Iemand die mij na aan het hart ligt vroeg me gisteren of de SP in de regering werkelijk niet een wezenlijke verandering zal betekenen in de machtsverhoudingen in Nederland. Ik antwoordde te denken dat dit volstrekt uitgesloten is. De SP aan de macht is hetzelfde als de VVD aan de macht. Niet alleen omdat beide partijen de werkelijke, dus economische, macht moeten gehoorzamen, maar om veel diepere redenen. Die zijn uiterst helder beschreven door Ignazio Silone, die in The Story of a Humble Christian, in 1968 het probleem van de macht beschreef aan de hand van het leven van een Italiaanse kluizenaar die in 1294 tegen zijn zin in en buiten hem om tot paus werd gekozen. Het handelt over Fra Pietro Angelerio oftewel paus Celestinus V die al na 5 maanden walgend over de wereldlijke macht van het Vaticaan aftrad en vervolgens door zijn opvolger gevangen werd gezet en naar alle waarschijnlijkheid vermoord. Over deze Fra Pietro Angelerio schrijft Silone:
'The history of Utopia, finally, can be set against the official history of the Church and her compromises with the world. It's obvious why the Church, founded jurisdically and established with all her dogmatic and ecclesiastical apparatus, has always considered with suspicion any revival of the utopian myth. Ever since the Church began to represent herself as the Kingdom, or was so represented by Saint Augustine, she has tried to repress every movement towards a return to primitive belief. Utopia is her bad conscience. The drama of Celestine's predicament for a long period lay in the illusion that the two different ways of folowing Christ could approach each other and unite.'
Het is een illusie te veronderstellen dat degene die eindelijk na al het verraad en compromissen de macht heeft veroverd zich niet als een machtige zal gedragen zodra hij de macht heeft. Utopia wordt dan zijn slechte geweten, niet meer dan dat. De priesters van de moderniteit, de commerciele massamedia, zullen de gelovigen dan vertellen dat wezenlijke veranderingen niet kunnen en trouwens nooit als zodanig bedoeld zijn, net zoals de Kerk de gelovigen al eeuwenlang vertelt dat weliswaar
'Onze Vader Die in de Hemelen zijt,
Uw Naam worde geheiligd;
Uw Koninkrijk kome'
'In quite a different sphere, something similar has happened to Marxism. The Manifesto of the Communist Party of 1848 announced an imminent proletarian revolution. Marx, however, had not foreseen that the exploitation of the colonies, which began on a large scale only towards the end of the last century, would provide the great industrial countries with new resources and new markets. The workers' movement consequently fell back, for the most part, on the social-democratic positions of the Second International.'
Dankzij de uitbuiting van de zwarte en gekleurde Derde Wereldbewoner konden de blanken een eeuwlang in relatieve welvaart leven, natuurlijk binnen de uiterst smalle marges van de Democratie, maar toch... Van de Derde Wereld is niet voor niets een Derde Wereld gemaakt, en daar komt nu een eind aan. Vandaar dat de westerse opiniemakers steeds belangrijker worden voor de macht. Hoewel dit weer een ander verhaal is, moet men de westerse houding ten opzichte van de Derde Wereldbewoners toch niet uit het oog verliezen, zeker niet zodra het over het vreemdelingenstandpunt gaat van de SP.
24 opmerkingen:
Stan, even weg uit de polder. Er zit, "deep down", een apocalyptische kant aan je analyse van macht. In de zin dat de boodschap erg lijkt op: "het maakt allemaal niks uit wie het voor het zeggen heeft. Stemmen is collaboreren. Maak de grootste gek premier en bid en hoop dat het zaakje z.s.m. in elkaar stort."
Neem het imperium, de VS. Als je je argument consistent doorzet, zou je kunnen claimen dat er geen verschil is tussen een presidentschap van Johnson, Nixon, of Kennedy. Toch weten we dat Kennedy is uitgeschakeld door de National Security State. Niet voor de lol, maar om een reden. Dat Kennedy jou mogelijk niet links genoeg was, betekent niet dat hij geen bedreiging vormde voor het establishment, omdat hij hun belangen niet consequent verdedigde en niet hielp bij hun expansie. Kennedy had grote bezwaren tegen een escalatie van de oorlog in Vietnam. Hij ondernam stappen tegen de Federal Reserve. Hij weigerde bommen te gooien op Cuba na de mislukte invasie.
Toch zal niemand beweren dat Kennedy geen product was van de plutocratie, een establishment-figuur die o.a. geen echte zin had in radicale plannen voor de emancipatie van de zwarte bevolking, maar zich ertoe gedwongen zag.
Kortom, het maakt soms wel degelijk uit wie het voor het zeggen heeft, zoals dat soort "incidenten" laat zien. We kunnen macht als zodanig afwijzen en beweren dat alleen het "anarcho-syndicalisme" of een ander label voor een staatloze maatschappij een werkelijk menswaardige wereld zal opleveren. Maar in afwachting van het fixen van de onvolmaakte aard van de mens is de strijd soms traag, bureaucratisch, systemisch en niet altijd opwindend.
Als er geen verschil is tussen een SP-regering en een VVD-regering, is er dan ook geen verschil tussen een Allende-regering en een Pinochet-regering, of tussen een Castro-regering en een Batista-regering, of tussen een Chávez-regering en een regering van de Venezolaanse oligarchen?
Ik beweer niet dat je opstelling geen legitieme kijk op de wereld is, ik vraag me alleen af of je werkelijk een apocalypticus bent, in die zin dat het eerst een stuk slechter moet worden voordat het beter wordt.
kennedy mag dan volgens jou wel een verschil hebben uitgemaakt met betrekking tot cuba, maar zeker niet wat betreft vietnam. hij was de president die met de opbouw begon van de amerikaanse strijdkrachten aldaar. begrijp ik nu goed dat wij roemer op 1 lijn moeten zien met allende? dat lijkt me absurd. bovendien is allende nu zo'n illustrerend voorbeeld waarom de democratie niet werkt. hij werd ten val gebracht omdat hij de belangen van de ware macht aantastte. hem bleef niets meer over dan zelfmoord te plegen. ik geloof niet dat het lot van de mens vast ligt, maar ik geloof ook niet blind in de democratie als het beste van alle slechte keuzes.
Hoe weet je dat de moord op Kennedy geen verschil uit zou hebben gemaakt voor de oorlog in Vietnam? Dat kunnen we niet weten, want toen in 1965 de eerste complete gevechtseenheden naar Vietnam gingen was hij al dood. De aanwezigheid van "military advisors" stamde al uit de jaren vijftig en escaleerde nog in 1960 onder Eisenhower.
Hoe dan ook, het punt is dat het soms wel degelijk een verschil maakt wie het voor het zeggen heeft. De elite heeft Kennedy niet uit de weg geruimd om een kloon voor hem in de plaats te zetten. Als de elite er zeker van was dat Kennedy hetzelfde beleid zou gaan voeren als Johnson, had hij zijn termijn afgemaakt.
Ik lees in je commentaar ook geen echt antwoord op mijn vraag. Wat je in essentie zegt is dat Roemer geen Allende is (dat heb ik ook niet gezegd, maar goed), omdat hij "de belangen van de ware macht" niet aan zal tasten. Los van de nogal verschillende tijd, regio en omstandigheden, het gaat niet om de vraag of *jij* vindt dat hij de belangen van de ware macht niet aan zal tasten, het gaat om de vraag of de ware macht dat *zelf* ook zo ziet. (Dat betekent niet dat ik een revolutie verwacht van een hypothetische SP-regering.)
De redenering die je vervolgens opzet kan ik niet volgen: de democratie werkt niet, want als je die serieus neemt en echt iets gaat proberen te veranderen, dan wordt het je dood omdat je ten val gebracht wordt.
Het argument is precies omgekeerd: soms werkt democratie wel, en dan zullen de conservatieven en de reactionairen met alles wat ze ter beschikking staat terugvechten, meestal onder de hoede van het VS-imperium.
Je argument lijkt op de stelling: "de rechtsstaat werkt niet, want als de politie, het OM of de rechtbank echt integer is, dan worden ze door de mafia uit de weg geruimd." Dit lijkt me geen argument voor het stoppen met het bestrijden van de georganiseerde misdaad. Bovendien is het een teken dat de rechtsstaat (in zo'n geval) werkt, niet dat ze niet werkt.
kom op herman,
ga uit van de feiten, niet van wat had kunnen gebeuren. je laatste argument is absurd. de mafia is lang niet zo machtig als de economische macht. iedereen kent de mafia, dankzij hollywood, nagenoeg niemand kent de ware macht, dankzij hollywood.
Stan,
Je begrijpt me verkeerd, ik gebruik dat voorbeeld alleen maar als analogie om aan te geven waarom je argument niet opgaat. Het gaat mij uiteraard niet om de mafia.
De feiten zijn dat John Kennedy door de elite binnen de Amerikaanse staat is omgelegd. Ik betoog dat dat komt doordat hij teveel democraat was, en er zijn wel degelijk duidelijke aanwijzingen dat hij erop aan stuurde om de oorlog in Vietnam te de-escaleren.
"The Cuban crisis was not the only time JFK found himself at loggerheads with generals who thought they knew better and who verged on the insubordinate. Kennedy's sustained arm wrestling with his senior generals over whether to send more troops to Vietnam was just as tense, and much more sustained.
In the end, he concluded that they had it wrong and he decided against them. In short, he opted to behave like a president-a "decider" (pardon the odd word). His overruling of the U.S. military brass on Vietnam had huge implications, both short- and long-term."
"Faux history has it that President Lyndon Baines Johnson's infusion of hundreds of thousands, up to 536,000, combat troops into Vietnam was a straight-line continuation of a buildup started by his slain predecessor. Kennedy did raise the U.S. troop level there from about 1,000 to 16,500 "advisers" - a significant increase.
But as he studied the options, cost, and likely outcomes, Kennedy came to see U.S. intervention in Vietnam as a fool's errand. Few Americans are aware that, just before he was assassinated, Kennedy had decided to pull all troops out of Vietnam by 1965.
The Pentagon was hell bent on thwarting such plans, and Defense Secretary McNamara found it an uphill struggle to enforce the President's will on the top brass. Senior military officers were experts at "slowrolling" politicians who favored a course that the Pentagon didn't like. When in May 1962 Kennedy ordered up a contingency troop-withdrawal plan, it took more than a year for the military brass to draw one up.
As the President encountered continuing resistance, he paid increasing attention to more levelheaded military and civilian advisers as well as to his own intuition and instincts. Kennedy asked the Marine Commandant, Gen. David M. Shoup, "to look over the ground in Southeast Asia and counsel him." Shoup told the President:
"Unless we are prepared to use a million men in a major drive, we should pull out before the war expands beyond control."
Kennedy concluded that there was no responsible course other than to press ahead for a phased withdrawal regardless of the opposition from his senior national security advisers. He decided to pull 1,000 troops out of Vietnam by the end of 1963 and the rest by 1965."
Ray McGovern , voormalig CIA
http://www.commondreams.org/view/2009/11/24-11
herman,
ik citeer je: 'het gaat om de vraag of de ware macht dat *zelf* ook zo ziet.' wanneer er niets te verdelen valt, behalve dan de bezuinigingen, mag links in de regering. zo werkt de macht in een democratie.
De Britse hoogleraar, wijlen Ralph Milliband, wierp in 'De staat in de kapitalistische maatschappij' de volgende vraag op:
'Kan een overheidsinstantie het niveau van lonen, prijzen en winsten bepalen? Kan het, belangrijker nog, het niveau en de richting van investeringen vaststellen? Kan een regeringsinstantie grondstoffen distribueren of bedrijfsvestigingen controleren? Kan zij op een of andere wijze volledige werkgelegenheid of een economisch groeipercentage garanderen?'
Milliband toont aan dat de regering in een parlementaire democratie dit alles niet kan. Het enige dat de volksvertegenwoordiging kan doen is de eisen van de financiele macht gehoorzamen. Milliband voegde daaraan toe:
'De hele structuur van economische en politieke overheersing die wij tot hiertoe hebben geanalyseerd, is in de westerse politieke systemen afhankelijk van de steun, of in ieder geval de stilzwijgende instemming van degenen die eraan onderworpen zijn. De lagere en "intermediaire" klassen moeten ertoe gebracht worden de bestaande sociale orde te aanvaarden, en hun eisen en aspiraties binnen de daardoor gestelde grenzen te stellen. Niets is zo belangrijk voor de heersende klassen als dit punt, dat voortdurend de aandacht vraagt, omdat het in het wezen van het systeem van overheersing ligt, dat men nooit zeker kan zijn van een eenmaal behaald succes.'
waarom denk je dat marijnissen in de nrc heeft voorgesteld om de commerciele massamedia te subsidieren met belastinggeld?
Er is een verschil tussen de constatering dat een parlementaire democratie iets niet "doet", dan wel dat een parlementaire democratie iets niet "kan".
Je kunt aantonen dat iets niet gebeurt, je kunt niet aantonen dat iets niet kan.
De marxisten waren het tijdens de Grote Depressie totaal eens met de conservatieven: de overheid moet vooral niets proberen te doen aan de economische depressie. Ze hadden daar een andere redenering bij. Een kapitalistische economie kent nou eenmaal depressies, die zijn (hopelijk) de opmaat naar een "echte" socialistische samenleving. Helaas is nergens ter wereld gebleken dat dat "vanzelf" gaat.
Uiteindelijk hebben de kringen rond Keynes dit fatalisme afgeschud en besloten ze daadwerkelijk wat te doen aan de crisis. Kunnen we zeggen dat dat een vorm van "verraad" was aan het marxistische experiment? Vertel dat tegen de werklozen met de depressies, de alcoholisten, de zelfmoordplegers, de prostituees, waarvan er om een of andere vage reden opeens zo veel meer van komen in een crisis. Dus ja, een overheid *kan* invloed hebben op de economie om de uitwassen van het kapitalisme te verzachten. Voor de marxisten is het dilemma daarmee dat het kapitalisme tegelijkertijd ook gered wordt.
Keynes' erfenis is al gauw na de Tweede Wereldoorlog vakkundig gecastreerd, maar de post-Keynesianen zoals Hyman Minsky, Steve Keen, e.a. hebben overtuigend aangetoond wat een overheid juist *wel* kan doen om het kapitalisme te temmen en een socialere, stabielere economie te kweken met volledige werkgelegenheid, een grote rol voor de staat voor het krediteren van een duurzame economie, enz.
Het feit dat dit (nog) niet gebeurt is geen bewijs dat het niet kan.
Het klopt wat je zegt, als er alleen nog maar bezuinigingen te verdelen zijn mag links (of: "links") meedoen. Dat is echter niet zonder risico voor de elite. Meestal bereiken ze hun doel, en is het de bevolking het komende decennium weer duidelijk dat ze van links niks te verwachten hebben. Maar ook dat blijkt soms een tweesnijdend zwaard, als links (hoe gematigd ook) de gelegenheid krijgt om hervormingen door te voeren die de elite toch niet zint.
In de VS bijvoorbeeld zijn de hervormingen van tijdens en na de Grote Depressie een voortdurende ergernis geweest voor de plutocraten. Ze hebben er hard voor gevochten om veel daarvan weer om zeep te helpen; voor een groot deel is dat uiteraard gelukt (vanaf Carter is de "rollback" al begonnen), maar ze hebben het bijv. nog niet voor elkaar gekregen om Social Security te slopen.
Ook mijn voorgaande commentaar verdient trouwens bestudering, want ik beschouw je vorige bericht niet als een beantwoording daarvan. :)
voordat we in een babylonische spraakverwarring eindigen. zelfs de amerikaanse founding fathers waren van mening dat de democratie te gevaarlijk was om iedereen er aan mee te laten doen, een opvatting die nog steeds wijd verspreid is onder democratische politici. ze waren bang voor wat john adams noemde de 'tiranny of the majority'. vandaar het systeem van checks and balances, zodat de meerderheid nooit de macht kon krijgen. en toen de meerderheid in het begin van de 20ste eeuw de macht wel dreigde te krijgen, werden de massamedia ingeschakeld om de massa ervan te doordringen dat de bestaande orde de beste was. vandaar ook dat je de sp zo in de gaten moet houden met hun voorstel om de commerciele massamedia te subsidieren met belastinggeld. alle propaganda waarbij de status quo wordt gehandhaafd loopt allereerst via die commerciele media. herman, de macht heeft de ervaring van duizenden jaren aan haar kant. jouw gedachtefout is dat de sp de macht aan banden wil leggen. zij zijn het vlees geworden machtstreven. net als de sovjets vormen ze een hegemonistische klasse.
alles kan, ik ben het met je eens, maar dan alleen wanneer de materiele omstandigheden de mens daartoe dwingen. de wal gaat het schip keren en niet meneer roemer. die wil dat niet eens.
