot record hoogte gestegen, de werkloosheid is niet teruggebracht tot de beloofde 6 procent. 'The U.S. government’s indebtedness to foreign interests has grown by 72.3 percent during President Barack Obama’s term in office.' Aldus de feiten.



Maar daarover zwijgt 'onze verslaggever' van de Volkskrant. Wel laat hij weten dat 

'hoewel Obama vaak naar de grote graaiers heeft uitgehaald en Mitt Romney als risico-investeerder uit hun mnidden komt, koesteren ze de Democraat.'

Obama belijdt veel met de mond, 'change you can believe in' etc, maar de werkelijkheid is de volgende:

The Bankers on Obama's Team

The latest round of Wall Street muckety-mucks now in charge of regulation.

January/February 2010 IssueInsert alt text here  SEE MORE CHARTS  Insert alt text here
GOLDMAN SACHS CEO turned Treasury Secretary Hank Paulson wasn't the first, or the last, to use the revolving door between Wall Street and Washington. Here's a short list of Obama officials who got their start in the private sector—many, like Paulson, at "Government Sachs."
OFFICIAL
CURRENT ROLE IN WASHINGTON
PREVIOUS ROLE ON WALL STREET
Neal Wolin
Deputy secretary of the treasury (Tim Geithner's No. 2)
Exec at one of the largest insurance and investment firms
Treasury secretary's chief of staff
Goldman Sachs lobbyist
Gene Sperling
Counselor to the treasury secretary
Made nearly $900,000 advising Goldman Sachs
Obama's chief economic adviser
Made $5 million as managing director of a hedge fund
Rahm Emanuel
White House chief of staff
Made $16 million as a partner at a Chicago investment bank
Herbert Allison
Assistant secretary of the treasury (oversees TARP)
Longtime exec at Merrill Lynch; headed Fannie Mae
Kim Wallace
Assistant secretary of the treasury for legislative affairs
Managing director at Barclays Capital and Lehman Brothers
Karthik Ramanathan
Acting assistant treasury secretary for financial markets
Foreign exchange dealer at Goldman Sachs
Matthew Kabaker
Deputy assistant secretary of the treasury
Made $5.8 million at the Blackstone Group in 2008-2009
Lewis Alexander
Counselor to the treasury secretary
Chief economist at Citigroup; paid $2.4 million in 2008-2009
Adam Storch
Managing executive of the SEC's Division of Enforcement
VP of Goldman Sachs' Business Intelligence Group
Lee Sachs
Counselor to the treasury secretary
Made more than $3 million at a New York hedge fund
Gary Gensler
Chairman of Commodity Futures Trading Commission
18 years at Goldman Sachs, where he made partner
Michael Froman
Deputy assistant to Obama, deputy nat'l security adviser
Managing director of a Citigroup investment arm

Maar ook hierover zwijgt de VolkskrantWel meldt 'onze verslaggever, Peter de Waard'
'Obama mag er in vier jaar niet in zijn geslaagd de van zijn voorganger geerfde crisis op te lossen...'
Dat was ook niet te verwachten wanneer de op 1 na grootste donor van Obama's verkiezingsfonds Goldman Sachs was. Voor wat hoort wat, nietwaar? Bovendien is het grootscheepse gespeculeer dat tot de financiele crisis leidde niet door Bush ontstaan, maar door zijn voorganger nadat 'President Bill Clinton publicly declared "the Glass–Steagall law is no longer appropriate,' waardoor de belangrijkste rem op gespeculeer van banken werd afgeschaft. http://en.wikipedia.org/wiki/Glass–Steagall_Act Maar dat verzwijgt de Volkskrant.

De Volkskrant over Obama: 'tijdens zijn presidentschap heeft de beurs een ongekende hausse achter de rug. De afgelopen vier jaar is de Dow-Jonesindex, de bekendste graadmeter ter wereld, gestegen van 7.949 naar 13.093 afgelopen vrijdag: een winst van 64,8 procent.'
Kijk eens aan, een al vijf jaar aanhoudende economische crisis, een aanzienlijke werkloosheid, een stijgende buitenlandse schuld, etc. terwijl de speculanten onder Obama de vruchten plukten van zijn economisch en financieel beleid.  'Change you can believe in.' Het enige verschil tussen een Democratische en een Republikeinse president is dat, ik citeer Peter de Waard 'de financiele markten het vaak beter [doen] onder Democratische presidenten.' En vandaar dat 'Obama favoriet van Wall Street' is. Terwijl bijna iedere Amerikaan er op achteruit ging 'zijn onder Obama de koersen op Wall Street per jaar zelfs sneller gestegen dan onder Bill Clinton in de jaren negentig, de tijd waarin de huizen- en aandelenmarkten explodeerden. De lage rente en de kwantitatieve verruimingsoperaties van de centrale bank (de Fed) -- het aanzetten van de geldpers -- hebben daarbij een rol gespeeld.' Maar nu de vraag: hoe? Hoe kan het dat 'het armere meer progressief denkende deel van de VS in meerderheid Obama [zal] steunen,' terwijl zijn beleid de rijken heeft geholpen ten koste van het 'armere... deel' ? Daar geeft de Volkskrant geen antwoord op, omdat dan de propaganda rol van de mainstream media ter discussie zou moeten worden gesteld. De rol van bijvoorbeeld de pro-Obama Volkskrant. En dat kan niet, de schijn van een democratie moet overeind blijven. Daarvoor zorgen overal ter wereld journalisten als Peter de Waard. Het neoliberale geloof is onverwoestbaar. Eerst moeten de rijken nog rijker worden gemaakt zodat de armeren een graantje kunnen meepikken. Trickle Down.


Geen opmerkingen: