Nicole Le Fever

Nicole Le Fever is een van de betere verslaggevers van de NOS. Ze is ter plaatse en dat is heel wat, aangezien veel Nederlandse journalisten, zo weet ik uit ervaring, maar al te vaak niet of nauwelijks uit hun hotel durven te komen zodra ze gevaar menen te bespeuren voor hun eigen wel en wee.

Wat gisteravond in haar NOS Journaal-verslag tevens opviel was de wijze waarop ze razendsnel vanuit haar linker ooghoek zag dat er iets verderop een jongedame werd lastig gevallen door pro-Mubarak knokploegen. Het begint op 4 minuut 24 terwijl ze bij een van de ingangen van het Tahrir plein staat. Ze zegt dan tegen de cameraman:


'Daar wordt een meisje aangevallen, draai even naar die kant, als je wilt, draai even!'


Maar de cameraman is te langzaam waardoor de kijker in feite niets krijgt te zien en vervolgens richt hij de camera onmiddellijk weer op Nicole Le Fever. Hier zien we een ander probleem van de Nederlandse journalistiek, zoals ik die zelf vaak van nabij heb gezien wanneer er ergens geweld werd gebruikt. De Nederlandse TV-journalistiek is gek op de standupper, een jonge mannelijke of vrouwelijke verslaggever die voluit in beeld in feite het beeld ontneemt van wat er achter of naast hem of haar gebeurt. De gebeurtenis staat niet centraal, nee degene die verslag geeft, zijn of haar hoofd moet in beeld blijven. En dus krijgt men de verslaggeving zoals we die bij het NOS-Journaal over het algemeen zien. En daardoor was de opdracht van Le Fever aan de cameraman ook vergeefs, hij is qua beeld alleen in haar geinteresseerd, niet in het onderwerp waarvoor zij en hij ter plaatse zijn. De cameraman had uit een reflex moeten werken, maar die reflexen bezit hij niet. Uit gesprekken met buitenlandse cameramensen weet ik dat deze professionals op een geheel andere manier werken. Voor hen geldt eerst de beelden, en pas naderhand kan een standupper daar iets aan toevoegen. In Nederland hebben ze dit omgedraaid omdat ze zo blij zijn dat ze het thuisfront kunnen laten zien ter plaatse te zijn. Kijkt u zelf maar.

http://nos.nl/uitzending/32165-20110203-200000-nos-journaal-2000-uur.html

Diezelfde vertekening geldt voor het feit dat de NOS geen informatie geeft over iemand die op straat wordt geinterviewd, in dit geval, Nawal el Saadawi. Voor het NOS-Journaal is het irrelevant dat we hier te maken hebben met een wereldberoemde activiste, voormalig Egyptisch presidentskandidate en schrijfster. Wat telt is dat ze een oudere dame is op de barricaden, een bejaarde van wie ze ook nog eens de leeftijd verkeerd vermelden. Want de feiten zijn in dit soort journalistiek eigenlijk irrelevant.