Juist, ook (niet "zelfs") de vormgevers van de Amerikaanse grondwet vreesden de democratie. Als de elite bang is voor de democratie lijkt me dat afdoende bewijs voor het feit dat democratie, hoe beperkt ook, "werkt."
Ik vind het wel ironisch dat je uitgerekend een frase napraat uit de koker van precies die propaganda die je verafschuwt: "net als de sovjets". Is er een versletener voorbeeld van kapitalistische propaganda?
over welke democratie heb jij het al die tijd? ik begrijp er steeds minder van. laat ik het uitspellen: een democratie met ongeïnformeerde en ongeïnteresseerde consumenten die zich niet verzetten tegen de vervreemding waarin ze verloren zijn geraakt is onmogelijk en zelfs onwenselijk. duidelijker kan ik niet zijn. het materialisme van de gemiddeld westerse burger kan alleen tot een slavenbestaan leiden. oké, herman, probeer nu uit te leggen over welke democratie jij het de hele tijd hebt en denk je dat de sp die democratie wil en zal proberen die in de praktijk te brengen? twee simpele vragen.
en dan nog een vraag: waarom denk je dat marijnissen heeft voorgesteld de commerciële media te subsidiëren met belastinggeld, wetende dat die commerciële massamedia de belangen dienen van degenen die de status quo in stand proberen te houden?
Sinds wanneer kennen wij een stemplicht? Het lijkt mij dat de "ongeïnformeerde en ongeïnteresseerde consumenten" niet komen stemmen. Wat is dan het probleem? In werkelijkheid zijn het vooral de gedesillusioneerden die niet meer gaan stemmen. Er is een duidelijk verband tussen het aantal gedesillusioneerden en het aantal mensen dat niet komt stemmen. Dat ligt bijv. in de VS veel hoger dan in Nederland of Denemarken. Ondanks alles, ondanks de kwaadaardige en onvolmaakte aard van de mens zijn Nederland en Denemarken dus nog steeds democratischer dan de VS. Zijn er in de VS ook meer "ongeïnformeerde en ongeïnteresseerde consumenten"? Zo ja, dan betekent minder consumentisme, minder ongeïnteresseerdheid en minder ongeïnformeerdheid, ook meer democratie. Elke openbare bibliotheek of speeltuin erbij betekent weer een beetje meer democratie erbij. Elke openbare bibliotheek die wordt gesloten, elke speeltuin die wordt verwaarloosd of gesloopt, betekent weer een beetje minder democratie.
Het woord democratie wordt voor twee dingen gebruikt. De procedurele democratie met verkiezingen, parlementen etc. En de feitelijke sociaal-economische democratie. In het kapitalisme interesseren de meeste arbeiders zich begrijpelijkerwijs niet zo voor de eerste, maar ze besluiten eraan mee te doen om het tweede te kunnen realiseren. De 14-urige werkdag, kinderarbeid, geen vakanties en vrije dagen, geen uitbetaling bij ziekte, geen regels voor een veilige werkplek, zijn (in sommige delen van de wereld) veranderd in de 8-urige werkdag, leerplicht en een verbod op kinderarbeid, vakanties en vrije dagen, ziekte met doorbetaling, regels voor een veilige werkplek, enz. Niet alleen door de druk uitgeoefend via de procedurele democratie, maar toch zeker voor een belangrijk deel.
Je gaat me toch niet vertellen dat het ze allemaal cadeau is gedaan door de kapitalisten? Die hebben zich ertegen verzet en dat doen ze nog steeds. Via de procedurele democratie bereiken we in bepaalde mate werkelijke sociaal-economische democratie. De kortste weg naar de wetgevende macht voert nou eenmaal langs de procedurele democratie.
Trouwens, die democratie is ons lange tijd gegund, voor een belangrijk deel doordat de Sovjet-Unie nog bestond. De essentie van het communisme vanuit het oogpunt van het kapitalisme is dat het een alternatief systeem vertegenwoordigt. Elk alternatief systeem voor de geglobaliseerde "vrije" markt is een bedreiging. Niet toevallig valt het tijdperk na de ineenstorting van de Sovjet-Unie samen met een steeds hardere aanval op het publieke domein, onze levensstandaard en onze democratie.
Of de SP "die democratie wil" is niet de vraag. Het is duidelijk uit de publicaties van de SP: de partij zegt dat ze die democratie wil. Dat je de club niet vertrouwt, of dat het allemaal te weinig radicaal is, dat ze wat al te graag willen regeren, allemaal relevante bedenkingen. Ik heb elders hier mijn kritiek over de SP-opstelling in de bankencrisis geplaatst.
Ik zou zeggen, wacht het even af. Waarom ga je ervan uit dat het zoveel erger zal zijn dan een regering met de PvdA of de VVD erin? Of het valt mee, en dan hebben we eigenlijk niks te klagen, behalve dan dat het alarmisme iets voorbarig was. Of het valt tegen. Teleurstellingen kunnen - ook voor het electoraat - heel leerzaam zijn, soms zelfs louterend werken. We zitten met de SP dus met een echte win-win situatie, haha.
De commerciële massamedia worden allang gesubsidieerd, bijv. met oversized personeelsadvertenties van de overheid en zo.
wat betreft het laatste: dat is geen antwoord op mijn vraag. probeer die vraag te beantwoorden, ze is relevant genoeg. wat betreft de democratie: nederland is niet democratischer dan de vs als het argument de verkiezingsopkomst is. in een klein land kan men zich langer de mythe veroorloven dat we allemaal door dezelfde deuropening moeten. als je daarentegen het democratische gehalte afmeet aan de invloed van burgers op hun eigen lot dan zijn hier een aantal vragen van wijlen Ralph Milliband:
'Kan een overheidsinstantie het niveau van lonen, prijzen en winsten bepalen? Kan het, belangrijker nog, het niveau en de richting van investeringen vaststellen? Kan een regeringsinstantie grondstoffen distribueren of bedrijfsvestigingen controleren? Kan zij op een of andere wijze volledige werkgelegenheid of een economisch groeipercentage garanderen?' een appel valt altijd omlaag, nooit omhoog. dus, waar moet ik op wachten? gaat de sp wonderen verrichten?
Geef daar antwoord op Herman en dan kunnen we bepalen of we in een democratie leven. zolang burgers geen enkele wezenlijke greep hebben op de belangrijkste activiteit in hun leven, namelijk arbeid, dan is er geen sprake van een ware democratie.
De staat hééft al invloed op lonen, prijzen en winsten. Op lonen, door de loonbelasting. Door de lonen van ambtenaren heeft de staat invloed op de lonen in de private sector. Door de hoogte van het minimumloon. Op prijzen - door de BTW. Op onroerend goed-prijzen: door grondpolitiek, door de hypotheekrenteaftrek en de te lage belasting op winst uit vermogen, te lage omzetbelasting, door het toestaan van private geldcreatie door banken.
Op winsten, ook door het belastingstelsel.
Het Nederlandse belastingstelsel is veel regressiever geworden dan het was, en daar zijn we uiteraard niet uniek in. Het feit dát het belastingstelsel regressief is is geen natuurwet.
De vraag "gaat de SP wonderen verrichten?" is een retorische vraag.
Waarom Jan M. iets zegt, ik kan niet onder zijn schedeldak kijken. Wat mij betreft is het niet meer dan een loze proefballon om te kijken hoe zoiets valt, en heeft hij niet genoeg Chomsky gelezen.
herman, ik stop ermee. je omzeilt mijn vragen. en kennelijk druk ik me nogal onbeholpen uit tegenover jou. in elk geval dringen mijn argumenten niet door.
Ik geef antwoord op je vragen. Over de vraag n.a.v. de woorden van Miliband, zie boven. Ik beschouw zijn tekst niet als evangelie. Dat de antwoorden dan niet de antwoorden zijn die je wilt horen, soit. De vraag naar de wonderen is retorisch, nee natuurlijk zie ik de SP geen wonderen verrichten. Fundamentele kritiek op de SP heb ik nota bene zelf een paar jaar geleden gegeven (n.a.v. het redden van de banken).
Ik beschouw incrementele, langzame, moeizame democratische winst als mogelijk. Ik zie een partij als een vehikel, niet als een boosaardige, sinistere macht op zichzelf. Jij beschouwt de SP als een hopeloos geval of misschien zelfs als een wolf in schaapskleren.
