Waardigheid 3

Vanuit Rome schrijf ik dit bericht niet voor u, want u kent de feiten in wezen al. Ik schrijf het ook niet voor de mensen die het niet weten, want die lezen mijn weblog niet, die willen het niet weten. Ik schrijf dit bericht voor de komende generatie:

Wij staan aan de vooravond van een onvoorstelbaar gewelddadig conflict dat in het Midden Oosten gaat beginnen. Het westers militair-industrieel complex schept stap voor voor stap de condities voor dit geweld. Er leven op dit moment genoeg intelligente goed geïnformeerde mensen onder ons die weten welke schaduw boven ons hangt, maar niemand doet iets. Wij zijn verlamd, afgekocht door de welvaart, vet gemest en lui. Rijkdom maakt decadent, vadsig en lethargisch. Barokke kitsch is de laatste fase van een cultuur. En ook dat weten we. Maar niemand doet iets. Het ontbreekt de moderne westerse mens aan waardigheid, aan het vermogen om de werkelijkheid zin en betekenis te geven. Ik loop door Rome en zie hoe honderden Derde Wereldbewoners uit Bangladesh en Sri Lanka, ingehuurd door de Mafia, nagemaakte merkkleding, tassen en andere rotzooi op straat verkopen aan wanstaltig uitgedoste toeristen. De politie weet van dit onrecht, de politici weten het, de bevolking weet dit. En niemand doet iets. Op de uitvalswegen rond de grote steden staan hoeren uit Afrika. De gekleurde armen van elders worden misbruikt, links doet alsof zijn neus bloedt, rechts profiteert van de illegaliteit. Wij weten het allemaal, maar onze cultuur is dermate verrot dat niemand wat kan of durft te ondernemen. Zo eindigt een tijdperk. Iedereen wacht tot de ontploffing begint.

Op de Campo de' Fiori in het centrum van Rome vluchten Derde Wereldbewoners met hun illegaal nagemaakte Louis Vuitton-tassen voor de politie die in een auto aan komt rijden. Een minuut later staan ze er weer. Deze verschoppelingen worden ook gebruikt als dagloners die zo de werkloosheid onder de Italianen vergroten aangezien deze economische vluchtelingen gedwongen zijn om hier ver onder het minimumloon te werken. Dit is de dagelijkse praktijk in de Europese Unie.