NAVO rolt rode loper uit voor Israëlisch leger
De stafchef van het Israëlische leger, Gabi Ashkenazi, vertrok op 25 januari naar Brussel om er deel te nemen aan een tweedaagse NAVO-conferentie van de ministers van Defensie en de militaire top. Israël onderhoudt al enkele jaren uitstekende relaties met de NAVO.
- Gabi Ashkenazi, de afscheidnemende stafchef van het Israëlische leger, was onlangs op bezoek bij de NAVO in Brussel (foto: IDF)
Luidens een persbericht van het Israëlische leger zou admiraal Giampaolo Di Paola, de voorzitter van het Militaire Comité van de NAVO, tijdens een ceremonieel etentje ook een speciale toost uitbrengen op het afscheid van Ashkenazi als stafchef van het Israëlische leger.
Ashkenazi hield een toespraak waarin hij het had over de 'veiligheidsuitdagingen' voor Israël en het belang van de samenwerking tussen zijn land en de NAVO.
Hij zei dat radicale regimes en terroristische organisaties wapens op het slagveld hebben gebracht met zowel hoge als lage technologische kwaliteiten. Hij had het ook over het gebruik van burgers als menselijk schild en globale systemen van desinformatie. “Dit alles zorgde voor een betekenisvolle verandering op het slagveld”, aldus Ashkenazi. (1)
Met een verwijzing naar Afghanistan stelde de stafchef dat samenwerking nodig is omdat de gezamenlijke inspanning in de schoot van de NAVO er voor zorgen dat “zij die onze levens willen ruïneren niet meer in staat zullen zijn dat nog langer te doen”.
Enig cynisme is de Israëlische legerleider niet vreemd. Was het Israëls leger niet dat Palestijnen als menselijk schild gebruikte bij het neerslaan van de Intifada? Het werd zo gortig dat zelfs het Israëlisch Hooggerechtshof moest ingrijpen om paal en perk te stellen aan deze praktijk.
Ashkenazi sprak zonder blikken of blozen over 'desinformatie', terwijl zijn land op dat vlak zeker geen onbesproken blad is: het ontkennen van de humanitaire crisis in Gaza, onder het mom van veiligheid Palestijnse grond annexeren, de verdrievoudiging van de Joodse bevolking in de nederzettingen als 'natuurlijke groei' omschrijven, onschuldige slachtoffers als 'terroristen' labelen, buitenlandse paspoorten vervalsen om er moordcommando's mee te laten opereren, etc...
Gaza en Libanon als testgebied voor Israëlische wapens
Nog cynischer is zijn opmerking over het inzetten van wapens op een veranderend slagveld. Als er een land is dat enorme budgetten vrijmaakt voor de ontwikkeling van nieuwe wapensystemen om deze vervolgens op gruwelijke wijze uit te testen in gebieden als Gaza en Libanon, dan is het Israël wel.
Tijdens de 'operatie Gegoten Lood' in Gaza (eind 2008, begin 2009), voerde het Israëlische leger experimenten uit met DIME (Dense Inert Metal Explosives). DIME is een uitermate carcinogeen wapen dat het DNA van de mens aanvalt. Het zorgt voor een uitermate krachtige ontploffing waarbij microschrapnel vrijkomt dat zeer toxische metalen bevat die het immuunsysteem aanvallen.
Voor 'betekenisvolle verandering van het slagveld' zorgde ook het gebruik van witte fosfor in Libanon en Gaza. Witte fosfor veroorzaakt gruwelijke brandwonden. Israël aarzelde ook niet om op nooit eerder gezien grote schaal clustermunitie in te zetten in Libanon. Het gaat om wapentuig dat veel burgerslachtoffers maakt, zelfs maanden na een oorlog.
Een belangrijk Israëlisch exportproduct zijn de fameuze drones, onbemande vliegtuigen die de oorlog geleidelijk aan helpen veranderen tot een op afstand gestuurde War Game. Al deze wapens hebben effectief levens geruïneerd, veel levens.
Stafchef Ashkenazi is geen onbesproken figuur. Minister van Defensie, Amir Peretz, stelde hem aan als directeur-generaal van het ministerie van Defensie, waardoor hij zijn rechterhand was tijdens de oorlog in Libanon van 2006. Daarbij vielen 1.200 doden, het merendeel burgers.