Mocht ik onverhoopt toch een vraagje omzeild hebben, hoe zit het met de antwoorden op míjn vragen, en op de weerleggingen van je stellingen? Hoe zit het nu met Kennedy, is die nou vermoord omdat ie teveel democraat was of niet? Sommige linkse intellectuelen zijn te druk bezig met uitleggen waarom Kennedy net zo'n waardeloze president was/zou zijn geweest als de rest (helaas ook onze vriend Chomsky, o.a.). Waarom doen ze dat?
Waarom gebruik je woorden als "net als de sovjets", daarmee aangevend dat zelfs Stan van Houcke niet ongevoelig is voor de propaganda in een "kapitalistische democratie"? Ook die vraag heb ik niet beantwoord gezien.
Sommige discussies (discussie überhaupt?) zijn misschien niet al te geschikt voor heen en weer typen op een blog. Kom eens koffie drinken als je in de buurt bent (010). Ik zet uitsluitend linkse koffie.
oke, doen we, in het najaar want ik sta op het punt voor enkele maanden naar italie te gaan.
vriendelijke groet
stan
Goede reis alvast!
groeten, h
Goede discussie, maar je spreekt jezelf tegen in je pessimistische gevolgtrekkingen, Stan: "Iemand die mij na aan het hart ligt vroeg me gisteren of de SP in de regering werkelijk niet een wezenlijke verandering zal betekenen in de machtsverhoudingen in Nederland. Ik antwoordde te denken dat dit volstrekt uitgesloten is" óf "alles kan, ik ben het met je eens, maar dan alleen wanneer de materiele omstandigheden de mens daartoe dwingen. de wal gaat het schip keren en niet meneer roemer. die wil dat niet eens."
Hoop en eenheid of angst en verdeeldheid, vertrouwen wekken of demoraliseren. Aan jou de keuze maar help alsjeblieft een beetje mee om het schip te laten keren voordat het te pletter slaat tegen de wal.
kierkegaard schreef eens dat hij de ondergaande zon niet kunt tegenhouden, maar wel kunt beschrijven. hoop heeft alleen zin wanneer het gerechtvaardigd is. hopen dat je nooit zult sterven is daarentegen waanzin. alles kent een begin, een hoogtepunt en een einde. wij verkeren nu aan het einde van een historische ontwikkeling. er komt iets nieuws, maar dat zal zich pas manifesteren zodra het oude volledig is ingestort. zo is het altijd gegaan, alleen gebeurt het nu massaler en spectaculairder. natuurwetten kun je niet tegenhouden. wanneer een cultuur teveel verwoest gaat ze ten onder.
Ook Natuurwetten zijn relatief: Door de kwantummechanica weten we dat een deeltje beïnvloed wordt door zijn waarnemer. Hoe klein het effect van hoop dat door je hoofd spookt moge zijn op de werkelijkheid, het is, als ik mag zeggen wat recht is, altijd gerechtvaardigd. Binnen de natuurwetten zie je dat de kiem tot iets nieuws in het oude zit en zich inderdaad dan pas, los van het oude, manifesteert. Op de korte termijn en in stabiele omstandigheden is dat gedetermineerd: Je weet dan dat uit een eikel een eik groeit. Maar in deze tijd gaat dat niet op; ik weet dat ik ideologisch gekleurd ben maar het volgende is illustratief: http://www.waarmaarraar.nl/pages/re/73084/Meteorietinslag_leidde_tot_rode_tomaten_top5.html en dan met name het veelzeggende maar weinig verklarende gebruik van het woord "koos"in de volgende zin: De oer-tomatenplant 'koos' voor de vorming van eetbare, rode vruchten.
rudolf,
volgens mij zijn we het met elkaar eens. ik deel jouw visie. het huidige systeem is ten dode opgeschreven, maar draagt de kiem in zich voor iets nieuws. hoe dat eruit gaat zien weet niemand. dat kan ook niet, het moet nog tot ontwikkeling komen. het oude kan evenwel niet gerepareerd worden door sp of wie dan ook en wel omdat zij binnen het oude bewustzijn blijven doormodderen, met hier en daar een kleine aanpassing. die mensen zijn een soort valse profeten en in dat opzicht problematischer dan de overtuigde aanhangers van het oude systeem.
Een reactie posten