Amerikaanse Ideologie: ‘The hidden hand of the market will never work without a hidden fist.'

In 1999, op de drempel van het nieuwe millennium, in een tijd dat Geert Mak nog ‘grote verwachtingen’ koesterde over de toekomst van Europa in het bijzonder, en het Westen in het algemeen, en drie jaar voordat Ian Buruma Europa adviseerde om een deel van het Amerikaanse ‘dirty work’ op zich te nemen, ‘and take the risk of being held accountable’ voor de door hem bepleite oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid, stelde Thomas Friedman, de meest prominente joods Amerikaanse opiniemaker van het meest gezeghebbende dagblad ter wereld, The New York Times, in zijn ‘Manifesto for the Fast World’: 

‘The hidden hand of the market will never work without a hidden fist. McDonald's cannot flourish without McDonnell Douglas, the designer of the F-15. And the hidden fist that keeps the world safe for Silicon Valley's technologies to flourish is called the US Army, Air Force, Navy and Marine Corps.’ 

Op zijn beurt schreef de neoconservatieve joods Amerikaanse  historicus Robert Kagan, de grote drijfveer achter de Irak-Oorlog:

‘Good ideas and technologies need a strong power that promotes those ideas by example and protects those ideas by winning on the battlefield… If a lesser power were promoting our ideas and technologies, they would not have the global currency that they have. And when a strong power, the Soviet Union, promoted its bad ideas, they had a lot of currency for more than half a century.

This is too easily forgotten today. For too many executives in Silicon Valley, there is no geography or geopolitics anymore. There are only stock options and electrons. Their view that Washington is the enemy, and that any tax dollar paid there is a tax dollar wasted, is grotesque. There is a saying in Silicon Valley that ‘loyalty is just one mouse-click away.’ But you can take that too far. Executives there make boasts like: ‘We are not an American company. We are I.B.M. U.S., I.B.M. Canada, I.B.M. Australia, I.B.M. China.’ Oh, yeah? Then, the next time I.B.M. China gets in trouble in China, call Jiang Zemin for help. And the next time Congress closes another military base in Asia, call Microsoft's navy to secure the sea lanes of the Pacific. And the next time Congress wants to close more consulates and embassies, call Amazon.com to order a new passport.

https://archive.nytimes.com/www.nytimes.com/books/99/04/25/reviews/friedman-mag.html  

In de revolutionaire jaren zestig schreef de enige echt radicale anarchistische beweging die Nederland gekend heeft, te weten Provo, in haar beginselverklaring:

‘Provo ziet zich voor de keus gesteld: desperaat verzet of lijdzame ondergang. Provo roept op tot verzet waar het kan. Provo ziet in dat het de uiteindelijke verliezer zal zijn, maar de kans deze maatschappij nog eenmaal hartgrondig te provoceren, wil het zich niet laten ontgaan.’

In 1999 stelde de regisseur, scenarioschrijver en producent Elbert van Strien: 'samen met een aantal collega’s, verenigd onder de naam De Fantasten, Het Manifest voor de Verbeelding op: een pleidooi voor meer verbeelding in de Nederlandse film, wat zoveel inhield als weg-bewegen van het "drooggekookt realisme" in de Nederlandse cinema. In Nederland heerst een hardnekkig waardeoordeel: realisme is diep en echt, verbeelding is oppervlakkig en fake.’  

‘Te vaak werden ze (zijn collega's. svh) meegesleept in het soort denken dat typerend is voor mijn generatie: dat de geschiedenis zich vanzelf voortbeweegt, in principe richting het goede en dat het volstaat om af en toe een schop tegen het systeem te geven.’

https://www.groene.nl/artikel/alleen-tegen-het-systeem-schoppen-volstaat-niet 

De verbeelding aan de macht transformeerde zich in de macht van de verbeelding, die in de praktijk de macht in de totalitaire technocratie nog machtiger maakte ten koste van elk greintje verbeelding. Opportunistische mannen en machtsgeile feministen zagen hun kans, zonder te weten wat ze ermee aan moesten. ‘Te vaak werden ze meegesleept in het soort denken dat typerend is voor mijn generatie: dat de geschiedenis zich vanzelf voortbeweegt, in principe richting het goede en dat het volstaat om af en toe een schop tegen het systeem te geven.’ Uiteindelijk eindigde dit realisme in het propagandistische virtuele realisme waarin wij nu leven.   

Wij westerlingen hebben iets toegelaten en zelfs gesteund dat twee jaar geleden onmogelijk leek te zijn. Uiteindelijk leidde de verbeelding aan de macht tot de zionistische genocide in Gaza. Wij hebben na Auschwitz en Hiroshima geaccepteerd dat Auschwitz en Hiroshima tolerabele strijdmethoden zijn om de toekomst te bepalen. Wij westerlingen en de zionistische oorlogsmisdadigers hebben het ondenkbare opnieuw denkbaar gemaakt,  en wij allen  zullen daar binnen afzienbare tijd een hoge rekening voor gaan betalen. Gaza is namelijk de smoel van de Derde Wereld Oorlog, waarin alle westerlingen zullen worden meegetrokken door de NAVO. Al meer dan 15 maanden kijken wij westerlingen naar de hel van Gaza, zonder dat dit echt doordringt tot de postmoderne massamens, die op de eerste rang zittend elke dag weer getuige is van onvoorstelbare gruwelen, zonder dat de rechtschapen burger hier massaal tegen in opstand komt. Naar aanleiding van de Auschwitzherdenking schreef de joodse Parool-columniste Natascha van Weezel onder de wonderlijke kop ‘Wél de verhalen, niet de angsten,’ zeker ‘nu er steeds minder overlevenden zijn, moeten we manieren zoeken om de verhalen wél levend te houden,’ om vervolgens een paar regels verder te stellen: ‘Sinds ik moeder ben, denk ik vaak na over wat ik de volgende generatie wil meegeven. Wél de verhalen, niet de angsten.’ Kennelijk beseft zij niet dat de verhalen over de holocaust zelfs niet de Joodse staat heeft weerhouden om een genocide in Gaza uit te voeren.

De holocaust heeft een aanzienlijk aantal zionisten geleerd dat een Joods Imperium (Eretz Israel) alleen mogelijk is door het met geweld verdrijven van een substantieel deel van de oorspronkelijke bewoners in het Nabije- en Midden Oosten, de oude droom van extremistische zionisten, zoals die al in het interbellum door de vader des vaderlands, David Ben-Goerion, werd beschreven. Zo schreef de latere eerste premier van Israel al in 1937 aan zijn zoon Amos: ‘Geen zionist kan afstand doen van ook maar het kleinste gedeelte van het land van Israël. Een joodse staat in een deel van Palestina is geen einde, maar een begin.’ Het bezit van een eigen stuk grondgebied was, volgens hem, doorslaggevend want juist “daardoor vergroten we onze macht en elke machtstoename maakt het mogelijk het land in zijn geheel in handen te krijgen. Het vestigen van een [kleine] staat… zal dienen als een zeer krachtig instrument in onze historische inspanning om het hele land te bevrijden.” Palestina moest daarom volledig etnisch gezuiverd worden om een exclusief Joodse Staat te stichten. De nuchtere cijfers demonstreerden de zionistische urgentie. The Palestine Post berichtte in hetzelfde 1937 ‘that the population of Palestine consisted of 811,347 Muslims’ en slechts ‘389,504 Jews.’ Afgelopen maandag 10 februari 2025 stelde Parool-columniste Natascha van Weezel dat zij Trumps’s voorstel, gesteund door Netanyahu, ‘een krankzinnig voornemen’ beschouwde, maar dat zij ‘dichter bij huis… tot mijn grote schrik her en der “positieve” geluiden’ had gehoord. “Eindelijk de juiste tweestatenoplossing” zei iemand die ik vaag ken.’ En, “Opgeruimd staat netjes,” vond iemand anders. “Palestijnen vormen een vreselijk volk met alleen maar haat.” Een derde persoon vroeg zich af wat er moet gebeuren met de Westbank. “Kunnen die haat-Arabieren daar hopelijk ook voorgoed vertrekken?”’ 

Dezelfde reacties heb ook ik sinds 1990 vernomen van joodse Nederlanders, die niets van de holocaust hebben geleerd, behalve dan de haat en de genocide. En in Israel is het nog veel erger. Na eerst vele honderdduizenden Palestijnen te hebben verdreven en een deel te hebben verkracht dan wel uitgeroeid, is de Joodse Staat de Palestijnse bevolking blijven vervolgen en vermoorden of lichamelijk en geestelijk te verwoesten. Er is geen wezenlijk verschil tussen de misdaden van het Joodse volk tegen de Palestijnen en die van de nazi’s tegen de joden. Hier is nog steeds geen einde gekomen. Dankzij de steun van het Westen hebben de Joden in Israel driekwart eeuw al een vrijbrief gekregen om met hun neo-koloniaal racisme door te gaan. Net zoals het Westen hun joodse bevolking lieten vallen, zo laat het Westen nu de Palestijnse bevolking in de steek, terwijl de wereld verbijsterd toekijkt. Zo werd op 6 februari bekend dat ‘80% of Israeli Jews support US President Trump's proposal to ethnically cleanse Gaza, survey finds. The vast majority of Israeli Jews support the proposal by US President Donald Trump to ethnically cleanse the Gaza Strip and expel its Palestinian population, a survey has revealed.

According to a survey published by the Jewish People Policy Institute (JPPI) on Monday, approximately 8 out of 10 Jewish Israelis support Trump’s suggestion that “Arabs from Gaza should relocate to another country,” while the majority of Arab Israelis oppose it,’ terwijl slechts ’13 per cent of Israelis are cited as believing that Trump’s proposal is “immoral,” but that group notably includes 54 per cent of Palestinian respondents and only 3 per cent of Jewish Israelis.’

https://www.middleeastmonitor.com/20250206-80-of-israeli-jews-support-us-president-trumps-proposal-to-ethnically-cleanse-gaza-survey-finds/

Kortom, de overgrote meerderheid van de Joden in Israel lijdt aan een ernstig gebrek aan empathie, en zijn bereid oorlogsmisdaden en zelfs genocide te accepteren. Ik luister altijd geamuseerd naar christenen die hardop beweren dat wij in het Westen het product zijn van de ‘joods-christelijke beschaving.’ Tot op zeker hoogte hebben de christenen en joden inderdaad gelijk, het Westen is altijd even meedogenloos geweest bij het vermoorden van ontelbare miljoenen mensen als de Joden in Israel dit nu zijn. ’s Werelds beroemdste politicoloog, de Amerikaanse neoconservatieve Harvard hoogleraar Samuel Huntington, concludeerde in zijn klassiek geworden boek The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order (1996) dat:

The West won the world not by the superiority of its ideas or values or religion, but rather by its superiority in applying organized violence. Westerners often forget this fact, non-Westerners never do.

De grote joods-Duitse politiek filosofe Hannah Arendt was van dit feit diep doordrongen. In het essay Het Zionisme Bij Nader Inzien schreef Hannah Arendt in oktober 1945: ‘Het eindresultaat van vijftig jaar zionistische politiek is belichaamd in de recente resolutie van de grootste en invloedrijkste afdeling van de Zionistische Wereldorganisatie.

                                                                                                     ‘Tijdens de laatste jaarlijkse conventie in Atlantic City in oktober 1944 namen Amerikaanse zionisten van links tot rechts unaniem de eis aan voor een “vrije en democratische joodse staat… [die] geheel Palestina zal omvatten, onverdeeld en onverminderd.” Dit is een keerpunt in de zionistische geschiedenis, want het betekent dat het revisionistische programma, zo lang en bitter verworpen, uiteindelijk gewonnen heeft. 

‘De resolutie van Atlantic City gaat zelfs een stap verder dan het Biltmore Programma (1942), waarin de joodse minderheid minderheidsrechten had toegekend aan de Arabische meerderheid. Ditmaal werden de Arabieren in de resolutie simpelweg niet genoemd, wat hun — dat moge duidelijk zijn — de keuze laat tussen vrijwillige emigratie of tweederangs burgerschap… Deze doelen blijken nu volledig identiek te zijn aan die van de extremisten wat betreft de toekomstige politieke inrichting van Palestina. Het is de doodsklap voor die joodse groeperingen in Palestina, zelfs die onvermoeibaar hebben gepleit voor een vergelijk tussen de Arabische en de joodse bevolking.’

Deze tekst van oktober 1945 was een waarschuwing voor de potentiële ontwikkeling van Israël. De jaren van zowel de linkse Ben-Goerion als de rechtse Menachem Begin, Ariel Sharon en Benjamin Netanyahu blijken de opmaat te zijn geweest voor het zionistisch fascisme, dat Arendt al acht decennia geleden voorzag.

‘Het fascisme heeft een aantal basiskenmerken die het onderscheidt van andere politieke stromingen.’

https://nl.wikipedia.org/wiki/Fascisme 

Een aantal van deze kenmerken heeft zich vanaf 1948 steeds duidelijker gemanifesteerd in Israël:

  ‘Het fascisme vereert machtsvertoon en het gebruik van geweld, voor zover dat is gericht op de omverwerping van de bestaande maatschappelijke orde.

‘Het fascisme kent een autoritaire structuur met aan het hoofd daarvan een leider aan wie charismatische eigenschappen worden toegeschreven.

‘Het fascisme streeft naar de instelling van een politieke dictatuur. 

‘Het fascisme streeft naar een totalitaire staat — de volledige controle over het maatschappelijk leven en de sociale en culturele organisaties.

‘Het fascisme is extreem nationalistisch.

‘Het fascisme pleit voor een continue strijd om de eigen natie te kunnen doen overleven te midden van andere staten.

‘Het fascisme berust in hoofdzaak op de maatschappelijke middenklasse.

‘Het fascisme streeft naar sociale eenheid en de opheffing van alle bestaande klassen- en belangentegenstellingen.

‘Voor vrijheid van meningsuiting, privacy en een aantal andere vrijheden is meestal geen plaats. Mediacensuur en willekeurig optreden van de overheid zijn niet slechts aan de orde van de dag, maar worden gewoon acceptabel gevonden. 

‘Het fascisme beschouwt het internationaal recht als niet van toepassing. Deze ontwikkeling is buitengewoon zorgelijk. Het maakt van Israël, voor zover het dat al niet is, een paria binnen de internationale gemeenschap. Dat is op zich al zorgelijk, maar een opleving van het antisemitisme ligt daarmee eveneens op de loer.’ 

Natascha van Weezel’s bewering ‘het gevoel’ te hebben ‘dat je steeds weer naar Auschwitz moet om te analyseren wat daar precies gebeurd is — en terugkomen met nog veel meer vragen’ is een mening die allang is weerlegd, zelfs of beter nog, juist door joodse denkers. Wij weten maar al te goed wat in het verleden ‘precies gebeurd is’ en waarom. Elk volk dat zich superieur acht en zich om wat voor reden dan ook ‘uitverkoren’ voelt, heeft de eerste en belangrijkste stap gezet op de weg naar een onvermijdelijke fascistische staat. Joodse Israeli’s die de genocide in Gaza hebben voorbereid en uitgevoerd zijn fascisten. Hetzelfde geldt voor joodse Nederlanders die achter het genocidale regime van Netanyahu staan. Natascha van Weezel maakt een wonderlijke denkfout te menen dat ‘nu er steeds minder overlevenden zijn, we manieren [moeten] zoeken om de verhalen wél levend te houden,’ want als er één ding de afgelopen 15 maanden overduidelijke is geworden dan is het wel dat juist door het gecultiveerde joodse slachtofferschap, de haat en het superioriteitsdenken onder een aanzienlijk aantal zionisten zowel in als buiten Israel tot een fascistische mentaliteit heeft geleid die de moorden en verwoestingen mogelijk heeft gemaakt.

Joodse Knokploegen op de bezette Westbank worden door het Israelische leger beschermd.