In 2007 werd Ashkenazi aangesteld als stafchef van het Israëlische leger. In die hoedanigheid leidde hij de tweedaags 'operatie Hete Winter' in Gaza als antwoord op raketbeschietingen. Op die korte tijd vielen aan Palestijnse zijde 110 doden, minstens de helft van de slachtoffers was burger. De EU en de VN spraken over 'disproportioneel gebruik van geweld'.
Ashkenazi voerde ook het commando over de 'operatie Gegoten Lood', waarbij 1.400 Palestijnen (het merendeel burgers) en 12 Israëli's (van wie 9 militairen) het leven lieten. In oktober 2009 aanvaardde de Mensenrechtenraad van de VN een rapport over deze operatie waarin het Israëlisch leger beschuldigd werd van oorlogsmisdaden en mogelijks ook misdaden tegen de menselijkheid.
Israël als bondgenoot van de NAVO
Dat Ashkenazi gewoon mee mag aanschuiven aan de NAVO-tafel is een gevolg van de goede banden die Israël er mee heeft opgebouwd in de afgelopen jaren. Amper drie maanden na de Libanonoorlog van 2006 kon Israël een 'Individueel Samenwerkingsakkoord' afsluiten. Geen enkel ander land buiten de NAVO kon tot dusver rekenen op een dergelijk intens partnerschap met de NAVO.
Het maakt onder meer mogelijk dat Israël kan deelnemen aan bepaalde NAVO-manoeuvres, een grotere toegang krijgt tot het NAVO-computersysteem en inlichtingen met de NAVO kan delen op wederzijdse basis.
In december 2008 was de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken, Tzipi Livni, op bezoek in het NAVO-hoofdkwartier in Brussel om dit akkoord te ondertekenen. Kort na de ondertekening en nog tijdens de bloedige oorlog in Gaza trok de toenmalige Nederlandse NAVO-secretaris-generaal, Jaap de Hoop Scheffer, naar Israël om de “verdieping van onze praktische samenwerking en onze politieke dialoog” te vieren. (2)
In datzelfde jaar zei de voorzitter van het Militair Comité van de NAVO, Di Paolo, dat de NAVO en Israël met gelijkaardige dreigingen te kampen hebben: “de NAVO in Afghanistan en Israël met zijn oorlog tegen Hamas en Hizbollah”. (3)
Israël neemt al enkele jaren deel aan een NAVO-operatie 'tegen de terreur' in de Middellandse Zee. Het land houdt manoeuvres met diverse NAVO-lidstaten en onderhoudt zeer goede diplomatieke en militaire relaties met de NAVO.
Duitsland leverde zopas een derde onderzeeboot aan Israël waarvan het zelf een derde van de kosten heeft gedragen. Deze duikboten zijn in staat om nucleaire kruisraketten te lanceren. De NAVO denkt er aan om de reeds bestaande Israëlische interceptoren te integreren in het NAVO-raketschild.
Vorige zomer kwamen er bij een helikopterongeval in Roemenië 5 Israëlische soldaten om in de voorbereiding tot een NAVO-oefening. De media besteedden er nauwelijks aandacht aan. De gerenommeerde Midden-Oosten-journalist Robert Fisk stelde zich de vraag: stel dat het ging om 5 Hamas-strijders, dan zouden we nog altijd dit buitengewoon fenomeen aan het onderzoeken zijn. En hij besloot: “Wat is de NAVO aan het uitspoken, als het oorlogsspelletjes speelt met een leger dat wordt beschuldigd van oorlogsmisdaden”. (4)
Noten:
(1) Elad Benari. Ashkenazi to NATO: Stop the Spread of Non-Conventional Weapons. 27 januari 2011 (zie:http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/141981)
(2) Toespraak van NAVO-secretaris-generaal, Jaap de Hoop Scheffer, op een 'jointly organized by the Institute for National Security Studies and the Atlantic Forum of Israel', 11 januari 2009 (zie:http://www.nato.int/docu/speech/2009/s090111a.html)
(3) Jerusalem Post, 20 november 2009
(4) Robert Fisk: Israel has crept into the EU without anyone noticing. The Independent, 31 juli 2010 (zie:http://www.independent.co.uk/opinion/commentators/fisk/robert-fisk-israe...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten